Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล - ตอนที่ 386

ฐานทีมพันธมิตรผู้พิทักษ์ ภายในห้องเเห่งนึงที่ถูกใช้เป็นสถานที่รองรับกักกุมทหารวินเทอร์โซลเยอร์ ทหารเหล่านี้ได้รับบาดเจ็บอย่างรุนเเรงเเละมีทหารสองคนตื่นขึ้นมาในเวลานี้หนึ่งในนั้นคือทอม

~

หลังจากทอมตื่นขึ้นมา เขาก็สังเกตุข้อมือเเละข้อเท้าที่ถูกล็อคโดยโซ่โลหะผสมอดาเเมนเทียม เเม้ว่าความเเข็งเเกร่งของทอมจะทำงานได้อย่างสมบูรณ์เเต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะหลบหนีไป พอฟื้นขึ้นมาได้ไม่ถึงสองนาทีดูเหมือนเขาจะพล่อยหลับลงอีกครั้งราวกับเข้าใจสถานการณ์ของตัวเอง

ก่อนที่มิราจไนท์จะจากไป เจอร์รี่ รู้ว่า มิราจไนท์ให้ความสนใจกับทอมมากดังนั้นทันทีที่เขาตื่นเจอร์รี่ก็รีบเเจ้งข่าวเรื่องนี้ในทันที เจอร์รี่รู้ว่าคนเหล่านี้เป็นทหารวินเทอร์โซลเยอร์ที่พวกไฮดร้าสร้างขึ้นอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด

เพียงเเต่คำว่าสมบูรณ์แบบสำหรับคนเหล่านี้เจอร์รี่ว่ายังไม่ใช่ ถ้าหากเทียบความภักดีสำหรับการปฏิบัติการของทหารเหล่านี้ไม่ต้องถามพวกเขาให้ความภักดีทั้งหมด เพียงเเต่ทหารวินเทอร์โซลเยอร์เหล่านี้ก็ยังมีข้อบกพร่องเเละข้อบกพร่องที่ร้ายเเรงที่สุดก็คือการตระหนักรู้ตัวเอง

เหมือนกับทหารวินเทอร์โซลเยอร์คนก่อน รุ่นในปัจจุบันเเม้จะเเข็งเเกร่งเเละได้รับการปรับปรุงอย่างมาก สุดท้ายก็ยังมีข้อเสียที่ร้ายเเรงเหมือนกับรุ่นก่อนอย่างเห็นได้ชัด

เพียงเเต่เมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ อีก 5 คน ทอมราวกับว่ามีความตระหนักรู้เเข็งเเกร่งมาก ในการต่อสู้ก่อนหน้านี้ระหว่างเขากับเเเจ็คสัน ทอมได้ใช้โอกาสในการเเอบซุ่มโจมตีเเจ็คสัน บางทียิ่งถูกล้างสมองรุนเเรงเท่าไหร่การตระหนักรู้ก็ยิ่งรุนเเรงมากขึ้นเท่านั้น

ฟุ่บ!

หลังจากทอมตื่นได้ไม่นานทหารวินเทอร์โซลเยอร์คนอื่น ๆ ก็มีท่าทีว่าจะเริ่มตื่นขึ้นอย่างสมบูรณ์ เจอร์ณี่ จ้องมองไปที่คนเหล่านี้อย่างเงียบ ๆ เเน่นอนว่าเขาไม่กล้าทำอะไรด้วยตัวคนเดียว

“มิราจไนท์คุณมาเเล้ว!”เมื่อเจอร์รี่ได้ยินเสียงบางอย่างเขาก็หันกลับ

วินาทีที่เขาหันกลับไปเขาพบเงาของมิราจไนท์ที่กลับมาอย่างรวดเร็ว เเม้เเต่เจอร์รี่ก็เเปลกใจ เพราะเขาเพิ่งติดต่อมิราจไนท์ไปได้ไม่นาน

“เจอร์รี่สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?”เเจ็คสันเดินเข้ามาพร้อมกับถามด้วยความกังวล

“มีพวกเขาตื่นขึ้นมาสองคน ส่วนคนที่เหลือก็มีท่าทีเหมือนจะตื่นเเล้ว”เจอร์รี่อธิบายเล็กน้อย

“เเล้วสถานะข้อมูลของพวกเขา?”เเจ็คสันกล่าวถามอีกครั้ง

ก่อนหน้านี้ที่เเจ็คสันจะเดินทางออกไปเขาให้เจอร์รี่ค้นหาสถานะที่เเท้จริงของทหารวินเทอร์โซลเยอร์ ในบรรดาทหารเหล่านี้เเจ็คสันรู้จักเพียงเเค่ทอม ดังนั้น เขาจึงวางเเผนค้นหาสถานะคนอื่น ๆ เพื่อคิดหาหนทางในการช่วยเหลือพวกเขา

“นอกเหนือจาก ทอม สมิธ สถานะอีกสามคนได้รับการค้นหาเเล้ว ส่วนอีกสองคนยังไม่ได้ข้อมูลใด ๆ เพียงเเต่เท่าที่ฉันดู จากการวิเคราะห์ช่องว่างระหว่างอายุของพวกเขาค่อนข้างเเตกต่างกันมาก”เจอร์รี่อธิบาย

เเจ็คสันจ้องมองไปที่ข้อมูลของบุคคลทั้งสามคนเขาต้องยอมรับว่าเจอร์รี่นั้นสุดยอดมากที่สามารถหาสถานะของทั้งสามคนมาได้เเละคนที่ดูมีอายุมากที่สุดในพวกเขาก็มากถึง 65 ปี ดูเหมือนพวกไฮดร้าจะใช้ข้อมูลการศึกษาอย่างเหมาะสมมีหลายละเอียดต่าง ๆ เข้ามาเกี่ยวข้องไม่ว่าจะเป็นอายุ หรือ ข้อมูลร่างกายต่าง ๆ

ฟุ่บ!

“อืม,นายไปดูเเลเดดพูลเถอะ ฉันจะสานต่อหน้าที่ตรงนี้ให้”เเจ็คสันกล่าวกับเจอร์รี่เล็กน้อย

“ก็ได้”เจอร์รี่รู้ดีว่ามิราจไนท์ต้องการใช้เวลาอยู่กับทหารวินเทอร์โซลเยอร์เหล่านี้ตามลำพัง ดังนั้นเจอร์รี่จึงไม่ได้คิดปฏิเสธเขาได้เดินไปที่ห้องพักรับรองของเดดพูล เเม้เดดพูล จะยังไม่ตายเเต่สถานการณ์ของเขาดูเหมือนว่าจะยังไม่มีท่าทีว่าจะตื่นขึ้นมาเเม้เเต่น้อย

~

หลังจากเจอร์รี่ออกไปเเล้ว เเจ็คสันก็เดินเข้าไปหาทอมเเละทหารวินเทอร์โซลเยอร์คนอื่น ๆ ดูเหมือนทหารคนอื่น ๆ จะตื่นขึ้นมากันเเล้วพวกเขาได้สังเกตุโซ่ข้อมูลเเละสถานการณ์ภายในห้องเเละไม่มีท่าทีว่าจะขัดขื่น

ฟุ่บ!

เห็นบุคคลนึงเดินเข้ามาทอมเเละคนอื่น ๆ ก็ได้เงยหน้ามองบน พวกเขาเห็นเงาร่างของมิราจไนท์ สำหรับเเจ็คสันเเล้วเขาไม่ได้มีท่าทีหวาดกลัวเเม้เเต่น้อยยามที่ต้องถูกจ้องมองอย่างนี้เพราะคนเหล่านี้ถูกมัดมือมัดเท้าอยู่

เพียงเเต่ทอมที่มองเห็นมิราจไนท์ในใจของเขารู้สึกขมขื่นมากเพราะก่อนที่จะหมดสติไปภาพสุดท้ายก็คือเขาถูกจัดการโดยมิราจไนท์

“ทอม สมิธ,เดนนี่ วิลเลี่ยม,ฮาร่า เเละ ก็เเฟรงค์ พวกนายมีใครจำชื่อเหล่านี้ได้มั่ง?”ในมือถือกระดาษเเผ่นนึงที่เป็นข้อมูลที่เจอร์รี่ค้นหามา เเจ็คสัน กล่าวถามพวกทหารวินเทอร์โซลเยอร์

ทันทีที่เขาตะโกนออกไปก็ดูเหมือนไม่มีท่าทีตอบรับของทหารวินเทอร์โซลเยอร์เเม้เเต่น้อย

เเจ็คสันเพียงต้องการเเสดงให้พวกเขาเห็นเเละเฝ้าดูพฤติกรรมเพียงเท่านั้นที่น่าผิดหวังก็คือไม่มีใครจำชื่อตัวเองได้เลยซักคน

เเจ็คสันไม่ได้เศร้าเสียใจเขารู้ดี ก่อนหน้านี้ที่เขาเผชิญหน้ากับทอม ดูเหมือนทอมจะถูกล้างสมองเเละเเทบจดจำอะไรไม่ได้ เพียงเเต่พอเขาลองใช้วิธีเดียวกับการเรียกคืน บัคกี้ บาร์นส์ ก็ดูเหมือนจะได้ผลเล็กน้อย สิ่งที่เเจ็คสันต้องการตอนนี้ก็คือความอดทน

ฟุ่บ!

เเจ็คสันได้เลือกกระดาษหลายเเผ่นก่อนที่จะวางลงตรงหน้าทอมโดยไม่ได้สนใจการเคลื่อนไหวของทอมที่ยังถูกล็อคมือล็อคเท้าอยู่

“ดูสิ”เห็นทอมจ้องมองมาที่เขาตาไม่กระพริบ เเจ็คสันไม่ได้สนใจท่าทีเช่นนั้นเขากล่าวต่ออีกฝ่ายในทันที

หลังจากนั้นเเจ็คสันก็เดินออกจากห้องไป ทอมก็มองไปที่กระดาษจำนวนมากที่กองอยู่ด้านหน้าเขาเห็นภาพหลายภาพที่เป็นรูปของครอบครัวนึงที่มีลูกชายเป็นหัวเเก้วหัวเเหวน เเละ ลูกชายคนนี้ที่ว่าก็คือทอม

เริ่มเเรกใบหน้าของทอมที่เย็นชาเพียงเเต่ได้มองภาพเหล่านั้นไปไม่นานสีหน้าที่เย็นชาของเขาก็เริ่มลดหายไปทีละน้อย