Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล - ตอนที่ 682 ดร.แบนเนอร์ มีวุฒิภาวะทางอารมณ์ตํา

ตอนที่ 682 ดร.แบนเนอร์ มีวุฒิภาวะทางอารมณ์ตํา

ได้ยินคําตอบที่ชัดเจนของ J.A.R.V.I.S,คิ้วของแจ็คสันขมวดแน่นขึ้นด้วยความสงสัย ตามระยะทางที่เขาเดินจากตรงนั้นไปยังฐานเก่าไฮดร้า มันน่าจะอยู่ในระยะทางที่เขาบอกอย่างแน่นอน ถ้าเกิดว่า…เร้ด สกัลล์ยังไม่ตาย ? ไม่สิ้มันไม่ถูกในเวลานั้นระบบได้ยืนยันอย่างชัดเจนว่าเขาได้ฆ่าเร้ดสกัลล์ไปแล้วทั้งยังได้รางวัลภา รกิจด้วย

“ระบบ ไม่น่าจะผิดพลาด เป็นไปไม่ได้ที่ เร้ด สกัลล์ จะยังไม่ตาย ดังนั้นเรื่องความตายของเร้ดสกัลล์ ฉันก ล้ารับรอง! อย่างไรก็ตาม ท่าไมไม่พบศพของเขา หรือตําแหน่งที่ฉันให้ไปไม่ถูกต้อง?หรือว่ามีสัตว์ท้องถิ่นลากศพเร้ดสกัลล์ ไปกิน?”หลังจากที่หาศพ เร้ด สกัลล์ไม่เจอแจ็คสันได้ครุ่นคิดหนทางที่พอจะเป็นไปได้

“J.A.R.V.I.S, ไม่พบร่องรอยสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ เลยงั้นหรอ?”แจ็คสันกล่าวถามอีกครั้ง

“ไม่มีครับ ในระยะทางรอบ ๆ ไม่มีรอยเท้าหรือร่องรอยของสัตว์ท้องถิ่นทิ้งเอาไว้ นอกจากนี้ยังไม่มีร่องรอยจุดที่ศพของเร้ดสกัลล์อยู่แม้แต่น้อย”ราวกับรู้ว่าแจ็คสันคิดอะไร J.A.R.V.I.S, ตอบกลับทันที

“นี่มันแปลกเกินไป!”ได้ยินค่าตอบของ J.A.R.V.I.S, แจ็คสันขมวดคิ้วแน่นอีกครั้ง

“บางที่ฉันควรจะลืม เรื่อง เร้ด สกัลล์ไป แม้ว่าจะหาศพไม่พบ แต่ในความเป็นจริง เร้ด สกัลล์ก็เป็นเพียงแค่ทหารทดลองผู้ล้มเหลวไม่ได้มีค่าต่อการวิจัยมากนัก”แจ็คสันได้ครุ่นคิดในใจ

“J.A.R.V.I.S, หลังจากจบเรื่องนี้แล้ว ฉันจะไปสํารวจที่ ฐานข้างหน้าดู ฉันจะดูว่ามันถูกเตรียมพร้อมสําหรับที่มพันธมิตรผู้พิทักษ์มากน้อยแค่ไหน”แจ็คสันเล็กกังวลเกี่ยวกับศพของเร้ดสกัลล์จากนั้นเขาก็ตอบกลับ J.A.R.V.I.S,

“เข้าใจแล้ว,มิราจไนท์!”

“มิราจไนท์ กัปตันโรเจอร์สมาแล้ว”ขณะที่ แจ็คสัน กําลังสนทนากับ J.A.R.V.I.S. เสียงแฮร์รีก็ได้ดังขึ้นเพื่อเดือนสติของเขา

เมื่อครู่ แจ็คสัน ได้ขอตัวปลีกแยกออกไปยังที่ลับตา เขาได้แอบสนทนากับ J.A.R.V.I.S. ซึ่งพวกแฮร์รี่ได้รู้ เขาจึงไม่จําเป็นจะต้องแอบฟังแจ็คสัน แต่ตอนนี้พวกเขาเดินมาถึงทางเข้าฐานชั่วคราวของ S.H.I.E.L.D. แล้ว และ กัปตันโรเจอร์ส ก็กําลังรอพวกเขาอยู่

ดังนั้นเมื่อแจ็คสันได้ยินเสียงเดือนของแฮร์รี่ กัปตันโรเจอร์ส ก็เดินออกมาจากภายในฐานและต้อนรับพวกเขาด้านข้างของกัปตันโรเจอร์ส มีหนึ่งชายและหญิงสาวเดินคู่กันมาหญิงสาวคนนั้นคือนาตาชาแบล็ควิโดว์และ ก็ดร.แบนเนอร์ฮัลค์พวกเขาได้ติดตามกัปตันโรเจอร์สมาด้วย

“สวัสดี มิราจไนท์ และ สมาชิกของทีมพันธมิตรผู้พิทักษ์ทุกคน”หลังจากสังเกตุเห็นการมาถึงของพวกเขาทั้ง 4คน กัปตันโรเจอร์สยิ้มทักทาย

“สวัสดี กัปตันโรเจอร์ส,มิส นาตาชา และ ก็ ดร.แบนเนอร์”หลังจากกัปดันโรเจอร์สเปิดปากทักทายแจ็คสันตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

“มิราจไนท์ คุณสุดยอดมาก! จากอาการบาดเจ็บหนักเพียงระยะเวลาสองวันคุณกลับสามารถฟื้นฟูกลับมาได้โดยไม่คาดคิด!”ดร.แบนเนอร์ ที่อยู่ข้าง ๆ กล่าวทักทาย

แม้ว่าสองวันก่อนหน้านี้คนที่ทําร้ายมิราจไนท์จริง ๆ จะเป็น ฮัลค์ แต่ ดร.แบนเนอร์ ก็สามารถสัมผัสรู้ได้ว่าการเคลื่อนไหวสุดท้ายของฮัลค์ ทรงพลังแค่ไหน ในเวลานั้น มิราจไนท์ได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างแท้จริงแต่ผ่านไปสองวัน รูปร่างหน้าตาที่เจ็บป่วยก่อนหน้านี้ กลับดีขึ้นอย่างน่าแปลกใจมันทําให้สีหน้าของดร.แบนเนอร์ในปัจจุบัน รู้สึกความีความสุข

“ฮ่ะ ฮ่ะ ได้ข่าวว่าคุณเองก็ได้รับบาดเจ็บเช่นเดียวกัน”ได้ยินเสียงของ ดร.แบนเนอร์ แจ็คสันตอบกลับเบา ๆ

เขารู้สึกประหลาดใจมาก เมื่อถึงคิดคําพูดของ ดร.แบนเนอร์ ,ดร.แบนเนอร์ เองก็ได้รับบาดเจ็บเช่นเดียวกันแต่ความสามารถทางด้านการรักษาของร่างกายเขาสุดยอดมาก ไม่นานแผลทั้งหมดก็หายดี

“เอ่,คุณว่าอะไรนะ?”ได้ยินค่าพูดของมิราจไนท์ ดร.แบนเนอร์ รู้สึกสงสัย

จู่ๆ นาตาชา ที่อยู่ด้านข้าง ก็เดินมาจับไหล่ของ ดร.แบนเนอร์ เพื่อบอกให้เขาปล่อยผ่านแม้ดร.แบนเนอร์จะฉลาดแต่แน่นอนว่าเขาไม่เข้าใจความคิดที่ มิราจไนท์ ต้องการจะถากถางเขาตอนนี้และดร.แบนเนอร์นั้นเป็นคนที่มีภาวะทางอารมณ์ต่ํานาตาชาไม่อยากจะให้เกิดเรื่องขึ้นที่นี่

เห็นการกระทําของ นาตาชา แจ็คสันยิ้มออกมาที่มุมปาก เกี่ยวกับภาวะทางอารมณ์ที่ตกต่ําของดร.แบนเนอร์ ไม่แปลกใจ ที่นาตาชา จะห้าม หาก ดร.แบนเนอร์ รู้สึกตัวถึงคําถากถางของเขา

“เข้าไปข้างในกันเถอะ,ลมข้างนอกค่อนข้างหนาว”เห็นการแสดงออกของทุกคน แจ็คสันกล่าวพูดกับกัปตันโรเจอร์ส

“อ่า,แม้ว่าฐานนี้จะถูกสร้างขึ้นมาอย่างชั่วคราว แต่ก็สามารถป้องกันสภาพอากาศที่หนาวเย็นของไซบีเรียนี้ได้”ได้ยินคําพูดของ มิราจไนท์ กัปตันโรเจอร์ส ตอบกลับ

“ฟูว! เข้าไปกันเถอะ! ฉันหนาวจะตายอยู่แล้ว!”ดร.แบนเนอร์ ไม่ได้สนใจการกระทําของนาตาชาเขาได้สาวเท้าเดินออกไป

จากนั้นภายใต้การนําของ กัปตันโรเจอร์ส แจ็คสัน และ สมาชิกที่มพันธมิตรผู้พิทักษ์คนอื่นๆก็เดินเข้าไปภายในฐานทัพ

ขณะ ที่พวก แจ็คสัน ตรงดิ่งไปที่ ไซบีเรีย ในห้องปฏิบัติการของโทนี่ ในนิวยอร์ก โทนี่ได้ทําการทดลองรอบใหม่อีกครั้งมันคือวัสดุทดลองที่มาจากดาวเคราะห์ดึกดําบรรพ์ที่แจ็คสันทิ้งไว้ให้โทนี่ต้องการจัดการขั้น ตอนและเก็บพวกมัน

“ปีเตอร์,ตัวทดลองที่ 13 พยาพยามยื้อสภาวะและตรวจสอบมันดี ๆ ฉันรู้สึกได้ถึงความโดดเด่นพิเศษของ มัน”ขณะที่ โทนี่ กําลังถือลูกปัดทรงกลมสีเขียว เขาก็ตะโกนบอก

“เข้าใจแล้ว! คุณสตาร์ค คุณสมบัติของตัวทดลองที่ 13 ค่อนข้างดุร้ายจริง ๆ มันเกือบจะทําหลอดแก้วละลา ยอีกแล้ว!”ปีเตอร์ตอบกลับ

“เอาล่ะ เดี๋ยว ฉันจัดการที่เหลือต่อเอง!”โทนี่ พึมพัมออกมา จากนั้นเขาก็จ้องมองไปที่ลูกปัดสีเขียวในมือ

“ฟูว! ในที่สุดก็ได้กลับบ้านสักที!”ได้ยินคําพูดของโทนี่ ปีเตอร์ ได้บิดขี้เกียจเล็กน้อย