I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1012 1 ใน 54

“คนที่เลือกไพ่สีค่านั้นตาย และคนที่เลือกสีขาวก็ตายเช่นกัน เราไม่สามารถสังหารฆ่าแม่มดได้ แล้วเราจะรอดได้ไง” โจว เหวินติดกับตัวเอง

แน่นอน เขายังสามารถเลือกที่จะไม่พึ่งพาสดับวานรและไม่ฉางไม่เทียนจิง บางทีเขาอาจหาทางฆ่าแม่มดแห่งการทํา นายขาวและค่าได้

อย่างไรก็ตาม โจวเหวินจะเข้าสู่เขาวงกตแห่งการหลอกลวงกับทีมในอนาคต เป็นการดีที่สุดที่จะเข้าใจความ สามารถต่างๆ ของแม่มดแห่งการทํานายขาวดําก่อน ในกรณีที่เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น จะดีกว่าที่รู้วิธีจัดการกับมัน

อันที่จริง จุดประสงค์หลักของการเล่นเกมในครั้งนี้ของโจวเหวิน ไม่ใช่เพื่อเคลียร์สําเนา แต่เพื่อหาข้อมูลในสําเนาวัน อาทิตย์และหลีกเลี่ยงเหตุการณ์ไม่คาดคิดในโลกความเป็นจริง

กลับเข้าเกม โจวเหวินมาหาแม่มดอีกครั้ง ครั้งนี้ โจวเหวินอยากลอง ว่าเขาหยิบไพ่เพิ่มอีกสองสามใบได้ไหม แต่

ผลลัพธ์ก็คือไม่ได้ หลังจากที่หยิบไพ่สีขาวใบแรกออกมาแล้ว เมื่อเขาก็ไปแตะไพ่ใบ ไพ่จะสลายหายไปในอากาศ

โจวเหวินพลิกไฟและเห็นว่าไฟสีขาวยังคงเป็นเงาดํา แต่คราวนี้ไม่ใช่ยมทูต แต่เป็นหัวใจสีดําและหัวใจที่ถูกระ

เบิดจากตรงกลาง

หลังจากดูมัน โจวเหวินรู้สึกว่าหัวใจในหน้าอกของเขากําลังระเบิด จากนั้นหน้าจอเกมก็กลายเป็นสีต่า

“มีไฟไหนบ้างของมันที่สามารถทําให้รอดได้บางนะ?” เมื่อเขามาหาแม่มดอีกครั้ง โจวเหวินมองดูแม่มดทั้งสองแล้วถาม

“มี” แม่มดทั้งสองตอบพร้อมกัน

“มีไพ่ทั้งหมดกี่ใบและมีใบที่สามารถมีชีวิตรอดได้” โจวเหวินถามอีกครั้ง

“มีไพ่ 54 ใบในแต่ละสํารับและ 108 ใบในสองสารับ” แม่มดในชุดกล่าว

“ไพ่แต่ละสํารับมีไฟที่สามารถมีชีวิตรอดอยู่ และดวงของคุณก็ไม่ได้แย่” แม่มดหมวกขาวกล่าว

ใบหน้าของโจวเหวินมืดลงอย่างกะทันหัน “นั่นคือฉันมีโอกาสเพียง 1ใน54 ที่จะหยิบได้ไพ่ที่1

พ่ที่ทําให้มีชีวิตรอดใชไหม”

“ในทางทฤษฎี มันเป็นอย่างนั้น แต่คุณสามารถลองอีกสักสองสามครั้ง และโดยปกติแล้วอัตราการรอดชีวิตนั้นสูง” แม่มดทั้งสองพูดพร้อมกัน

“ลองน้องสาวแกล ถ้ามันเป็นเรื่องจริง เมื่อฉันหยิบไพ่ผิด ฉันคงจะตายไปนานแล้ว จะยังมีโอกาสลองอยู่อีกรึไง” โจวเห วินคิดว่าจะต้องมีสกิลอะไรบางอย่าง ในการหยิบไพ่ ไม่อย่างนั้นจะยากเกินไปที่จะพึ่งพาโชค

“โชค… เดี๋ยวก่อน… ถ้าเราต้องการฆ่าแม่มดแห่งการทํานาย เราต้องการคนที่มีความสามารถเกี่ยวกับโชค เช่น หวางสู่ระ เปล่า” โจวเหวินคิดถึงหวางคู่ที่มีโชคอันไร้เทียมทาน ถ้าเธอมาหยิบ เธอจะต้องสามารถหยิบไฟที่สามารถทําให้มีชีวิตรอด

ไส้โดยตรง

“ถ้ามันต้องการความสามารถเกี่ยวกับโชค ฉันไม่มีทางชนะเกมนี้แน่นอน” โจวเหวินพยายามใช้ความสามารถในการฟัง เพื่อหยิบไพ่ และใช้สกิลล่าแสงส่องทะลุของแพทย์ปีศาจ แต่ผลลัพธ์ก็ไร้ประโยชน์

ไพ่ที่เขาเห็นและไฟที่เขาได้ยินว่างเปล่า และไม่สามารถรู้ได้ว่าไม่นั้นคือไฟอะไร

หลังจากคิดหาวิธีโกงทุกรูปแบบ ผลลัพธ์ทั้งหมดก็ไร้ประโยชน์ ดังนั้น หากเขาต้องการผ่านเกมนี้ เว้นแต่จะเชิญหวาง ไม่ อย่างนั้น มันก็ยากที่จะผ่าน

รอบนี้ โจวเหวินใช้สดับวานรและเปิดใช้ไม่ฉางไค่เพียงจิงจากนั้นหยิบไพ่

ไพ่ใบแรกที่หยิบได้คือไพ่นางฟ้า โจวเหวินรู้สึกทันทีว่าต่างหูร้อน จากนั้นพลังปราณก็ไหลเข้าสู่ร่างกายของเขา แม้ว่าแสงและเงาลักษณะคล้ายนางฟ้าจะปรากฏขึ้น แต่ก็ไม่สามารถนําวิญญาณของวายร้ายสการ์เล็ตขึ้นสวรรค์ได้

เมื่อเห็นว่าสดับวานรนั้นมีประโยชน์ โจวเหวินจึงหยิบไพ่ทีละใบ และต่างหูก็ร้อนขึ้น พลังปราณนั้นหลั่งไหลเข้ามา ราวกับมหาสมุทร

โจวเหวินรู้ว่าถ้าเขาไม่มีความสามารถของสดับวานร เขาจะต้องตายนับไม่ถ้วน

เมื่อหยิบไพ่ใบที 37 โจวเหวินหยิบไพ่หน้ากากสีดําออกมาจากไฟสีขาว คราวนี้เขารู้สึกว่าต่างหูไม่ร้อนและไม่ให้

พลังปราณ

ในเวลาเดียวกัรกับการหยิบไพ่ กําแพงด้านหลังแม่มดแห่งการทํานายหมวก และหมวกขาว เปิดออก ซึ่งเป็นประตูเข้า สู่ด้านหลังเขาวงกตแห่งการหลอกลวง

สําเนาก่อนหน้าตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันเสาร์ ปราสาทแม่มดถือว่าเป็นจุดสิ้นสุด และไม่มีประตูแบบนี้ ดังนั้นโจวเหวินจึงไม่รู้ ว่าอะไรอยู่หลังประตู

แม่มดหมวก และหมวกขาวมองไปทางโจวเหวินและไม่ได้ตั้งใจจะทําอะไร ดูเหมือนว่าพวกมันจะเป็นสิ่งมีชีวิต่างมิติพิ เศษมากกว่า และไม่ได้ตั้งใจจะต่อสู้กับเขา

โจวเหวินควบคุมวายร้ายสการ์เล็ต เดินออกจากประตูของปราสาท

หลังจากออกจากประตู โจวเหวินก็เห็นสวนทันที ที่ใจกลางสวนนั้นมีต้นไม้ประหลาดขนาดใหญ่อยู่

โจวเหวินรู้สึกว่าต้นไม้ต้นนี้คล้ายกับต้นไม้แห่งความตาย แต่ก็มีความแตกต่างอยู่บ้าง

อย่างน้อยก็ไม่มีผลบนต้นไม้ใหญ่ต้นนี้ ใต้ต้นไม้ใหญ่ มีชายชราคนหนึ่งนั่งเอนหลังพิงต้นไม้ใหญ่ และเสื้อผ้าของเขาก็ผุพัง ไปหมด เขาสามารถเห็นผิวผอมของเขาได้จากรูของเสื้อผ้า แต่หน้าอกของเขายังคงมีเสียงเต้นของหัวใจ ดูเหมือนเขาจะ

ไม่ตาย

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าของวายร้ายสการ์เล็ต ชายชราลืมตาขึ้น ดวงตาของเขาจมลง และดวงตาของเขาขุ่นมัวมาก

“หนุ่มน้อย ดีใจมากที่ได้พบนาย ในที่สุดฉันก็ไม่ต้องตายด้วยความลับอันยิ่งใหญ่นั้น…” ชายชราพูดอย่างอ่อนแรง

โจวเหวินไม่ต้องการรู้ เพียงแค่ดึงดาบของเขาและฟัน

มันคงโกหกใช่ไหม? นี่คือเกม ไม่ใช่ความจริง ไม่ควรมีมนุษย์อยู่ในเกม ไม่ว่าชายคนนั้นจะอายุเท่าไหร่ โจวเหวินก็มั่นใจ ได้ว่าเขาไม่ใช่มนุษย์อย่างแน่นอน

ดาบฟินิกส์ทองแดงฟันไปที่ชายชรา ชายชราที่ดูเหมือนจะกําลังจะตายก็ระเบิดความแข็งแกร่งในทันใด มันกระโดดขึ้น พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ และหลบคาบของโจวเหวิน

เมื่อชายชราอยู่ในอากาศ ร่างกายของมันก็เปลี่ยนไป และกลายเป็นโจวเหวิน จากนั้นก็รีบพุ่งเข้าหาโจวเหวินและ

ร่างกายของมันก็แปลกไป

โจวเหวินต่อสู้กับมันด้วยความขี้เกียจ เรียกกลุ่มสัตว์อสูรระดับเร้นลับออกมา และล้อมมันไว้โดยตรง

วินาทีถัดมา เขาเห็นสิ่งมีชีวิตต่างมิติที่ดูเหมือนโจวเหวิน มีหมอกสีขาวปรากฏขึ้นบนร่างกายของมัน และจากนั้น มันก็กลายเป็นวัวยักษ์ต้าเหว่ย วัวสองตัวยืนอยู่ด้วยกัน และไม่สามารถบอกได้ว่าอันไหนตัวจริงอันไหนตัวปลอม

น่าเสียดายที่วัวยักษ์ค้าเหว่ยเป็นสัตว์อสูรของโจวเหวิน มันมีจิตใจที่เชื่อมกับโจวเหวิน โจวเหวินสามารถมองออกได้ใน

พริบตา

ไม่ว่าสิ่งมีชีวิตต่างมิตินั้นจะเปลี่ยนไปยังไง ในไม่ช้ามันก็ถูกโจมตีจนตาย

“สังหาร สิ่งมีชีวิตรูปร่างประหลาด ระดับเร้นลับ ค้นพบคริสตัลความสามารถ” โจวเหวินเหลือบมองคริสตัลและพบว่ามันเป็นเพียงคริสตัลที่มีค่าความสามารถแบบปกติ และเขาก็รู้สึกผิดหวังทันที

“แม้ว่าจะมีสิ่งมีชีวิตระดับเร้นลับมากมายในเขาวงกตแห่งการหลอกลวง แต่อัตราการได้ของนั้นไม่ค่อยดีนัก” โจวเห วินคิดอย่างระวัดระวังและพบว่ามีสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับเร้นลับอยู่ 2 ตัวที่เขาฆ่า ปีศาจตัวตลกและสิ่งมีชีวิตรูปร่างประ

หลาด

ทั่วทั้งสวน มีเพียงสิ่งมีชีวิตรูปร่างประหลาดเท่านั้น ไม่มีสิ่งมีชีสิตต่างมิติอื่น และไม่มีทางออกอื่น โจวเหวินเหลือบ มองต้นไม้ขนาดใหญ่และสามารถออกได้เพียงทางเดียว จากนั้นจึงผ่านปราสาทแม่มด สํารวจสถานที่อื่นต่อไป