Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล - ตอนที่ 364
ปั้ง!
ในขณะที่ ทอม เเละ เเจ็คสันกำลังทักทายกัน หุ่นยนต์ด้านหลังของเเจ็คสัน ก็เปิดฉากยิงเลเซอร์รอบนึงไปที่ด้านหลังของเขา เเม้เเจ็คสันจะมีการป้องกันของชุดสูท เเต่เผชิญหน้ากับการลอบโจมตีที่ไม่มีอะไรมาป้องกันทบซ้อนเเม้จะเป็นเขาก็ได้รับผลกระทบจากการโจมตีในครั้งนี้
!
ทันทีที่เเจ็คสันถูกยิงจนล้มลงปืนของทอมก็เล็.ไปที่ศีรษะของเเจ็คสันเห็นได้ชัดว่าเขาไม่สนใจว่าเป้าหมายจะเป็นใครขอให้ภารกิจที่ได้รับมาสำเร็จก็พอ
ปั้ง
ทอมได้ลงมืออย่างรวดเร็ว เเต่ปฏิกิริยาของเเจ็คสันเองก็ไม่ช้า เมื่อเขาเห็นทอมควักปืนพกออกมาเขาก็หลีกเลี่ยงมันในทันทีทำให้เฉียดปลายผมของเขาไปเพียงเท่านั้น
ทันทีที่หลบการโจมตีได้สำเร็จเเจ็คสันก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหน้าของทอมก่อนที่จะอัดพลังกำปั้นชกไปที่ท้องของทอมอย่างรวดเร็ว
ปั้ง!
เผชิญหน้ากับการโจมตีของเเจ็คสัน ทอมเองก็มีปฏิกิริยาตอบสนองไวมือที่ถือปืนพกได้เลื้อยมาปัดป้องกันการโจมตีของเเจ็คสันได้ทัน
เปรียบเทียบการเคลื่อนไหวครั้งก่อนของทอม ในรัฐนิวเจอร์ซีย์ คราวนี้ ความเเข็งเเกร่งของทอมดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นมาก อาจกระทั่งรุนเเรงกว่า ทหารวินเทอร์โซลเยอร์ทั้ง 5 คนที่เเจ็คสันเผชิญหน้าก่อนหน้านี้
ฟุ่บ!
“ทอม,รู้สึกตัวสักที!”เเจ็คสันที่เเลกหมัดกับทอมตะโกนขึ้นเพื่อหวังจะปลุกเขา
เเม้โอกาสที่จะปลุกทอมให้กลับมามีสติอีกครั้งจะมีโอกาสสำเร็จน้อยมาก เเต่ เเจ็คสันก็ไม่คิดจะยอมเเพ้ เหมือนกับทหารวินเทอร์โซลเยอร์ รุ่นก่อน บัคกี้ เป็นเพราะเขาสามารถที่จะระลึกอดีตของตัวเองเเละเรียกคืนความทรงจำได้ บางที ทอมก็อาจจะมีทางเป็นไปได้อยู่
“ทอม?ใครกัน?”ได้ยินเสียงตะโกนของเเจ็คสัน ทอม กล่าวพูดตอบ
“นายก็คือทอม…”เเจ็คสันพร้อมใจที่จะอธิบาย เเน่นอนว่าการขานตอบของทอมให้จิตใจของเเจ็คสันรู้สึกเต้นรัวเล็กน้อย
การเคลื่อนไหวของเเจ็คสันถูกขัดขวางด้วยกองทัพหุ่นยนต์เเละปืนเลเซอร์เหล่านั้นเเม้เขาจะหลีกเลี่ยงมันได้เเต่มันก็ทำให้เขาเสียสมดุลระหว่างเผชิญหน้ากับทอม
เเละที่อันตรายที่สุดก็คือหากเเจ็คสันเผลอทอมก็จะใช้ปืนพกเล็งไปที่ศีรษะของเขาเเละยิงหากเขาไม่เบนตัวหลบได้ทันเเน่นอนว่าคงพลาดท่าเเละได้รับบาดเจ็บรุนเเรงเเน่นอน เเค่ตอนนี้บริเวณหน้าผากซ้ายของเขาก็ปรากฏรอยเฉียดของลูกกระสุนกรีดทำให้เขาเลือดไหลออกมาเล็กน้อย
“ฉันไม่สนใจว่าใครจะเป็นทอม เเต่ฉันรู้ว่านายคือเป้าหมายภารกิจของฉัน!”เห็นเเจ็คสันไม่ได้เสียท่ากับการโจมตีของตัวเอง ทอมที่ผสานการโจมตีกับกองทัพหุ่นยนต์ เขาได้เข้าล้อมเเจ็คสันอีกครั้ง
เเจ็คสันที่เบนตัวหลบเขาได้ชันเข่าขึ้นหากเป็นทอมปกติเเละสามารถเห็นรูปลักษณ์ของเขาตอนนี้ เเน่นอนว่ามันน่ากลัวอย่างมาก ดวงตาสีม่วงพร้อมกับเเววตาที่เย็นชาของเเจ็คสัน เขาได้รับผลกระทบจากคำพูดของทอม คำพูดที่ว่าเขาเป็นเพียงเป้าหมายเพียงเท่านั้น
ปั้ง!
วินาทีต่อมา เเจ็คสัน ก็กระโดดหลบการโจมตีของเขาอีกครั้งตอนนี้ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยประกายไฟสีม่วงเเพรวพราวดูเเล้วมันค่อนข้างผิดปกติ
“ทอม,นายอย่าได้บังคับฉัน!”ในสายตาของเเจ็คสัน เขาเห็นทอม เป็นเพื่อนสนิทตั้งเเต่เด็กหากเป็นไปได้เขาก็ไม่อยากจะทำร้ายเพื่อนคนนี้
อย่างไรก็ตามที่ทอมตอบสนองเเจ็คสันมีเพียงเเค่กระสุนปืนที่ถูกยิงออกมาเพียงเท่านั้น เขาไม่สนใจว่าเเจ็คสันจะพูดอะไร เพราะตราบใดที่เควสภารกิจเป้าหมายของเขาสำเร็จก็ถือว่าทำงานเสร็จสิ้น
ในฐานะที่เป็นทหารวินเทอร์โซลเยอร์รุ่นใหม่ ไม่เพียงเเต่มีศักยภาพด้านพละกำลังที่เพิ่มขึ้น เเม้เเต่การตอบสนองต่อคำสั่งเเละหน้าที่ ก็ยังรุนเเรงมากกว่าเดิมอีกด้วย
เผชิญหน้ากับการไม่เเยเเสของทอม เเจ็คสันเองก็ไม่คิดจะลังเลอีกต่อไป มือของเขา ค้วาจับไปที่ดาบข้างเอว ดาบสายฟ้าของเขาได้ถูกชักขึ้นมาอีกครั้ง
ฟุ่บ!
ปั้ง!
เเจ็คสันได้ยิงปืนใหญ่ระเบิดไฟออกไปเพื่อสร้างม่านหมอกควันหนาเเละอำพรางตัวเอง เขาถูกบังคับให้เลือกเส้นทางที่จะต้องตอบโต้ ไม่นาน เเจ็คสันก็ทำการชาร์จพลังได้เสร็จ การโจมตีที่น่าเกรงขามที่สุดของเขา : สายฟ้าสังหาร
หึ่ม!
เเสงสีม่วงได้ระเบิดออกมาอย่างรุนเเรงเเม้เเต่ทอมก็ยังหยุดชะงักฝีเท้า เขาไม่สามารถมองเห็นร่างของเเจ็คสันได้ เพียงเห็นเงาเเสงสีม่วงที่เลือนรางท่ามกลางฝุ่นควัน ยิ่งไปกว่านั้น สายตาของเขายังกระพริบเเปลกๆ ราวกับกำลังหวาดกลัวสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
โดยธรรมชาติ เเจ็คสัน ไม่ได้ตั้งใจจะใช้การโจมตีนี้สังหาร ทอม เขาเพียงต้องการจะพยายามอย่างหนักในการฆ่าหุ่นยนต์โดยรอบโดยเฉพาะการโจมตีครั้งใหญ่นี้
!
วินาทีที่พลังงานของดาบถูกชาร์จจนเต็มพริบตาเดียวรังเเสงสีม่วงก็ถูกปลดปล่อยออกมาเป็นวงกว้างรูปพระจันทร์กว่า 5 เมตร
มันได้กวาดยาวตัดผ่านหุ่นยนต์หลายสิบตัวด้านหน้า หุ่นยนต์ที่ถูกตัดขาดเหล่านั้นได้ระเบิดออกภายใต้การโจมตีที่น่ากลัวของ สายฟ้าสังหาร
บึ้ม!
ทันทีที่จัดการกองทัพหุ่นยนต์ไปด้วยหลายตัวเสร็จพลังงานสายฟ้าที่ถูกปลดปล่อยออกไปในรูปแบบพระจันทร์เสี้ยวมันได้พุ่งออกไปไกลกว่าหนึ่งร้อยเมตรก่อนที่จะหายไปในอากาศในที่สุด
ฟิ้ว!
หลังจากที่การโจมตีหายไปหมอกสีเทาก็ได้กลับมาปกคลุมหนาอีกครั้ง เเต่คราวนี้มันเต็มไปด้วยฝุ่นควันดำจากการระเบิดของหุ่นยนต์จำนวนมาก ตอนนี้ เเจ็คสัน มองเห็นทอมที่ไม่ตอบสนองอยู่ที่พื้นดูเหมือนเขาจะหมดสติ
“ขอโทษนะทอม!”
ฟุ่บ!
เพียงเเต่ว่าในขณะที่เเจ็คสันกล่าวพูดเเละเตรียมจะยื่นมือไปตรวจสอบทอม มีดในมือของทอมก็ปรากฏขึ้นที่ด้านข้างของเขาพร้อมกับเเทงไปที่หลังในทันที เเจ็คสันไม่มีเวลาหลบได้ทันเขาได้เสริมความเเข็งเเกร่งของร่างกายตัวเองเพื่อต้านทานการลอบโจมตีในครั้งนี้
ฉึบ!
เเจ็คสันถูกเเทงเข้าบริเวณที่หลังเเต่ความเสียหายเเค่นั้นย่อมไม่สามารถทำอันตรายเขาได้ เเจ็คสันได้กระเเทกหมัดไปที่จุดอ่อนเพื่อทำให้ทอมหมดสติจริง ๆ ในทันที
กระบวนการเหล่านี้เกิดขึ้นค่อนข้างเร็ว เขาจ้องมองไปที่ทอมที่อยู่ด้านหน้า คราวนี้ เเจ็คสันสัญญาว่าจะไม่ให้พวกไฮดร้าพาตัวทอมไปได้อีก
“ครั้งนี้ฉันจะต้องพานายกลับบ้านให้ได้ ฉันสัญญา”จ้องมองไปที่ทอมที่หมดสติ เเจ็คสัน กล่าวเสียงนุ่มลึก
ปั้ง!
ในฐานลับใต้ดินของไฮดร้า บนภาพเฝ้าระวัง การเคลื่อนไหวของมิราจไนท์ที่ทำลายกองทัพหุ่นยนต์ เเละ สามารถจัดการทหารวินเทอร์โซลเยอร์ ทอม ได้ในที่สุด มีเสียงกระจายจากความไม่พอใจได้เกิดขึ้น
“มิราจไนท์!”