Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล - ตอนที่ 463
เมื่อทอมตื่นขึ้นมาพวกปีเตอร์เเละเเจ็คสันที่กำลังสนทนากันอยู่นอกห้องพวกเขาพลันได้ยินเสียงร้องเเห่งความเจ็บปวดของทอมจนเเจ็คสันรู้สึกตกใจจนหันกลับไปมองที่ห้อง
เเจ็คสันเเละปีเตอร์จ้องมองทอมที่ร้องอย่างเจ็บปวดหากให้พวกเขาเดาความทรงจำก่อนหน้านี้กำลังถาโถมเข้าใส่หาทอมอย่างต่อเนื่อง
“??ทอมในที่สุดนายก็ฟื้นคืนความทรงจำสำเร็จ”ได้ยินทอมเรียกชื่อของตัวเองเเจ็คสันรู้สึกตื่นเต้นมาก
ฟุ่บ!
จากนั้นเเจ็คสันก็เปิดประตูห้องกระจกออกเเละรีบดิ่งไปยังทอมที่นั่งอยู่บนเตียงทันที
“ทอมนายจำเรื่องก่อนหน้านี้ได้ไหม?นายฟื้นคืนสติเเล้วใช่หรือไม่”เเจ็คสันกล่าวถามทอมอย่างรวดเร็ว
ได้ยินคำพูดของเเจ็คสันทอมรู้สึกถูกกระตุ้นอย่างรุนเเรง
อึก!
ทอมได้พยายามรวบรวมความกล้าก่อนที่จะจ้องมองหน้าของเเจ็คสันเเละปีเตอร์ที่เข้ามา
“เเจ็คสันขอบคุณที่ช่วยฉันไว้!นอกจากนี้ขอโทษที่สร้างปัญหามากมายให้กับนาย!”ทอมกล่าวบอกเพื่อนสนิททั้งสองคน
ยืนจ้องมองใบหน้าของทอมเเจ็คสันสั่นระริกเล็กน้อยในที่สุดทอมก็กลับมาเป็นปกติ
“ยินดีต้อนรับกลับมาทอม”เเจ็คสันได้จับเเขนทั้งสองข้างของทอมเเละพูดปลอบเขา
ปีเตอร์ที่ยืนอยู่ด้านข้างเองก็เเทบจะหลั่งน้ำตาออกมาเป็นความโชคดีมากที่พวกเขาสามารถนำทอมกลับมาจากพวกไฮดร้าได้
“นายฟื้นเเล้วก็จริงเเต่ก็ยังต้องพักผ่อน ถ้าให้ฉันเดาความเจ็บปวดเมื่อครู่นี้ใช่ว่าความทรงจำของนายตีกลับใช่มั้ย?”หลังจากกอดทอมเสร็จเเจ็คสันก็กล่าวถาม
“อืม,ความทรงจำ จำนวนมากได้ถาโถมเข้าหาฉัน จริงสิฉันเเทบจะจำเรื่องก่อนที่ตนเองจะเป็นแบบนั้นไม่ได้เลย เเต่ตอนนี้ฉันอยากกลับบ้านฉันกังวลว่าพ่อกับเเม่จะเป็นห่วงฉัน”ทอมสั่นศีรษะในทันที
เเม้ความทรงจำก่อนหน้านี้จะเป็นความทรงจำที่เจ็บปวดเเต่เขากลับไม่ต้องการนอนพักผ่อนสิ่งเเรกที่เขาต้องการก็คือกลับไปพบหน้าพ่อกับเเม่ของเขา
“อืมฉันกับนายจะกลับบ้านด้วยกัน! ลุงสมิธ ในตอนนี้ควรจะอยู่ที่บ้าน หากเขาเห็นคุณเขาจะต้องกลับมามีความสุขอีกครั้งอย่างเเน่นอน”เเจ็คสันเข้าใจว่าทอมรีบกลับบ้านเขาไม่ได้ห้ามทอม
หลังจากนั้นเเจ็คสันได้ให้ทอมเปลี่ยนเสื้อผ้าเเละก็อาศัยรถจิ๊บของเเจ็คสันเพื่อเดินทางกลับบ้าน
ตลอดทางเเจ็คสันพยายามจะถามทอมหลาย ๆ เรื่อง เเต่เขาก็ไม่รู้จะถามอะไรออกมาเกี่ยวกับสถานะของทอมเเละความเป็นมาก่อนที่ทอมจะกลายเป็นทหารวินเทอร์โซลเยอร์
“ทอมนายจำเรื่องตอนที่นายถูกควบคุมได้อยู่ใช่มั้ย?”ขณะขับรถเเจ็คสันกล่าวถามทอมออกมา
ได้ยินคำถามของเเจ็คสันสายตาของทอมเปลี่ยนไปปเล็กน้อย”ใช่ฉันจำได้ เเต่รายละเอียดส่วนมากฉันเเทบจะนึกไม่ออกฉันลืมมันไปหมดเเล้ว”
“…”ได้ยินคำตอบของทอมเเจ็คสันพยายามจะถามอีกครั้ง
“เเจ็คสันฉันรู้ว่านายต้องการจะถามอะไร เกี่ยวกับสถานภาพของนายฉันก็รู้ ฉันเองก็สงสัยว่าทำไมหลังจากเข้าเรียนไฮสคูลนายถึงเปลี่ยนไปที่เเท้นายก็คือ มิราจไนท์”ทอมกล่าวชิงพูดก่อน
“เอ๋…เอ่อฉันไม่ได้ตั้งใจจะซ่อนความจริงจากนาย”เเจ็คสันพยายามตั้งสติเล็กน้อย
“ฉันเข้าใจดี นายอยากรู้ไหมทำไมฉันถึงถูกหลอกทำการทดลองโดยคนพวกนี้”ทอมกล่าวออกมา
“ทำไม?ที่จริงฉันก็สงสัยว่านายพบกับพวกไฮดร้าได้ยังไง”เเจ็คสันเองก็สงสัยว่าทอมพบกับพวกไฮดร้าได้ยังไง
“เพราะฉันรู้ว่านายเป็นใคร เเละมีหลายครั้งที่ฉันคิดเสมอว่าควรจะทำตัวอย่างไรดี ตั้งเเต่รู้ว่านายเป็นมิราจไนท์ ฉันที่เป็นเพื่อนของนายก็เริ่มรู้สึกว่าชีวิตที่เป็นอยู่ของฉันเเต่เดิมมันค่อนข้างไร้ความหมาย”ทอมจ้องมองเเจ็คสันเเละบอกความจริง
“เช่นนั้นนายที่รู้ว่าฉันเป็นใครก็เลยเริ่มติดต่อกับพวกไฮดร้างั้นหรอ?”ได้ยินคำตอบของทอมเเจ็คสันรู้สึกงุนงงเหตุผลที่ทอมเป็นแบบนั้นก็เพราะตัวเขา
“อืม,จะว่าเเบบนั้นก็ได้ เพราะฉันมันโง่ ฉันต้องการกลายเป็นฮีโร่เหมือนกับนายเเละต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับนาย นายจะเชื่อคำพูดของฉันหรือไม่ก็ได้ เเต่ถ้าฉันรู้ว่าพวกมันเป็นองค์กรที่ชั่วร้ายฉันจะไม่ยุ่งเกี่ยวอย่างเเน่นอน”นึกถึงตอนที่ตนเองถูกหลอกทอมคิดว่าตนเองนั้นโง่มาก
“ทอมฉันขอโทษ”ได้ฟังการอธิบายของทอมเเจ็คสันกล่าวขอโทษออกมา
“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับนายเป็นฉันที่โง่เอง นอกจากนี้นายสบายใจได้ว่าเเม้ฉันจะกลับไปฉันก็จะไม่พูดถึงเรื่องนี้อย่างเเน่นอน”ทอมกล่าวบอกเเจ็คสัน
“จริง ๆ เเล้วทอม หากนายคิดจะเป็นฮีโร่ ฉันคิดว่ายังมีโอกาส…”