I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1088 : มาแทน
- Home
- I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง
- ตอนที่ 1088 : มาแทน
บนด้ามดาบมีคำว่า “สังหารเทพ” สลักไว้
นี่เป็นของจริงเหรอ? โจวเหวินเบิกตากว้างขณะมองดูดาบโบราณ เขาพบว่ามันไม่น่าเชื่อที่มันจะเป็นดาบสังหารเทพของจริง
ถ้าดูแค่คำว่า “สังหารเทพ” เพียงอย่างเดียว พวกมันก็ไม่ได้น่าประทับใจอะไร มันไม่ใช่ชื่อที่ดีเท่าไหร่ อย่างไรก็ตาม หากเพิ่มคำว่า “ดาบ” ไว้ข้างหลังคำสองคำ มันก็จะน่ากลัวเล็กน้อย
หากมีดาบสามเล่มอยู่ข้างๆ ดาบเล่มนี้ ดาบกำราบเทพ ดาบควบคุมเทพ และดาบทำลายเทพ มันจะน่ากลัวยิ่งกว่านี้
ดาบสี่เล่มที่ใช้จัดการกับเทพในตำนาน เป็นสิ่งที่แข็งแกร่ง ใช้สำหรับ่าเทพและสิ่งมีชีวิตต่างๆอย่างแท้จริง พวกมันเป็นสมบัติที่ทรงพลังที่สุดของปรมาจารย์นิกายในตำนาน
เป็นการยากที่จะอธิบายว่าดาบทั้งสี่นั้นทรงพลังขนาดไหน หากเทียบกัน จิ้งจอกเก้าหางในภูเขาฉีซือก็ไม่ต่างจากไก่ที่รอการถูกเชือดเมื่ออยู่ต่อหน้าดาบสังหารเทพของจริง
สิ่งมีชีวิตอะไรก็ตามที่ครอบครองดาบทั้งสี่สามารถสังหารจิ้งจอกเก้าหางได้อย่างง่ายดาย
ไม่จำเป็นต้องถึงสี่เล่ม เพียงแค่หนึ่งเล่มก็อาจทำให้โจวเหวินไร้เทียมทานบนโลก ถ้าเขาสามารถควบคุมพวกมันได้อย่างสมบูรณ์
แน่นอน ไม่มีหลักฐานว่าดาบเล่มนี้เป็นดาบสังหารเทพของ ดาบโบราณนี้อาจมีชื่อเดียวกับดาบในตำนานเท่านั้น
โจวเหวินไม่กล้าเสี่ยง เขาเรียกเบม่อนออกมาแล้วหยิบดาบขึ้นมา
ดาบสังหารเทพไม่ตอบสนอง เบม่อนเหวี่ยงมันสองครั้ง แต่ก็ไม่พบความผันผวนของพลังงานใด ๆ ไม่ได้มีพลังเหมือนก่อนหน้านี้
เจ้าหนูนั่นควบคุมมันได้ยังไง? ด้วยความคิด โจวเหวิยเรียกสัตว์อสูรธาตุดินและหยิบดาบสังหารเทพ
ไม่ว่าดาบเล่มนี้เป็นดาบสังหารเทพของจริงหรือไม่ก็ตาม มันค่อนข้างทรงพลัง ถ้าเขาสามารถหาวิธีควบคุมมันได้ มันคงช่วยได้มาก
พัดกล้วยเซียนได้เป่าหนูลอยออกไปไกล โจวเหวินเดินตามรอยขนาดใหญ่ที่ลมทิ้งไว้และวิ่งเป็นระยะทางหลายร้อยกิโลเมตร ก่อนที่เขาจะหลงทางในที่สุด อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้เจอหนู
มันไม่ตายเหรอ? โจวเหวินใช้สดับวานรเพื่อค้นหาบริเวณใกล้เคียง แต่เขาไม่พบร่องรอยของหนูเลย เขาต้องการกลับไปที่ภูเขาสวรรค์
หลังจากที่เดินมาเป็นเวลานาน เขาก็ไม่เห็นแม้แต่ภูเขาสวรรค์ ราวกับว่ามันหายไปในอากาศ
โจวเหวินรู้ว่ามันคงยากมากที่จะหาภูเขาสวรรค์อีกครั้ง ทั้งหมดที่เขาทำได้คือเปิดโทรศัพท์ เขาดาวน์โหลดภูเขาสวรรค์เสร็จแล้วและเข้าสู่เกม
มีหนูเสื้อคลุมสีเทาจำนวนมากในเกม ดังนั้นโจวเหวินจึงใช้เวลาในการ่าพวกมัน
ในไม่ช้า หนูเสื้อคลุมแดงสิบสามตัวก็ปรากฏตัวขึ้น โจวเหวินไม่อยากเสียเวลากับพวกมัน เขาให้ธิดาปีศาจเรียกดาบปีศาจและ่าพวกมัน
คริสตัลมิติหล่นลงมา หลังจากที่โจวเหวินดูดซับผลึกมิติ ความแข็งแกร่งของเขาถึงระดับ 67 ความเร็วของเขาถึงระดับ 71 ความทนทาน(ร่างกาย)ของเขาถึงระดับ 54 และพลังงานของเขาถึงระดับ 70
อย่างไรก็ตาม จิตใจของโจวเหวินยังคงอยู่ที่หนูประหลาด เขานำธิดาปีศาจขึ้นไปบนภูเขาโดยไม่ได้ดูค่าสถานะของเขา
สิ่งที่ทำให้โจวเหวินงงคือเขาไม่เห็นหนูประหลาดบนยอดภูเขาสวรรค์
มีรูอยู่บนยอดเขา มันมีขนาดเท่าชาม แต่เมื่อเขามองเข้าไปข้างใน มันเป็นเหวที่มองไม่เห็นพื้น ราวกับว่าไม่มีที่สิ้นสุด
โจวเหวินเรียกสัตว์อสูรธาตุดินให้ลงไป แต่หลังจากที่ดำลงไปเป็นเวลานาน มันก็ไปไม่ถึงก้น ราวกับว่าไม่มีก้น
เกิดอะไรขึ้น? โจวเหวินรู้ว่ารูนั้นมีบางอย่างผิดปกติ มิฉะนั้น ด้วยความเร็วของสัตว์อสูรธาตุดิน มันอาจจะไปถึงอีกด้านหนึ่งของโลกในครึ่งวัน
เขาคิดถึงวิธีแก้ปัญหาทุกวิธีและแม้กระทั่งให้พัดกล้วยเซียนเป่าลม อย่างไรก็ตาม ลมหยินที่แข็งแกร่งก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย เขาไม่รู้ว่าหลุมนั้นลึกแค่ไหน
โจวเหวินไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องนำดาบสังหารเทพไปกับเขา เขาวางแผนที่จะกลับไปลั่วหยางก่อน
ระหว่างทางโจวเหวินได้สังหารสัตว์อสูรระดับเร้นลับทุกประเภทในเกม เขาวางแผนที่จะเพิ่มค่าสถานะของเขา ร่างกายที่แข็งแรงเป็นรากฐานที่จะสร้างความได้เปรียบในการต่อสู้
…
บสนามประลองลูกบาศก์ มีลำแสงสีขาวส่องลงมาจากท้องฟ้า ในลำแสงสีขาวมีเงาจางๆ
หลังจากที่แสงลงมา มันก็ตกลงบนร่างของจิ่วเย่วและหายไปในพริบตา
“เมื่อกี้คืออะไร?”
“ฉันเห็นมันไม่ชัดเจน มันเป็นสัตว์อสูรที่จิ่วเย่วเรียกมาเหรอ?”
“ทักษะบางอย่างรึเปล่า?”
ทุกคนพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน พวกเขาไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร
จงซือหยามองไปที่จิ่วเย่วและขมวดคิ้ว
รูม่านตาของจิ่วเย่วเปลี่ยนเป็นสีขาว แม้ว่าจะไม่มีอะไรเปลี่ยนไป แต่ออร่าของเขาก็แตกต่างออกไปอย่างเห็นได้ชัด
“คุณเป็นใคร?” จงซือหยาถามจิ่วเย่ว
“เจ้าไม่คู่ควรที่จะรู้ชื่อของข้า” จิ่วเย่วตอบอย่างเฉยเมยขณะที่เขามองไปที่จงซือหยา
คนส่วนใหญ่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
“แบบนี้ก็ได้เหรอ? พวกที่มาจากต่างมิตินั้นไร้ยางอายเกินไปไหม?”
“พวกมันไม่พอใจกับการต่อสู้แบบแท็กทีม และตอนนี้กำลังใช้คนอื่นมาแทนอยู่รึเปล่า”
“น่ารังเกียจจริงๆ แม้ว่าฉันจะไม่ชอบคนแบบนั้น แต่ฉันเกลียดคนที่ไร้ยางอายมากกว่า”
“ใช่ ่ามันซะ”
ทั่วทั้งรัฐบาลตกอยู่ในความบ้าคลั่ง แม้แต่คนในต่างประเทศก็ดูไม่มีความสุข
“พวกมันปฏิบัติต่อมนุษย์แย่จริงๆ” นาโอะพึมพำกับตัวเองด้วยท่าทางเย็นชา ถ้าเธอสามารถเข้าสู่สนามประลองได้ในตอนนี้ เธอจะช่วยเขาโดยไม่คำนึงว่ายาจะอยู่ฝ่ายไหน
หลายคนมีความคิดเช่นเดียวกับนาโอะ แต่มนุษย์ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตต่างมิติ ไม่มีใครสามารถแหกกของลูกบาศก์ได้
อย่างไรก็ตาม จงซือหยาไม่ได้แสดงอารมณ์อะไร เขาพูดอย่างใจเย็น “เอาเถอะ ฉันไม่มีนิสัยที่จะจำชื่อคนแพ้อยู่แล้ว”
“นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เจ้ามีความสุข” จิ่วเย่วไม่ได้โกรธในขณะที่เขาค่อยๆยกมือขึ้น
ไม่มีแสงที่น่าตกใจบนฝ่ามือของเขา ด้วยการคว้าแบบสบายๆ จงซือหยาซึ่งอยู่ห่างออกไปหลายพันเมตร ก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขาและถูกคว้าที่คอ
รู้สึกราวกับว่าช่องว่างระหว่างพวกเขาหายไป
กึก! คอของยาขาด ขณะที่หัวของเขาตกลงไป
อย่างไรก็ตาม ร่างที่ถูกตัดหัวของยาระเบิดเป็นหมอกสีขาว กลายเป็นหุ่นเชิดที่ถูกตัดหัวร่วงลงไปที่พื้น
ผู้ชมต่างหลั่งเหงื่อเย็นเยียบก่อนจะรู้สึกโล่งใจ ตอนนี้ มนุษย์ส่วนใหญ่หวังว่ายาจะชนะ
จิ่วเย่วดูเหมือนจะคาดไว้แล้ว เขาคว้าอีกครั้ง และยา ที่เพิ่งปรากฏตัว ก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขาอีกครั้ง ช่องว่างระหว่างทั้งสองคนก็หายไปอย่างนั้น
แกรก!
คราวนี้เป็นร่างที่แท้จริงของยา เขายกดาบอมตะบรรพกาลขึ้นและป้องกันฝ่ามือของจิ่วเย่ว แต่ฝ่ามือของจิ่วเย่วจับดาบพร้อมกับคอของเขาแล้วยกขึ้น