Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล - ตอนที่ 672 การเฝ้ามองของทอม

ตอนที่ 672 การเฝ้ามองของทอม

ห่างจากบ้านแจ็คสันไม่ไกลบ้านของทอม ทอมจ้องมองออกไปที่นอกหน้าต่างเขาเห็นแจ็คสันสนทนากับลุงไมค์ทอมเองก็ให้ความสนใจในเรื่องนี้เช่นเดียวกัน

“แจ็คสัน,ฉันละอยากมีอิสระทำเรื่องที่อยากจะทำเหมือนนายจริง ๆ “เป็นระยะเวลาหนึ่งเดือนแล้วหลังจากที่ทอมกลับมาบ้านเขาได้ซ่อนตัวอยู่ในห้องนอนที่มืดมิดของตนเอง

เป็นระยะเวลากว่าหนึ่งเดือนแล้วหลังจากที่แจ็คสันช่วยเหลือทอมออกมา สมาชิกในครอบครัวของทอมรู้สึกดีใจอย่างมากที่เห็นเขากลับมาพวกเขากลับมามีความสุขอีกครั้ง แต่ก็มีบางครั้งที่พวกเขารู้สึกสงสัย มันเป็นการเปลี่ยนแปลงของทอม เพราะหลังจากที่ทอมกลับมา เขาไม่ค่อยพูดค่อยจาทั้งยังชอบเก็บตัวอยู่ในห้องมืดคนเดียวไม่ออกไปข้างนอกไม่ไปโรงเรียน

หลายครั้งที่ครอบครัวของเขาพยายามจะถามเขาถึงเรื่องเพื่อนบ้านอย่างแจ็คสันและโทนี่ สตาร์ค ซึ่งทอมก็ไม่ได้พูดอะไร ครอบครัวของเขาพยายามจะถามเขาถึงสาเหตุที่ตนเองหายไป ซึ่งทอมก็ไม่ได้บอกพวกเขามันเป็นประสบการณ์ที่เจ็บปวดมาก มันไม่ใช่เรื่องที่ดีที่เขาจะบอกกล่าวให้คนในครอบครัวฟัง

ดังนั้นในปัจจุบันทอมจึงการเป็นเด็กที่ชอบเก็บตัวอยู่ในห้องไม่พูดไม่จากับคนอื่น ๆ เรื่องนี้ทำให้ ครอบครัวเป็นห่วงเขามาก พวกเขาหวังว่าสักวันทอมจะกลับมาเป็นปกติ แม้ว่าพวกเขาอยากจะรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดแต่ทอมก็ไม่ยอมบอก แต่มีสิ่งหนึ่งที่พวกเขารู้นั้นคือสภาพของทอมในปัจจุบันดูเป็นทุกข์ออย่างมากหากเป็นแบบนี้ต่อไปเขาจะไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับชีวิตของคนทั่วไปได้

ฟุบ!

จ้องมองไปยังตำแหน่งของแจ็คสันที่หายไปทอมได้จับลูกบอลโลหะเล่นในมือก่ออนที่จะบดมันด้วยความแข็งแกร่งของตนเอง ร่างกายของทอมถูกพวกไฮดร้าเปลี่ยนเป็นทหารวินเทอร์โซลเยอร์ พละกำลังที่เหนือกว่าคนธรรมดา ยังอยู่ในร่างกายของเขา

หลังจากบีบลูกบอลโลหะในมือแตกทอมได้สติกลับมาเขาจ้องมองไปที่เศษลูกบอลที่แตกในมือพร้อมกับครุ่นคิดบางอย่าง

“หลังจากเผชิญหน้าผ่านพ้นปัญหาเหล่านั้นมา ฉันยังจะสามารถกลับไปใช้ชีวิตคนธรรมดาทั่วไปได้อีกงั้นหรอ?”ทอมขว้างเศษลูกบอลโลหะทิ้งในถังขยะ

แม้แจ็คสันจะใช้วิธีการบางอย่างในการกู้ความทรงจำของทอมกลับมาได้แต่มันไม่มีวิธีที่จะลบความทรงจำในช่วงที่ทอมกลายเป็นทหารวินเทอร์โซลเยอร์และฆ่าคนจำนวนมาก เป็นที่ชัดเจนว่าตัวเขากำลังสับสนตัวเองสับสนเกี่ยวกับการใช้ชีวิตต่อจากนี้

ถ้าทอมเลือกที่จะกลับไปใช้ชีวิตปกติแบบคนอื่น มันก็คงจะยากเพราะเรื่องที่พวกไฮดร้าเคยสั่งเขาตอนที่เป็นทหารวินเทอร์โซลเยอร์ให้ลงมือทำ เขาจะมีความคิดเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเมื่อเทียบกับคนรุ่นราวคราวเดียวกันเขาไม่สามารถยอมรับในเรื่องนี้และทำใจกลับไปใช้ชีวิตประจำวันในโรงเรียนได้ เพราะในสายตาของเขาตัวเขามันเหมือนกับตัวประหลาดตัวนึง

“ที่มพันธมิตรผู้พิทักษ์? S.H.I.E.L.D.? ที่มX-MEN บางที่สถานที่แห่งนี้คงจะเหมาะกับฉันมากกว่า!”ทอมเคาะนิ้วเล็กน้อยที่มุมโต๊ะ

ตึก!

“แจ็คสันถึงแม้ว่านายจะไม่ต้องการให้ฉันเสียงอันตรายไปพร้อมกับนาย แต่ว่าฉัน…”ทอมพูดออกมาก่อนที่สายตาของเขาจะเปล่งประกายอย่างแปลก ๆ

ในห้องนั่งเล่นพ่อของแจ็คสัน หลิน ไช่ ได้ตักอาหารใส่จานของทุกคน วันนี้ ลูกชายของเขานาน ๆ ที่จะกลับมาบ้าน เป็นธรรมดาที่ หลิน ไช่ จะทำเมนูโปรดของลูกชายพร้อมกับทุ่มฝีมือสุดตัวเพื่อทำอาหารออกมาให้อร่อยที่สุด

“ธอร์,คุณ มานั่งตรงนี้เร็ว เพื่อนของแจ็คสัน ก็เหมือนแขกของบ้านเรา”หลิน ไฮ กล่าวพูดกับธอร์

“เอ่อ…ข้าขอนั่งตรงนี้ดีกว่า!”ธอร์กล่าวพูดเล็กน้อย

เห็นว่าธอร์พูดออกมาและท่าท่าที่อย่างสุภาพ ดวงตาของ แจ็คสันจ้องมองไปที่เขาก่อนที่จะเผยรอยยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

“ฮ่าฮ่า ไม่จำเป็นต้องสุภาพขนาดนั้นก็ได้ ธอร์ ดูจากรูปร่างหน้าตาของคุณ คุณน่าจะไม่ใช่นักเรียนใช่มั้ย? คุณทำงานในบริษัทอุตสาหกรรมสตาร์คอินดัสตรีทด้วยงั้นหรอ?”หลิน ไฮ้ กล่าวถาม ธอร์

“เอ่อ…ข้าไม่ใช่นักเรียน ปีนี้ข้าอายุ 26 ปีแล้ว ข้าไม่ได้ทำงานอยู่ในอุตสาหกรรมสตาร์ค แต่ว่าทำงานอยู่กับครอบครัว ที่เรียกว่า สถานรับเลี้ยงสุนัขจรจัด”ได้ยินคำถามของ หลิน ไช่ ธอร์ได้วางตะเกียบในมือลงพร้อมกับพูดอย่างตะกุกตะกัก เขาเกือบที่จะหลุดพูดอายุที่แท้จริงของตนเองออกไปแล้ว

“คุณss”ได้ยินคำตอบของธอร์ หลิน ไช่ ตกใจเล็กน้อย

ถ้าหากธอร์ไม่ใช่เพื่อนที่ทำงานอยู่ที่อุตสาหกรรมสตาร์ค เช่นนั้น ลูกของเขาแจ็คสันไปรู้จักอีกฝ่ายได้อย่างไร เรื่องนี้เขาจำเป็นจะต้องสอบถามอีกฝ่ายเพื่อความชัดเจน

“คือผมไปรู้จักธอร์ตอนที่ไปทัศนศึกษาที่นิวเม็กซิโก พวกเราได้รู้จักกันตอนนั้น จากนั้น ธอร์ ได้ย้ายมาอยู่ที่นิวยอร์ก เขาไม่มีเพื่อนอยู่ที่นี่ ดังนั้น ผมเลยช่วยเขามองหางาน เราจึงค่อนข้างสนิทกัน”เมื่อรับรู้ถึงความคิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของพ่อตนเอง แจ็คสันได้เปิดปากพูดขึ้น

“ฮ่าฮ่า เป็นเช่นนี้นั่นเอง เอาล่ะ กินข้าวกันเถอออะ ธอร์ คุณใช้ตะเกียบเป็นไหม ในครัวของเรามีช่อนและส้อม ถ้าคุณไม่สะดวกเดวฉันจะไปหยิบให้”หลังจากได้ยินคำพูดของลูกชาย หลิน ไฮ่ ยิ้มออกมา และ จ้องมอองไปที่ธอร์

“เอ่อ..ไม่มีปัญหา หลังจากมาถึงนิวยอร์ก แจ็คสันได้สอนข้าหลายอย่างแน่นอนว่าการใช้ตะเกียบด้วยเหมือนกัน”ธอร์หยิบตะเกียบขึ้นมาลองคืบดู

จากนั้น ธอร์ และ แจ็คสัน ก็อยู่ร่วมรับประทานอาหารกลางวันภายในบ้านของแจ็คสัน หลังจากทานอาหารกลางวันกันเสร็จ หลิน ไช่ ได้เก็บจาน และบอกให้แจ็คสันไม่ต้องช่วยออกไปเดินเล่นกับเพื่อน ท้ายที่สุด ธอร์ และแจ็คสันก็ออกไปเดินเล่นกัน หลิน ไฮ้ มองว่า ธอร์คนนี้ ค่อนข้างมีความลึกลับที่เดียว แต่ถ้า ลูกชายของเขาโอเค เขาก็ไม่มีปัญหาอะไร