I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1062 : เทพธิดาแห่งดวงจันทร์

เนื่องจากระยะทาง โจวเหวินจึงมองไม่เห็นสถานการณ์อย่างชัดเจน ด้วยความคิด เขาสวมผ้าคลุมล่องหน เข้าหาเงินหยู และ

ทีม

สาวหิมะติดตามโจวเหวินอย่างเงียบ ๆ ด้วยทักษะของเธอ แม้ว่าเธอจะไม่ได้ใช้ร่างความกลัว เงินหยู และหวังซิวหยวนก็ไม่ สามารถค้นพบเธอได้

เมื่อโจวเหวินเข้ามาใกล้

เขาเห็นว่ากระท่อมไม้ที่พวกเขาคุกเข่าอยู่ข้างหน้าดูเหมือนวิหารมากกว่า อย่างไรก็ตามวิหารไม่มีแผ่น โลหะหรือป้าย แม้แต่ผนังของวิหารก็ทําจากไม้ออสมันตัส แม้ว่าจะถูกสร้างเป็นกระท่อมไม้แล้ว แต่ก็ยังมีดอกออสมันตัสบาน

อย่างสวยงาม

เมื่อมาถึงบริเวณนี้ ก็ไม่มีความหนาวเย็นของพระราชวังดวงจันทร์อีกต่อไป แต่กลับทําให้รู้สึกสดชื่นและสบายตัว มันรู้สึกพอ

ใจอย่างมากเกินกว่าจะบรรยาย

ประตูกระท่อมไม้ถูกปิด ไม่มีสิ่งมีชีวิตต่างมิติอยู่รอบๆ เงินหยู และหวังซิวหยวน แต่พวกเขากําลังคุกเข่าอยู่หน้าประตูกระท่อม ไม้ หัวของพวกเขาอยู่บนพื้นไม่ขยับ

เป็นไปได้ไหมว่ามีพลังที่มองไม่เห็นกดทับพวกเขา บังคับให้พวกเขาคุกเข่า? โจวเหวินมองไปทางซ้ายและขวา แต่เขาไม่ เห็นความผันผวนของพลังงานใดๆ เขามองไปที่สาวหิมะข้างๆเขา

สาวหิมะรู้ดีว่าโจวเหวินคิดอะไร เธอพูดด้วยน้ําเสียงที่มีเพียงโจวเหวินเท่านั้นที่ได้ยิน “พวกนั้นไม่ได้ถูกโจมตีด้วยพลังใดๆ”

แปลกจริง ไม่มีสิ่งมีชีวิตต่างมิติหรือพลังอะไรที่กดขี่พวกเขา ทําไมพวกเขาถึงคุกเข่าอยู่ที่นี่? หรือฉันควรจะพูดว่า คุกเข่า อยู่ตรงนี้ไปเพื่ออะไร? ถ้านี่คือวิหารของเทพธิดาแห่งดวงจันทร์ จริงๆ เป็นไปได้ไหมที่พวกเขาคุกเข่าอยู่ที่นี่เพื่อขอประโยชน์จาก เธอ? แต่พวกเขารู้ได้ไงว่า การคุกเข่าจะทําให้เทพธิดาแห่งดวงจันทร์จะให้อะไรดีๆ แก่พวกเขา? โจวเหวินรู้สึกงง

เนื่องจากเรื่องราวของการขึ้นสู่ดวงจันทร์ของฉางเอ๋อนั้นโด่งดังมาก ผู้คนจึงไม่ค่อยรู้จักเทพธิดาแห่งดวงจันทร์ที่แท้จริงมากนัก

โจวเหวินเคยได้ยินเพียงต้านานของเทพหยิน แต่เขาไม่ค่อยแน่ใจว่าเธอเป็นเทพธิดาแบบไหน

ตั้งแต่ที่เซินหยูนและทีมกําลังคุกเข่าอยู่ที่นี่ พวกเขาต้องรู้อะไรบางอย่างอย่างแน่นอน โจวเหวินค่อนข้างประหลาดใจ พวกเขารู้ ได้ไง? ข้อสรุปที่ได้จากการวิเคราะห์ตํานานเพียงอย่างเดียวอาจไม่ถูกต้องเสมอไป คนอย่างเงินหยูนี้จะไม่เสี่ยงชีวิตเพราะ

การคาดเดาอย่างแน่นอน

“ท่านผู้อํานวยการ สิ่งนี้มีประโยชน์จริงเหรอ?” หวังซิวหยวนคุกเข่าอยู่ที่นั่น ไม่กล้าขยับ แต่เขาอดไม่ได้ที่จะพูด

“มันมีประโยชน์ แค่คุกเข่าลงอย่าขยับ หยุดพูดด้วย” เงินหยู ตอบ

แล้วพวกเขาก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง พวกเขาคุกเข่าอยู่ที่นั่นโดยไม่ขยับหรือพูดอะไร สิ่งนี้ทําให้โจวเหวินรู้สึกหดหู่เล็กน้อย แต่พวกเขากลับหยุดพูดจนต้องแปลกใจ

เดิมทีเขาคิดว่าเขาอาจได้ยินความลับบางอย่าง

“ถ้าอยากรู้อะไรทําไมไม่ถามตอนนี้” สาวหิมะกล่าว

“ถามพวกเขา… จริงด้วย… ทําไมฉันถึงคิดไม่ออกกันนะ… เธอฉลาดมาก…” โจวเหวินก็เข้าใจในทันทีว่า สาวหิมะหมายถึงอะไร

เชิร หยูฉีและคนอื่น ๆ กําลังคุกเข่าอยู่หน้ากระท่อมไม้ พวกเขาได้รับคําสั่งอย่างแน่นอน ทําให้ไม่กล้าที่จะยืนขึ้น ถ้าเขาถามพวก เขา พวกเขาคงไม่กล้านิ่งเงียบ

โจวเหวินเก็บผ้าคลุมล่องหนแล้วเดินไปหาเงินหยู และหวังซิวหยวนซึ่งคุกเข่าอยู่หน้าประตู

เงินหยู และหวังชิวหยวน ตื่นตระหนกเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้า แม้ว่าพวกเขาจะไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมอง พวกเขารู้ได้ทันทีว่านั่นคือ

โจวเหวิน

“โจวเหวิน คุณมาถูกเวลาแล้ว เราติดอยู่ที่นี่และไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ ช่วยเราเร็ว” หวังซิวหยวน อ้อนวอน

ถ้าโจวเหวินไม่ได้ยินการสนทนาของพวกเขา เขาคงจะกลัวและไม่กล้าที่จะไปหา

“ตกลง ฉันจะปกป้องคุณเดี๋ยวนี้” โจวเหวินขูดริมฝีปากของเขาและเดินไปที่ด้านข้างของหวังซิวหยวนเอื้อมมือไปถึงเขา

“อย่า… อย่าแตะต้องฉัน…” ร่างกายของหวีงชิวหยวนสั่นขณะที่เขาตะโกนอย่างเร่งรีบ

“ผู้อํานวยการเงิน เกิดอะไรขึ้น? อย่างน้อย คุณควรจะอธิบายหน่อยใช่ไหม” โจวเหวินหมอบลงและกดนิ้วลงบนแขนของเงินห ยูนี ขณะที่เขาพูดอย่างใจเย็น

เงินหยูจีนอนอยู่ที่นั่นไม่กล้าขยับ หวังซิวหยุนกล่าว “เดิมทีเราต้องการช่วยเว่ยน้อยแต่เราไม่สามารถมองเห็นเส้นทางได้ชัดเจน ในหมอกที่หนาวเย็น เราบังเอิญเจอที่นี่และถูกคําสาป หากเราขยับ เราจะระเบิด…”

“เรื่องแต่งห่วยมาก ผู้อําานวยการเงิน ทําไมคุณไม่ลองแต่งด้วยตัวเองดูล่ะ?” โจวเหวินกล่าวอย่างเฉยเมย

ในที่สุดเงินหยูฉีก็พูด ” ก่อนที่เราจะมาที่ดวงจันทร์ เราได้อ่านข้อมูลจํานวนมากและได้รับความรู้เกี่ยวกับตํานานของดวงจันทร์ มามาก ยังไงไรก็ตาม ข้อมูลนี้เป็นการคาดการณ์จากตําานานเท่านั้น เราไม่รู้ว่าจริงหรือเท็จ เลยไม่ได้บอก”

“นี่เป็นเรื่องแต่งที่น่าสนใจ ต่อเลย” โจวเหวินกดนิ้วลงบนแขนของเงินหยูราวกับว่าเขาจะผลักมันทุกเมื่อ

“พระราชวังดวงจันทร์นั้นแท้จริงแล้วเทียบเท่ากับพระราชวังแห่งความหนาวเย็น สถานที่ที่เทพธิดาถูกกักขัง ดังนั้น ฉางเอ๋อจึง ไม่ใช่เทพธิดาแห่งดวงจันทร์ เธอเป็นแค่นักโทษ ในตํานานและตํานาน เทพธิดาแห่งดวงจันทร์ที่แท้จริงคือเทพหยินซึ่งเป็นเทพ

ธิดาแห่งดวงจันทร์ด้วย ที่ที่เราอยู่ตอนนี้คือที่พํานักที่แท้จริงของเทพธิดาแห่งดวงจันทร์ ซึ่งก็คือวิหารเทพธิดาแห่งดวงจันทร์”

เงินหยูฉีหยุดครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อ “เราเชื่อว่าธรรมชาติของวิหารเทพธิดาแห่งดวงจันทร์นั้นคล้ายกับวิหารของโลก มันอาจมี ประโยชน์ถ้าเราบูชาที่นี่”

“เรื่องนี้ค่อนข้างฟังดูมีเหตุผล แต่อย่าบอกฉันว่าคุณไม่รู้เรื่องการมีอยู่ของโถเครื่องปั้นดินเผากระดูกกับคนตาย ก่อนที่จะมา ที่ดวงจันทร์ ” โจวเหวินกล่าวอย่างเย็นชา

“อันที่จริง โถเครื่องปั้นดินเผากระดูกกับคนตายถูกค้นพบเมื่อนานมาแล้ว เมื่อฉันอยู่บนโลก ฉันได้ค้นคว้าและถามผู้ เชี่ยวชาญมากมาย นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันรู้ว่าโถเครื่องปั้นดินเผากระดูกเป็นสิ่งประดิษฐ์สําหรับบูชา” เงินหยูฉีกล่าว

“คุณรู้ว่าคนที่หยิบโถเครื่องปั้นดินเผากระดูกจะโดนสิงใช่ไหม” โจวเหวินจ้องไปที่เงินหยูฉีและพูด

“ฉันไม่แน่ใจเกี่ยวกับเรื่องนั้น ฉันรู้แค่ว่าโถเครื่องปั้นดินเผากระดูกถูกใช้เพื่อบูชาเทพเจ้า ในสมัยโบราณ หมอผีใช้โถ เครื่องปั้นดินเผากระดูกเพื่อสื่อสารหรือเชิญเทพให้เข้าครอบครองร่าง อย่างไรก็ตาม พวกเขามักจะใช้น้ําหรือแอลกอฮอล์ ฉัน ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับโถเครื่องปั้นดินเผากระดูกที่มีไฟติดตลอดเวลามาก่อน ฉันไม่รู้ว่ามันมีประโยชน์อะไร” เห็นได้ชัดว่าเงินห ยูไม่เต็มใจที่จะยอมรับว่าเขารู้ผลที่ตามมาจากการสัมผัสโถเครื่องปั้นดินเผากระดูก

โจวเหวินไม่ได้เปิดโปงเขาในขณะที่เขาถามต่อไป “เดิมที่คุณอยากให้ฉันสัมผัสโถเครื่องปั้นดินเผากระดูกงั้นเหรอ” “ทําไมฉันถึงมีความคิดเช่นนั้น? ฉันไม่ได้มีเจตนาเช่นนั้นอย่างแน่นอน” เงินหยู กล่าว

“เว่ยเกอรู้เรื่องโถเครื่องปั้นดินเผาไหม” โจวเหวินไม่ได้พูดอะไรอีกในขณะที่เขาถามเงินหยูฉีอีกคําถาม

“เรื่องโถเครื่องปั้นดินเผากระดูกเป็นความลับสุดยอดในสํานักงานของเรา ลําดับขั้นของเว่ยน้อยไม่สูงพอที่จะสัมผัสกับความลับ

เหล่านั้น” หวังชิวหยวนกล่าวเสริม

โจวเหวินก็เอาคร่าวๆได้เช่นกัน เขาและเว่ยเกอเป็นเครื่องสังเวยที่เชียหยูนี้นํามา เดิมที เงินหยูนี้ต้องการล่อโจวเหวินให้แตะโด เครื่องปั้นดินเผากระดูก

เดิมเงินหยู รู้สึกว่าเด็กแบบ โจวเหวินผู้ซึ่งภาคภูมิใจและมีพลังที่แข็งแกร่งต้องการศึกษาสิ่งที่ไม่รู้จักเมื่อพบเจอ

อย่างไรก็ตาม โจวเหวินก็เหมือนกับชายแก่ที่กลัวความตาย แม้จะมีความแข็งแกร่งเช่นนี้ แต่เขาก็ยังระมัดระ

วังอย่างยิ่ง นอกจากนี้ เขาดูไม่อยากรู้อยากเห็นเลย เขาไม่ได้สัมผัสโถเครื่องปั้นดินเผากระดูก สิ่งนี้ทําให้เงินหยูรู้สึกผิดหวังมาก

1