I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1056 : เครื่องปั้นดินเผากระดูก
- Home
- I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง
- ตอนที่ 1056 : เครื่องปั้นดินเผากระดูก
ทุกคนประหม่าเพราะนี่คือดวงจันทร์ หากมีอะไรเกิดขึ้น ความเสียหายต่อชุดอวกาศอาจส่งผลให้พวกเขาเสียชีวิตได้
หลังจากไปถึงดวงจันทร์ พวกเขาได้ใช้เรดาร์เพื่อสแกนพื้นที่แล้ว แต่ไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ
โจวเหวินไม่กล้าที่จะประมาท เขาใช้สดับวานร แต่ที่นี่ ความสามารถของสดับวานรดูเหมือนจะได้รับผลกระทบ มันไม่มีประ
โยชน์เท่าบนโลก
ทุกคนรู้สึกไม่สบายใจขณะมุ่งหน้าไปยังฐานทัพ
ด้วยสัตว์ขี่ระดับเร้นลับ พวกมันเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว วัวยักษ์ต้าเหว่ยสามารถปรับตัวให้เข้ากับแรงโน้มถ่วงที่นี่อย่างรวดเร็ว และวิ่งไม่ช้ากว่าบนโลก
เงินหยู ยังเรียกสัตว์อสูรระดับเร้นลับอีกด้วย มันคือแรดยักษ์ มันมากเกินพอสําหรับคนอื่นๆที่จะนั่ง
แม้ว่าพวกเขาจะเคยเห็นรูปถ่ายแล้ว แต่พวกเขาก็ยังตกใจกับฉากนี้ เมื่อมาถึงฐาน
ด้านหน้าของพวกเขา ฐานที่มีความยาวหลายร้อยเมตร ถูกสิ่งมีชีวิตบางอย่างยัดลงไปในหลุม อาคารส่วนใหญ่ราบเรียบ แม้ว่า พวกมันจะไม่แบน แต่พวกมันก็ถูกบดขยี้อยู่ในชั้นหิน
ไม่จําเป็นต้องคิด เป็นไปไม่ได้ที่ด้านในจะมีคนรอด
อย่างไรก็ตาม ไม่มีสิ่งมีชีวิตต่างมิติอยู่รอบๆ หลังจากที่เงินหยู บอกกับทุกคนแล้ว เขาวางแผนที่จะมุ่งหน้าตรงไปยังเหมือง เศษคริสตัลซึ่งเป็นจุดที่พบตอไม้เช่นกัน
ในทํานองเดียวกัน เมื่อพวกเขามาถึงเหมืองเศษคริสตัล พวกเขาไม่พบสิ่งมีชีวิตต่างมิติใด ๆ และไม่พบนักบินอวกาศเลย
มีแร่เศษคริสตัลจํานวนมากกระจายอยู่บนพื้น ในปากเหมือง มีเศษคริสตัลจํานวนมากที่ส่องประกายระยิบระยับอย่างสวยงาม
“มันไปแล้ว!” ผู้ตรวจสอบชื่อหวังซิวหยวน กล่าวขณะที่เขามองเข้าไปในเหมือง
ทุกคนรู้ว่าเขากําลังพูดถึงอะไร ก่อนหน้านี้ หลุมขนาดใหญ่เป็นที่ที่ตอไม้อยู่ เมื่อรากโผล่ออกมา พวกเขาจึงขุดหลุมขนาดใหญ่
แต่ตอนนี้เหลือเพียงเหมืองขนาดใหญ่ ตอไม้ได้หายไป
หัวใจของทุกคนกลายเป็นเย็นเยือก หากปราศจากกลีบและตอไม้ การเดินทางของพวกเขาก็เท่ากับการเดินทางที่สูญเปล่า
“นั่นอะไร ?” โจวเหวินเห็นบางอย่างแปลก ๆ ขณะที่เขามองไปที่มุมหนึ่งของเหมือง
ทุกคนไล่ตามทิศทางการมองของโจวเหวิน และเห็นบางอย่างในหลุมขนาดใหญ่ในเหมือง
อย่างไรก็ตาม สายตาของพวกเขาไม่ดีเท่าโจวเหวิน พวกเขาจึงไม่เห็นว่ามันคืออะไร
“โจวเหวิน คุณรู้ไหมว่ามันคืออะไร” เงินหยู ถามโจวเหวิน
“สิ่งที่หันเข้าหาเราดูเหมือนแผ่นหลังของมนุษย์ แต่ดูไม่เหมือนมนุษย์เท่าไหร่” โจวเหวินกล่าวขณะจัดระเบียบคําพูด
“หมายความว่ายังไงที่ดูเหมือนมนุษย์แต่ก็ไม่ใช่มนุษย์” เว่ยเกอถาม
“ฉันมองไม่เห็นด้านหน้า หลังของเขาดูเหมือนมนุษย์ และเขาสวมชุดของมนุษย์ธรรมดา แต่นี่คือดวงจันทร์ มนุษย์ธรรมจะ นั่งอยู่ที่นี้ได้ยังไง” โจวเหวินกล่าว
ทุกคนใช้ฟังก์ชั่นกล้องของหมวกเพื่อมองใกล้ขึ้น เป็นความจริงที่ พวกเขาเห็นร่างหนึ่งนั่งอยู่โดยหันหลังของเขามาทางปากถ้ํา พวกเขามองเห็นแค่แผ่นหลังของเขาเท่านั้น แต่ไม่สามารถยืนยันได้ว่าเขาเป็นมนุษย์จริงๆไหม
“ล่าถอย ให้สัตว์อสูรตรวจสอบดู” เซินหยู สั่งให้สัตว์อสูรของเขาเข้าไปใกล้
ทุกคนรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยเมื่อมองดูแรดเข้าไปใกล้ อย่างไรก็ตาม ร่างนั้นยังคงนิ่งอยู่
แรดเดินไปด้านข้างของร่างนั้น แต่ร่างนั้นยังคงนิ่งอยู่
เงินหยูหีขมวดคิ้วเล็กน้อยและไม่ปล่อยให้แรดโจมตี “หวังซิวหยวน ไปดูหน่อย”
หวัง วหยวนตอบ มองอย่างระมัดระวังและเข้าไปหา
“ผู้อําานวยการ เขาเป็นมนุษย์ เป็นมนุษย์ที่ตายแล้ว แต่มันค่อนข้างแปลก…” หวังซิวหยวนกล่าวด้วยความประหลาด ใจหลังจากวนรอบคนที่นั่งอยู่ตรงนั้น
เขาฟังดูประหลาดใจมาก ราวกับว่าเขาได้ค้นพบบางอย่างที่ไม่น่าเชื่อ
“แปลกอะไร?” เงินหยูฉีถามทันที
“ไฟ ที่นี่มีไฟ” เสียงของหวังซิวหยวนดังขึ้นจากเครื่องมือสื่อสาร
ทุกคนตื่นตระหนกเมื่อได้ยินเช่นนั้น ตามหลักเหตุผลแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะจุดไฟบนดวงจันทร์ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องแปลกที่หวังชิว หยวนจะบอกว่ามีไฟอยู่ที่นั่น
“คุณรู้จักคนๆ นั้นไหม? เขาเป็นนักบินอวกาศมาก่อนหรือเปล่า” เชียหยู ถาม
“ผมไม่รู้จักเขา ผมไม่คิดว่าเขาเป็นนักบินอวกาศมาก่อน รูปลักษณ์ของเขาดูแปลกเล็กน้อย และเสื้อผ้าของเขาก็แปลกมาก เช่นกัน…” หวังชิวหยวน อธิบาย เขาไม่ได้พูดถูกต้องสักเท่าไหร่
“สํารวจบริเวณโดยรอบ รายงานสถานการณ์ทุกอย่าง เราจะไปกันเดี๋ยวนี้” เงินหยูนี่นําทุกคนไป
โจวเหวินและทีมต่างระมัดระวังตัวกันมาก มีคนที่ไม่สวมชุดอวกาศนั่งอยู่ตรงนั้น มันแปลกมากจริงๆ มันทําให้พวกเขาเริ่มรู้สึก
ไม่สบายใจ
ทุกคนมาที่ถ้ําอย่างระมัดระวังและเห็นคนตาย เนื้อและเลือดของเขาเหี่ยวแห้ง ใบหน้าและเสื้อผ้าของเขาเต็มไปด้วยฝุ่น เขาดู
เหมือนเขาตายไปนานแล้ว
เขาดูเหมือนคนจากเขตตะวันออก แต่โหนกแก้มของเขาสูงเป็นพิเศษและดวงตาของเขาลึก เขาค่อนข้างแตกต่างจากคนเขตตะ
วันออก
ผมของเขายังคงไม่บุบสลาย ภายใต้ฝุ่นผง ใครๆ ก็รู้ว่าผมของเขาเป็นสีดํา
สไตล์เสื้อผ้าของเขาแปลกมาก ดูเหมือนเสื้อคลุมยาวแขนยาว พวกมันดูไม่เหมือนเสื้อผ้าที่คนสมัยใหม่สวมใส่
นี้ก็ไม่แปลกเกินไป ที่แปลกที่สุดคือมีโถสีขาววางอยู่ตรงหน้านิ้วเท้าของคนคนนั้น มีเส้นผ่านศูนย์กลางไม่เกินยี่สิบเซนติเมตร
ภายในโถสีขาวมีเปลวไฟเล็กๆ ที่ดูเหมือนไฟจากไฟแช็ก
แม้ว่าเปลวไฟจะเล็กมาก แต่ก็ให้ความรู้สึกมหัศจรรย์ นี่คือดวงจันทร์ ไม่มีออกซิเจน แต่เปลวไฟเล็กๆ ยังลุกไหม้อย่างต่อ เนื่อง นี่เป็นเรื่องผิดปกติมาก
ทุกคนมองไปที่เป็นหนูนี เขาเป็นผู้นําของการเดินทางครั้งนี้ ตอนนี้เขาได้พบกับเรื่องแปลกๆ เขาจําเป็นต้องตัดสินใจโดย
ธรรมชาติ
“อย่าแตะต้องเขา อันดับแรก สํารวจพื้นที่และดูว่าจะพบอย่างอื่นอีกไหม” เงินหยูฉีกล่าวขณะที่เขามองดูโลสีขาว
“ผู้อําานวยการเงิน คุณสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติไหม” โจวเหวินถามเงินหยูนี
เป็นหนูฉีกล่าวว่า “คุณเคยเห็นโดนี้มาก่อนงั้นเหรอ”
“ไม่” โจวเหวินได้ดูอย่างระมัดระวังและไม่รู้ว่าโดนั้นทํามาจากอะไร
มันดูเหมือนหยกเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้งดงามขนาดนั้น การบอกว่ามันทําจากดินเหนียวไม่ถูกต้องเพราะความมันวาวของมัน
“ถ้าฉันจําไม่ผิด มันควรจะเป็นเครื่องปั้นดินเผาจากกระดูก เป็นเครื่องปั้นดินเผาชนิดพิเศษ” เซินหยูฉีกล่าว “เครื่องปั้นดินเผากระดูกและเครื่องเคลือบ กระดูกเป็นของชนิดเดียวกันไหม” โจวเหวินขมวดคิ้วถาม
*เครื่องเคลือบกระดูกก็คือเครื่องลายครามแบบพิเศษ
เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับเครื่องเคลือบกระดูก เนื่องจากการเติมผงกระดูก ให้เครื่องเคลือบที่ผลิตภายใต้ความร้อนสามารถทําให้ บางลง แข็งขึ้น และสวยงามมากขึ้น
“มันไม่เหมือนกัน เครื่องเคลือบกระดูกใช้ผงกระดูกเป็นวัตถุดิบ เครื่องปั้นดินเผากระดูกไม่ใช้ผงกระดูกเป็นวัตถุดิบในการทํา มันใช้เลือดในการทําแทนและเรียกอีกอย่างว่าเครื่องปั้นดินเผาโลหิตหรือเครื่องปั้นดินเผาศพ” เชินหยูฉีกล่าวต่อด้วยท่าทาง เคร่งขรึม “ในอดีต ฉันเคยเห็นของสะสมของผู้เชี่ยวชาญ เขามีเครื่องปั้นดินเผากระดูก ตามที่เขาพูด เครื่องปั้นดินเผากระ ดูกมักใช้ในพิธีกรรมโบราณ คนธรรมดาไม่มีโอกาสได้สัมผัสกับสิ่งเหล่านี้”