Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล - ตอนที่ 748 พยายามหลบหน

พยายามหลบหนี
　　บึ้ม
　　ครื่น!
　　ในอุโมงค์ถ้ำเดิมที่มั่นคงตอนนี้่ได้ยุบตัวลงเพราะเเรงระเบิดอย่างต่อเนื่องเศษหินจำนวนมากได้ร่วงตกลงมาจากด้านบนในเวลาเพียงไม่กี่วินาทีอุโมงค์ที่นี่ก็ถูกกลบฝังไปทั้งหมด สำหรับ พวกดาร์คเอลฟ์เมื่อครู่นี้ สมควรถูกฝังอยู่ด้านล่างหินเเม้พวกเขาจะมีพละกำลังป้อองกันที่เเข็งเเกร่งเเต่เจอเเรงระเบิดเเละเศษหินขนาดยักษ์เหล่านี้ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะรอดออกมาอย่างปลอดภัย
　　“หึ่ม!เเม้ว่าฉันต้องการจะทดสอบฝีมือกับพวกนายเเต่ฉันเองก็ไม่ต้องการเสียเวลาไปกับพวกนายมากกว่านี้!”เห็นอุโมงค์ถ้ำที่ถล่มลงมา เเจ็คสันที่ซ่อนตัว กระซิบที่หัวใจอย่างเงียบ ๆ
　　ก่อนหน้านี้เขาได้กระจายตัวฉนวนระเบิดไปรอบๆ เพื่อเตรียมรับมือกับพวกดาร์คเอลฟ์ก่อนที่จะใช้ระเบิดในมือทำลายอุโมงค์เเละจุดฉนวนระเบิดเพื่อเพิ่มเเรงระเบิดให้มากขึ้น เเจ็คสันต้องการจัดการพวกดาร์คเอลฟ์เหล่านี้ให้เสร็จสิ้นในทีเดียวเขาไม่ต้องการที่จะเสียเวลาอยู่ที่นี่
　　“ฉันจะลองตรวจสอบดูอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ!”เเจ็คสันได้ใช้เทคนิครู้เเจ้งของตนเองในการเเทรกซึมเข้าไปด้านในหินเพื่อตรวจสอบสถานการณ์ภายในให้เเน่ใจ
　　ตอนนี้ธอร์ เเละ เจนคงเข้าใกล้พื้นที่มิติทางออกเเล้ว หากพวกเขากลับสู่โลกได้สำเร็จเเจ็คสันก็โล่งใจ ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าสถานะของเจนคืออะไร ภายในตัวของเธอได้ครอบครองอีเธอร์มาหรือไม่หลังจากกลับไปเขาจะต้องลองตรวจสอบดู
　　นอกเหนือจากนี้ความจริงเเจ็คสันก็อยากปล่อยให้ธอร์เผชิญหน้ากับอันตรายเพื่อลองทดลอองว่าธอร์จะสามารถฟื้นคืนพลังกลับมาได้หรือไม่ เเต่เขาก็ไม่กล้าเสี่ยงโดยไม่จำเป็นดังนั้นเขาเชื่อว่าอาจจะปล่อยเรื่องนี้ไปสักพัก
　　ขณะที่เเจ็คสันที่กำลังจตรวจสอบอยู่จู่ ๆ เขาก็สัมผัสได้ถึงเเรงสั่นสะเทือนที่อยู่ใต้อุโมงค์ตรงเศษหินที่ถล่มนั่น เขารู้สึกถึงความผันผวนที่รุนเเรงอย่างกระทันหัน
　　ปั้ง
　　พริบตาต่อมาก็เกิดเเรงระเบิดขึ้นตรงเบื้องหน้าของเขาจากนั้นเงาร่างของพวกดาร์คเอลฟ์ก็ปรากฏขึ้นในสายตาของเขาอีกครั้ง
　　“เป็นไปไม่ได้เเรงระเบิดเเละเศษหินนั่นควรมีน้ำหนักอย่างน้อยมากกว่า 10 ตัน จะบอกว่าพวกมันไม่เป็นอะไรเลยอย่างงั้นหรอ?”เเจ็คสันได้จ้องมองไปที่ด้านหน้าอย่างตกใจ
　　เเม้เขาจะมั่นใจในเเรงระเบิดเมื่อครู่เเต่หลักฐานที่พวกดาร์คเอลฟ์ยังไม่ตายก็ยังอยู่ในเเนวระยะสายตาของเขา
　　หลังจากที่พวกดาร์คเอลฟ์กลุ่มเเรกออกมากลุ่มที่สองก็เริ่มทยอยตามมาอีกครั้งคราวนี้มันมีมากกว่า 10 คน เเต่ละคนก็มีความเเข็งเเกร่งไม่ธรรมดา หากเเจ็คสันเผชิญหน้ากับพวกมันทั้งหมดคงไม่ใช่ความคิดที่ดี
　　“ตอนนี้ชักจะเป็นปัญหาซะเเล้วดูเหมือนว่าพวกมันจะสังเกตุได้ถึงบุคคลที่ขวางกั้นเส้นทางของพวกมัน”เเจ็คสันที่หลบซ่อนตัวอยู่เขากล่าวคิดอย่างเงียบ ๆ
　　ที่จริงเเล้วจะเรียกว่าเเจ็คสันประเมินพวกดาร์คเอลฟ์ต่ำเกินไปก็ไม่ผิดอารยธรรมความก้าวหน้าของพวกดาร์คเอลฟ์นั้นสูงมากอย่างน้อยเมื่อเทียบกับโลกในเวลานี้ก็สูงมากกว่าหลายเท่า ไม่ว่าจะเป็นอาวุธที่สามารถสร้างหลุมระเบิด หรือกระทั่งหากเป็นอาวุธหนักหน่อยก็พวกยานพาหนะที่ช่วยในการทำสงครามในอวกาศ
　　สิ่งเหล่านี้คือวิทยาการที่เเข็งเเกร่งของพวกเขาซ้ำยังสูงกว่าโลกดังนั้นไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีทางปล่อยให้พวกดาร์คเอลฟ์เหล่านี้บุกไปที่โลกได้เป็นอันขาด
　　เมื่อนึกถึงเทคโนโลยีของพวกเขาเเจ็คสันจำต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ก่อนหน้านี้เเจ็คสันเห็นด้วยกับพวกกัปตันโรเจอร์สในการบุกดินเเดนพวกดาร์คเอลฟ์เพื่อต้านทานการโจมตีครั้งใหญ่เเต่มาตอนนี้เขากลับมานั่งนึกเสียใจเพราะเกือบลืมไปว่าพวกดาร์คเอลฟ์มีเทคโนโลยีที่เเข็งเเกร่ง หากพวกดาร์คเอลฟ์เหล่านี้ค้นพบว่าศัตรูได้บุกมายังดินเเดนของพวกเขา พวกเขาคงไม่วายหยิบใช้เทคโนโลยีที่เเข็งเเกร่งจำนวนมากในการกำจัดศัตรู
　　„ ขณะเดียวกันพวกดาร์คเอลฟ์หลังจากที่หลุดออกมาจากเเรงระเบิดได้ผู้นำกลุ่มตนนี้ก็ได้มองไปยังทิศทางนึงที่เเจ็คสันกำลังซ่อนตัวอยู่ก่อนที่เขาจะชี้นิ้วออกไป
　　“ถูกพบตัวเเล้ว!”
　　เห็นสัญญาณมือเเละเสียงตะโกนของผู้นำกลุ่มดาร์คเอลฟ์เเจ็คสันรู้ได้ในทันทีว่าตำเเหน่งของตนเองถูกเปิดเผย
　　เเม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าตำเเหน่งของตนเองถูกเปิดเผยได้อย่างไรเเต่ตอนนี้ เขาจำเป็นจะต้องออกจากที่นี่ให้ได้โดยเร็วที่สุด
　　ฟุ่บ!
　　เเจ็คสันได้เคลื่อนตัวเพื่อหลบหนีระหว่างนั้นเองเขาก็จ้องมองไปที่พวกดาร์คเอลฟ์ที่ตามมาก็ที่จุดฉุดนึกคิดขึ้นได้
　　“ฉันจะต้องหลบซ่อนตัวก่อน!ทางด้านประตูมิติอวกาศที่ไซบีเรียยังไม่ได้ถูกจัดการ หากที่นี่ยังเพิ่มภาระขึ้นที่ลอนดอนอีกเกรงว่าพวกเราจะไม่สามารถรับมือพวกมันได้ทั้งหมด”เมื่อคิดได้เเจ็คสันก็ต้องการจะหลบซ่อนตัวอยู่ที่นี่ชั่วคราว
　　หลังจากหลบซ่อนตัวเเละทิ้งห่างพวกดาร์คเอลฟ์ได้สำเร็จเขาจะต้องทำลายทางเชื่อมที่เป็นทางเข้าออกมิติซะเพื่อรับประกันว่าพวกดาร์คเอลฟ์เหล่านี้จะไม่ออกไปข้างนอกพื้นที่มิติเเละออกไปที่โลก
　　“โฮกกก!”
　　ช่วงเวลาที่เเจ็คสันหลบหนีเเละเขาหันหลังกลับมาเขาก็เห็นเงาร่างขนาดใหญ่ที่ง้างปากยักษ์นั่นพุ่งมาที่ด้านหลังของตนเองอย่างรวดเร็ว
　　เพร้ง!
　　จิตใต้สำนึกของเเจ็คสันได้ร้องเตือนจนเขาสามารถชักดาบออกมาต้านทานได้ทันหากไม่เเล้วเขาคงถูกขย้ำโดยสัตว์ร้ายตนนี้เเน่
　　“เวรเอ้ย!”เเจ็คสันได้ถีบสัตว์ประหลาดตนนี้ถอยออกไปก่อนที่เขาจะเผยใบหน้าที่น่าเกลียดออกมาเพราะสถานการณ์ที่ยากลำบากในตอนนี้