Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล - ตอนที่ 582 ฟื้นฟูเเละส่งเสริมความเเข็งเเกร่ง
วิ๊ดด!
บริเวณชายขอบทะเลเรื่องร่างของเเจ็คสันปกคลุมไปด้วยเเสงสีทอง,เเสงสีทองเหล่านี้ราวกับว่ามีชีวิตทุกครั้งที่ เดดพูล จ้องมองไปที่ ร่างกายของเเจ็คสัน พวกมันได้เคลื่อนไหวอย่างเเปลกประหลาด ขณะนั้นเอง เดดพูลสังเกตุพื้นทรายใกล้บริเวณที่เเจ็คสันอยู่มันได้ขยับ
“หึ่ม! คิดว่าจะรอดพ้นสายตาจากชั้นคนนี้งั้นหรอ!”เดดพูลจ้วงมือลงไปที่พื้นทรายขยับเขยื้อนอย่างรวดเร็ว
ฟุ่บ!
จากนั้นเดดพูลก็ได้ดึงสิ่งมีชีวิตทรงยาวขึ้นมาจากใต้หาดทราย สิ่งมีชีวิตตัวนี้มีความยาวมากกว่า 20 เซนติเมตร ร่างกายเป็นสีเเดงเข้ม ไม่รู้ว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิตแบบไหน เเต่มันสามารถมีชีวิตรอดอยู่บนหาดทรายได้
ทันทีที่เดดพูลจับมันขึ้นมา เจ้าตัวน้อยนี่ได้เคลื่อนไหวดิ้นไปมาอย่างต่อเนื่องเพื่อที่จะให้หลุดจากการจับกุมของเดดพูล เพียงเเต่เดดพูล ได้จับส่วนหัวของมันเเน่น จนเเทบจะคลายไม่ออก เจ้าตัวน้อยตัวนี้ได้ใช้ปลายเล็ก ๆ ที่ยื่นออกมาจากส่วนที่คล้ายกับใบหน้าจิ้มลงไปที่ร่างกายของเดดพูล
“อ๊ากก~ เจ้าตัวเล็กนี่ ร้ายนักนะ!”ทันทีที่ตนเองถูกโจมตีจากเจ้าตัวเล็กเขาได้สะบัดมืออย่างเจ็บปวดขณะที่กำมันไว้เเน่น
ตึก ตึก~~
ขณะนั้นเองวิสัยทัศน์ของเดดพูล ได้จ้องมองไปเจ้าตัวเล็กที่อยู่บนมือ ดูเหมือนว่าหลังจากที่มันกัดเขา เจ้าตัวน้อยนี่ก็ราวกับกำลังเติบโตขึ้น ร่างกายที่สีเเดงเข้มของมัน เริ่มที่จะโปร่งใสจนเห็นอวัยวะ เดดพูล รู้สึกตกตะลึงกับเจ้าสิ่งมีชีวิตตัวน้อยนี้
“หืม?”ขณะที่เดดพูล กำลังสังเกตุเพื่อนตัวน้อยนี้ด้วยความเบื่อหน่ายเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมาจากข้างหลัง
เดดพูล ได้หันศีรษะกลับไปมองก็พบว่า สตาร์ลอร์ด ค่อย ๆ เดินมาทางเขา ดูเหมือนว่า สตาร์ลอร์ด จะพูดคุยกับยอนดูเสร็จเเล้ว เเละ ผลลัพธ์ของบทสนทนาเเล้วหากให้คาดเดาก็คงไม่ดีอย่างเเน่นอน
เห็นว่าสตาร์ลอร์ดกำลังเดินมาทางนี้ เดดพูล ได้หันกลับไปมองมิราจไนท์ ดูเหมือนว่าเเสงสีทองนั่นจะยังไม่ได้จางหายไป เดดพูล เลิกสนใจสิ่งมีชีวิตตัวเล็กที่อยู่ในมือ เขาได้เดินไปทางสตาร์ลอร์ด
จากนั้นเดดพูลก็ปิดกั้นทางเดินของสตาร์ลอร์ด เพื่อไม่ให้เขาเข้าไปรบกวน มิราจไนท์ สตาร์ลอร์ดได้บอกกับเดดพูลเรื่องที่เขากับยอนดูจะเเยกทางกัน สตาร์ลอร์ด ที่สูญเสียยานอวกาศ ตอนนี้คนที่เขาจะสามารถขอความช่วยเหลือได้ก็มีเพียงมิราจไนท์เพียงเท่านั้น
เกี่ยวกับเรื่องนี้ เดดพูล ไม่ได้เเสดงความคิดเห็นอะไรออกมา เขาได้ยืนขวางทางสตาร์ลอร์ดเเละบอกไม่ให้ไปรบกวน มิราจไนท์
….
ทางด้านเเจ็คสันเขาไม่ได้สนใจว่า สตาร์ลอร์ด จะทะเลาะอะไรมากน้อยเเค่ไหนกับยอนดู เขาได้เพ่งจิตไปที่การฟื้นฟูการรักษาตนเองเพียงเท่านั้น เเสงสีทองที่รายล้อมอยู่รอบตนเองได้ซึมซับเข้าสู่ร่างกายอย่างอบอุ่น พละกำลังเเต่เดิมที่หายไปได้ค่อยฟื้นฟูสภาพกลับมาทั้งยังเป็นการฟื้นฟูที่เจาะลึกลงไปถึงเซลล์
สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้เเจ็คสันรู้สึกประหลาดใจมาก พละกำลังของเขาได้กลับคืนสู่สภาพเดิม ไม่สิ หากเทียบกับเมื่อก่อนคล้ายจะเเข็งเเกร่งขึ้นมาหน่อย กล่าวอีกนัยนึงคือ ความสามารถของเเสงสีทองที่อบอุ่นนี้ไม่เพียงเเต่จะช่วยรักษาเขาเเต่ยังช่วยเสริมสร้างความเเข็งเเกร่งให้กับร่างกายของเขาอีกด้วย
เเม้อาการบาดเจ็บของเเจ็คสันจะได้รับการเยียวยาเเละรักษาไปทั้งหมดเเต่เเสงสีทองเหล่านั้นก็ยังไม่หายไป ขณะนั้นเองเเสงสีทองก็ได้มุ่งเป้าไปที่ด้านบนศีรษะของเขา เเสงสีทองเหล่านั้นได้ทะลักเข้าสู่ภายในศีรษะของเขาเเละตรงดิ่งเข้าไปยังทะเลจิตสำนึกของตนเอง เมื่อเเสงสีทองเหล่านั้นเข้าไปยังพื้นที่ทะเลจิตสำนึกของตนเอง เเจ็คสันได้เข้าไปในจิตของตนเองอย่างรวดเร็วเพราะในจิตสำนึกของเขาได้ซ่อนความลับเอาไว้มากมาย
“หึ่ม! เจ้าเเสงพวกนี้ คิดจะบุกล้ำอาณาเขตจิตสำนึกของฉันขณะที่มีโอกาสงั้นหรอ?”เเจ็คสันจ้องมองไปที่กลุ่มก้อนพลังงานสีทอง
หากเอนเชี่ยนวันต้องการบุกรุกจิตสำนึกของเขาก่อนหน้านี้ เอนเชี่ยนวันย่อมสามารถทำได้ เพราะท้ายที่สุดเเล้วความเเข็งเเกร่งของเเจ็คสันในตอนนั้นเเทบจะไม่มีทางต้านทานได้เลย
ฟุ่บ!
เพียงเเต่ว่าความกังวลของเเจ็คสันมันไม่ได้เกิดขึ้นจริง กลุ่มเเสงสีทองเหล่านั้นไม่ได้บุกรุกเข้าไปในจิตสำนึกของเขา
“หืม?มันคิดจะทำอะไรกันเเน่?”เห็นว่ากลุ่มก้อนพลังสีทองเคลื่อนย้ายไปยังบ่อพลังจิตของตนเอง เเจ็คสันรู้สึกประหลาดใจ
ฟ้าว ~ ~
จากนั้นกลุ่มก้อนพลังสีทองก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเเละหายเข้าไปในบ่อพลังจิตของเเจ็คสัน ขณะเดียวกัน พลังจิตที่ได้รับความเสียหายก่อนหน้านี้ก็ฟื้นตัวกลับคืนมาในทันที นอกจากจะช่วยฟื้นฟูเเล้วมันยังช่วยส่งเสริมให้พลังจิตของเขาเเข็งเเกร่งขึ้นเล็กน้อย
“อาการบาดเจ็บทั้งหมดหายไปเเล้ว?”เห็นว่าตนเองฟื้นฟูทั้งพลังจิตเเละพลังกายกลับมาทั้งยังช่วยส่งเสริมความเเข็งเเกร่งได้อีก เเจ็คสันรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก
ตอนนี้บ่อพลังจิตของเเจ็คสันปกคลุมไปด้วยพลังงานสีทองที่เข้มข้น พื้นที่ด้านนอกเเสงสีทองเหล่านั้นได้หายไปอย่างสมบูรณ์ เเจ็คสันที่นั่งไขว่ห้างอยู่ใกล้ชายขอบทะเล เขาก็ได้เปิดตาทั้งสองข้างขึ้น
ฟุ่บ!
พริบตาที่เเจ็คสันเปิดตาทั้งสองข้างขึ้น เเสงสีทองอ่อน ๆ ได้ส่องประกายผ่านดวงตาทั้งสองของเขา
“ไม่คิดเลยว่า ปรมาจารย์เอนเชี่ยนวัน จะมอบของขวัญชิ้นใหญ่ขนาดนี้ให้กับฉัน!”เมื่อรู้สึกว่าทั้งร่างกายเเละพลังจิตฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์ เเจ็คสันเเอบลอบปลาบปลื้มในใจ