I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1015 การตายอย่างลึกลับ
- Home
- I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง
- ตอนที่ 1015 การตายอย่างลึกลับ
กลับมาที่บ้าน โจวเหวินเปิดโทรศัพท์ เข้าไปในเขาวงกตแห่งการหลอกลวงอีกครั้งในวันอาทิตย์ และผ่านแม่มด แห่งการทํานาย และกลับมาที่สวนอีกครั้ง
คราวนี้โจวเหวินมองอย่างระมัดระวัง ไม่มีหลุมศพในสวนจริงๆ นับประสาอะไรกับหลุมศพและหน้ากากที่ฟรายด์
อธิบายไว้
มีต้นไม้ใหญ่เพียงต้นเดียวในใจกลางสวน มีลักษณะเหมือนร่มขนาดใหญ่ที่อยู่กลางสวน
“แน่นอนว่าไม่มีหลุมฝังศพและหน้ากากในเกม ฉันสามารถไปดูได้ว่ามีจริงหรือไม่” โจวเหวินเหลือบมองต้นไม้ขนาดใหญ่ และไม่เต็มใจที่จะกลับไป ดังนั้นเขาจึงเรียกดาบฟินิกส์ทองแดงและฟินใส่ต้นไม้ใหญ่
เขาต้องการทําลายต้นไม้ มันอาจมีหลุมศพหรืออะไรสักอย่างอยู่ใต้ต้นไม้ขนาดใหญ่
ดาบฟินิกส์ทองแดงที่มีเปลวไฟอันน่ากลัวฟินไปที่โคนต้นไม้ มันฟินล็กน้อยกว่าสามเซนติเมตร และเปลวไฟไม่ได้ทําให้ต้น
ไม้ไหม้
โจวเหวินเรียกดาบฟินิกส์ ทองแดงและเห็นว่าที่รอยของต้นไม้นั้นมีของเหลวที่เหมือนแม็กม่า และหลังจากที่ของเหลวไหล ออกมา มันก็เย็นลงอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นเถ้าลอยหายไป และบาดแผลบนตัวต้นไม้ก็หายเป็นปกติ
“นี่เป็นสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับเร้นลับประเภทพืชนั้นหรือ?” เมื่อโจวเหวินกําลังคิด ทันใดนั้นเขาก็เห็นวายร้ายสการ์ เล็ตนอนอยู่บนพื้น และหน้าจอเกมกลายเป็นสีต่า
“ฉันตายได้ยังไง” โจวเหวินรู้สึกว่าเขาจําเป็นต้องเข้าใจสถานการณ์ในสวน เขารู้สึกเสมอว่าเข้าไปครั้งนี้จะไม่ง่ายนัก หลังจากเข้าไปในสวนอีกครั้ง โจวเหวินเรียกทรราชเบม่อนและต้องการดูว่าเขาจะดึงต้นไม้ออกมาได้หรือไม่
ในระดับเร้นลับ ทรราชเบม่อนที่ใช้สุดยอดพลังโจมตีถือได้ว่าเป็นแข็งแกร่งที่สุด มันนั่งยองๆ จับตัวต้นไม้ไว้ตัว มือทั้งสองข้าง และดึงขึ้นด้วยแรงมหาศาล
รากของต้นไม้หักทะลุขึ้นมา และทั้งสวนก็สั่นสะเทือน แต่ต้นไม้ใหญ่ก็ยังไม่ถูกดึงขึ้นมา
เมื่อเห็นว่าทรราชเบม่อนไม่สามารถทําได้ เขาจึงเรียกสัตว์อสูรต่างๆ เช่น มังกรเทียน วัวยักษ์ต้าเหว่ย มาช่วยดึงต้นไม้
เมื่อต้นไม้ใหญ่ถูกสัตว์อสูรระดับเร้นลับดึง รากของต้นไม้ก็หัก ปล่อยของเหลวคล้ายแม็กม่าออกมา จากนั้นกลายเป็นเถ้า สลายหายไป แต่ก็ยังไม่สามารถดึงขึ้นมาได้
ทันใดนั้น วายร้ายสการ์เล็ตก็ล้มลงกับพื้นอีกครั้ง และหน้าจอเกมก็กลายเป็นสีต่า
“มันฆ่าฉันด้วยพลังพิเศษของของเหลวที่ไหลออกมาจากต้นไม้เหรอ?” เพื่อพิสูจน์ความคิดนี้ โจวเหวินไม่ได้ทําอะไร หลังจากเข้าไปในสวนและปล่อยให้วายร้ายสการ์เล็ตยืนคอยอยู่ในสวน
นี่ก็เป็นการตรวจสอบอีกประเภทหนึ่งเช่นกัน เพราะโจวเหวินพบว่าเวลาของการตายที่ไม่สามารถอธิบายได้
เกิดค่อนข้างจะพร้อมกัน
เวลาผ่านไปทีละนาที เมื่อถึงเวลาที่วายร้ายสการ์เล็ตเข้าไปในสวนเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง วายร้ายสการ์เล็ตก็ล้มลงอีกครั้ง โดยไม่มีการเตือนใดๆ และเกมกลับกลายเป็นส าอีกครั้ง
คราวนี้ควรจะค่อนข้างคล้ายกับการตายครั้งที่แล้ว
โจวเหวินได้ทําการทดลองหลายครั้ง และเขาต้องหาให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
สิ่งต่างๆ ซับซ้อนกว่าที่โจวเหวินจินตนาการไว้ การทดลองหลายครั้งได้แสดงผลที่แตกต่างกัน
ไกแมนส่งคนไปเชิญโจวเหวินให้เข้าร่วมการฝึก แต่โจวเหวินปฏิเสธ
ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ โจวเหวินยังคงให้ความร่วมมืออย่างตั้งใจ แต่ตอนนี้เขารู้ดีว่าเขาต้องหาสาเหตุที่วายร้ายสการ์เล็ตตาย โดยเร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นคราวนี้ เป็นไปได้ว่าเขาจะไม่รอด
โจวเหวินไม่ได้ไปในวันแรก และไกแมนก็ไม่พูดอะไร แต่วันต่อมทเขาไม่ได้ไป ในวันที่สาม ไม่ต้องพูดถึงไกแมน แม้แต่ผู้มี
อ้านาจที่ถูกเชิญมาก็มีความคิดเห็นที่ไม่ดีเกี่ยวกับโจวเหวิน
“นี่คืออะไร? เพียงแค่นายคิดว่านายแข็งแกร่ง? แล้วนายจะดูถูกพวกเราเหรอ?” โดยทั่วไปแล้วการกระทําของโจวเหวิน
ทําให้พวกเขาอารมณ์เสีย
“เขาเป็นลูกศิษย์ของหวังหมิงหยวน อยู่บนมิติที่เหนือว่า แม้ว่าสิ่งมีชีวิตต่างมิติจะครองโลก เขาก็สามารถมีชีวิตที่ดีได้ใช่ ไหม” มีเสียงหนึ่งพูดขึ้นมา
“เขาไม่มาฝึกแต่เขายังมีอานาจในการตัดสิน เขาจะสั่งเราตามต้องการ เราควรปล่อยให้เขาควบคุมชีวิตและความตายของ เราเหรอ คุณไกแมน คุณว่ามันเหมาะสมจิ้นเหรอ” มีคนถามไกแมน
“โจวเหวินอาจมีเรื่องต้องจัดการ หลังจากจัดการเสร็จแล้วเขาควรจะมา ได้โปรดสงบและอย่ากังวล” ขณะที่ทําให้ ทุกคนสงบลงไกแมนได้พาเซตี้และหลานเข้ามาและให้พวกเขาไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับโจวเหวิน
แม้ว่า หลาน และเซดี้ต่างก็รู้สึกว่าโจวเหวินไม่ใช่คนที่หยิ่ง แต่โจวเหวินไม่มีส่วนร่วมในการฝึกซ้อมซึ่งทําให้พวกเขา สับสนมาก ดังนั้นพวกเขาจึงไปที่บ้านของโจวเหวิน
ก่อนที่พวกเขาจะเจอโจวเหวิน พวกเขาได้พบกับหวางลู่ งคือขนมถุงใหญ่
หวางไม่ได้เข้าร่วมในการฝึก เพราะหวางคู่มีหน้าที่เพียงหยิบไพ่จากแม่มดแห่งการทํานาย และไม่จําเป็นต้องร่วม มือกับคนอื่น ยิ่งไปกว่านั้น เธอไม่สามารถทําอะไร จึงไม่มีใครขอให้เธอเข้าร่วมการฝึกวิ่ง
“หวางคู่ ทําไมเธอถึงซื้อขนมมาเยอะขนาดนี้ ฉันให้เชฟจัดอาหารให้เธอไม่ใช่เหรอ อาหารรสชาติไม่ถูกใจเหรอ?” เขต
ถามอย่างสงสัย
“ไม่ อาหารก็อร่อยดี แต่โจวเหวินอยู่ในห้อง…กําลังซ้อม…. โดยที่ไม่อยากออกไปข้างนอก เขาให้ฉันช่วยซื้ออาหารและ เครื่องดื่ม” หวางลู่กล่าว
“แล้วเขาหาอะไรอยู่” เซตี้ถาม
“นี่… ฉันไม่รู้… ” หวางลู่มองด้วยหางตา
ส
โจวเหวินกําลังเล่นเกมอยู่ในห้อง ไม่มีการฝึกซ้อม เธอรู้สึกว่ามันไม่ดีที่จะบอกว่าโจวเหวินกําลังเล่นเกม ดังนั้นเธอจึงตอบ ว่าฝึกซ้อมชั่วคราว
“โจวเหวินเป็นผู้ชาย โดยทั่วไปแล้วเราสามารถไว้ใจเขาได้ แต่คนอื่นๆ มีข้อสงสัยจํานวนมาก และการคุ้นเคยกับความ สามารถของกันและกัน มันจะดีกว่าเมื่อต้องต่อสู้ ดังนั้นฉันจึงหวังว่าเขาจะสามารถเข้าร่วมในการฝึก” หลานฉีกล่าว
หลายคนคุยกันและไปที่ห้องของโจวเหวินด้วยกัน
ที่ประตู หวางสู่เคาะประตูโดยตรงแล้วพูด “โจวเหวินเปิดประตู ฉันซื้อของบางอย่างมาให้ และหลานและพวกก็มาหา นาย” หวางลูกล่าว โดยปกติแล้วเธอหวังว่าโจวเหวินจะมาให้เห็นเล็กน้อย และไม่ปล่อยให้หลานเห็นเขาเล่นเกม
แต่เมื่อโจวเหวินเปิดประตู เขายังคงเล่นโทรศัพท์อยู่
เนื่องจากสถานการณ์ของเขาวงกตแห่งการหลอกบางนั้นเกินความคาดคิด เขาจึงไม่สามารถแก้ปัญหาได้อย่างสมบูรณ์
ตอนนี้โจวเหวินต้องแก้ปัญหาก่อนที่ทีมจะเข้าสู่เขาวงกตแห่งการหลอกลวง ไม่อย่างนั้นทุกคนยกเว้นเขาจะต้องตาย