Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล - ตอนที่ 293

ปั้ง!

ในฐานลับไฮดร้ารัฐนิวเจอร์ซีย์ เเจ็คสันได้หลบหนี โดยใช้ ระเบิดปืนใหญ่ไฟอีกครั้งเพื่อสกัดกั้นทหารที่ดักอยู่ด้านหน้าเนื่องจากเขาได้ใช้งานมันหลายครั้งประสิทธิภาพที่ได้ผลหลังจากใช้มันเรื่อย ๆ ภายในฐานเเห่งนี้ก็ลดลง

“เวรเอ้ย,ฐานเเห่งนี้มันจะใหญ่ไปไหน,ฉันวิ่งมาเป็นระยะเวลานานก็ยังไม่เจอทางออกสักที “เเจ็คสันได้วิ่งหลบหนีอย่างต่อเนื่อง

เเจ็คสันได้หลบหนีเพราะเขากลัวว่าฤทธิ์ของยาไททันหมายเลข 2 จะหมดลง ตอนนี้ประสิทธิภาพของตายาเองก็เสื่อมทอนลงเรื่อย ๆ เพียงเเต่ว่าทหารที่ไล่ตามมาก็ยังจุกจิกไล่ตามเขาไม่เลิก มันทำให้เเจ็คสันรู้สึกลำบากใจ

ดังนั้นเเจ็คสันจึงได้เลี่ยงทางที่ไปหาดาบเก้าอสนีของเขา เพราะเส้นทางนั้นได้ป้องกันเเน่นหนากว่าทิศทางอื่น เเจ็คสันไม่ใช่คนโง่ ดังนั้นเขาจะต้องไม่รีบร้อน

“ฉันไม่รู้ว่าผลของยาไททันหมาย 2 จะอยู่ได้อีกนานเเค่ไหน ฉันจะต้องรีบหลบหนีออกจากที่นี่!”ที่ด้านหน้าของเขาปรากฏทางเเยกที่ซ้อนทับกันหลายทางเเจ็คสันมองไปที่ทางเหล่านั้นอย่างเศร้าหมอง

ในหัวของเเจ็คสันปรากฏความคิดที่ทิ้งทอมไปหากเขาทำเช่นนี้โอกาสที่เขาจะสามารถหลบหนีออกจากที่นี่ได้จะมีมากขึ้น เเต่เเจ็คสันจะไม่ทำเช่นนั้นอย่างเเน่นอน เขาเชื่อมั่นว่าไม่ว่าอย่างไรก็จะต้องหลบหนีออกไปพร้อมกับทอม

ฟุ่บ!

หลังจากผ่านทางเเยกนั้นมาเเจ็คสันไม่ได้พบเจอกับการสกัดกั้นของพวกทหาร เพียงเเต่เเจ็คสันไม่คิดว่ามันจะง่ายดายปานนั้นเพราะเเม้เขาจะไม่ได้เผชิญหน้ากับทหารเขาก็ยังคงไม่สามารถหาทางหลบหนีออกจากที่นี่ได้

ตึก ตึก!

พอวิ่งไปได้สักพักนึงเเจ็คสันก็สัมผัสพื้นที่กับจัตุรัสใต้ดินที่เหมือนพื้นที่ขนาดใหญ่จำนวนมาก เขาได้ยินเสียงดังของเครื่องดนตรีดังออกมาเเต่ไม่ได้เห็นเครื่องเล่น เเจ็คสันได้วิ่งไปรอบ ๆ จนค่อนข้างสัมผัสได้ว่าเส้นทางจัตถุรัสนี้เเท้จริงเเล้วเหมือนกับศูนย์กลาง

“นี่มัน…”พอเห็นพื้นที่ที่ไม่คุ้นเคยเเจ็คสันต้องการที่จะกลับไปยังทิศทางเดิมอีกครั้ง

ปั้ง

เพียงเเต่ประตูโลหะที่ด้านหลังของเขาก็ถูกปิดกั้นลงอย่างรวดเร็ว

จากนั้นนอกเหนือจากที่ด้านหลังของเขาที่ถูกปิดกั้นพื้นที่จตุรัสเเห่งนี้ก็ถูกบล็อคด้วยกองกำลังทหารจำนวนมาก เเม้เเต่ ทีมอัลฟ่า ที่ไล่ตามเเจ็คสันมาเมื่อไม่นานนี้ ก็เดินออกมาจากเบื้องหน้า

เเจ็คสันจ้องมองไปที่เหล่าทหารจำนวนมากใบหน้าของเขากลายเป็นรุนเเรงมากขึ้นในมือของเขากำระเบิดปืนใหญ่ไฟเอาไว้เเน่น

~ ~ ~

ที่ด้านหน้าของเเจ็คสันนอกจากกองกำลังทหารก็ปรากฏหน้าจอสีฟ้าขึ้น มันเป็นชายในเครื่องแบบทหาร หรือก็คือ นายพลรีสบุคคลที่มีอำนาจสูงสุดในฐานนี้

“ดีมาก! ดีมาก!”นายพลรีสยิ้มออกมา ใบหน้าของเผยเเววเย็นชา

“เเจ็คสัน หลิน,เด็กหนุ่มจากนิวยอร์ก ควีนส์ ไม่คิดเลยว่าเธอจะเเข็งเเกร่งขนาดนี้ เเม้เเต่ชุดเกราะเเละอาวุธของเธอ ก็เป็นสิ่งของระดับสูงทั้งนั้น”เเจ็คสันได้ถูกล้อมอย่างสมบูรณ์

ตอนนี้ ทั้งนายพลรีส เเละ ผู้จัดการเจฟเฟอร์รี่ ต่างก็รู้ข้อมูลของ เเจ็คสัน ซึ่งเเม้เเต่ S.H.I.E.L.D. ยังไม่รู้ เเจ็คสัน หลิน คือ มิราจไนท์ เด็กหนุ่มที่มีพรสวรรค์คนนี้ เเท้จริงเเล้ว คือฮีโร่ที่ลึกลับคนนั้น ดังนั้นพวกไฮดร้าจึงต้องการล้วงลึกความลับของเเจ็คสันเพื่อล้วงข้อมูลความเเข็งเเกร่งที่เปลี่ยนเเปลงให้เเจ็คสันมายืนถึงจุดนี้

ได้ยินคนจากหน้าจอเปิดเผยสถานะของตัวเอง เเจ็คสัน รู้สึกหดหู่อย่างมาก ดูเหมือนพวกไฮดร้าจะรู้เเล้วว่าเขาคือใคร นอกจากนี้ เเจ็คสันไม่จำเป็นต้องปิดบังอีกต่อไป เเต่เขาจะไม่ยอมให้ พวกไฮดร้ามาทำร้ายคนของเขาหรือเเม้เเต่จะยุ่งเกี่ยวกับครอบครัวของเขา เพราะงี้ ไม่ว่าอย่างไร เขาก็จะต้องกำจัดพวกไฮดร้าออกไปให้ได้

ทันใดนั้นหน้ากากของเเจ็คสันก็หายไปโดยอัตโนมัติ”เเล้วอย่างไร?”

เเม้จะตกเป็นรองพวกไฮดร้า เเต่เเจ็คสันไม่คิดจะยอมเเพ้ เพราะเขายังมีระบบอยู่ เพราะก่อนหน้านี้ได้รับคำแนนมามากจำนวนนึงอีกทั้งยังได้เสียสละไปบางส่วนถึงอย่างนั้นเขาก็ยังคงเหลือคะแนนมากพอที่จะใช้เป็นไพ่ตาย หากมันเพื่อปกป้องความลับเเละครอบครัวของเขา เขาไม่ลังเลที่จะทำเช่นนั้น

“ฉันอยากให้เธอยอมจำนนซะดีดี!”นายพลรีสกล่าวเตือนเป็นครั้งสุดท้าย

“คิดว่าฉันจะยอม?”

ฟุ่บ

ปั้ง
เเจ็คสันได้หยิบระเบิดปืนใหญ่ไฟออกมาอีกครั้งคราวนี้เขาได้ปามันไปที่ด้านหน้าซึ่งพื้นที่ด้านหน้าต่างก็ถูกเผาไหม้อย่างรวดเร็ว การระเบิดของระเบิดปืนใหญ่ไฟได้เผาทำลายจอเเสงนั่น

“จับมันให้กับฉัน!”หลังจากนั้นไม่นานจอเเสงก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง นายพลรีส กล่าวออกคำสั่ง

เนื่องจากเเจ็คสันไม่เต็มใจยอมเเพ้นั่นก็หมายความว่าเขาจะต้องใช้กำลังเข้าจับกุม องค์กรไฮดร้านั้นเป็นองค์กรที่ชั่วร้ายที่ก่อตั้งขึ้นมานาน การที่ถูกเด็กคนนึงปั่นหัวเล่นทำให้ นายพลรีส รู้สึกไม่สบอารมณ์

ฟุ่บ!

เหล่าทหาร เเละ ทีมอัลฟ่า ต่างก็ไม่ลังเลที่จะหันปืนเเละพุ่งเข้าใส่เเจ็คสันที่กำลังหลบเลี่ยง ไม่ว่าอย่างไร ผลของยาไททันหมายเลข 2 ของเเจ็คสัน ก็ไม่น่าจะอยู่ได้นานนัก

“พวกมันคิดจะบีบฉันให้จนมุมจริง ๆ สินะ!”