Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล - ตอนที่ 700
คำเหยียดหยาม
!
หลังจากฮัลค์คำรามออกมาเขาได้ฉีกเสื้อตนเองจนขาดรุ่งริ่งด้วยร่างกายที่เเข็งเเกร่งของฮัลค์ก็เพียงพอเเล้วที่จะต้านรังสีในจักรวาลที่หลากหลายเหล่านี้
เเม้ที่นี่จะไม่ใช่ดาวเคราะห์โลกเเละ สภาพเเวดล้อมในปัจจุบันทั้งหมดไม่เหมาะกับมนุษย์โลกที่จะมาอาศัยเเละเอาชีวิตรอดอยู่ได้ เเต่การปรากฏตัวของฮัลค์ภายใต้สภาพเเวดล้อมเช่นนี้ ราวกับว่ามันไม่มีผลกระทบใด ๆ กับ ฮัลค์ จิตใต้สำนึกของ ดร.แบนเนอร์ รู้สึกดีใจที่ฮัลค์ปรากฏตัวออกมาเพื่อรักษาชีวิตนของตนเอง
หลังจากที่ดร.แบนเนอร์ ปล่อยฮัลค์ออกมา จิตใต้สำนึกของเขาก็เริ่มทรุดตัวลงสู่ห้วงลึก ก่อนหน้านี้ ดร.แบนเนอร์ ตั้งใจจะทดสอบองค์กร S.H.I.E.L.D. ด้วยการใช้ความเเข็งเเกร่งของฮัลค์ เเต่มันก็เหนือความคาดหมาย ฮัลค์ ได้อาละวาดอย่างบ้าคลั่งจนเขาไม่สามารถควบคุมได้
เเต่ในเวลานี้ดร.แบนเนอร์ ได้ยกการควบคุมทั้งหมดให้กับ ฮัลค์ เพราะที่นี่ไม่มีสิ่งที่ ดร.แบนเนอร์ ให้ความสนใจ เเละไม่มีความจำเป็นจะต้องรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นด้วย
“โฮกก~~ ~~”เห็นการปรากฏตัวของฮัลค์ สัตว์ป่าที่ดุร้ายนั่นสั่นกลัวอย่างรุนเเรง
ฟุ่บ!
ได้ยินเสียงที่ดังมาจากด้านหลังดวงตาสีเขียวของฮัลค์ ได้สว่างวาบขึ้นจากนั้น เขาก็หันไปจ้องมองเงาร่างของสัตว์ป่าที่อยู่ไม่ไกลจากตนเอง ไอลีนโนเวล
ฟุ่บ!
ร่างกายของฮัลค์เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วพุ่งโจมตีไปที่สัตว์ป่านั้นทันทีสัตว์ป่านั่นเเม้จะมีสติปัญหาไม่สูงเท่าไหร่เเต่ธรรมชาติของสัตว์ป่ามันย่อมมีสัญชาตญาณการเอาตัวรอด เห็น ฮัลค์ เคลื่อนไหวตัวมันรีบพุ่งตัวหลบหนีในทันที
ทันทีที่เจ้าสัตว์ป่านั่นหลบหนีฮัลค์ได้ถีบขาของตนเองพุ่งเข้าไปเข้าหาประชิดตัวอย่างรวดเร็วเพียงพริบตาเดียวเขาก็สามารถถึงตัวเป้าหมายอีกฝ่ายได้
กึบ!
เเขนขนาดใหญ่ของฮัลค์ได้ขว้าจับร่างเล็กๆ ของสัตว์ป่านั่นก่อนที่จะขยำทิ้งเเละโยนขว้างราวกับขยะที่ไร้ค่าไร้ราคา
“อ่อนเเอเกินไป!”จ้องมองสัตว์ป่าที่โจมตีตัวเองเมื่อครู่นี้ฮัลค์ กล่าวดูถูกอย่างเหยียดหยาม
ตั้งเเต่ดร.แบนเนอร์ เปลี่ยนร่างเป็นฮัลค์ เขาก็สามารถกู้สถานการณ์ที่ยากลำบากของตนเองได้อย่างรวดเร็ว เเต่ลักษณะนิสัยของฮัลค์ได้ปรากฏออกมาเเละมองหาศัตรูที่เเข็งเเกร่ง
“โฮกกก!”เห็นเพื่อนของตนเองถูกฆ่าตายสัตว์ป่าเหล่านั้นได้ปรากฏตัวออกมาจำนวนมากราวกับว่านี่เป็นอาณาเขตของมัน
มันคำรามเเละพุ่งเข้าโจมตีใส่ฮัลค์โดยไม่สนใจสิ่งใดเเม้จะไม่สามารถสร้างบาดเเผลให้กับอีกฝ่ายได้เเต่ลักษณะนิสัยที่ดุร้ายเเละทำงานเป็นทีมของพวกมันย่อมสามารถสร้างความลำบากให้กับอีกฝ่าย
“โฮกก!”
เห็นสัตว์ประหลาดจำนวนมากพุ่งเข้ามารุมตัวเองฮัลค์คำรามใส่เเละพุ่งเข้าจัดการอย่างรวดเร็ว ด้วยอารมณ์ที่รุนเเรงของเขาในตอนนี้ความคิดเดียวของฮัลค์ก็คือการฆ่าเพียงเท่านั้น
ปั้ง!
สองเเขนของฮัลค์ได้พุ่งคว้าจับอีกฝ่ายเเละบดขยี้ราวกับเศษหินเศษดิน
“ฮัลค์จะจัดการให้หมด!”ฮัลค์คำรามอย่างโกรธเคืองพร้อมกับตะบบฝ่ามือคู่ยักษ์โจมตีอย่างต่อเนื่อง
ฟุ่บ!
ปั้ง
สัตว์ป่าจำนวนมากได้ถูกกวาดล้างโดยตรง
ฝูงสัตว์ป่าเหล่านี้ได้ถูกฆ่าล้างไปจำนวนมากเสียงกรีดร้องที่น่าสังเวชได้ดังไปทั่วอาณาเขตบริเวณเเห่งนี้
ทุกๆ พื้นที่ เต็มไปด้วยซากของสัตว์ป่าเหล่านี้ พวกมันเผชิญหน้ากับความตายที่โหดร้ายจากการถูกฆ่าอย่างทารุณ
เเม้จะเผชิญหน้ากับสัตว์ป่าจำนวนมากเหล่านี้ฮัลค์ก็ได้รับบาดเเผลเพัยงดเล็กน้อยเท่านั้นพวกมันไม่สามารถผ่านการป้องกันของฮัลค์เข้ามาได้กรงเล็บของพวกมันสามารถสร้างได้เพียงเเค่รอยขีดข่วนเล็ก ๆ น้อย ๆ
“อ่อนเเอเกินไป!อ่อนเเอเกินไป!”ฮัลค์ตะบบสัตว์ป่าเเละฆ่าพวกมันอย่างโหดร้าย
ภายใต้สภาพเเวดล้อมที่เป็นถิ่นฐานของพวกมันเช่นนี้สัตว์ป่าพวกนี้ราวกับไม่เข้าใจ เหยื่อเพียงตัวเดียวสามารถที่จะทำให้สหายของพวกมันถูกฆ่าจำนวนมากนี่ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่พวกมันเคยพบเคยเห็นมาก่อน
!
หลังจากฮัลค์คำรามออกมาเขาได้ฉีกเสื้อตนเองจนขาดรุ่งริ่งด้วยร่างกายที่เเข็งเเกร่งของฮัลค์ก็เพียงพอเเล้วที่จะต้านรังสีในจักรวาลที่หลากหลายเหล่านี้
เเม้ที่นี่จะไม่ใช่ดาวเคราะห์โลกเเละ สภาพเเวดล้อมในปัจจุบันทั้งหมดไม่เหมาะกับมนุษย์โลกที่จะมาอาศัยเเละเอาชีวิตรอดอยู่ได้ เเต่การปรากฏตัวของฮัลค์ภายใต้สภาพเเวดล้อมเช่นนี้ ราวกับว่ามันไม่มีผลกระทบใด ๆ กับ ฮัลค์ จิตใต้สำนึกของ ดร.แบนเนอร์ รู้สึกดีใจที่ฮัลค์ปรากฏตัวออกมาเพื่อรักษาชีวิตนของตนเอง
หลังจากที่ดร.แบนเนอร์ ปล่อยฮัลค์ออกมา จิตใต้สำนึกของเขาก็เริ่มทรุดตัวลงสู่ห้วงลึก ก่อนหน้านี้ ดร.แบนเนอร์ ตั้งใจจะทดสอบองค์กร S.H.I.E.L.D. ด้วยการใช้ความเเข็งเเกร่งของฮัลค์ เเต่มันก็เหนือความคาดหมาย ฮัลค์ ได้อาละวาดอย่างบ้าคลั่งจนเขาไม่สามารถควบคุมได้
เเต่ในเวลานี้ดร.แบนเนอร์ ได้ยกการควบคุมทั้งหมดให้กับ ฮัลค์ เพราะที่นี่ไม่มีสิ่งที่ ดร.แบนเนอร์ ให้ความสนใจ เเละไม่มีความจำเป็นจะต้องรับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้นด้วย
“โฮกก~~ ~~”เห็นการปรากฏตัวของฮัลค์ สัตว์ป่าที่ดุร้ายนั่นสั่นกลัวอย่างรุนเเรง
ฟุ่บ!
ได้ยินเสียงที่ดังมาจากด้านหลังดวงตาสีเขียวของฮัลค์ ได้สว่างวาบขึ้นจากนั้น เขาก็หันไปจ้องมองเงาร่างของสัตว์ป่าที่อยู่ไม่ไกลจากตนเอง ไอลีนโนเวล
ฟุ่บ!
ร่างกายของฮัลค์เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วพุ่งโจมตีไปที่สัตว์ป่านั้นทันทีสัตว์ป่านั่นเเม้จะมีสติปัญหาไม่สูงเท่าไหร่เเต่ธรรมชาติของสัตว์ป่ามันย่อมมีสัญชาตญาณการเอาตัวรอด เห็น ฮัลค์ เคลื่อนไหวตัวมันรีบพุ่งตัวหลบหนีในทันที
ทันทีที่เจ้าสัตว์ป่านั่นหลบหนีฮัลค์ได้ถีบขาของตนเองพุ่งเข้าไปเข้าหาประชิดตัวอย่างรวดเร็วเพียงพริบตาเดียวเขาก็สามารถถึงตัวเป้าหมายอีกฝ่ายได้
กึบ!
เเขนขนาดใหญ่ของฮัลค์ได้ขว้าจับร่างเล็กๆ ของสัตว์ป่านั่นก่อนที่จะขยำทิ้งเเละโยนขว้างราวกับขยะที่ไร้ค่าไร้ราคา
“อ่อนเเอเกินไป!”จ้องมองสัตว์ป่าที่โจมตีตัวเองเมื่อครู่นี้ฮัลค์ กล่าวดูถูกอย่างเหยียดหยาม
ตั้งเเต่ดร.แบนเนอร์ เปลี่ยนร่างเป็นฮัลค์ เขาก็สามารถกู้สถานการณ์ที่ยากลำบากของตนเองได้อย่างรวดเร็ว เเต่ลักษณะนิสัยของฮัลค์ได้ปรากฏออกมาเเละมองหาศัตรูที่เเข็งเเกร่ง
“โฮกกก!”เห็นเพื่อนของตนเองถูกฆ่าตายสัตว์ป่าเหล่านั้นได้ปรากฏตัวออกมาจำนวนมากราวกับว่านี่เป็นอาณาเขตของมัน
มันคำรามเเละพุ่งเข้าโจมตีใส่ฮัลค์โดยไม่สนใจสิ่งใดเเม้จะไม่สามารถสร้างบาดเเผลให้กับอีกฝ่ายได้เเต่ลักษณะนิสัยที่ดุร้ายเเละทำงานเป็นทีมของพวกมันย่อมสามารถสร้างความลำบากให้กับอีกฝ่าย
“โฮกก!”
เห็นสัตว์ประหลาดจำนวนมากพุ่งเข้ามารุมตัวเองฮัลค์คำรามใส่เเละพุ่งเข้าจัดการอย่างรวดเร็ว ด้วยอารมณ์ที่รุนเเรงของเขาในตอนนี้ความคิดเดียวของฮัลค์ก็คือการฆ่าเพียงเท่านั้น
ปั้ง!
สองเเขนของฮัลค์ได้พุ่งคว้าจับอีกฝ่ายเเละบดขยี้ราวกับเศษหินเศษดิน
“ฮัลค์จะจัดการให้หมด!”ฮัลค์คำรามอย่างโกรธเคืองพร้อมกับตะบบฝ่ามือคู่ยักษ์โจมตีอย่างต่อเนื่อง
ฟุ่บ!
ปั้ง
สัตว์ป่าจำนวนมากได้ถูกกวาดล้างโดยตรง
ฝูงสัตว์ป่าเหล่านี้ได้ถูกฆ่าล้างไปจำนวนมากเสียงกรีดร้องที่น่าสังเวชได้ดังไปทั่วอาณาเขตบริเวณเเห่งนี้
ทุกๆ พื้นที่ เต็มไปด้วยซากของสัตว์ป่าเหล่านี้ พวกมันเผชิญหน้ากับความตายที่โหดร้ายจากการถูกฆ่าอย่างทารุณ
เเม้จะเผชิญหน้ากับสัตว์ป่าจำนวนมากเหล่านี้ฮัลค์ก็ได้รับบาดเเผลเพัยงดเล็กน้อยเท่านั้นพวกมันไม่สามารถผ่านการป้องกันของฮัลค์เข้ามาได้กรงเล็บของพวกมันสามารถสร้างได้เพียงเเค่รอยขีดข่วนเล็ก ๆ น้อย ๆ
“อ่อนเเอเกินไป!อ่อนเเอเกินไป!”ฮัลค์ตะบบสัตว์ป่าเเละฆ่าพวกมันอย่างโหดร้าย
ภายใต้สภาพเเวดล้อมที่เป็นถิ่นฐานของพวกมันเช่นนี้สัตว์ป่าพวกนี้ราวกับไม่เข้าใจ เหยื่อเพียงตัวเดียวสามารถที่จะทำให้สหายของพวกมันถูกฆ่าจำนวนมากนี่ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่พวกมันเคยพบเคยเห็นมาก่อน