I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1068 : แลกเปลี่ยนยาอมตะ
โจวเหวินไม่รู้ว่ากล่องหยกเกี่ยวข้องกับกระต่ายหยกบนดวงจันทร์ไหม ท้ายที่สุด ตำนานก็เป็นเพียงตำนาน ตำนานมากมายเป็นเพียงเรื่องไม่เกี่ยวกัน
เมื่อเขาหยิบกล่องหยกออกมา เขาเพียงรู้สึกว่าวัสดุของกล่องหยกนั้นค่อนข้างคล้ายกับสากหยก
เขาเปรียบเทียบกล่องหยกกับสากหยกและพบว่าวัสดุมีความคล้ายคลึงกันมาก
เขาบังเอิญเปิดกล่องหยกและทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงบางอย่าง สากหยกที่แม้แต่ราชันย์แห่งมังกรทะเลทั้งเจ็ดก็ขยับไม่ได้ เคลื่อนที่ด้วยตัวเองและบินเข้าไปในกล่องหยก
สากหยกหดตัวเมื่อมันลอยไปหา ก่อนที่จะตกลงไปในกล่องหยกอย่างรวดเร็ว ลงกล่องได้พอดี
โจวเหวินมองดูสากหยกที่วางอยู่ในกล่องหยกอย่างเงียบๆ และตื่นตระหนก ราชันย์แห่งมังกรทะเลทั้งเจ็ดไม่สามารถ แม้แต่จะยกสากหยกขึ้นได้ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เพิ่มน้ำหนักให้กับกล่องหยกมากนัก
กระต่ายหยกรู้สึกกังวลทันทีเมื่อเห็นสากหยกถูกนำออกไป มันยืนอยู่บนขอบของภูเขาและตะโกนและกระโดดไปที่โจวเหวินราวกับว่ามันกำลังขู่ให้เขาคืนสากหยก ไม่อย่างนั้นมันจะกินเขา
โจวเหวินปิดกล่องหยกและเก็บไว้ในพื้นที่แห่งความวินาศก่อนที่จะพูดกับกระต่ายหยก “แลกกับน้ำยาอมตะ”
กระต่ายหยกยิ่งโกรธมากขึ้นเมื่อได้ยินอย่างนั้น ร่างกายของมันขยายออกอีกครั้ง และในไม่ช้า มันก็กลายเป็นกระต่ายตัวใหญ่ ร่างกายของมันสูงกว่าภูเขารูปวงแหวนมาก
ภูเขารูปวงแหวนเป็นเหมือนโมเดลของเล่นต่อหน้ากระต่ายหยก ขนะที่โจวเหวินและสัตว์อสูร เป็นมดที่อยู่ในของเล่น
กระต่ายหยกแสดงความดุร้ายของมัน แต่เนื่องจากมันได้รับความทุกข์ทรมานจากราชันย์แห่งมังกรทะเลทั้งเจ็ด มันจึงไม่กล้าที่จะลงมา ทั้งหมดที่มันทำคือโกรธอยู่ข้างนอก
“ในเมื่อแกไม่ต้องการแลก ฉันจะไป” โจวเหวินเรียกธิดาปีศาจและสั่งให้ราชันย์แห่งมังกรทะเลทั้งเจ็ดออกจากภูเขารูปวงแหวน
หนวดของราชันย์แห่งมังกรทะเลทั้งเจ็ดเคลื่อนไหว ขนะที่มันพุ่งออกจากภูเขารูปวงแหวนอย่างรวดเร็ว กระต่ายหยกกรีดร้องอย่างรุนแรง แต่มันไม่กล้าที่จะวิ่งไปข้างหน้าหรือหยุดโจวเหวิน มันตกอยู่ในความตื่นตระหนก
กี๊ด!
เมื่อกระต่ายหยกเห็นว่าโจวเหวินออกจากภูเขารูปวงแหวนจริงๆ มันก็ร้องออกมาอีกครั้ง ร่างกายของมันหดตัวกลับเป็นขนาดเดิมอย่างรวดเร็วขนะที่กลิ้งไปบนพื้นและร้องไห้
“เอาน้ำยาอมตะมาให้ฉัน แล้วฉันจะคืนสากหยกให้แก” โจวเหวินพูดกับกระต่ายหยกที่กำลังร้องไห้อยู่บนพื้น
กระต่ายหยกคลานขึ้นจากพื้นดิน ดวงตาของมันยังคงเต็มไปด้วยน้ำตา จากนั้นมันทำท่าทางด้วยอุ้งเท้าด้านหน้าเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส
โจวเหวินหยิบกล่องหยกออกมาแล้วถามกระต่ายหยกว่า “แกต้องการกล่องนี้ไหม”
เมื่อกระต่ายหยกเห็นกล่องหยก ก็พยักหน้าทันทีและหยุดร้องไห้
“เอาล่ะ ฉันสามารถให้กล่องหยกและสากหยกกับแกได้ แต่แกต้องมอบน้ำยาอมตะให้ฉัน” สำหรับโจวเหวินกล่องหยกไม่มีประโยชน์สำหรับเขา ดังนั้นเขาสามารถแลกมันกับกระต่ายหยกได้
กระต่ายหยกดูลังเล เมื่อมองไปที่โจวเหวินและกล่องหยกในมือของเขา สุดท้ายก็พยักหน้าหนักแน่น
“แกเอาน้ำยาอมตะไปไว้ที่ไหน” โจวเหวินอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจเมื่อเห็นกระต่ายหยกพยักหน้า
กระต่ายหยกโบกมือไปที่โจวเหวิน ก่อนที่จะวิ่งไปในทิศทางใดทิศทางหนึ่ง
โจวเหวินสั่งให้ราชันย์แห่งมังกรทะเลทั้งตามกระต่ายหยกและออกจากภูเขารูปวงแหวนสีขาว เขาเดินผ่านภูเขารูปวงแหวนจำนวนมาก และในไม่ช้าก็มาถึงหน้ากระท่อมหิน
กระท่อมหินนั้นเรียบง่าย ราวกับว่ามันถูกสร้างขึ้นโดยคนป่า มันไม่ได้ดูพิเศษอะไร นอกจากนี้ ประตูหินยังเต็มไปด้วยฝุ่น ทำให้ดูเหมือนไม่มีใครอยู่
กระต่ายหยกโค้งคำนับหน้ากระท่อมหินก่อนจะผลักประตู มันยืนอยู่ในกระท่อมหินและโบกมือไปที่โจวเหวิน
โจวเหวินเดินไปที่ประตูและเห็นว่าการตกแต่งในกระท่อมหินนั้นเรียบง่ายมาก พวกมันทั้งหมดเป็นเครื่องมือหินยุคโบรานที่ถูกแกะสลัก
กระต่ายหยกไปที่หม้อหินใบหนึ่งแล้วเปิดฝา จากนั้นมันก็หยิบหม้อหินขึ้นอย่างระมัดระวังแล้วพลิกสองครั้ง
เม็ดยาผลึกกลิ้งออกมาจากหม้อหิน มันมีขนาดเท่ากับกำปั้นของทารกและส่งกลิ่นออสมันตัสที่เข้มข้นออกมา กลิ่นหอมสามารถทะลุทะลวงการป้องกันของชุดอวกาศ ทำให้โจวเหวินได้กลิ่นหอม
กระต่ายหยกหยิบเม็ดยาด้วยอุ้งเท้าข้างหนึ่งแล้วชี้ไปที่กล่องหยกในมือของโจวเหวินด้วยอุ้งเท้าอีกข้างหนึ่ง ึ่งแสดงให้เห็นชัดเจนว่าต้องการแลกเปลี่ยนมันกับเขา
โจวเหวินไม่ได้มอบกล่องหยกให้ เขามองไปที่หม้อหินและพูด “แกยังมีน้ำยาอมตะอยู่ในหม้อหินอีกใช่ไหม? แกไม่ได้บอกว่าแกต้องการแลกเปลี่ยนน้ำยาอมตะทั้งหมดกับฉันเหรอ?”
กระต่ายหยกหยิบหม้อหินขึ้นมาทันทีและมองดูโจวเหวินอย่างระมัดระวัง จากนั้น มันชี้ไปที่เม็ดยาในอุ้งเท้าและกล่องหยก บ่งบอกว่าเป็นการแลกเปลี่ยนแบบหนึ่งต่อหนึ่ง
“ไม่ได้ แกต้องแลกน้ำยาอมตะทั้งหมดกับฉัน” โจวเหวินส่ายหัว
ใบหน้าของกระต่ายหยกแสดงความต้องการต่อสู้ ในที่สุด ราวกับว่ามันได้ตัดสินใจแล้ว มันก็กางอุ้งเท้าออกและชี้ไปที่ด้านหน้าของโจวเหวิน
โจวเหวินรู้สึกยินดี จากรูปลักษน์ของมัน มีน้ำยาอมตะมากกว่าสองเม็ดในหม้อหิน
โจวเหวินชี้ไปที่หม้อหินและพูด “ฉันต้องการน้ำยาอมตะทั้งหมด”
กระต่ายหยกกอดหม้อหินแล้วส่ายหัว ร่างกายของมันถอยห่างออกไปเมื่อมองไปที่โจวเหวินราวกับว่ากำลังมองไปที่หัวขโมย
“แกไม่ต้องการกล่องหยกและสากหยกเหรอ” โจวเหวินโบกกล่องหยกหน้ากระต่ายหยกและทดลอง
ดวงตาของกระต่ายหยกมองตามกล่องหยกขนะที่มันหมุน มันอยากจะเอากล่องหยกมา แต่ก็ไม่สามารถที่จะแลกกับน้ำยาอมตะได้
เมื่อเห็นกระต่ายหยกดิ้นรนราวกับว่าไม่สามารถตัดสินใจได้ โจวเหวินจึงถาม “มีน้ำยาอมตะกี่อันในหม้อหิน?”
กระต่ายหยกใช้อุ้งเท้าของมันเพื่อแสดงว่ามีสาม โจวเหวินว่ามีนำยาอมตะเพียงสามอัน
โจวเหวินสังเกตว่าสติปัญญาของกระต่ายหยกนั้นไม่สูงนัก มากสุดก็ระดับเด็กปกติ หัวใจของเขาเต้นรัวขนะที่เขาพูดกับกระต่ายหยกด้วยรอยยิ้ม “งั้นเอางี้ไหม? ฉันจะแลกเปลี่ยนกล่องหยกกับน้ำยาอมตะทั้งหมดของแก”
เมื่อกระต่ายหยกได้ยินเช่นนั้น มันก็ส่ายหัวทันทีและกอดหม้อหินแน่นยิ่งขึ้น
“ฟังฉันก่อน ถือว่ามันเป็นการฝากน้ำยาอมตะไว้กับฉัน ในอนาคต ติดตามฉันและช่วยฉันทำอะไรบางอย่างเล็กๆน้อยๆ ถ้าเป็นไปได้ ฉันจะให้น้ำและอาหารกับแก ถ้าแกทำได้ดี ฉันจะคืนน้ำยาอมตะให้แก ถ้าแกทำได้ดีและทำให้ฉันมีความสุข ฉันจะคืนน้ำยาอมตะสองอัน บางทีแกอาจได้น้ำยาอมตะคืนทั้งหมดด้วย้ำ แกคิดยังไง?” โจวเหวินพูดกับกระต่ายหยก
เมื่อกระต่ายหยกได้ยิน มันก็ขยายอุ้งเท้าและนับราวกับว่ากำลังคำนวนอะไรบางอย่าง
หลังจากการคำนวนบางอย่าง กระต่ายหยกรู้สึกว่ามันคุ้มค่า ดังนั้นมันจึงพยักหน้าอย่างมีความสุขและยื่นหม้อหินให้โจวเหวิน
“ใช่แล้ว ฉันจะช่วยแกดูแลน้ำยาอมตะไปก่อน จากนี้ไป ตามฉันมา แล้วแกจะอยู่อย่างสะดวกสบาย ฉันรับประกันว่าแกจะไม่เสียใจ” โจวเหวินเอื้อมมือไปหยิบหม้อหิน
อย่างไรก็ตาม กระต่ายหยกดึงมันกลับมาและชี้ไปที่กล่องหยกในมือของโจวเหวิย หมายความว่าพวกเขาต้องแลกเปลี่ยนของพร้อมกัน
โจวเหวินมอบกล่องหยกให้เพื่อแลกกับหม้อหิน เขามองเข้าไปข้างในและแน่นอนว่ามียาอยู่สามเม็ดอยู่ข้างใน แต่ละเม็ดมีสีขาวหยกและมีกลิ่นออสมันตัสรุนแรง แค่สูดกลิ่นหอมเข้าไปก็ทำให้เขารู้สึกสดชื่นราวกับว่าเขากำลังจะโบยบิน
เมื่อกระต่ายหยกได้รับกล่องหยก มันก็มีความสุขมาก มันกอดกล่องหยกและลูบมันกับว่ามันได้รับสมบัติ
YOU MAY ALSO LIKE
