Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล - ตอนที่ 434

ฟุ่บ~~

นิวยอร์กท่ามกลางผืนฟ้าอันสวยงาม ชุดเกราะไอรอนแมนตัวนึงได้พุ่งผ่านน่านฟ้าท่ามกลางนิวยอร์กเเห่งนี้อย่างรวดเร็ว ชุดเกราะไอรอนแมนนี้ก็คือเเจ็คสันที่เพิ่งกลับมาจาก ไซบีเรีย

” J.A.R.V.I.S ,ปีเตอร์มาถึงเเล้วงั้นหรอ?”บนจอโฮโลเเกรมที่ติดกับหมวกเหล็ก เเจ็คสัน กล่าวถาม J.A.R.V.I.S

“ครับ คุณ เเจ็คสัน,สไปเดอร์แมน,เเดร์เดวิล เเละ ทีมX-MEN ทั้งสามคนได้มาถึงเเล้ว”เผชิญหน้ากับคำถามของเเจ็คสัน J.A.R.V.I.S กล่าวตอบ

“พวกเขารีบมาก็เพราะฉัน ตัวฉันที่ยังกลับไม่ไปถึงเเละปล่อยให้พวกเขารอค่อนข้างรู้สึกเขินนิด ๆ นะเนี่ย!”เเจ็คสันกล่าวพูดอย่างช่วยไม่ได้

J.A.R.V.I.S”…” J.A.R.V.I.S ไม่ได้ตอบกลับใด ๆ เขาเพียงเเต่เร่งเครื่องยนต์สูงสุดเพื่อเพิ่มความเร็วของชุดเกราะไอรอนแมน

ฟ้าวว!

…

สตาร์กอินดัสตรีท์ชั้นบนสุด โทนี่ เเละ คนอื่น ๆ ได้ยืนเเละนั่ง จ้องมองทิวทัศน์กลางคนอืนมืดมิด J.A.R.V.I.S ได้เตือนพวกเขาเมื่อครู่ว่ามิราจไนท์ใกล้มาถึงเเล้ว เมื่อคิดถึงตอนที่มิราจไนท์หายตัวไป หลาย ๆ คนรู้สึกเป็นกังวลอย่างมากโดยเฉพาะปีเตอร์ เขาคิดว่าตัวเองอาจกระทั่งสูญเสียเพื่อนรักคนนี้ไปเเล้ว สำหรับศาสตราจารย์ชาร์ลส์พวกเขาก็เป็นห่วงเหมือนกัน

หึ่ม!

ขณะที่ โทนี่ เเละ คนอื่น ๆ กำลังจ้องมองเเสงสลัวย่างค่ำคืน พริบตาเดียวก็มีเงาร่างบางอย่างพุ่งตรงมาทางพวกเขา ซึ่งนั่นก็คือชุดเกราะไอรอนแมน

“มาเเล้ว!”เห็นชุดเกราะไอรอนแมน ปีเตอร์ ตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้น

ครึ่นน!

ฟุ่บ..

ไม่นานชุดเกราะไอรอนแมนก็ร่อนลงมาจากกลางเวหาเเละลงจอดในที่สุด J.A.R.V.I.S ได้ช่วยประสานงานในการคลายชุดเกราะออก จากนั้นร่างของมิราจไนท์ที่หลายคนคุ้ยเคยก็ปรากฏขึ้น

ฮุ้วว

เห็นหลาย ๆ คนที่ยืนรอต้อนรับตัวเอง เเจ็คสันเดินก้าวออกมาจากชุดเกราะ เขาได้หายตัวไปมากกว่า 30 ชั่วโมง เเละตอนนี้เขาก็กลับมาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง

“เฮ้,ได้เห็นพวกคุณอีกครั้งทำให้ฉันรู้สึกมีความสุข”ทันทีที่ถอดชุดเกราะไอรอนแมนเสร็จเเจ็คสันได้ปรากฏตัวออกมาพร้อมกับชุดสูทภูติมายาของเขา เขาได้เดินไปที่ด้านหน้าของโทนี่เเละจ้องมองทั้ง 7 คนที่รอเขา เขากล่าวทักทายด้วยรอยยิ้ม

ขณะนั้นเองปปีเตอร์ก็กระโดดเข้าไปจับเเขนซ้ายของเเจ็คสันในทันทีส่วนเเฮร์รี่เขาก็กระโดดออกไปจับเเขนขวาของเเจ็คสันนี่เเสดงให้เห็นว่าพวกเขาเป็นห่วงเเจ็คสันมากเเค่ไหน ในที่สุด พวกเขาก็กลับมาพร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้งเพราะพวกเขาคือสหายที่ดีที่สุดต่อกัน มิราจไนท์,สไปเดอร์แมน เเละ ดาร์คไนท์

“! ฉันรู้ว่าพวกนายเป็นห่วงฉันมาก เเต่ตอนนี้ฉันปลอดภัยเเล้ว ไม่ต้องกังวล”เเจ็คสันยิ้มออกมา เขารู้เจตนาที่ดีของเพื่อนทั้งสองคน เพราะพวกเขาคิดว่าโอกาสที่ตนเองจะกลับมานั้นมีน้อยมากถึงอย่างนั้นพวกเขาก็หวังอยู่ตลอดเวลา

ฟุ่บ!

“ครั้งหน้า!อย่าได้ทำเรื่องอันตรายแบบนี้อีกเด็ดขาด!”ทันทีที่เเจ็คสันกล่าวจบปีเตอร์ได้พูดเเทรกขึ้น เขาเเทบจะอดหลับอดนอนเพราะเป็นห่วงเเจ็คสัน วินาทีที่เขาเห็นเเจ็คสันหายเข้าไปในมิติอวกาศพร้อมกับ เร้ด สกัลล์ ตอนนั้น เขารู้สึกตกใจเเละกลัวมาก

“รู้เเล้ว”เเจ็คสันตบไหล่ของปีเตอร์ พร้อมกับบอกกล่าวยอมรับเรื่องนี้ เเน่นอนว่าเขาเองก็รู้สึกตำหนิพฤติกรรมที่ชอบทำอะไรหุนหันพลันเเล่นของตัวเองเหมือนกัน

“ยินดีต้อนรับกลับ”หลังจากปีเตอร์กล่าวจอบเเฮร์รี่ที่อยู่อีกด้านนึงก็กล่าวกับเขา

“ขอบคุณ”

เเจ็คสันได้สวมกอดปีเตอร์เเละเเฮร์รี่เสร็จเขาก็ได้เดินไปเผชิญหน้ากับโทนี่เเละคนอื่น ๆ

ใบหน้าของเเจ็คสันเเสดงความขอบคุณต่อโทนี่อย่างมาก เขารู้ดีว่า ช่วงที่ตนเองหายไป โทนี่ต้องแบกรับเเรงกดดันขนาดไหน เเต่เขาก็ยังไม่ได้เเสดงออกมาในตอนนี้ เพราะด้านข้าง ศาสตราจารย์ชาร์ลส์ก็จ้องมองมาที่เขาพร้อมกับกล่าวทักทาย”มิราจไนท์ ยินดีต้อนรับกลับฉันดีใจที่ได้เห็นคุณอีกครั้ง”

“ศาสตราจารย์ชาร์ลส์ ฉันเองก็ดีใจที่ได้พบคุณ”เเจ็คสันกล่าวทักทายตอบกลับเป็นปปกติ

“มิราจไนท์ ฉันรู้อยู่เเล้วว่าคุณจะต้องไม่ตายง่าย ๆ เเน่นอน”เห็นมิราจไนท์เเละศาสตราจารย์ชาร์ลส์กล่าวทักทายกัน ไอซ์แมนได้เดินก้าวเข้ามาเบื้องหน้าของเเจ็คสันเเละพูดขึ้น

มิราจไนท์นั้นเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดสำหรับเขาคนนึง ซึ่ง เเจ็คสันเองก็ไม่ได้ปฏิเสธเรื่องนี้ พวกเขาทั้งสองคนได้เดินเข้าหากันก่อนที่จะกอดทักทายกันเป็นธรรมเนียม เเจ็คสันไม่ได้ออกเเรงมาก เพราะเขารู้ว่าไอซ์แมนยังคงไม่หายดี

“โรเบิร์ต คุณยังไม่หายจากอาการบาดเจ็บใช่มั้ย?”เเจ็คสันได้ผละกอดออกก่อนที่จะกล่าวถามไอซ์แมนด้วยความกังวล

“ก่อนหน้านี้ฉันใช้พลังมากเกินไป คงต้องใช้เวลาอีกสักพักกว่าจะฟื้นตัวอย่างสมบูรณ์”ไอซ์แมนยิ้มกล่าวตอบเป็นนัย ๆ ว่าไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเขา

ศึกต่อสู้บนสะพานโกลเด้นเกตก่อนหน้านี้ พวกไฮดร้าได้ใช้ลูกบาศก์เวทมนตร์เปิดประตูมิติอวกาศเเละใช้ความสามารถของประตูมิติอวกาศปปล่อยการโจมตีออกมา หากไม่ได้ไอซ์แมนในตอนนั้นระเบิดพลังเพื่อต้านรับคลื่นการโจมตีพวกเขาทั้งหมดที่นั่นคงเเย่อย่างเเน่นอน เเต่เพราะว่าไอซ์แมนฝืนระเบิดพลังมากเกินไปผลสะท้อนกลับจากการทำสิ่งนั้นก็คืออาการบาดเจ็บภายในขั้นรุนเเรง ดังนั้นไอซ์แมนจึงต้องใช้เวลาพักรักษาตัวพอสมควร

อันที่จริงเเล้วมิวแทนท์ระดับสูงใช่ว่าจะดีเสมอไป ยิ่งระดับความสามารถสูงขึ้น พลังที่ปะทุเเละความยากในการควบคุมก็ยากขึ้นตามไปด้วย ดังนั้นระดับมิวแทนท์ที่ปลอดภัยที่สุดก็คือมิวแทนท์ที่ไม่เกินระดับ 2

บางคนเเม้จะมีความสามารถที่เเข็งเเกร่งเเต่การที่ไม่สามารถควบคุมเเละใช้มันให้เป็นประโยชน์ได้มันก็จะก่อให้เกิดความเสียหายต่อบุคคลรอบข้าง เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่คนปกติส่วนใหญ่ไม่สามารถยอมรับได้

เมื่อระดับของมิวแทนท์พุ่งขึ้นมาสูงถึงระดับ 5 เมื่อไหร่ ความสามารถในการกลายพันธุ์ของพวกเขาเเทบจะเรียกได้ว่าตื่นเกือบจะสมบูรณ์แบบ เเต่การใช้พลังเเต่ละครั้งก็ต้องจ่ายด้วยค่าตอบเเทนมหาศาลยิ่งฝืนใช้พลังมากเท่าไหร่ร่างกายก็จะไม่สามารถรับพลังที่เกินขีดจำกัดเหล่านั้นได้ นั่นเองก็เป็นอีกผลของข้าเสียในการใช้พลัง เเต่มิวแทนท์ระดับ 5 ใช่ว่าจะหากันได้ง่าย ๆ เเม้เเต่มิวแทนท์ระดับ 4 ก็มีไม่มาก เพราะมิวแทนท์หลายคนไม่สามารถพัฒนาเเละควบคุมพลังของตัวเองเพื่อใช้ออกได้ดั่งใจ

“สิ่งนี้อาจจะช่วยคุณได้”ได้ยินคำอธิบายของไอซ์แมน เเจ็คสันได้หยิบโพชั่นออกมาจากชุดสูทของเขา

โพชั่นนี้ไม่ใช่ยายีนที่ทางออสบอร์นสร้างขึ้น เเต่เเจ็คสันได้เเลกมันมาจากร้านค้าระบบมันคือโพชั่นที่มีความสามารถในการฟื้นฟูยีนกลายพันธุ์ เเม้ยายีนที่ออสบอร์นสร้างขึ้นจะช่วยรักษาโรคหรืออาการบาดเจ็บต่าง ๆ ได้ดี เเต่มันกลับไม่ค่อยมีผลต่อยีนกลายพันธุ์ของเหล่ามิวแทนท์

“ขอบคุณ”เเม้จะไม่รู้ว่าโพชั่นยาตัวนี้จะมีคุณสมบัติหรือประโยชน์อะไร เเต่ไอซ์แมนก็รับมาเเละกล่าวขอบคุณ

“การที่มิราจไนท์กลับมาถือเป็นเรื่องที่ดีกับพวกเรา เอาล่ะ อยู่ข้างนอกไปก็คงไม่ได้อะไรเชิญเข้าไปข้างในกันเถอะ”เห็นทุกคนต้อนรับเเจ็คสันกันเสร็จ โทนี่ ได้ปรบมือขึ้นเพื่อเตือนพวกเขา

“อืม,ไปกันเถอะ”เเจ็คสันพยักหน้าก่อนที่จะเดินเข้าไปยังห้องของอาคารชั้นบนสุดของ สตาร์กอินดัสตรีท์ ปีเตอร์เเละคนอื่น ๆ ก็เดินตามเขาเข้าไป