I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1029 : วันแห่งการคืนชีพ

ลึกลงไปใต้ดินของเมืองนํ้าแข็ง ชายคนหนึ่งที่มีผมสีขาวและมีเคราสีขาวโผล่ออกมาจากถ้ําน้ําแข็ง

“ในทีสุดสัญญาก็ถูกยกเลิก!” ฟรายด์คารามด้วยความตื่นเต้น

เขาหาข้อตกลงบางอย่าง ถึงแม้ว่าเขาจะได้สิ่งที่ต้องการ แต่สุดท้ายเขาก็ถูกหลอก ร่างกายของเขาสลายเป็นน้ําแข็ง และ เขาก็กลายเป็นมนุษย์นํ้าแข็งที่ไม่มีวันตาย

เมื่อเจ้าบ้านั้นได้ร่างที่มันต้องการแล้ว ในที่สุดสัญญาก็เสร็จสิ้น และฟรายด์ก็เป็นอิสระอีกครั้ง

เพื่อระงับความตื่นเต้นในใจ ฟรายด์เดินออกจากถ้ําน้ําแข็งเป็นครั้งแรก และเมื่อเขาเห็นท้องฟ้าและดวงอาทิตย์ เขาก็

หรี่ตาลงและดวงอาทิตย์ที่หายไปนานทําให้เขาเกือบจะร้องไห้

“กี่ปี… กี่ปีกัน…. ในที่สุดฉันก็ออกมา… ฉันฟราย … ในที่สุดฉันก็ได้ยืนบนพื้นดินอีกครั้ง… ” ฟรายด์ระงับความตื่นเต้นใน ใจของเขาและพิมพ์าด้วยเสียงสั่น คุยกับตัวเอง

“พ่อ… คุณ… คุณ… “ไกแมนแทบไม่เชื่อสายตาเมื่อเห็นฟรายด์

ไกแมนรีบกลับไปที่เมืองน้ําแข็ง เพื่อถามฟรายด์โดยเร็วที่สุด แต่ตอนนี้ ฟรายด์ฟื้นแล้วและเดินออกจากถ้ําน้ําแข็ง ไม่จํา เป็นต้องถามอะไรอีก เขารู้โดยทันทีว่าที่ชายสวมหน้ากากพูดไม่ควรผิด

“ไคแมน หลาน กลับมาแล้วเหรอ” ฟรายด์เห็นไกแมนจึงรีบคว้าแขนเขาแล้วถาม

“กลับมาแล้ว… ชายสวมหน้ากากเลือกโจวเหวิน…. ” ไคหม่านพูดอย่างช้าๆ

หลานไม่ตาย ทําให้เขามีความสุข แต่สําหรับการตายของโจวเหวิน ฟรายด์ไม่รู้สึกอะไร

“ฉันรู้ว่ามันจะเลือกโจวเหวินอย่างแน่นอน ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรหรอก และฉันก็ได้อิสรภาพกลับมาอีกครั้ง นี่เป็นงาน เลี้ยงที่ยอดเยี่ยมสําหรับตระกูลของเรา ฉันต้องการไวน์ เพื่อดื่ม…” ฟรายด์ตื่นเต้นมากขึ้นไปอีก

ไกแมนคิดเกี่ยวกับมันและถอนหายใจ “พ่อ โจวเหวินบอกว่า เขารู้สึกโกรธมากๆ และเขาจะมาหาคุณ”

ฟรายด์หัวเราะ “มาหาฉันหน่อยได้ยังไง ฉันกลัวว่ามันจะเป็นชาติหน้า เขาไม่รู้ว่าความแข็งแกร่งของเจ้านั่น มัน แปลกขนาดไหน แม้แต่มนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดก็ไม่ต่างจากมด เพียงแค่ความคิดเดียวมันก็สามารถสังหารสิ่งมีชีวิตได้นับไม่ ถ้วน แม้ว่าโจวเหวินจะแข็งแกร่งจริงๆ แต่เขาอยู่ไกลจากระดับนั้น”

“เอาล่ะ หยุดพูดเรื่องนี้ได้แล้ว เตรียมไวน์ หลายปีแล้วที่ฉันไม่ได้ลิ้มรสไวน์ และในที่สุดฉันก็ได้ร่างกายกลับมา และ ฉันต้องการฉลองวันนี้” เมื่อฟรายด์นึกถึงกลิ่นหอมของไวน์ ร่างกายก็สั่นเล็กน้อยและน้ําลายก็ไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง

หลังจากที่เขากลายเป็นน้ําแข็ง เขาก็ไม่มีความรู้สึกถึงรสชาติอาหารอีกต่อไป และเขาถูกขังอยู่ในถ้ําน้ําแข็ง พื้นที่เดียวที่ เขาสามารถเคลื่อนที่ได้คือ า าแข็งเพียงเท่านั้น

แม้ว่าญาติบางคนจะมาหาเขาเป็นครั้งคราว แต่ก็ยังยากจะทน จนเกือบเป็นบ้า

ฟรายด์เป็นคนชอบดื่ม หลังจากผ่านไปหลายปี เขาแค่ต้องการที่จะดื่ม

สําหรับโจวเหวิน นั่นไม่อยู่ในความคิดของเขาอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม โจวเหวินไม่ใช่คนในตระกูลของเขา และเขาก็ตาย

ไปแล้ว

ไกแมนถอนหายใจในใจ ไม่พูดอะไร เดินไปเตรียมไวน์ให้ฟรายด์ หลังจากที่ฟรายด์กลับมา ทุกคนจะมีชีวิตที่ดีขึ้น มันเป็น สิ่งที่ดีสาหรับตระกูลอันติเมท

“โจวเหวิน….น่าเสียดายจริงๆ…. ” ไกแมนแอบส่ายหัว

ในตอนนั้น โจวเหวินยังคงต้องการช่วยเหลือหลานฉีและหลานฉี สามารถหาเพื่อนแบบนี้ได้ไกแมนรู้สึกว่าเธอโชคดี

ไกแมนสั่งให้คนเตรียมไวน์ที่ดีที่สุดสําหรับฟรายด์ และให้สมาชิกหลักของตระกูลได้พบกับเขา

เนื่องจากข่าวการฟื้นคืนชีพของฟรายด์จะต้องถูกเก็บเป็นความลับ มันจึงไม่สามารถบอกทุกคนในตระกูลอันติเมทได้ การ ฟื้นคืนชีพของฟรายด์มีสมาชิกหลักเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้

ฟรายด์นั่งที่โต๊ะและเฝ้าดูอาหาร น้ําย่อยของเขาถูกหลั่งออกมาอย่างบ้าคลั่ง และท้องก็กําลังละลายด้วยน้ําย่อย

“ไวน์อยู่ไหน ฉันอยากดื่ม รีบเอามาให้เร็วเข้า” ฟราย เรียก

“นี่ครับ” ไกแมนส่งไวน์ให้เขา

“รสชาตินี้ รสชาตินี้แหละ หลังจากผ่านไปหลายปี ในที่สุดฉันก็ได้ดื่มมันอีกครั้ง” ฟรายด์หยิบไวน์ขึ้นมาเปิดทันทีและ ดมกลิ่นไวน์ มันทําให้เขามีความสุขจนตัวลอย

“หลานอยู่ที่ไหน ทําไมฉันถึงไม่เห็นหลาน” ฟรายด์กําลังคิดที่จะดื่ม และทันใดนั้นก็นึกถึงหลาน หลานเป็นผู้สืบ ทอคที่มีค่าที่สุดของเขา เมื่อเขามีความสุข หลานฉีก็ควรอยู่ยินดีด้วย

“หลานได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยและกําลังพักผ่อน” ไกแมนไม่ได้บอกว่า หลานต้องการที่จะจากไป และต้องการม

อบชีวิตของเธอให้กับโจวเหวิน

หายากที่ฟรายด์จะมีความสุข และโจวเหวินก็ตายไปแล้ว หลานน่าจะคิดเรื่องนี้ได้ในไม่ช้า และไม่ควรทําให้ฟรายด์ ไม่มีความสุขในเวลานี้

“อาการบาดเจ็บรุนแรงไหม?” ฟราย ถามพลางขมวดคิ้ว

“ไม่มาก แค่ต้องพักผ่อนเยอะๆ ” ไคแมนตอบ

“ดีแลัว” ฟราย ?ได้กลิ่นของเนื้อย่าง เขารอต่อไปไม่ไหวแล้ว ตอนนี้เขาอดใจรอที่จะถือขวดไวน์ไม่ได้ หยิบขวดไวน์ขึ้นมา

“วันนี้เป็นวันที่ฟรายด์ได้เกิดใหม่อีกครั้ง…” ฟรายด์รู้สึกมีความสุขสุดขีด แต่จู่ๆ เขาก็รู้ดีกว่าขวดที่อยู่ในมือของ

เขาถูกดึงด้วยพลังอันทรงพลัง

“มันคือใคร?” ฟราย โกรธมากจนทุบโต๊ะและจ้องมาที่คนที่ท่า

แต่เมื่อมอง ฟรายด์ก็เบิกตากว้าง รูม่านตาหดลง และร่างกายของเขาก็สั่นสะท้าน

ไกแมนและคนอื่นๆ ก็มองไปรอบๆ มองดูเช่นกัน ไกแมนอุทานออกมา “โจวเหวิน…. นาย…นายยังไม่ตาย… “

โจวเหวินถือขวดไวน์ของฟรายด์ไว้ในมือ ยืนอยู่หน้าประตูด้วยใบหน้าที่สงบ

“ความกลัว…ท่านคือความกลัวใช่ไหม? ดูเหมือนว่าท่านจะได้เกิดใหม่แล้ว ยินดีด้วย…. ” ฟรายด์ลุกขึ้น และทักทายโจวเห

วิน

เขาคิดว่าโจวเหวินถูกครอบครองร่างกายโดยชายสวมหน้ากาก

ทันใดนั้น ไกแมนตระหนักได้ เมื่อเขามองดูดวงตาของโจวเหวินอย่างระมัดระวัง และจิตใจของเขาก็รู้ลึกอาย

โจวเหวินมองฟรายด์ด้วยความรังเกียจ และพูดกับไกแมน “ฉันว่า ฉันให้นายบอกบางอย่างกับฟรายด์นะ นาย ได้บอก ยัง”

“คําพูดของคุณ ฉันบอกพ่อของฉันหมดแล้ว สัญญาก่อนหน้าของคุณกับเขาเสร็จเรียบร้อยแล้ว…” ไกแมนกล่าว

“ฉันว่า นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันพูดนะ” โจวเหวินกล่าว

“นั่นคือสิ่งที่คุณต้องการให้ฉันพูด…. ” ไกแมนพยายามจะพูดบางอย่าง แต่มีความคิดบางอย่างแวบเข้ามาในหัวของเขา เป็น สิ่งที่เขาไม่อยากจะเชื่อ เขาคิดว่ามันเป็นภาพลวงตา แต่ดูมองดูโจวเหวิน ความคิดนี้ก็ผุดขึ้นมา