I Am A Prodigy ฉันนี่แหละอัจฉริยะ! - ตอนที่ 60
ในขณะนั้นเอง ชายวัยกลางคนรูปร่างอ้วนเล็กน้อยก็เดินออกไป
เขามีเคราเป็นกระจุกเล็ก ๆ อยู่ที่คาง ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มขณะที่เดินไปปิดม่านบังตา
หลี่ไท่เดินไปต้อนรับเขาอย่างกระตือรือร้น “เจ้านายเจิ้ง การวัดเรตติ้งผู้ชมเป็นอย่างไรบ้างครับ”
สถิติการวัดผู้ชมหลังการคัดกรองสามารถตรวจสอบได้บนโทรศัพท์เครื่องใดก็ได้ แต่หลี่ไท่เริ่มหมดความอดทนด้วยความตื่นเต้น เขารีบไปที่สถานีโทรทัศน์โดยตรงเพื่อรับข้อมูลแบบเรียลไทม์แทน
“ฮ่าฮ่าฮ่า คุณหลี่ นี่มันสุดยอดเลย!” เจิ้งปิงหัวเราะ “ก่อนที่ฉันจะออกมา การวัดผู้ชมเพิ่งผ่านระดับที่ 2 ไป!”
“ผ่านระดับที่ 2!?”
หลี่ไท่ตกตะลึง ใบหน้าของเขาเป็นประกาย “จริงเหรอครับ!?”
“แน่นอน! นอกจากนี้ มันขึ้นค่อนข้างเร็วด้วย! และตอนนี้ก็ยังไต่ขึ้นอยู่เรื่อย ๆ!” เจิ้งปิงพยักหน้ายืนยัน
“คุณหลี่ ขอแสดงความยินดีกับการก้าวไปข้างหน้าครั้งใหญ่ด้วย!”
เฮ้ออออ
หลี่ไท่ถอนหายใจยาวอย่างโล่งอก เมื่อความวิตกกังวลได้ผ่านพ้นไป ก็ถูกแทนที่ด้วยความรู้สึกตื่นเต้นที่ไม่สามารถควบคุมได้
ในยุคที่อินเทอร์เน็ตพร้อมใช้งาน ทุกคนใช้คอมพิวเตอร์และโทรศัพท์มากขึ้น และดูทีวีลดลง ดังนั้นการวัดระดับเรตติ้งผู้ชมได้ 2 จึงเป็นความสำเร็จที่น่ายกย่องอยู่
บันทึกของหลี่ไท่ที่ผ่านมามีเพียงระดับที่ 1.6 เท่านั้น!
‘เหย่! นายนี่ไม่ทำให้ฉันผิดหวังเลยสักนิด! เมื่อวานนี้การวัดผู้ชมอยู่ที่ 1.2 เท่านั้น เห็นได้ชัดว่าผู้ชมส่วนใหญ่เปิดซีรีส์นี้เพื่อรอดูเขา!‘ หลี่ไท่คิดกับตัวเอง
ปัจจัยหลักในการเพิ่มความนิยมของพวกเขาเป็นเพราะวิดีโอที่เขาต่อสู้กับหมาป่าด้วยมือเปล่าของเหย่หลิงเฉิน ถัดมาคือทักษะการแสดงของเขาที่เหนือชั้น อาจกล่าวได้ว่าเขาได้แบกทีวีซีรีส์เรื่องนี้ทั้งหมดด้วยตัวเอง!
“คุณหลี่ คน ๆ นี้ เอ่อ… Y นี่เขาเป็นคนแบบไหนกัน? คุณน่าจะรู้ใช่ไหม” เจิ้งปิงพยายามหาข้อมูลเพิ่มเติม
*Y = ตัวย่อของชื่อเหย่หลิงเฉิน เหย่หลิงเฉินขอให้ไม่ใส่ชื่อของเขาในละคร เพียงแต่ให้ใช้ตัวอักษร Y แทนชื่อของเขาแทน
“เขาไม่อยากที่จะเปิดเผยตัวน่ะครับ ผมไม่สะดวกที่จะเปิดเผยข้อมูลเกี่ยวกับเขา”
“ไม่แม้แต่กับฉันเรอะ?” เจิ้งปิงขมวดคิ้วเล็กน้อย “ผู้กำกับหลี่ คุณก็รู้ว่าฉันไม่ใช่คนปากโป้ง ตอนนี้การวัดจำนวนผู้ชมของเขามีการรับประกันบ้างแล้วว่าจำนวนนั้นเป็นเรื่องจริง สถานีของเรามีแผนที่จะเชิญเขาเข้าร่วมรายการวาไรตี้ของเราด้วย!”
หลี่ไท่หัวเราะอย่างขมขื่นในขณะที่เขาส่ายหัว “เจ้านายเจิ้ง ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากบอกคุณ แต่ผมไม่กล้า”
“นี่คุณกลัวเหรอ? เขามีแบคใหญ่สนับสนุนอยู่เหรอ?” เจิ้งปิงรู้สึกประหลาดใจ
การแสดงออกของหลี่ไท่นั้นจริงจังในขณะที่เขาชี้ไปที่ท้องฟ้าพร้อมพึมพำ “ใหญ่.. ใหญ่เท่าท้องฟ้าเลยล่ะ!”
…
กริ๊ง ๆๆๆๆ!
ในหอพักชาย เหย่หลิงเฉินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
“สวัสดีครับพี่เฟยเฟย”
“หลิงเฉิน เป็นคนดังแล้วรู้สึกยังไงบ้างจ๊ะ” เสียงของเฟยเฟยทางโทรศัพท์อาจบอกได้ว่าน้ำเสียงของเธอมีความอิจฉาเล็กน้อย “ตอนนี้นายดังกว่าฉันแล้วด้วยซ้ำ”
“พี่เฟยเฟย ได้โปรดอย่าล้อเลียนผมเลย ผมไม่มีอะไรเทียบกับพี่ได้” เหย่หลิงเฉินตอบด้วยรอยยิ้ม
“Weibo กับ Tieba เต็มไปด้วยหัวข้อเกี่ยวกับนายในตอนนี้ ตั้งแต่มวยปล้ำหมาป่า ช่วยชีวิตหญิงสาว ไปจนถึงทักษะการแสดงอันน่าทึ่งของนาย พวกเขาสรรเสริญนายไม่หยุดเลย”
เสี่ยวเฟยเฟยกล่าวต่อ “นายแน่ใจหรือว่าจะไม่เข้าร่วมวงการบันเทิง? หากนายเปิดเผยตัวตนของนายตอนนี้ นายจะดังเป็นพลุแตกเลยนะ งานโฆษณา งานละคร งานอีเว้นท์ต่าง ๆ ทั้งหมดนี้แค่ไม่กี่งานก็สามารถทำให้นายดังไปถึงจุดสูงสุดของวงการได้อย่างง่ายดายเลยล่ะ”
“ตอนนี้ผมยังไม่คิดแบบนั้นเลยครับ”
“งั้นนายอยากให้ฉันแนะนำให้คุณรู้จักกับสาว ๆ สวย ๆ ในวงการบันเทิงไหม? มีแต่คนมารบเร้าถามฉันเกี่ยวกับ Y ว่าเป็นใคร พวกเขาสิ้นหวังมากเลยล่ะเพราะไม่มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับนายเลย ฮ่า ๆๆ” เสี่ยวเฟยเฟยหัวเราะ
“ได้โปรดอย่าเลยครับ”
“โอ้ ใช่แล้ว ฉันต้องขอบคุณสำหรับเรื่องต่าง ๆ ที่ผ่านมาด้วยนะ” เสี่ยวเฟยเฟยหยุดชั่วคราว จากนั้นลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถามว่า “แล้ว… นายยังจะมานวดบำบัดให้ฉันอีกไหม”
“พี่เฟยเฟย วางใจได้ ผมจะไปหาทันทีที่พี่โทรมา”
อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ เสี่ยวเฟยเฟยผ่อนคลายในที่สุด รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ “จริงนะ งั้นสุดสัปดาห์นี้นายว่างไหม”
เหย่หลิงเฉินคิดเกี่ยวกับมันแล้วตกลงอย่างรวดเร็วในขณะที่เขาค่อนข้างว่างในขณะนี้
**ขโมยมาจาก ThaiNovel / My Novel **
FB : June6 Translate นิยายแปลไทย
^ ^ มีกลุ่มลับอ่านนิยายราคาประหยัด ตอนที่ 61-110 ในเฟสบุ๊ค ^ ^
วันรุ่งขึ้น เหย่หลิงเฉินเริ่มชั้นเรียนคลาสแรกตั้งแต่เข้ามหาวิทยาลัยมา
เขาเรียนเอกวรรณคดีจีน และคลาสแรกคือวิชาวรรณคดีร่วมสมัยของจีน
ครูผู้สอนเป็นหญิงวัยเกือบกลางคน
หลังจากแนะนำตัวง่าย ๆ พวกเขาก็เริ่มเข้าประเด็น
“พวกคุณรู้จักชื่อวรรณกรรมร่วมสมัยเรื่องใดบ้าง? ยกมือขึ้นแล้วตอบ”
“ความภาคภูมิใจและอคติครับ!”
“คนหลังค่อมแห่งน็อทร์-ดามค่ะ!”
“Les Misérables ครับ!”
“สายลมที่หายไปค่ะ!”
…
“ไม่เลว วรรณคดีที่พวกคุณพูดถึงล้วนเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง อย่างไรก็ตาม คุณสังเกตเห็นสิ่งหนึ่งที่พวกเขามีเหมือนกันหรือไม่” อาจารย์ตามมาด้วยคำถามอื่น
สิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน?
ทุกคนต่างมองหน้ากันและพูดไม่ออกเหมือนกัน
ผลงานทั้งหมดนี้มีต้นกำเนิดมาจากประเทศต่าง ๆ และผู้แต่ง แม้แต่ภูมิหลังทางประวัติศาสตร์ของพวกเขาก็แตกต่างกันอย่างมาก จะมีบางอย่างที่เหมือนกันได้อย่างไร?
เหย่หลิงเฉินนั่งอยู่ในมุมที่ไม่เด่น เขาตอบอย่างใจเย็นว่า “สิ่งเหล่านี้… ล้วนแล้วแต่ไม่ใช่งานของจีนครับ!”
“ถูกต้อง!”
ครูผู้สอนมองไปที่เหย่หลิงเฉิน “นักศึกษาคนนี้ตอบถูกต้องตรงประเด็น!”
ในที่สุด คนที่เหลือในชั้นเรียนก็ตระหนักได้ราวกับตื่นจากความฝัน พวกเขาทั้งหมดรู้สึกถึงความล้มเหลวเล็กน้อย
พวกเขาค่อย ๆ ตระหนักว่าหลังจากตั้งชื่องานวรรณกรรมมากมายแล้ว ก็ไม่มีงานใดมาจากประเทศจีนเลย ‘ประเทศที่ยิ่งใหญ่ของเรามีประวัติศาสตร์อันยาวนานด้วยรากฐานทางวรรณกรรมที่ลึกซึ้ง เราไม่ได้ผลิตผลงานชิ้นเดียวให้เป็นที่รู้จักในต่างประเทศได้อย่างไร’
“ภาษาเป็นรากฐานของประเทศ และวรรณกรรมคือการนำเสนอรากฐานของประเทศ เราสามารถแสดงรากฐานของประเทศของเราสู่โลกผ่านวรรณกรรม อย่างไรก็ตาม ในศตวรรษที่ผ่านมา เราล้มเหลวในการผลิตงานวรรณกรรมแม้แต่ชิ้นเดียวที่โลกยอมรับ นี่คือสิ่งที่เราควรไตร่ตรอง”
“ฉันฝันว่าจะเห็นวันนั้นมาถึง!” ด้วยเหตุนี้เธอจึงยืนบนแท่นและโค้งคำนับนักเรียน
เหย่หลิงเฉินรู้สึกถึงความเศร้าที่คืบคลานเข้ามาในหัวใจของเขา ประเทศจีนนั้นกว้างใหญ่และเต็มไปด้วยทรัพยากร ขนาดประชากรของมันจัดอยู่ในกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดในโลก แต่ในแง่ของวรรณกรรม มันก็ยังล้าหลังอยู่มาก
เขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงงานวรรณกรรมที่ยิ่งใหญ่สี่เล่มของจีน Journey to the West ได้รับการแปลเป็น The Monkey’s Story ส่วน Water Margin ได้รับการแปลเป็น The Story of 105 Men and 3 Women ความโรแมนติกของสามก๊กถูกแปลเป็นประวัติศาสตร์สามก๊กแทน สุดท้ายนี้ Dream of the Red Chamber ได้รับการแปลเป็น Dreams Inside a Red House
ชื่อเหล่านี้ล้วนแต่เป็นเรื่องตลก แต่ในขณะเดียวกัน ก็ยังทำให้อับอายอีกด้วย
วัฒนธรรมจีนไม่ได้รับการยอมรับจากต่างประเทศเลย ไม่ว่าสินค้าจะออกมาเป็นอย่างไรก็ไม่สามารถโน้มน้าวให้ต่างชาติยอมรับได้
ถ้ามีโอกาสขนาดนี้ เขาคงอยากให้ฝรั่งเปลี่ยนทัศนคติที่เกี่ยวกับจีน!
สำหรับเหย่หลิงเฉินแล้ว นั่นไม่ใช่เรื่องยาก!
‘ปิ๊ง!’ เสียงที่ชัดเจนมาจากภายในหัวของเหย่หลิงเฉิน
‘ปลดล็อกแท็บภารกิจระบบอัจฉริยะแล้ว‘
‘รูปร่างหน้าตามหัศจรรย์ ใครจะเทียบชั้นได้!‘
‘ภารกิจกระแสหลักแบบพิเศษ— สร้างชื่ออัจฉริยะให้เป็นที่รู้จักไปทั่วโลก!‘
‘ภารกิจทดลอง (ภารกิจบังคับพิเศษ): สร้างงานวรรณกรรมคลาสสิกภายในหนึ่งเดือนและรับคะแนนความนิยม 100,000 คะแนน‘
‘หากภารกิจล้มเหลว— ระบบอัจฉริยะจะถูกเพิกถอน | หากภารกิจสำเร็จ— ปลดล็อกความสามารถในการเพิ่มระดับความรู้!‘
‘(ปล: ความนิยมที่เพิ่มขึ้นนั้นเชื่อมโยงกับชื่อเสียงโดยรวมของผู้เล่น การเปิดเผย ความสำเร็จ ความเคารพ ความน่าเชื่อถือ และชื่อเสียงโดยรวม)
‘เชี่ย!’ เหย่หลิงเฉินเกือบจะกรีดร้องออกมาดัง ๆ ในชั้นเรียน
‘ระบบนี้… มีภารกิจ!‘
…
