I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1004 ฟรายด์
- Home
- I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง
- ตอนที่ 1004 ฟรายด์
โจวเหวินเพียงแค่มองไปที่ผู้พิทักษ์จอมโกหกและไม่พูดอะไร
เขาจงใจฆ่าผู้พิทักษ์ แต่มันไม่ตาย แถมกลืนกินโจเซฟเข้าไป ผู้พิทักษ์ตัวนี้ดูเหมือนจะแข็งแกร่งกว่าที่โจวเหวินคาดไว้
เมื่อเห็นโจวเหวินไม่พูด ผู้พิทักษ์จอมโกหกก็พูดต่อ “อย่าคิดว่าเจ้าเอาชนะโจเซฟ แล้วเจ้าจะชนะข้าผู้พิทักษ์จอมโกหก อัน ที่จริง พลังที่แท้จริงของข้ามีมากกว่าที่เจ้าเห็น เขาไม่สามารถใช้พลังที่แท้จริงของข้าได้ แต่เจ้าแตกต่าง ด้วยความ สามารถของเจ้า เจ้าสามารถใช้พลังของข้าได้อย่างเต็มที่ จากนั้นพวกเราจะเอาชนะผู้พิทักษ์จํานวนมากและกลายเป็น ราชาของโลกใบนี้”
ทันใดนั้น ควันสีเทาที่ลอยออกมาจากผู้พิทักษ์จอมโกหกก็ปกคลุมทั่วทั้งสนามประลอง และผู้คนในสนามประลองก็พบว่า พวกเขาควบคุมร่างกายไม่ได้
ทุกคนเหมือนหุ่นเชิด พวกเขาปรบมือโดยไม่รู้ตัวในขณะที่ตะโกนพร้อมกัน “จงเป็นราชาของโลกใบนี้…”
ทุกคนตกตะลึง สมองของพวกเขายังดังชัดเจน แต่พวกเขาไม่รู้ว่าทําไมร่างกายไม่สนสิ่งที่พวกเขาต้องการทําเลย ราวกับ ว่าพวกเขาถูกควบคุมโดยปีศาจ
“นี่คือพลังที่แท้จริงของผู้พิทักษ์เหรอ?” ผู้คนต่างตกใจและโกรธเคือง
“ยังไงก็ตาม ตราบใดที่เจ้าหาสัญญากับข้า เจ้าจะมีอํานาจในการควบคุมทุกอย่าง และเจ้าจะกลายเป็นราชาที่แท้จริงของ โลกใบนี้” ผู้พิทักษ์จอมโกหกซึ่งกําลังลอยอยู่ในอากาศ มองลงมาที่สนามประลองราวกับพระเจ้า
“ฉันไม่สนใจ” โจวเหวินกล่าว
“ถ้าเจ้าสงสัยในพลังของข้า เจ้าสามารถใช้พลังของเจ้าทั้งหมดที่มีและลองดูว่าเจ้าจะทําร้ายข้าได้ไหม” ผู้พิทักษ์จอม โกหกยังคงหยิ่งผยอง “แน่นอนว่าข้าแตกต่างจากขยะอย่างโจเซฟ เจ้าสามารถใช้สัตว์อสูรและทุกอย่างได้ตามต้องการโดย ไม่ต้องสนใจ”
“จริงเหรอ งั้นฉันก็อยากลองดูนะ” โจวเหวินกล่าวอย่างใจเย็น
“รออะไรละ ลงมือเลยสิ น่าพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของเจ้าและสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งที่สุดออกมา ข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นว่าผู้ พิทักษ์คืออะไร ข้าแตกต่างจากโจเชฟโดยสิ้นเชิง นี่คือพลังที่แท้จริงของผู้พิทักษ์ “ผู้พิทักษ์จอมโกหกกล่าว
“ในเมื่อแกคิดว่าโจเซฟเป็นขยะ ทําไมแกต้องทําสัญญากับเขาด้วย” โจวเหวินถาม
“มนุษย์เกือบทั้งหมดเป็นขยะ ไม่มีตัวเลือกอื่นที่ดีกว่านี้ ข้าเลือกได้เฉพาะขยะที่เหมาะสม แต่เนื่องจากมีคนอย่างเจ้า ข้าจึง ไม่ต้องการขยะที่ไร้ประโยชน์เหล่านั้น” ผู้พิทักษ์กล่าว
“จริงเหรอ งั้นให้ฉันดูหน่อยว่าแกแข็งแกร่งแค่ไหน” โจวเหวินกล่าว เรียกถุงมือของทรราชเบม่อน จากนั้นต่อยผู้
พิทักษ์จอมโกหกที่ลอยอยู่ในอากาศ
“ถุงมือมีสุดยอดพลังโจมตีสินะ พลังแบบนั้นอาจเป็นประโยชน์กับผู้พิทักษ์คนอื่น แต่สําหรับข้า… มันไร้ประโยชน์ … ห้ะ ..” ก่อนทีคําพูดของผู้พิทักษ์จอมโกหกจะจบลง โจวเหวิน ชกหน้าอกของเขา
มันดูเหมือนว่าว่าผู้พิทักษ์จอมโกหกจะพบอะไรบางอย่าง เมื่อถุงมือของโจวเหวินกําลังจะจู่โจมเขา บางอย่างสีฟ้าใสก็ถูก
เพิ่มเข้าไปในถุงมือ ออร่าน้ําแข็งที่น่าสะพรึงกลัวในตัวมันได้ทะลุผ่านร่างกายของผู้พิทักษ์จอมโกหกโดยทันที
มันเป็นเพียงชั่วครู่เท่านั้นที่ก่อนที่ร่างของผู้พิทักษ์จอมโกหกถูกแช่แข็ง และสุดยอดพลังโจมตีก็ทําให้ร่างที่เป็นน้ําแข็ง
แตกทันที
ผู้พิทักษ์จอมโกหกถูกโจมตีด้วยหมัดดังกล่าว และแม้แต่การแลกเปลี่ยนที่ไม่เป็นธรรมก็ไม่สามารถใช้ได้ ผู้ที่ ถูกควบคุม กลับมาปกติในทันที และควันในสนามประลองก็จางหายไปด้วยแสงแดดอันอบอุ่น
“ดูเหมือนว่าแกจะกระจอก” โจวเหวินพูดอย่างเฉยเมยกับเศษน้ําแข็งที่แตก
เขาไม่รู้ว่าทําไม เมื่อผู้คนที่เศร้ากับความพ่ายแพ้ของโจเซฟได้ยินคําพูดของเขาก็รู้สึกมีความสุขอย่างอธิบายไม่ถูก
“แข็งแกร่งเกินไป… โจวเหวินแข็งแกร่งเกินไป… ” หลี่เป็นกระวนกระวายใจอย่างต่อเนื่อง
หลี่เป็นยู่ตกตะลึงและพูดไม่ออก เขาพึ่งเคยเห็นอะไรแบบนี้เป็นครั้งแรกและไม่รู้จะพูดอะไร
“น้องสาวของแกสิ ผู้พิทักษ์นั้นไม่มีอะไรดี มันก้แค่ขยะ และไม่แม้แต่หยุดหมัดโจวเหวินได้”
“นั่นไง ผู้พิทักษ์คือขยะ มนุษย์นั้นแข็งแกร่งที่สุด”
“ฉันจะแข็งแกร่งเท่าโจวเหวินได้ยังไง ฉันยังต้องการฆ่าผู้พิทักษ์ที่น่ารังเกียจพวกนั้นด้วย”
จิตใจของมนุษย์ในเมืองนํ้าแข็งเหมือนจะเปลี่ยนไปในเวลาอันสั้น และความเชื่อที่ว่าผู้พิทักษ์ไร้เห็นมหานก็ค่อยๆ น้อยลง
แม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ที่จะเปลี่ยนแปลงความเชื่อนี้ทั้งหมดด้วยเหตุการณ์นี้ แต่อย่างน้อยเมล็ดของความไม่แน่ใจก็
เกิดขึ้นในใจของพวกเขา
“ขอโทษด้วย เดิมทีฉันต้องการมอบโจเซฟให้กับนายแต่ฉันไม่ได้คิดว่า… ” โจวเหวินกลับไปที่ที่พักและกล่าวขอโทษ หลานอีและเซตี้และกรีฟ
“มันไม่เกี่ยวอะไรกับนาย แต่มีอย่างหนึ่งทีฉันหวังว่านายจะช่วยได้” หลานฉีกล่าว
“มีอะไรงั้นเหรอ?” โจวเหวินสงสัย
“คุณปู่ของฉันต้องการพบนาย” หลาน พูดอย่างจริงจัง
“ฉันต้องไปพบเฒ่าชราเหรอ” โจวเหวินกล่าว
“มากับฉันเถอะ มันอาจต่างไปจากที่นายจินตนาการไว้เล็กน้อย” หลานเชิญโจวเหวินไปคนเดียวเท่านั้น
หลี่ชวน เฟิงชิวเยียนและอยาเอ๋อสามารถรอข้างนอกเท่านั้น ไม่อยู่ในรายชื่อค่าเชิญ
ในตอนแรก โจวเหวินคิดว่าปู่ของหลาน เป็นเฒ่าชราคนหนึ่งและพวกเขาคงสนใจ แต่เมื่อเขาก็มองไปที่ ใบหน้าของหลานฉีและเซตี้ก็เห็นว่าไม่สนใจเขา
แต่เมื่อเขาเห็นปู่ของหลานดีจริงๆ เขาก็เข้าใจว่าเขาเข้าใจผิด
หลานพาโจวเหวินไปที่ใต้ดินของเมืองน้ําแข็งซึ่งดูเหมือนถ้ําน้ําแข็งอายุนับพันล้านปี และผนังน้ําแข็งของถ้ําน้ําแข็งมีรูป
มนุษย์นูนออกมา
จะเห็นได้ว่าเขาเป็นชายชราที่สง่างามมาก แต่ไม่มีร่องรอยของการแกะสลักราวกับว่ารูปปั้นน้ําแข็งของชายชราคนนี้อยู่
บนก๋าแพงนํ้าแข็ง
“คุณปู่… ผมพาโจวเหวินมาแล้ว….” เมื่อหลานฉีกล่าวทักทายกับรูปปั้นน้ําแข็งโจวเหวินก็ตกตะลึง
“สวัสดีโจวเหวิน ฉันชื่อฟรายด์” รูปปั้นน้ําแข็งพูด และชื่อของเขาทําให้โจวเหวินประหลาดใจมากยิ่งขึ้น
“ฟรายด์? คุณใช่หนึ่งในหกฮีโร่ ฟรายด์หรือเปล่า” โจวเหวินเรียนเกี่ยวกับชื่อนี้มานับครั้งไม่ถ้วนในหนังสือเรียน แน่นอนว่าเขาจะไม่ลืมมัน
อย่างไรก็ตาม เท่าที่โจวเหวินรู้ ยกเว้นวีรบุรุษของตระกูลดู วีรบุรุษอีกห้าคนควรล่วงลับไปแล้ว
แม้ว่า ฟรายด์จะยังมีชีวิตอยู่ แต่เขาคงจะไม่ใช่รูปปั้นน้ําแข็งนี่ใช่ไหม?