I Am A Prodigy ฉันนี่แหละอัจฉริยะ! - ตอนที่ 98
ตอนที่ 98 ปืนฉีดน้ํา
ร้านอาหาร Old Eastern Gate เป็นหนึ่งในร้านอาหารที่มีชื่อเสียงและอยู่ใกล้มหาวิทยาลัย
ว่ากันว่าร้านนี้เปิดกิจการมาหลายร้อยปีแล้ว รสชาติเป็นของแท้ดั้งเดิมและอาหารก็สด เป็นที่นิยมในหมู่คนในท้องถิ่นและเต็มไปด้วยลูกค้าทุกวัน
เมื่อร้านนี้อยู่ใกล้ พวกเขาทั้งสามจึงตัดสินใจเดินไปที่นั่น
เหย่หลิงเฉิน ตามหลังลี่มู่ซื้อและฮวงเสี่ยวหมิง เมื่อเวลาผ่านไป สีหน้าของเขาเริ่มดูแปลก ๆ
ระหว่างทาง เขาสังเกตเห็นว่าฮวงเสี่ยวหมิงเหวี่ยงมือของเธอไปรอบ ๆ ลี่ม่ซื้อและขยับตัวเข้าหาลี่ม่ซื้อให้ใกล้ที่สุดเท่าที่จะทําได้ วิธีที่เธอมองดูเธอก็น่าสงสัยและคําพูดที่เธอใช้ก็ดูเย้ายวน
การแสดงออกของลี่ม่ซื้อผิดธรรมชาติเล็กน้อย แต่เธอไม่ได้พูดอะไร
ผู้หญิงสองคนนี้มีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้น มีบางอย่างผิดปกติอย่างมหันต์
เหย่หลิงเฉินอยู่ข้างหลังพวกเขา สายตาของเขาขยับไปมาอย่างรวดเร็วระหว่างคนทั้งสองไม่น่าแปลกใจที่ฮวงเสี่ยวหมิงมีความแค้นมากกว่าลี่มู่ชื่อ ดูเหมือนว่าเธอคิดว่าลี่มู่ชื่อเป็นผู้หญิงของเธอ?!
ลี่มู่ซื้อเป็นเด็กผู้หญิงที่โด่งดังที่สุดในมหาวิทยาลัย ถ้าข่าวนี้กระจายไปใครจะรู้ว่าชายหนุ่มจะคลั่งมากแค่ไหน!
นี่เป็นโลกแห่งความบ้าคลั่ง ถ้าเขารู้เรื่องนี้ก่อนหน้านี้ เขาคงไม่เข้ามาเป็นวงล้อที่สาม
พวกเขาสามคนพบโต๊ะริมหน้าต่างและนั่งลง ทั้งหมดเงียบ
เหย่หลิงเฉินมองดูหญิงสาวทั้งสองอย่างสงสัยโดยไม่พูดอะไร
ในทางกลับกันฮวงเสี่ยวหมิงกําลังยุ่งกับการมองไปรอบ ๆ วิธีที่เธอมองไปที่เหย่หลิงเฉินเห็นได้ชัดว่าเธอมีเจตนาไม่ดี
“ทําไมเหอหยวนยังไม่มาอีกเนี่ย? หรือเขาเกิดปัอดจนกลัวเหย่หลิงเฉินขึ้นมา?”
ในที่สุดลี่มู่ชื่อทําลายความเงียบและส่งเมนูให้เหย่หลิงเฉิน
“เหย่หลิงเฉิน นี่เมนู ดูแล้วเลือกเลยนะว่าจะกินอะไร”
“อื้ม โอเค” เหย่หลิงเฉินไม่ได้แสดงอาการใด ๆ และเพียงแค่สั่งอาหารสองสามจาน
ในขณะเดียวกัน ที่มุมหนึ่งของประตูตะวันออก เหอหยวนพร้อมด้วยผู้ชายสามคนกําลังนั่งอยู่ ในมุมที่ซ่อนอยู่ ดวงตาของพวกเขามองไปทางเหย่หลิงเฉินอย่างต่อเนื่อง
ทั้งสามคนมีร่างกายที่กํายํา เมื่อชําเลืองมองก็รู้ว่าพวกเขาเป็นนักกีฬา
พวกเขาทั้งหมดมาจากสาขากีฬาและมีส่วนร่วมในการแข่งขันบาสเกตบอล พวกเขาถูกเหยหลิงเฉินทําให้อับอายขายหน้าจนแทบน้ําตาไหล
“พี่หยวน เมื่อไหร่เราจะเริ่มสักทีล่ะพี่?” กล้ามโตถามอย่างใจร้อน “ตั้งแต่เกิดมา ผมไม่เคยถูกทําให้ขายหน้าขนาดนี้มาก่อน! ผมต้องการแก้แค้น!”
“ใช่พี่ สาขากีฬาของเราได้รับความอับอายมากขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไร? บางทีพ่อาจไม่รู้ แต่ผมเกือบจะร้องไห้ในสนามแล้ว”
“พี่หยวน ไม่เพียงแต่เขาจะบล็อกการบู๊ทของพี่ แต่ตอนนี้เขากําลังสวมเขาให้พี่อยู่ ถ้านี่ไม่เรียกว่าการล้ําเส้นผมก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแล้ว!”
“หุบปาก!” เหอหยวนดุ สีหน้าของเขาบิดเบี้ยว “พวกนายทุกคนมีแต่กล้าม ไม่มีสมอง! ฉันต้องการที่จะจัดการมันเหมือนกัน ปัญหาคือเราไม่คู่ควรกับเขาน่ะสิ!”
“นักศิลปะการต่อสู้ยังพ่ายแพ้ให้กับเขา มีแค่เราเท่านั้นยังไม่พอให้เขาอุ่นเครื่อง เพื่อสอนบทเรียนแก่เขา เราจะต้องวางแผนอย่างฉลาด!”
“ดีมาก พี่หยวน พี่ช่างรอบรู้เ พี่ฉลาดมาก!” กล้ามโตกล่าวด้วยความเคารพอย่างจริงใจ
พวกเขาทั้งหมดมาจากสาขากีฬาและมีส่วนร่วมในการแข่งขันบาสเกตบอล พวกเขาถูกเหย่หลิงเฉินทําให้อับอายขายหน้าจนแทบน้ําตาไหล
“พี่หยวน เราจะแก้แค้นยังไงดีล่ะพี่? พี่คงมีแผนแล้วใช่ไหม”
“พวกนายทุกคนได้ดูผลงานของมหาวิทยาลัยแล้วใช่ไหม? ฉันเอาของดีมาด้วย ลองดูสิ!” เหอหยวนกล่าวด้วยเสียงหัวเราะที่ไม่อาจเข้าใจได้ หลังจากนั้นเขาก็หยิบถุงผ้าออกมา!
“เราจะเอากระเป๋าผ้าใบนี้มาคลุมหัวเขาเมื่อเขาไม่ทันตั้งตัว ด้วยสิ่งนี้ กังฟูของเขาจะไม่มีประโยชน์ ที่เหลือก็แค่ให้ทุบตีเขาตามที่เราต้องการ!”
“แผนนี้ดีมากพี่หยวน ฮ่า ๆๆ ผมรอไม่ไหวแล้ว!”
“บ้าจริง! นั่นคือกระเป๋าในตํานานที่ทําให้ตาบอดได้ วันนี้เป็นวันดีของฉันล่ะ!”
“ผมว่าตามแผนพี่หยวนนั่นแหละเป็นความคิดที่ดี แล้วเราจะเริ่มเมื่อไหร่ดีล่ะพี่”
“อดทนไว้ เราต้องหาโอกาสโจมตีเขาก่อน! วะฮ่าฮ่าฮ่า” เหอหยวนพอใจ
“เอาล่ะ เราจะทําตามคําสั่งของพี่หยวน!”
ระหว่างมื้ออาหาร เหย่หลิงเฉินจ้องไปที่ฮวงเสี่ยวหมิงซึ่งคอยตักอาหารให้ลี่ม่ซื่อ เขารู้สึกว่ากระดูกสันหลังของเขาสั่น ทําให้เขาหนักใจ
“ฮิฮิ คุณอาจจะไม่เชื่อเรื่องนี้ แต่ผู้หญิงสองคนที่นั่งตรงข้ามฉันกําลังแสดงความรักให้ฉันเห็นในที่สาธารณะ
เหย่หลิงเฉินรีบทานอาหารให้เสร็จ เขาต้องการออกจากสถานการณ์ที่น่าหนักใจนี้
“ฉัน… ไปห้องน้ําก่อนนะ” เหย่หลิงเฉินลุกขึ้นและมุ่งหน้าไปที่ห้องน้ํา
“พี่หยวน ไอ้บ้านั่นกําลังจะเข้าห้องน้ํา!” เหอหยวนและลูกน้องของเขามีพลังขึ้นมาทันทีดวงตาของพวกเขาเปล่งประกาย
“ไปกันเถอะ! ได้เวลาแก้แค้นแล้ว!”
ทั้งสี่คนถมือและเดินตามเหย่หลิงเฉินไปห้องน้ําอย่างใกล้ชิด
เหอหยวนหยุดที่ประตูห้องน้ําและเอาหูแนบกับประตู ตั้งใจฟังอย่างระมัดระวัง
“พี่หยวน พวกเรารออะไรอยู่” กล้ามโตรู้สึกกังวล
“ชูววววว!”
เหอหยวนตื่นตัวสูงสุดและหัวเราะเบา ๆ “เราจะรอจนกว่าเขาจะเริ่มฉี นั่นจะไม่ปลอดภัยกว่าเหรอ?”
“ฉลาดมาก! นั่นเป็นทางเลือกที่ชาญฉลาด!” กล้ามโตและอีกสองคนหัวเราะเยาะ จากนั้นยกนิ้วให้เหอหยวน
ผ่านไปครู่หนึ่ง เหอหยวนก็พูดออกมา “ถึงเวลาแล้ว เข้าไปกันเถอะ!”
ฮวงเสี่ยวหมิงยังสังเกตเห็นความโกลาหล ตาโตของเธอเป็นประกาย รู้สึกทั้งตื่นเต้นและสงสัย
“มู่ชื่อ โชว์กําลังจะเริ่มแล้ว!” เธอพูดอย่างตื่นเต้นพร้อมเอามือถูกัน
“โชว์? โชว์อะไร” ลี่ม่ซื่อตกตะลึง
“ฮ่าฮ่าฮ่า เหอหยวนตามเหย่หลิงเฉินเข้าไปในห้องน้ํา!” ความตื่นเต้นของฮวงเสี่ยวหมิงนั้นไม่สามารถควบคุมได้ “เร็วเข้า ไปดูกันเถอะ!”
“เหอหยวน? เขามาทําอะไรที่นี่” ลีมูซื้อขมวดคิ้วของเธอ
“คงจะเป็นเรื่องบังเอิญแหละน่า” ดวงตาของฮวงเสี่ยวหมิงหมุน “เหอหยวนคงจะไม่ปล่อยให้เหย่หลิงเฉินออกไปอย่างแน่นอน พวกเขาจะทะเลาะกันในห้องน้ําแน่! นี่แหละโชว์ที่เราไม่ควร พลาด!”
“นี่เธอคิดจะเข้าไปในห้องน้ําชายเหรอ?!” ลี่ม่ซื่อตกตะลึง
“ทําไมล่ะ? ฉันสังเกตมาแล้ว ครึ่งชั่วโมงแล้วไม่มีใครเข้าไปในห้องน้ําเลยสักคน!”
“ทําไมเธอถึงให้ความสนใจกับเรื่องนี้นัก” ลี่มู่ชื่อรู้สึกตกใจ
“ไอหยาา นั่นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือเราต้องรีบไป!” ฮวงเสี่ยวหมิงกระตุ้น “เหย่หลิง เฉินกําลังจะถูกทุบตีนะ เธอไม่อยากดูเหรอ?”
“ก็ได้” ลี่ม่ซื้อให้ความคิดบางอย่าง ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะเธอ เธอควรพยายามอย่างเต็มที่เพื่อไม่ให้มันเกิดขึ้น
ภายในร้านอาหาร Old Eastern Gate เด็กผู้หญิงสองคนกําลังเดินเข้าไปใกล้ห้องน้ําผู้ชายอย่างระมัดระวัง
เหย่หลิงเฉินเพิ่งปลดกางเกงของเขาและขับน้ําออกไปอย่างสบาย ๆ เขาก้มลงมองดูกระแสน้ําที่พุ่งออกมา
นอกเหนือจากการเพิ่มความสามารถในการต่อสู้แล้ว ศิลปะการต่อสู้ยังนําประโยชน์อื่น ๆ มาให้เขาด้วยจากความสามารถในปัจจุบันของเขา เขาจะได้ตําแหน่งสูงสุดในการแข่งขันระยะนี่
เหย่หลิงเฉินรู้สึกพอใจกับความคิดนั้นจึงเริ่มผิวปาก
“ไอ้บ้านั่นผิวปากในเวลาแบบนี้เนี่ยนะ?”
เหอหยวนและอีกสามคนแอบเข้ามา จ้องมองไปที่แผ่นหลังของเหย่หลิงเฉิน พวกเขาค่อยๆขยับเข้าไปใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ
โดยมีถุงผ้าอยู่ในมือ
เมื่อพวกเขาเข้าใกล้ รอยยิ้มที่น่าขนลุกก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของพวกเขา ดูน่ากลัวและชั่วร้าย
จากภาพสะท้อนบนโถปัสสาวะ เหย่หลิงเฉินสังเกตเห็นความโกลาหลที่อยู่ข้างหลังเขามานานแล้วเมื่อพวกเขาเข้ามาใกล้ เขาก็หันกลับมาอย่างกะทันหันทันที!
โว้ว!
ปืนฉีดน้ําแรงดันสูงเป็นเหมือนรถบรรทุกน้ํา ลากโค้งต่าง ๆ ขึ้นไปในอากาศ สาดใส่คนสี่คนที่มอย่างโง่เขลา
เชี่ยเอ้ย!
การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันทําให้ทั้งสี่คนตกตะลึง ปล่อยให้พวกเขาไม่รู้อะไรเลยและพวกเขาก็รีบถอยหลังทันที
อย่างไรก็ตาม ความแรงและพลังของปืนฉีดน้ํานี้เกินมาตรฐาน มันติดตามพวกเขาทั้งสี่อย่างใกล้ชิด พวกเขาสัมผัสได้เพียงละอองฝนที่โปรยปรายลงมาบนใบหน้าของพวกเขาส่วนที่ดีที่สุดคือปากของพวกเขาเปิดเล็กน้อยเนื่องจากความประหลาดใจ ทําให้มีละอองฝนเข้าไปในปากของพวกเขา
เมื่อต้องเผชิญกับปืนฉีดน้ําที่แรงและรุนแรงนั้น พวกเขาทั้งสี่ทําได้เพียงถอยหนีเข้าไปในมุมอย่างช่วยไม่ได้เหมือนลูกแกะที่บาดเจ็บซึ่งหวาดกลัว
ในเวลาเดียวกัน ประตูห้องน้ําก็เปิดออกอีกครั้ง หัวเล็ก ๆ สองหัวจากด้านนอกมองเข้าไปข้างในด้วยความสงสัย แววตานั้นตื่นตระหนกเบิกกว้าง
ติดตามผลงานและข่าวสารก่อนใครได้ที่
