Heroes of Marvel หลุดเข้าไปในโลกมาร์เวล - ตอนที่ 780 การต่อสู้ที่เกือบจะพรากชีวิต
การต่อสู้ที่เกือบจะพรากชีวิต
เมื่อได้รับรู้ว่าอีเธอร์เดิมมันเคยถูกซ่อนอยู่ที่นี่เเละ ศัตรูที่มาขวางทางพวกเขาก็ไม่ใช่ชาวเเอสการ์ด มาเลคิธสามารถคาดเดาได้ในทันทีว่าศัตรูคงจะมาจากพื้นที่อื่น ท้ายที่สุดเเล้วพลังพิเศษของอีเธอร์ก็สามาถสร้างปรากฏการณ์ลึกลับต่าง ๆ ได้ รวมถึงพื้นที่มิติอวกาศที่ปรากฏขึ้นนี้ด้วย
“พวกเราคงต้องลองไปดูที่ด้านหลังพื้นที่มิติอวกาศนี่กันดูก่อน”จ้องมองไปที่พื้นที่มิติอวกาศมาเลคิธกล่าวพึมพัมออกมา
จากนั้นมาเลคิธก็สั่งการลูกน้องของเขาให้จัดเตรียมทัพพร้อมกับทำความสะอาดพื้นที่โดยรอบเพื่อที่จะฟื้นฟูความสามารถของพื้นที่มิติอวกาศให้กลับมาเสถียรภาพอีกครั้ง
“เจ้าไปก่อน!”ผ่านไปหลายสิบนาทีหลังจากทำความสะอาดพื้นที่โดยรอบเสร็จมาเลคิธก็โบกมือสั่งการในทันที
“โฮก!”
ฟุ่บ
หลังจากมาเลคิธออกคำสั่งสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่ก็ได้กระโจนเข้าไปในพื้นที่มิติอวกาศก่อนที่จะหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยดูเหมือนพื้นที่มิติอวกาศนี่จะสามารถส่งผ่านวัตถุหรือสิ่งมีชีวิตได้ ที่มาเลคิธทำเเบบนี้ก็เพื่อยืนยันในความคิดของเขาเพียงเท่านั้น
“ตราบเท่าที่ข้าได้รับอีเธอร์มา…โลกทั้งหมดจะถูกอยู่ในกำมือของข้า!”เห็นสัตว์ประหลาดนั่นหายตัวไปจากสายตาของเขามาเลคิธครุ่นคิดในใจด้วยประกายเเสงเย็นเฉียบ
…
โลก,ชานเมืองกรุงลอนดอนดูเหมือนการต่อสู้จะทวีคูณความรุนเเรงมากขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากที่สัตว์ประหลาดยักษ์ตัวหนึ่งโผล่ออกมาจากพื้นที่มิติอวกาศลานบานเเห่งนี้ก็กลายเป็นสมรภูมิเดือดกันในทันที เเม้ที่นี่จะมีชุดเกราะไอรอนแมนมากกว่า 10 ตัว เเต่สัตว์ประหลาดนี่ก็หลุดออกมาที่โลกจำนวนมากพอสมควร
ฟุ่บ
อาวุธปืนของไอรอนแมนนั้นไม่สามารถครอบคลุมพื้นที่ได้ทั้งหมดดังนั้นเจ้าหน้าที่ขององค์กร S.H.I.E.L.D. จึงเข้ามามีส่วนร่วมด้วย ด้วยอาวุธที่พวกเขาพกมาด้วยตอนนี้มันไม่สามารถหยุดการเคลื่อนไหวของสัตว์ประหลาดพวกนี้ได้เเม้เเต่น้อย เพราะสัตว์ประหลาดพวกนี้นอกจากจะมีพละกำลังที่เเข็งเเกร่งมันยังสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็วจนสามารถหลบหนีการโจมตีตอบโต้ได้
กรงเล็บของสัตว์ประหลาดนั่นสามารถเฉือดเฉือนสิ่งของมีน้ำหนักเเข็งให้เเตกสลายได้อย่างง่ายดายหากกรงเล็บนั่นฟาดลงบนร่างของเจ้าหน้าที่จากองค์กร S.H.I.E.L.D. เเม้พวกเขาจะสวมใส่เกราะป้องกันมันก็ไม่สามารถช่วยเหลือพวกเขาได้ เป็นที่เเน่นอนว่าพวกเขาคงถูกบดขยี้ภายใต้กรงเล็บที่เเหลมคมนั่น
ปั้งปั้ง ปั้ง
“สัตว์ประหลาดพวกนี้มันคือตัวอะไรกัน พวกเราไม่สามารถทำอะไรมันได้เลย!”หลังจากยิงปืนกลมืออกไปหลายนัด เจ้าหน้าที่จากองค์กร S.H.I.E.L.D. คนนึงได้ตะโกนพูดขึ้น
“ใครบอกว่าไม่สามารถทำอะไรมันได้เเกไม่เห็นซากศพสัตว์ประหลาดสองตัวที่ตายก่อนหน้านี้หรอกหรอ”หลังจากเจ้าหน้าที่คนนึงกล่าวพูดขึ้น เจ้าหน้าที่อีกคนก็กล่าวตอบ
“นั่นไม่ใช่พวกเราฆ่าสักหน่อยอีกอย่าง หากต้องการจัดการมันพวกเราคงต้องมีอาวุธที่มีความรุนเเรงพอ ๆ กับปืนเลเซอร์ประสิทธิภาพสูง”หลังจากสาดกระสุนออกไปอย่างต่อเนื่อง เจ้าหน้าที่คนนี้ก็พูดขึ้นอีกครั้ง
“หมายเลข3 ระวังตัวด้วย!”ขณะที่เพื่อนคนนี้กำลังชวนคุย จู่ ๆ เพื่อนร่วมทีมคนอื่น ๆ ก็ตะโกนเตือนเขา
ฟุ่บ!
ได้ยินเสียงตะโกนของเพื่อนร่วมทีมเจ้าหน้าที่ หมายเลข 3 ได้หันปากกระบอกปืนยิงไปยังตำเเหน่งของศัตรูอย่างรวดเร็ว
ปั้ง
เเต่ทว่าการเคลื่อนไหวของสัตว์ประหลาดนี่คล่องตัวมากไม่นานร่างของเขาก็ถูกมันพุ่งเข้าชนใส่จนกระเด็นไปกระเเทกกับกำเเพงจากนั้นภายใต้การโจมตีของชุดเกราะไอรอนแมนกำเเพงบานนึงได้ถล่มลงมาทับที่ขาของเขา
“อ๊ากกก…ขาของฉันไอ่บ้าเอ้ย!”เห็นกำเเพงหล่นมาทับขาขวาของตนเองเจ้าหน้าที่หมายเลข 3 มีสีผิวค่อนข้างซีดขาวเขารู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก
เเม้เขาจะสามารถทนต่อสถานการณ์ตอนนี้ได้เเต่ขาของเขาก็ถูกทับโดยกำเเพงหิน หากไม่ได้รับความช่วยเหลือเขาไม่มีทางที่จะหลุดจากสถานการณ์ตอนนี้ได้เลย ยิ่งไปกว่านั้น สัตว์ประหลาดตนนึงก็ได้จ้องมองมาทางเขาพร้อมกับส่งสายตาอำมหิตที่ดุร้ายพร้อมที่จะฉีกกระชากเขาออกเป็นชิ้น ๆ
“!!!”เผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดโดยที่ตนเองไม่มีโอกาสที่จะหลบหนีเจ้าหน้าที่หมายเลข3 คนนี้เเทบจะกรีดร้องออกมาเเต่เขาก็ยังคงสงบเยือกเย็นภายใต้สถานการณ์ตอนนี้
“ฉันได้ยินมาว่าสัตว์ป่าที่ดุร้ายบงชนิดจะไม่โจมตีเหยื่อที่ตกตาย!”เมื่อเห็นว่าตนเองไม่สามารถหลบหนีออกไปได้เขาก็ทิ้งตัวลงนอนภายใต้ซากปรักหักพังพร้อมกับเเกล้งตายให้สัตว์ประหลาดนั่นเห็น
เเม้หมายเลข3 จะเเสร้งทำเป็นตาย เเต่สัตว์ประหลาดนั่นหาได้หยุดเคลื่อนไหวไม่มันเดินเข้ามาหาเขาพร้อมกับเปิดปากขนาดใหญ่นั่นอย่างรวดเร็ว
“หึ่ม! ไม่ว่าอย่างไรเเกก็จะกินฉันให้ได้ซินะ ถ้างั้น…”ภายใต้การจ้องมองอย่างดุเดือด เจ้าหน้าที่หมายเลข 3 ได้เงื้อมมือขวาไปหยิบระเบิดที่อยู่ที่เอวของเขา
ถ้าเกิดสัตว์ประหลาดนี่กล้าที่จะกัดเขาจริงๆ เเล้วล่ะก็เขาจะก็ถอดสลักระเบิดเเละจะระเบิดฆ่าตัวตายพินาศไปพร้อมกับมัน
โฮกก
“ตายซะ!”เห็นสัตว์ประหลาดนี่ง้างปากขนาดใหญ่พุ่งมาทางเขาในมือขวาของตนเองเขาได้ถอดสลักระเบิดออกพร้อมกับเหวี่ยงมันเข้าไปในปากขนาดใหญ่นั่นทันที
เป็นที่เเน่นอนว่าสัตว์ประหลาดนั่นหาได้สนใจระเบิดนั่นได้ลอยเข้าไปในปากของมันอย่างช้าๆ พร้อมกับปากของมันที่ง้างเข้ามากใกล้ที่ตำเเหน่งใบหน้าของเขา
“ถึงฉันจะตายฉันก็จะขอลากเเกไปด้วย!”ในวินาทีสุดท้ายของชีวิต เจ้าหน้าที่หมายเลข 3 ได้ตะโกนออกมาอย่างกล้าหาญ
“หมายเลข3 !”เมื่อหมายเลข 3 ยอมรับชะตากรรม ใกล้หูของเขาก็ได้ยินเสียงของเพื่อนร่วมทีมที่ตะโกนออกมาอย่างกังวล
ขณะนั้นเองจู่ๆ ก็มีลำเเสงเลเซอร์สองสายยิงเข้าไปที่ศีรษะด้านข้างของสัตว์ประหลาดนั่นก่อนที่สัตซ์ประหลาดนั่นจะถูกยิงซัดกระเด็นลอยถอยออกไป
“โฮกก!”ถูกยิงตรงจุดยุทธศาสตร์ตรงศีรษะสัตว์ประหลาดตัวนี้คำรามออกมาอย่างโกรธเคืองตอนนี้ใบหน้าของมันหลงเหลือเพียงใบหน้าครึ่งใบเพียงเท่านั้น
!
“โดนไปขนาดนี้ยังไม่ตายอีกงั้นหรอ”เจ้าหน้าที่หมายเลข3 ได้สติคืนมาจากเสียงเพื่อนร่วมทีมของเขา จากนั้นเขาก็จ้องมองไปที่สัตว์ประหลาดนั่นที่ยิงโดยปืนเลเซอร์พลังงานสูงจนเหลือเพียงครึ่งใบหน้า
ปั้ง
บึ้ม!
พริบตาต่อมาศีรษะของสัตว์ประหลาดยักษ์นั่นก็ระเบิดขึ้นมันได้ระเบิดจากภายในเส้นเลือดฝอยสีเเดงได้ทะลักออกมาอวัยภายในของเขามันได้กระเด็นออกไปคนละทิศละทางเหตุผลก็เพราะ ระเบิดที่เจ้าหน้าที่หมายเลข 3 โยนเข้าไปในปากมันได้ทำงาน ท้ายที่สุด สัตว์ประหลาดนี่ก็ตกตายภายใต้ระเบิดสุดท้ายนั่น