Hell mode - ตอนที่ 155 ปะทะโดเบิร์ก

บทที่ 155 ปะทะโดเบิร์ก

อเลนเอาชนะคุเรนะไปได้

ถึงด้านคุเรนะจะเลเวลสกิลสูงกว่า แต่ไม่คิดว่าจะแพ้ยู่แล้ว

อเลนที่ไม่มีข้อจำกัดด้านการใช้สัตว์อัญเชิญ ไม่มีทางแพ้คุเรนะได้เลย

ประสบการณ์ต่อสู้ของคุเรนะยังน้อยเกินไป ใช่ว่าทุกคนจะต่อสู้อย่างตรงไปตรงมา ต่อจากนี้ต้องต่อสู้กับกองทัพจอมมาร ต้องมีมอนสเตอร์ที่เล็งจุดอ่อนหรือใช้วิธีขี้โกงอยู่

ถึงจะเจ็บใจหลังแข่งเสร็จ แต่ไม่บอกหรอกว่าทำยังไง อยากให้คิดหาวิธีรับมือด้วยตัวเอง

เท่านี้งานประลองโรงเรียนก็จบลงด้วยชัยชนะของนักอัญเชิญปริศนาอเลน

ตรงที่นั่งคนดูมีเสียงจอแจกันว่า เขาคือใครกันแน่ แต่ก็ไม่มีคำตอบจนมาถึงการประลองถัดไป

เนื่องจากคุเรนะไม่ได้บาดเจ็บหนักอะไรขนาดนั้น เลยเริ่มได้เร็ว

การต่อสู้ระหว่างยอดนักดาบโดเบิร์กกับคุเรนะ

ทั้งสองคนอยู่บนลานประลองและกำลังเผชิญหน้ากันอยู่

ในมือของทั้งสองคนคือดาบใหญ่อาดามันเที่ยม

(อาวุธระดับเดียวกัน ถ้าโดเบิร์กอยู่นอร์มอลโหมดเลเวลน่าจะเท่ากัน)

อเลนมั่นใจแล้วว่าโลกนี้ไม่มีใครอยู่เฮลโหมดเลย แต่ไม่ได้มีแค่นอร์มอลโหมดกับเฮลโหมดเท่านั้น ยังมีเอ็กซ์ตร้าโหมดที่เลเวลกับเลเวลสกิลใช้ค่าประสบการณ์เป็น 10 เท่าของนอร์มอลโหมดอยู่ ถึงตอนนี้จะยังไม่พบคนที่อยู่ในเอ็กซ์ตร้าโหมด แต่อเลนคิดว่าน่าจะมีอยู่

“คุเรนะจะชนะได้หรือเปล่านะ?”

“อืม นั่นสินะ ปีที่แล้วโดนเล่นงานซะขนาดนั้น อาจจะยากอยู่ไม่ใช่หรือ?”

“……..”

เซซิลถามอเลน แต่ไวเคานต์แกรนเวลดันเป็นคนตอบออกมา แต่เพราะเป็นครอบครัวเดียวกันเธอจะบอกว่าถามอเลนก็ไม่ได้

งานประลองโรงเรียนปีนี้ไวเคานต์แกรนเวลเข้าร่วม คงเป็นห่วงเพราะมกุฎราชกุมารบอกว่าจะมาด้วยก็ได้

หรือไม่ก็อยากจะพบเซซิลที่ไม่ได้กลับบ้านตอนวันหยุดฤดูร้อนด้วยหรือเปล่า ปีนี้เลยพาหัวหน้ากลุ่มอัศวินกับพ่อบ้านมาด้วย คงตัดสินว่าปีที่แล้วคนรับใช้ไม่พอหรือเปล่า

และไม่ใช่แค่เซซิลกับอเลน แต่มีพวกอีก 7 คนของอเลนอยู่ตรงนี้ด้วย ถึงตรงนี้จะเป็นที่นั่งสำหรับแขกผู้ทรงเกียรติ แต่เพราะมีไวเคานต์อยู่ด้วย ไหนโซฟี่เองก็เป็นเชื้อพระวงศ์เลยบอกว่ามาตรงนี้จะดีกว่าทำให้ได้ที่ค่อนข้างกว้างอยู่

(อืม ผู้กล้ากับผู้อำนวยการคุยกันอยู่)

ปีนี้เองก็ให้สัตว์อัญเชิญนก E เฝ้าดูสภาพของมกุฎราชกุมาร

สัตว์อัญเชิญนก E ตัวนั้นเห็นผู้อำนวยการคุยกับผู้กล้า แน่นอนว่าผู้อำนวยการต้องมาดูงานประลองโรงเรียนนี้เหมือนกัน

คิดว่าคงคุยกันเกี่ยวกับการประลองระหว่างโดเบิร์กกับคุเรนะ

อเลนดึงสติกลับมาที่ตัวเอง

“เอาเถอะ เตรียมพวกอุปกรณ์มาครบแล้วด้วย น่าจะพอไหวอยู่มั้ง?”

เซซิลคงได้ยินที่ฉันบอก เลยตอบออกมาอีกครั้ง

“นั่นสินะ”

ถ้าโดเบิร์กอยู่นอร์มอลโหมดแล้วละก็ การแข่งนี้คุเรนะยังพอมีโอกาสชนะอยู่

ในช่วงวันหยุดฤดูร้อน 2 เดือนอเลนได้ซื้อแหวนเพิ่มสเตตัสในงานประมูลแล้วมอบให้กับคุเรนะ ในช่วง 2 เดือนนี้เขาไม่ได้เตรียมแค่หินเวทอย่างเดียว

・ แหวนแห่งพายุเพิ่มความเร็ว 1000 ทั้งหมด 2 วง

อเลนคิดว่าพื้นฐานของการต่อสู้แบบ PVP คือความเร็ว

“ข้าคือผู้ล่ามอนสเตอร์ เชือดเฉือนเผ่ามาร และทำลายล้างเทพมารให้สิ้นซาก”

“……”

โดเบิร์กกำดาบใหญ่แน่นต่อคุเรนะที่พึมพำอะไรออกมา ตอนที่คิดว่าเธอกำลังพูดอะไร ก็จดจ่อกับการต่อสู้

“หนึ่งปีมาได้ถึงขนาดนี้เลยเหรอ”

“อืม”

ถึงกรรมการจะเริ่มสัญญาณการประลองแล้ว แต่ปีนี้ทั้งคู่ก็ยังต่อส้ตามจังหวะของตัวเอง

“มาเลย! ขอดูผลการฝึก 1 ปีหน่อย!!”

“อืม!!”

โดเบิร์กชูดาบใหญ่อาดามันเที่ยมขึ้นเหนือศีรษะพร้อมกับคำพูดนั้น พร้อมกับพุ่งเข้าใส่ทันที เนื่องจากคุเรนะเลเวลตันบวกกับผลของเครื่องสวมใส่ทำให้ใช้ดาบใหญ่รับการโจมตีของโดเบิร์กได้อย่างง่ายดาย

เสียงคลื่นกระแทกของการปะทะกันดังก้องไปทั่วลานประลอง

ทำให้มีเสียงพูดกันว่าการต่อสู้ระหว่างนักเรียนด้วยกันถึงเมื่อครู่มันเทียบไม่ติดเลย ยอดนักดาบทั้งสองฟาดฟันดาบใหญ่ใส่กันด้วยค่าสเตตัสที่สูงส่ง

เหล่าแขกผู้ทรงเกียรติรู้ดีอยู่แล้วว่าเหล่านักเรียนที่เข้าร่วมงานประลองนี้แข็งแกร่งประมาณไหน เหล่าผู้ที่แข่งรอบจริงซึ่งมีพรสวรรค์ 2 ดาว ถ้ามีค่าความสามารถที่คล้ายๆกัน และเลเวลเท่ากันแล้วละก็ ความแข็งแกร่งของนักเรียนที่โรงเรียนชุบเลี้ยงมาน่าจะพอๆกัน

ปีที่แล้วมันต่างไป การประลองระหว่างคุเรนะที่เลเวลตันกับโดเบิร์ก มันทรงพลังแตกต่างกับทุกปีที่ยอดนักดาบมาต่อสู้ด้วย

แค่เสียงดาบใหญ่ปะทะกัน กำให้ผู้ชมส่วนใหญ่ถึงกับตกตะลึงกันไปแล้ว

“สู้ได้สูสีนะเนี่ย แต่คุเรนะโดนกดดันอยู่เล็กน้อย ต้องบอกว่าความสามารถของเครื่องสวมใส่ต่างกันอยู่นิดหน่อยสินะ กะแล้วเชียวว่าต้องสวมอะไรที่สูงกกว่าไอเทมที่ได้จากการประมูล”

อเลนวิเคราะห์การต่อสู้ของทั้งสองคนออกมา เพื่อให้พวกพ้องเข้าใจสถานการณ์ของคุเรนะ

ถึงคุเรนะจะมีแหวนแห่งพายุที่ซื้อมาจากงานประมูลวงละเกือบ 3000 เหรียญถึง 2 วง ถึงกระนั้นโดเบิร์กก็ยังเคลื่อนไหวได้เร็วกว่า

คาดเดาไว้ก่อนเลยว่าโดเบิร์กสวมอุปกรณ์ที่หาไม่ได้ในงานประมูล

ถ้าโดเบิร์กอยู่เอ็กซ์ตร้าโหมดแล้วละก็คุเรนะคงจะด้อยกว่านี้แน่นอน แต่ถ้าแค่นี้คิดว่าน่าจะเกิดจากสเตตัสของอุปกรณ์สวมใส่

“ฮึ! เป็นอะไรไปยอดนักดาบคุเรนะ! มีแค่นี้เองเหรอ!!”

“ย๊ากก!!”

หลังจากเริ่มต่อสู้ไปได้ไม่ถึง 10 นาที ยอดนักดาบโดเบิร์กก็เริ่มไล่ต้อนอย่างเห็นได้จัด

รู้เลยว่าโดเบิร์กเองก็ต่อสู้แบบเอาจริง

โดเบิร์กแสร้งโจมตีหลอกคุเรนะ แสดงให้เห็นถึงความต่างชั้นของประสบการณ์ต่อสู้

“……ดูเหมือนจะเริ่มแพ้แล้วเลย”

เซซิลเองก็เริ่มเป็นห่วง

โดโกร่าไม่เข้าร่วมการสนทนา เอาแต่ดูการต่อสู้ของสองคนนั้น

“โดเบิร์กเริ่มอ่านการโจมตีออกแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นเริ่มอ่านการโจมตีของเขาไม่ออกและโดนโจมตีเยอะขึ้น”

(แย่แล้ว อย่างนี้มันทักษะผู้เล่นต่างกันเกินไปสินะ)

ทักษะผู้เล่น ให้พูดอีกอย่างก็คือ “ความเก่งกาจในการต่อสู้”

การต่อสู้คือการหาตำแหน่ง การเคลื่อนไหว เลือกสกิล หรืออ่านการโจมตีของอีกฝ่ายในชั่วพริบตา และต้องให้อีกฝ่ายอ่านการเคลื่อนไหวและสิ่งที่ตัวเองเล็งไว้ไม่ได้

ทักษะผู้เล่นไม่สามารถได้มาในชั่วข้ามคืน

การประลองที่ยังไม่ถึง 10 นาที เริ่มแสดงให้เห็นถึงความต่างประสบการณ์ต่อสู้หลาย 10 ปีของโดเบิร์กให้เห็น

ถึงการเคลื่อนไหวจะได้รับการสอนจากอาจารย์ประจำชั้น แต่ความต่างเล็กน้อยนั้นค่อยๆขยายมากขึ้นเรื่อยๆ

ถ้าให้พูดตามตรงน่าจะแพ้

คุเรนะโดนดาบใหญ่ของโดเบิร์กฟาดกระเด็นจนร่างกายและใบหน้าแนบติดกับพื้น

“เป็นอะไรไป! ยืนขึ้น! ได้แค่นี้เหรอ!!!”

(โอ๊ะ! นี่มัน!!)

ร่างของคุเรนะที่โดนซัดจนกระเด็นเริ่มมีอะไรที่เหมือนไอร้อนโยกไหวไปมา

“ย๊าก!!!”

“หือ?”

(โอ๊ะ! สำเร็จแล้ว!! ลุยเลยๆ!! ครั้งนี้จะมีสติหรือเปล่านะ?)

ดูเหมือนเอ็กซ์ตร้าสกิลของคุเรนะ “ทะลวงขีดจำกัด” จะเริ่มทำงานแล้ว

เอ็กซ์ตร้าสกิลได้รับการสอนจากอาจารย์ประจำชั้นมาเกินครึ่งปีแล้ว แต่โอกาสสำเร็จมันต่ำ ยังไม่เคยสำเร็จแบบสมบูรณ์เลย

ดูเหมือนเอ็กซ์ตร้าสกิลจะขึ้นอยู่กับจิตใจ

ถ้ายังไม่ชำนาญหรือจิตใจหวั่นไหว จะโดนสกิลกลืนกิน

ตอนนั้นจะอยู่ในสภาวะคลั่ง และกระหายการต่อสู้อย่างรุนแรง

คุเรนะพุ่งเข้าใส่โดเบิร์กจากจุดที่กระเด็นด้วยความรุนแรงจนไม่น่าเชื่อ

และเป็นครั้งแรกที่เหวี่ยงดาบโดนโดเบิร์ก

“อึ้ก พลังอะไรกันเนี่ย นี่เหรอสกิลของเธอ!”

1“ย๊าก!!”

คุเรนะไม่ตอบอะไร และแกว่งดาบพร้อมกับเสียงตะโกน

(แย่แล้ว โดนกลืนกินโดยสมบูรณ์เลย)

โดเบิร์กกเป็นฝ่ายตั้งรับ กลายเป็นว่าค่าสเตตัสต่างกันเกินไปจนทักษะผู้เล่นไม่ส่งผลแล้ว เขาไม่สามารถรับดาบใหญ่ของคุเรนะได้จนกระเด็นไป

ผู้ชมเองก็ไม่นึกว่าจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดขนาดนี้ จนเริ่มเกิดความวุ่นวายขึ้น

โดเบิร์กที่โดนดาบใหญ่ของคุเรนะ แทบจะไม่มีแรงกำดาบแล้ว

คุเรนะฟาดดาบลงมาจากด้านบน ส่วนโดเบิร์กได้แต่ใช้ดาบใหญ่ป้องกันจนพื้นที่ยืนอยู่ยุบลงไปเพราะต้านทานไม่ไหว

“ย๊าก!!”

แต่การโจมตีของคุเรนะไม่จบเพียงแค่นั้น เธอเตะใส่ท้องของโดเบิร์กที่ไร้การป้องกัน

พลังโจมตีที่มากกว่า 7000 ซัดร่างของโดเบิร์กกระเด้งกับพื้นจนมาถึงสุดขอบลานประลอง

โดเบิร์กนอนแน่นิ่งอยู่ตรงขอบลานประลอง

““ชนะแล้วเหรอ?””

พวกอเลนประสานเสียงกันออกมา

ตอนที่ดีใจเพราะชนะได้ทั้งที่ไม่น่าจะชนะนั้น

โดเบิร์กก็ค่อยๆยันตัวขึ้นมา

(เอ๊ะ? พูดอะไรน่ะ? ยอมแพ้เหรอ?)

ตาเหยี่ยวของสัตว์อัญเชิญนก E จับจ้องโดเบิร์กที่พึมพำอะไรบางอย่างจนน่าขนลุก

“ข้าจะแพ้เหรอ? ยังหรอกกราซิสเอ๋ย สบายใจได้เลย ข้าไม่มีทางยอมแพ้แน่ๆ ใช่แล้วจะไม่ยอมแพ้ใครเป็นอันขาด!!”

โดเบิร์กพึมพำอะไรออกมาและร่างกายเริ่มมีไอร้อนโยกไหว

(เอ๊ะ? โดเบิร์กเองก็ใช้แล้วเหรอ?)

“ไม่ได้การ! คุเรนะ!! โดเบิร์กจะใช้เอ็กซ์ตร้าสกิลแล้ว!!”

(จะไหวไหมนะ? เอ็กซ์ตร้าสกิลของคุเรนะยังไม่หมดด้วยสิ)

โดเบิร์กวิ่งมาจากจุดที่กระเด็นใส่คุเรนะสุดแรงเกิด

“ย๊ากกก!! การ์ดเบรค!!”

เขาตะโกนพร้อมกับเหวี่ยงดาบลงมาใส่คุเรนะ ดาบใหญ่อาดามันเที่ยมของเขาเปล่งประกายออกมา

และดาบอาดามันเที่ยมของคุเรนะที่ยกมาป้องกันก็หักอย่างง่ายดาย

1“เอ๊ะ?”

คุเรนะที่ดาบโดนหักถึงกับแข็งทื่อ และดาบใหญ่ของโดเบิร์กยังคงเหวี่ยงลงมาต่อ

แกร๊ง

แต่ดาบใหญ่มาไม่ถึงคุเรนะ

ชายหนุ่มผมฟ้าถือดาบสีทองเข้ามาหยุดดาบของโดเบิร์กอย่างง่ายดาย

(เอ๊ะ? ผู้กล้า?)

ดูเหมือนผู้กล้าเฮลมิออสที่อยู่ตรงที่นั่งคนดูรู้สึกถึงความผิดปกติของโดเบิร์กเลยเข้าไปหยุด

“โธ่ โดเบิร์กคิดจะฆ่ากันเลยเหรอ?”

“หือ? ขะ ข้า?”

“โดนสกิลกลืนกินอย่างนี้ไม่สมกับเป็นนายเลยนะ”

“ขะ ข้าโดนสกิลกลืนกินเหรอ? กับอีกฝ่ายที่เป็นแค่เด็ก……”

โดเบิร์กทำดาบใหญ่หลุดมือ ก่อนจะทรุดลงไป

เขาคงช็อกมาก เลยมองที่มือตัวเองพร้อมกับงึมงำบางอย่าง

“คุณโดเบิร์ก ไม่เป็นไรนะ?”

คุเรนะมองมาด้วยความเป็นห่วง ยิ่งทำให้สีหน้านั้นช็อกยิ่งขึ้นไปอีก

“อ้อ นั่นสินะ คุเรนะเอ๋ยเธอเป็นฝ่ายชนะ ขอโทษเรื่องดาบด้วยนะ รับสิ่งนี้ไปสิ”

“เอ๊ะ?”

โดเบิร์กยัดเยียดดาบใหญ่มาให้ ก่อนจะออกจากลานประลองโดยมีผู้กล้าแบกไป

ด้วยเหตุนี้ การต่อสู้ระหว่างคุเรนะกับโดเบิร์กก็จบลงด้วยความสงสัยว่าเป็นชัยชนะของเธอจริงหรือเปล่า คุเรนะที่กำดาบของโดเบิร์ก ได้แต่จ้องเขาที่เดินกะเผลกจากไป