Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล - ตอนที่ 270

ในช่วงเย็นวันต่อไป,บาร์ ซิสเตอร์มากาเร็ต เเจ็คสันได้มาที่นี่กับธอร์เพื่อร่วมดื่มทั้งยังพูดคุยเรื่องการมองหางานให้ธอร์ ดังนั้นพวกเขาจึงนั่งดื่มกันไปสองเเก้ว

“บรรยากาศของบาร์ที่นี่ค่อนข้างบรรเทิงนักมันให้ความรู้สึกราวกับข้าได้กลับไปเป็นนักรบชาวเเอสการ์ดอีกครั้งเหล้าที่นี่ก็ไม่ได้มีรสชาติที่เเย่เกินไป”ธอร์จ้องมองไปที่เหล่าทหารเเห่งโชคชตาเหล่านั้นเเละพูดคุยกับเเจ็คสัน

ในฐานะที่เขาเคยผ่านสมรภูมิรบของเเอสการ์ดมา จัดว่าธอร์ค่อนข้างเป็นมืออาชีพ ดังนั้นเขาจึงสรุปบรรยากาศที่นี่ได้ไม่อย่างยากเย็นเพราะบรรยากาศที่ร้านซิสเตอร์มากาเร็ตค่อนข้างดุเดือด มันค่อนข้างเข้ากับรสนิยมของธอร์ เเม้ว่าคนที่นี่จะไม่สามารถเทียบกับนักรบชาวเเอสการ์ดก็ตาม เเต่มันก็ให้ความรู้สึกที่คล้ายคลึงที่เขาเคยผ่านมาอีกครั้ง

สำหรับเเจ็คสันในความคิดของธอร์เดิมที เด็กคนนี้เป็นคนเเปลกหน้า ตั้งเเต่ที่เขาได้ตื่นขึ้นที่นิวเม็กซิโกในเมืองเล็ก ๆ เขาได้พบกับเเจ็คสัน เเละ ธอร์รู้ได้ทันทีว่าเด็กคนนี้ไม่ธรรมดา เเต่อย่างไรก็ตามหากดูผิวเผิน เเจ็คสัน ก็เป็นเพียงนักเรียนมัธยมธรรมดาคนของโลกนี้ เพราะเขาได้ซ่อนความเเข็งเเกร่งของตัวเองเอาไว้

เเจ็คสันได้พาธอร์มาที่นี่เพื่อระบายความเครียดของธอร์เเต่เเจ็คสันหารู้ไม่ว่าในสายตาของธอร์ตอนนี้เต็มไปด้วยความสงสัยในตัวเขา

“เเจ็คสัน,เจ้ามีความลับอยู่มากขนาดไหนกัน?ก่อนหน้านี้ข้าไม่ได้ถามเจ้าเเต่เจ้ากลับเหมือนรู้จักตัวข้าดี นอกจากนี้ราวกับว่าเจ้าเคยได้ยินชื่อเเอสการ์ดมาก่อนที่จะรู้จักกับข้า”เห็นเเจ็คสันนั่งยกเเก้วดื่มเบียร์ ธอร์ ที่อัดอั้นใจมานานได้กล่าวถาม

“เป็นความลับ”เเจ็คสันได้ผายมือตอบอย่างสบายใจ

“ความลับ?เเละความลับที่เจ้าว่าคืออะไร?”ได้ยินคำตอบของเเจ็คสัน ธอร์ กล่าวถามอีกครั้ง

“ความลับก็คือความลับ,ถ้าฉันบอกคุณมันจะใช่ความลับงั้นหรอ?”

“~~”

“เเต่ฉันจะบอกคุณเพียงเล็กน้อยเเล้วกัน ข้อมูลของโลกชาวเเอสการ์ดนั้น ใช่ว่าที่โลกของเราจะไม่มีข้อมูลเพียงเเต่ว่ามันเป็นเพียงข้อมูลบางส่วนเท่านั้น”

“เช่นนั้นหมายความว่า?โลกของข้ากับโลกของเจ้ามีความเกี่ยวข้องกัน?”ได้ยินคำอธิบายของเเจ็คสัน ธอร์ เหมือนจะฉุดคิดขึ้นได้

เเม้ว่าโลกจะมีข้อมูลบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับเเอสการ์ดเเต่มันก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับธอร์ สำหรับธอร์ที่มีอายุตอนนี้มากกว่า 200 ปี เขาไม่ได้เกิดในช่วงเวลานั้น ดังนั้น การสนทนาที่น่าเบื่อนี้จึงได้จบลงอย่างรวดเร็ว

จากนั้นธอร์เเละเเจ็คสันก็พูดคุยกันถึงเรื่องของพวกเขา ซึ่งเเจ็คสันชื่อว่าเพื่อนของเขาคนนี้ค่อนข้างบ้าทีเดียว เพราะธอร์ได้โอ้อวดวีรกรรมของตัวเองในช่วงสงครามในช่วงขณะที่เขาเป็นนักรบชาวเเอสการ์ด สายตาที่เหล่าทหารเเห่งโชคชะตามองมาที่ธอร์นั้นให้ความรู้สึกยำเกรงเพราะด้วยรูปร่างเเละการวินิจฉัยจากประสบการณ์การต่อสู้ของพวกเขามันบ่งบอกว่าธอร์ไม่ธรรมดา

ซึ่งสำหรับเเจ็คสันเเล้วเเม้ว่าเขาจะฆ่าคนไปหลายคน เเต่สถานะของเเจ็คสันก็เป็นเพียงมนุษย์โลกเขาเป็นนักเรียนมัธยมปลายโดยธรรมชาติ เหล่าทหารโชคชะตาในร้านบาร์มากาเร็ต มองเเจ็คสันเป็นเพียงเด็กน้อยคนนึง

เพียงเเต่ในขณะนั้นเองกลับมีกลุ่มคนจำนวนนึงได้เดินเข้ามา

“ดูเหมือนจะเกิดเรื่องขึ้นเเล้ว!”เเจ็คสันได้วางเเก้วลงเเละบังเกิดความไม่สบายใจ

ในเวลานี้มีบุคคลสองคนเดินไปที่บาร์ที่วีสยืนอยู่

สองคนนี้คือชายเเละหญิง พวกเขาเหมือนกับทหารเเห่งโชคชะตามีร่างกายที่กำยำเเละดูเเข็งเเกร่ง ดูเหมือนเจตนาของพวกเขาที่มาในวันนี้จะไม่ได้มีเจตนาที่ดีนอกจากนี้ หญิงสาวคนนึงที่เเต่งตัวดูเย็นชาคนนั้นเเละเพื่อนชายที่ยืนอยู่หน้าสุดก็เป็นบุคคลที่เเจ็คสันค่อนข้างคุ้นเคย ซึ่งชายคนนั้นก็คือ ฟรานซิส ที่ เวด เกลียดชัง เเละ หญิงข้าง ๆ เขาก็คือ เเม่สาวอกโต สมุนคู่ใจของเขา

“ครั้งก่อนฟรานซิสเกือบจะถูกจัดการโดยเวดไม่คาดคิดว่าเขาจะดั้นด้นมาก่อปัญหาด้วยตัวเอง”เห็นฟรานซิสปรากฏตัวขึ้นเเจ็คสันกล่าวพูดในใจ

เห็นลักษณะท่าทีของเเจ็คสันที่เเปลกไปธอร์รู้ได้ทันทีว่าคงมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นเขาได้วางเเก้วเหล้าของตัวเองเเละมองไปที่ด้านหน้าบาร์

เเจ็คสันจ้องมองไปที่ฟรานซิสที่เดินก้าวไปข้างหน้าเเละกำลังเผชิญหน้ากับวีส

“ฉันพอจะได้ยินมาว่านายพอจะรู้จักเพื่อนของฉันคนนึง เขาชื่อว่า เวด วิลสัน นายพอจะรู้ไหมว่าเขาอยู่ที่ไหนตอนนี้?”ฟรานซิสกล่าวถาม วีส ด้วยอารมณ์ขันเล็กน้อย

เห็นฟรานซิสเเละพรรคพวกของมันมาที่นี่ วีส กลายเป็นกังวล เขาจะไม่รู้ว่าคนเหล่านี้เป็นใครได้อย่างไร อย่างไรก็ตามเขาจะไม่ยอมขายเพื่อนตัวเองเด็ดขาด

“เวด วิลสัน? ฉันไม่เคยได้ยินเลย”วีส กล่าวตอบ ฟรานซิส เเม้ว่าเขาจะรู้ว่าคนเหล่านี้ไม่ธรรมดา เเต่จิตใจของเขาเเน่วเเน่ที่จะไม่ทรยศเพื่อน

ได้ยินคำตอบของ วีส ฟรานซิสได้ทำท่าทางบางอย่างซึ่งบ่งบอกให้ เเม่สาวอกโตเคลื่อนไหว ไปข้างหน้าเเละเข้าไปที่บาร์

“เฮ้,พวกคุณไม่สามารถเข้ามาพื้นที่ตรงนี้ได้”เผชิญหน้ากับพรรคพวกของฟรานวิสเเละเเม่สาวอกโต วีส กล่าวพูดขึ้น อย่างไรก็ตามบาร์นี่ก็เป็นพื้นที่ส่วนตัวของเขา เขาจะไม่ถอยหลังเด็ดขาด

ปั้ง!

เเม่สาวอกโตเดินไปที่ด้านหลังของเขาก่อนที่จะหยิบรูปใบนึงขึ้นมามันเป็นรูปของวาเนสซ่าที่ถ่ายคู่กับเวด

“ฉันเหมือนจะจำผู้หญิงคนนี้ได้”เเม่สาวอกโตกล่าวพูดกับฟรานซิส

“อืม,ฉันคิดว่านี่คือวาเนสซ่าอย่างเเน่นอน”ในมือถือรูปใบนึงของวาเนสซ่า เเละ ฟรานซิสก็ได้พูดขึ้น

ปั้ง!

จากนั้นเเม่สาวอกโตก็ยกคอของวีสขึ้นเเละซัดเข้ากับกำเเพง

ฟุ่บ!

อย่างไรก็ตามภายใต้การกระทำของเเม่สาวอกโตใบหน้าของเหล่าทหารเเห่งโชคชะตาทั้งหมดที่อยู่ในบาร์ได้ดึงปืนออกมาชี้ไปที่พวกฟรานซิส ที่นี่คือ บาร์มากาเร็ต เเละ วีส เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของพวกเขา หากคิดจะหาเรื่องวีสก็ต้องผ่านพวกเขาไปก่อน

“เฮ้,ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่พวกเธอจะมาทำเป็นกร่างนะ!”วีสที่ถูกยกตัวขึ้นได้มองไปที่เเม่สาวอกโตเเละกล่าวเตือน

เผชิญหน้ากับการจ้องมองเเละเล็งปืนจำนวนหลายสิบกระบอกมาที่เขา ฟรานซิสคิ้วกระตุกเล็กน้อยเเละพูดขึ้น”เย็นไว้ เเองเจิล เราได้ของที่เราต้องการเเล้ว”

ฟุ่บ!

ได้ยินคำพูดของฟรานซิส เเม่สาวอกโต ได้วางวีสลงเเม้ว่าพวกเขาจะเเข็งเเกร่ง เเต่การเผชิญหน้ากับทหารเเห่งโชคชะตาที่มีปืนหลายกระบอกเพ่งเล็งมาที่พวกเขา พวกเขาก็ไม่อาจประมาทได้ดังนั้น ฟรานซิส จึงได้หยิบรูปใบนั้นกลับไป

“เเน่ใจหรอ,ไม่อยากได้เสื้อผ้าสีอื่นบ้างหรอ พ่อรูปหล่อ?”เห็นฟรานซิสกำลังจะเดินออกไป วีส กล่าวเตือนเล็กน้อย

ฟรานซิสจ้องมองไปที่วีส เเละยิ้มเล็กน้อยก่อนที่จะเดินออกจากบาร์ไปพร้อมกับเเม่สาวอกโต

“ขอบคุณที่ช่วยกันนะพี่น้องทั้งหลาย!”เห็นเพื่อนทหารเเห่งโชคชะตาช่วยเหลือเขา วีส รีบกล่าวขอบคุณก่อนที่จะรีบโทรหาเวด”เวด,งานเข้าเราเเล้วว่ะพวก, ~ ~เราที่ว่าฉันหมายถึงเเก!”

…