Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล - ตอนที่ 589 เส้นทางไร้กฏเกณฑ์

หลังจากพวกเขาหายไป เเจ็คสัน ก็รู้สึกว่าบรรยากาศโดยรอบของพวกเขามีการเปลี่ยนเเปลงเล็กน้อย เอนเชี่ยนวัน ได้วาดสัญสักษณ์มือบางอย่างขึ้น

“นั่น…ฉันเหมือนเห็นใครเดินผ่านเลย”เดดพูลที่คิดว่าบรรยากาศเเปลก ๆ เขามองไปที่หนึ่งที่มีเเสงสว่างปรากฏขึ้นตรงมุมถนน

ฟุ่บ!

ได้ยินเสียงของเดดพูล เเจ็คสัน เองก็จ้องมองไปยังทิศทางนั้น

“คงจะเป็นเวทย์มนตร์ของปรมาจารย์เอนเชี่ยนวันเเหละไม่ต้องคิดมาก”เผชิญหน้ากับบางสิ่งบางอย่างที่เเปลกประหลาดเเจ็คสันพึมพัมออกมา

หลังจากเเจ็คสันเปิดปากพูดขึ้น เอนเชี่ยนวัน ก็หันมามองที่เขา สายตาของเเจ็คสันเองก็รู้สึกสงัสยอย่างมาก จากนั้นไม่นานเอนเชี่ยนวันก็ยิ้มออกมา

“ก็อย่างที่เจ้าว่านั่นเเหละไม่ต้องใส่ใจ ยิ่งไปกว่านั้น ข้าเองก็อยากรู้อยากเห็นเรื่องของเจ้าว่าเจ้าจะสามารถเปลี่ยนเเปลงโลกของเราไปในทิศทางใด”เอนเชี่ยนวันกล่าวออกมา

“ปรมาจารย์เอนเชี่ยนวัน คุณหมายถึงอะไรกันเเน่?”ได้ยินคำพูดของเอนเชี่ยนวัน เเจ็คสันรู้สึกสงสัย

“เด็กน้อยเอ๋ย จำเอาไว้ว่าถึงข้าจะสนับสนุนเจ้า เเต่พวกเราเหล่าพ่อมด ไม่ใช่พันธมิตรของเจ้า”เอนเชี่ยนวันไม่ได้ตอบคำถามของเเจ็คสันเพียงพูดทางอ้อม เเจ็คสัน จะทำเรื่องอะไรต่อจากนี้ พวกเขาไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย เพียงเเต่หากเส้นทางที่เเจ็คสันเลือกเดินเเละทำให้โลกถึงคราวอันตรายเเล้วล่ะก็ เอนเชี่ยนวัน เองก็จะหันคมดาบใส่เขาทันที นี่ก็คือความหมายที่เอนเชี่ยนวันจะสื่อ

“ฉันรู้ เเต่ทั้งหมดที่ฉันทำก็เพื่อปกป้องโลก ดังนั้น คุณคงไม่คิดว่าทุกอย่างที่ผมทำไปจะทำให้คุณกังวลหรอกใช่มั้ย?”ได้ยินคำพูดของเอนเชี่ยนวัน เเจ็คสัน เข้าใจความหมายของเขา

หน้าที่ของเอนเชี่ยนวันเเละเหล่าพ่อมดคือการปกป้องโลกดังนั้นไม่ว่าเเจ็คสันจะทำอะไรพวกเขาจะไม่สอดมือเข้ามายุ่งหากเเต่ว่าเเจ็คสันเองก็ไม่คิดว่าตนเองที่ตกที่นั่งลำบาก เอนเชี่ยนวัน ยังอุส่าถ่อมาช่วยเขาถึงที่นี่ ดังนั้น เเจ็คสัน จึงรู้สึกขอบคุณอยู่ไม่น้อย

เดิมเเล้วกฏของเหล่าพ่อมดก็คือไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องทางโลกเพียงเเต่ตั้งเเต่เเจ็คสันเข้ามา เหล่าพ่อมดก็ถูกดึงเข้ามาร่วมชะตากรรมเหล่านี้ด้วย นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ เอนเชี่ยนวัน รู้สึกเคลือบเเคลงในตัวตนของเเจ็คสัน ตัวตนของเด็กคนนี้ จะชักนำทุกคนเข้ามาสู่ชะตากรรมที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

“เจ้าเองก็คงรู้ว่าข้าหมายถึงอะไร”เอนเชี่ยนวันยิ้มออกมาเพียงเล็กน้อย

“เเน่นอน,ฉันย่อมรู้ว่าคุณหมายถึงอะไร เเต่นี่คือความจริงที่ฉันสามารถบอกคุณได้”เเจ็คสันยืนยันในคำพูดของตนเองอย่างหนักเเน่น

“งั้นหรอ!อืม…เจ้าคิดว่าเพราะอะไรพ่อมดอย่างพวกเราถึงเฝ้าจับตามองโลกเเละไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องทางโลก”เอนเชี่ยนวันกล่าวถามออกมา

“ฉันเองก็อยากจะรู้เหมือกัน”เเจ็คสันรู้สึกอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น

ฟุ่บ~~

เอนเชี่ยนวันไม่ได้ตอบเเจ็คสันเพียงยกมือกวัดเเว้งเพียงเล็กน้อยจากนั้นภาพเส้นทางสามสีที่เเตกต่างกันก็ปรากฏขึ้นเส้นทางเเรกคือเส้นทางสีทองเส้นทางที่สองคือเส้นทางสีฟ้า เเละ เส้นทางที่สามคือเส้นทาง สีเเดง สิ่งเหล่านี้ได้ยืดยาวออกไปไม่รู้ว่าเส้นทางปลายสายนั้นกว้างไกลเเค่ไหน

“หรือว่า…”เห็นเส้นทางเหล่านั้นเเจ็คสันเหมือนจะเข้าใจความหมายที่เอนเชี่ยนวันต้องการจะสื่อ

“เส้นทางเเรกคือเส้นทางอดีต เส้นทางที่สองคือเส้นทางอนาคต ทุกครั้งที่เส้นทางสีทองเปลี่ยนไป เส้นทางสีฟ้าก็จะเปลี่ยนไปเช่นเดียวกัน สำหรับเส้นทางที่สามมันคือเส้นทางไร้กฏเกณฑ์เส้นทางนี้คือตัวชี้นำที่จะเปลี่ยนเเปลงอดีตอนาคตทั้งหมด ดังนั้น ตัวตนของพวกเราก็คือการเฝ้าจับตาระวังเส้นทางที่ 3 นี้”เอนเชี่ยนวันกล่าวออกมา

“เส้นทางไร้กฏเกณฑ์?”การเเสดงออกของเเจ็คสันเเปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย

“อืม!”เอนเชี่ยนวันตอบกลับเบา ๆ

เส้นทางที่สามได้เเสดงเส้นเเตกเเยกเเขนงออกไปหลายเส้นทางมันไม่อาจคาดเดาได้ว่ามันจะสิ้นสุดตรงไหนเมื่อไหร่เเละตอนไหน ดังนั้น มันถึงได้ชื่อว่าเส้นทางไร้กฏเกณฑ์

“คุณต้องการจะบอกอะไรกันเเน่…?”เเจ็คสันกล่าวถามออกไปด้วยความสงสัย

ตอนนี้เส้นทางทั้งสามสีได้หมุนวนล้อมรอบเเจ็คสันอย่างรวดเร็วโดยเส้นทางสองเส้นทางก่อนเเรกนั้นเเทบจะถูกเส้นทางที่สามกลืนกินหายไป

“นี่คือเส้นทางของเจ้า เส้นทางไร้กฏเกณฑ์ ข้าเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน เเต่ดูเหมือนชะตากรรมของเจ้าจะทำให้ อดีต เเละ อนาคต สามารถเปลี่ยนเเปลงได้ ดังนั้น ข้าจึงไม่อาจคาดเดาอนาคตที่ไร้ที่สิ้นสุดของเจ้าได้”เอนเชี่ยนวันตอบกลับ

“อนาคตไร้สิ้นสุด?ฉันไม่ได้ต้องการสิ่งเหล่านี้สักหน่อย”ได้ยินคำอธิบายของเอนเชี่ยนวัน เเจ็คสัน รู้สึกเหมือนได้รับการกระตุ้น

อนาคตที่ไร้สิ้นสุดของตนเอง ก็ไม่เเปลก เพราะเเจ็คสันในปัจจุบันมีความคิดหลายอย่างที่จะชักนำโลกมาร์เวลเเห่งนี้ให้เดินไปยังเส้นทางที่ปลอดภัยเเละถูกต้อง

“ดังนั้นถึงเเม้เจ้าจะรู้เช่นนี้ เจ้าก็ยังอยากที่จะเปลี่ยนเเปลงอนาคตของตนเองอยู่อีกหรือไม่?”ได้ยินคำอุทานของเเจ็คสัน เอนเชี่ยนวัน กล่าวถามออกมา

“เเน่นอน!”