I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1028 : ความประหลาดใจของสาวหิมะ

ใบหน้าของหน้ากากนั้นไม่เป็นรอยอะไรเลย แต่เสื้อผ้าที่มันใส่นั้นกลับทรุดโทรมราวกับขอทาน

แต่จากที่ที่เสื้อผ้าขาด ผิวของเขาใสสะอาด และบางแห่งอาจเห็นสีแดงแปลก ๆ และหายไปอย่างรวดเร็ว

“ดูเหมือนว่าร่างกายของข้าจะแก่ชรามากเกินไป ถ้าข้าอยู่ในจุดสูงสุด ความแข็งแกร่งแบบนี้จะไม่ทําร้ายแม้กระทั่ง เสื้อผ้าของข้า และตอนนี้ ยังบาดเจ็บอยู่ และร่างกายของมนุษย์ก็อ่อนแอเกินไป…” ชายสวมหน้ากาก เมื่อก้าวออกมาทีละ ก้าว หน้ากากบนใบหน้าของเขาดูเหมือนจะถูกปกคลุมไปด้วยหมอกลึกลับ แสดงพลังความกลัวอันมหาศาล

เขาเป็นเหมือนปีศาจที่ออกมาจากขุมนรก และแม้แต่สาวหิมะก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไป

“เจ้ามีความกลัวระดับ 5 งั้นเหรอ” สาวหิมะจ้องไปที่ชายสวมหน้ากากและถาม

“เจ้าคู่ควรกับการเป็นทายาทของราชาปีศาจน้ําแข็ง และยังมีความรู้อยู่บ้าง หากไม่ใช่เพราะร่างกายของข้าแก่เกินไป ความแข็งแกร่งของเจ้าก็ไม่อาจทําอันตรายข้าได้” ชายหน้ากากพูดเบาๆ แต่ยังคงก้าวไปทางสาวหิมะ ยิ่งเข้าใกล้สาวหิมะ ดวงตาของสาวหิมะก็ยิ่งละสายตาจากหน้ากากไม่ได้

“สาวหิมะ ส่งระฆังนภาให้ฉัน” โจวเหวินก็ปรากฏตัวขึ้นไม่ไกลจากสาวหิมะ สามนาทีของเวลาของผ้าคลุมล่องหน

ได้หมดลงแล้ว และเขาไม่สามารถซ่อนตัวได้อีกต่อไป

สาวหิมะได้ยินเสียงของโจวเหวินเนื่องจากเธอเกลียดเขามากจนความเกลียดในใจมีมากกว่าแรงดึงดูดของหน้ากาก

เธอจึงหันศีรษะไปทางโจวเหวินโดยไม่รู้ตัวและยกระฆังนภาในมือขึ้น

การกระทําานี้ เธอต้องการใช้ระฆังนภาเพื่อจัดการกับโจวเหวินโดยทันที แต่เมื่ออยู่ในสายตาของชายสวมหน้ากาก มัน

ราวกับว่าเธอต้องการส่งระฆังนภาจริงๆ

ชายสวมหน้ากากเข้ามาหาสาวหิมะทันที และเอื้อมมือไปจับระฆังนภา แต่ไม่ได้ให้โอกาสสาวหิมะหาอะไร เนื่อจากเธอก็

อือระฆังนภาอยู่

สาวหิมะต้องการต่อต้าน แต่ท้ายที่สุด ความแข็งแกร่งของเธอก็ไม่มากเท่าขายสวมหน้ากาก และชายสวมหน้ากากก็ชิงระ

งนภาไป

ทันทีที่ขายหน้ากากทําสําเร็จ ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปในทันใด ธิดาปีศาจซึ่งใช้ความกลัว ถือดาบเวทมนตร์ ปรากฏ เหนือหัวของชายสวมหน้ากากตอนไหนไม่รู้ และดาบเวทมนตร์ก็ฟันลงบนหน้ากากอย่างรุนแรง

ปัง!

หน้ากากถูกตัดออกด้วยดาบเวทมนตร์

ฟฟ!

เลือดพุ่งออกมาจากปากของชายสวมหน้ากาก และร่างกายของเขาก็ลอยกลับหัว เขาเพิ่งได้ระฆังนภาและมันก็ถูก ตา

ปีศาจแย่งชิงไป

ตาปีศาจ งจับระฆังนภาไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง และจับดาบเวทมนตร์ด้วยมืออีกข้าง ฆ่าชายสวมหน้ากาก

ร่างของสาวหิมะ โจวเหวินไม่สามารถมองเห็นได้ แต่เขาเห็นว่าหน้ากากบนใบหน้าของชายคนนั้นถูกตัดและบาดเจ็บ และ ดูเหมือนว่าจะถูกฉีกเป็นชิ้นๆ

ปึก!

ในที่สุดหน้ากากก็ไม่สามารถต้านทานพลังทําลายล้างอันบ้าคลั่ง และมันก็ถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ ใบหน้าของชายสวม หน้ากาก งคล้ายกับหลานฉีมากปรากฏออกมาอีกครั้ง

แต่ตอนนี้ไม่มีเลือด บนใบหน้าของเขาอีก เลือดพุ่งออกจากปากของเขา และร่างกายของเขาก็แก่ขึ้นอย่างรวดเร็ว ในชั่ว พริบตา เขาเปลี่ยนจากขายหนุ่มเป็นคนวัยกลางคน ยิ่งเวลาผ่านไป ยิ่งแก่มากขึ้น

“สัตว์อสูร… สัตว์อสูรระดับความกลัว… เป็นไปได้ยังไง… “ร่างของชายสวมหน้ากากกระแทกผนัง และร่างของ เขาติดอยู่ข้างใน แต่ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความไม่อยากเชื่อ เมื่อมองหาปีศาจที่ฟินเขาด้วยดาบ

“ดูเหมือนว่าแกจะเอาร่างฉันไปไม่ได้ ก่อนตาย แกมีอะไรจะพูดอีกไหม ถ้าแกมีความปรารถนาและไม่ลําบากเกินไป ก็พอฉันได้นะ” โจวเหวินกล่าวกับชายสวมหน้ากากจากระยะไกล

แม้ว่าหน้ากากของชายสวมหน้ากากจะแตก และดาบเวทมนตร์ก็เจาะเข้าไปในกะโหลกของเขา เขาไม่ตายในทันที และ โจวเหวินก็ไม่กล้าเข้าใกล้เขา เพื่อไม่ให้ถูกสวนกลับ

ชายสวมหน้ากากไม่ขยับ แต่จู่ๆ สาวหิมะก็โจมตีด้วยแสงเยือกแข็งระดับความกลัวใส่โจวเหวิน

แต่เมื่อเธอโจมตี น้ําเต้าของโจวเหวิน ก็มียักษ์ตัวหนึ่งโผล่ออกมา หนวดทั้งเจ็ดลักษณะคล้ายมังกรมอนสเตอร์พ่นของ เหลวสีขาว ป้องกันแสงเยือกแข็งของสาวหิมะ และผนึกร่างกายของเธอ

“ระดับความกลัวอีกตัว!” สาวหิมะตกใจจนพูดไม่ออก

เธอเข้าใจแล้วว่าเธอมีส่วนช่วยโจวเหวินและช่วยให้โจวเหวินชนะ แต่ในขณะที่ธิดาปีศาจกําาลังจัดการกับชายสวม หน้ากาก เธอคิดว่าเธอจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อฆ่าโจวเหวิน

แต่เธอไม่เคยคิดว่าโจวเหวินยังมีสิ่งมีชีวิตระดับความกลัวอยู่

เดิมที ราชันแห่งมังกรทะเลทั้งเจ็ดไม่ใช่คู่ต่อสู้ของสาวหิมะและแพ้ทางธาตุน้ําแข็ง อย่างไรก็ตามสาวหิมะตอนนี้ ใช้พลังมากเกินไป และเขาคาดว่าพลังการต่อสู้น่าจะเหลือน้อยกว่า 30% แล้วเธอจะเป็นศัตรูของราชันแห่งมังกรทะเล ได้ยังไง?

“ทีนี่คือโลกจริงๆเหรอ?” สาวหิมะแทบไม่อยากเชื่อเลยว่ามนุษย์จะมีสัตว์อสูรระดับความกลัว และ ความจงรักภักดีของระดับความกลัว นั้นไม่สามารถจินตนาการได้

เมื่อเห็นว่าสาวหิมะยังอยู่ภายใต้การควบคุมของหน้ากาก ร่างกายของเธอก็ถูกห่อหุ้มด้วยหนวดของราชันแห่งมังกรทะ เลทั้งเจ็ด และมันยังถูกปกคลุมด้วยของเหลวสีขาวและไม่สามารถหนีพ้น ในที่สุดโจวเหวินก็โล่งใจ

ชายสวมหน้ากาก ก็ยิ้มแปลกๆ และพูดอย่างบ้าคลั่งด้วยรอยยิ้ม “น่าสนใจ น่าสนใจมาก มนุษย์มีสัตว์อสูรระ ดับความกลัว และเขายังสามารถสั่งสิ่งมีชีวิตระดับความกลัวได้ นี่มันสุดยอดเกินไป น่าสนใจ ร่างกายแบบนี้เท่านั้น ทีคู่ควรกับข้า”

“กําลังฝันหวานรึไง?” ขณะที่โจวเหวินกําลังพูด เขายังออกคําสั่งให้ธิดาปีศาจฆ่าชายสวมหน้ากากอย่างรวดเร็ว

ธิดาปีศาจดึงดาบเวทมนตร์ออกมาอย่างไร้ความปราณี เลือดและสมองในศีรษะของชายสวมหน้ากากก็ไหลออกมา

โดยไม่ลังเล ธิดาปีศาจสะบัดคาบอีกครั้งและแยกหัวของมันออกโดยตรง และปีศาจก็พุ่งออกมาจากตาบ

เปิดปากของมันด้วยความตื่นเต้น และกลืนร่างของชายสวมหน้ากากเข้าไป

หลังจากกลืนกินชายสวมหน้ากาก ความสามารถของมันก็ดูเหมือนจะพัฒนาขึ้น

ทันทีที่ธิดาปีศาจโบกมือ ปีศาจก็กลับไปที่ดาบเวทมนตร์ และดาบเวทมนตร์ก็กลับไปที่ฝักของเธอโดยอัตโนมัติและกลับสู่ มือของเธอ

“นั่นคือ… ผู้พิทักษ์… ผู้พิทักษ์ของสัตว์อสูร…. ” สาวหิมะตกตะลึงอีกครั้ง เธอไม่อยากเชื่อทุกสิ่งที่เธอเห็นในวันนี้ เธอรู้สึก เหมือนกําลังฝันอยู่

มนุษย์มีสัตว์อสูรระดับความกลัว และสัตว์อสูรก็มีผู้พิทักษ์ด้วย

แม้ว่าสาวหิมะจะฝัน เธอไม่เคยคิดเลยว่าจะมีเรื่องแบบนี้

“ชายคนนี้ เขาเป็นมนุษย์จริงๆงั้นเหรอ?” สาวหิมะเลิกที่จะต่อต้านและมองดูโจวเหวินด้วยความโง่งม แต่ไม่ว่าเธอจะ มองอย่างไร โจวเหวิน เป็นเพียงมนุษย์คนหนึ่ง