I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1106 : ตี้เทียน
- Home
- I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง
- ตอนที่ 1106 : ตี้เทียน
การแสดงออกของโจวเหวินเคร่งขรึม เขารู้ดีว่าอีกฝ่ายไม่ได้อ่อนแออย่างแน่นอนเพื่อให้มันลงมาในเวลานี้ มีโอกาสสูงที่จะเป็นสิ่งมีชีวิตระดับภัยพิบัติ
นอกจากนี้ ในานะเจ้าภาพของการประลองลูกบาศก์หมายความว่าสถานะของอีกฝ่ายในต่างมิติไม่ได้ต่ำ
พัดกล้วยเซียนถูกเรียกเป็นตัวแรก สัตว์อสูรของเขาได้กลับมาใช้งานได้แล้ว สดับวานรสแกนร่างอีกฝ่านอย่างต่อเนื่อง แต่นอกเหนือจากออร่าที่ทรงพลังและน่ากลัวแล้วสดับวานรไม่ได้ยินอะไรเลย
โจวเหวินมีความตั้งใจที่จะยอมแพ้อยู่แล้ว เหนือระดับเร้นลับ มีช่องว่างขนาดให่ในแต่ละระดับ เช่น พลังที่ต่ำกว่าระดับความกลัวไม่สามารถทำร้ายสิ่งมีชีวิตระดับความกลัวได้
สิ่งมีชีวิตระดับภัยพิบัติมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง แม้แต่ระดับความกลัวที่แข็งแกร่งก็ยังอ่อนแอพอๆ กับเด็กทารกเมื่ออยู่เบื้องหน้าสิ่งมีชีวิตระดับภัยพิบัติ โจวเหวินที่เพิ่งเข้าสู่ระดับเร้นลับนั้นอ่อนแอยิ่งกว่านั้นอีก
หากสิ่งมีชีวิตต่างมิติที่ลงมามีความแข็งแกร่งของระดับภัยพิบัติจริง อาจจะไม่มีโอกาสที่จะชนะแม้ว่าจะเรียกธิดาปีศาจและพัดกล้วยเซียน
โจวเหวินวางแผนที่จะดูก่อน ถ้าเขาแน่ใจว่าอีกฝ่ายเป็นระดับภัยพิบัติจริง เขาจะยอมแพ้และจากไป แม้ว่าโจวเหวินต้องการอันดับหนึ่ง แต่ชีวิตของเขาก็สำคักว่า
เมื่อตี้เทียนเดินออกจากลำแสง โจวเหวินก็มั่นใจมากว่านี่เป็นระดับภัยพิบัติตัวจริง ไม่ใช่คนบ้าระดับความกลัวที่ถูกยาชนะ
โจวเหวินเลือกที่จะยอมแพ้โดยไม่ลังเล โดยไม่ให้ตี้เทียนมีโอกาสโจมตี
ในไม่ช้า สีหน้าของโจวเหวินก็เปลี่ยนไป เห็นได้ชัดว่าเขายอมแพ้ แต่เขาไม่ได้ถูกเคลื่อนย้ายออกไป เขายังคงอยู่ในสนามประลองของลูกบาศก์
โจวเหวินใช้ไท่างไค่เทียนจิงอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ไร้ประโยชน์ ไท่างไค่เทียนจิงไม่สามารถทำให้เขาออกจากสนามประลองได้
“เจ้าต้องการที่จะยอมแพ้? ข้าเกรงว่าเจ้าจะไม่มีโอกาสอีกแล้ว” ตี้เทียนเดินออกจากลำแสงในขณะที่ร่างกายของเขาควบแน่นอย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะยืนอยู่ตรงนั้น แต่ก็ไม่มีใครสามารถเห็นรูปร่างที่แท้จริงของเขา
แม้จะรู้สึกว่าเขาเห็นเขาชัดเจน แต่โจวเหวินก็ไม่สามารถอธิบายลักษณะของเขาได้ เขาเพียงรู้สึกว่าคนคนนี้นั้นเป็นเหมือนจักรพรรดิหรือพระเจ้าที่สร้างแรงกดดัน ทุกสิ่งในโลกดูเล็กและอ่อนแอต่อหน้าเขา
ตี้เทียนมองไปที่โจวเหวินและพูดต่อ “เจ้ามีพลังป้องกันคำสาป ดังนั้นเจ้าสามารถป้องกันกของลูกบาศก์และป้องกันตัวเองจากการถูกเตะออกไป ในเมื่อเจ้าต้องการจะอยู่ ข้าก็ทำตามความต้องการของเจ้าและเปิดใช้งานโหมดเดธแมตช์ของลูกบาศก์ ตอนนี้ลูกบาศก์ได้ตัดขาดการเชื่อมต่อกับมิติของโลกภายนอกแล้ว จะเปิดอีกครั้งก็ต่อเมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งตาย แม้จะทำลายกได้ก็ไร้ประโยชน์เพราะไม่มีทางออก”
“แกเป็นใคร?” โจวเหวินรู้ว่าสิ่งที่ตี้เทียนพูดเป็นความจริง ไม่อย่างนั้น ไท่างไค่เทียนจิงจะไม่ไร้ประโยชน์ หัวใจของเขาเต้นรัวขณะที่เขาคิดหาวิธีทางที่จะหลบหนี
“เทพสวรรค์ตี้เทียน” ตี้เทียนตอบอย่างใจเย็น
เทพสวรรค์แห่งอ็อกโตไคนด์? โจวเหวินตื่นตระหนก
โจวเหวินไม่ค่อยรู้เรื่องต่างมิติมากนัก และเขาก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับภัยพิบัติของต่างมิติมากนัก
เป็นเพราะหวังหมิงหยวน โจวเหวินถึงได้รู้ข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับอ็อกโตไคนด์ มันเป็นเผ่าพันธุ์ต่างมิติที่แตกต่างกันแปดเผ่า
หวังหมิงหยวนเอาชนะราชามังกรและกลายเป็นราชามังกรคนใหม่ จากคำพูดของสาวหิมะ ราชาหกในแปดของอ็อกโตไคนด์อยู่ในระดับความกลัว ในขณะที่มีเพียงสองคนเท่านั้นที่อยู่ในระดับภัยพิบัติ ตี้เทียนเป็นหนึ่งในนั้นและเป็นผู้นำของอ็อกโตไคนด์
หวังหมิงหยวนคว้าตำแหน่งราชามังกร แต่เขาไม่ได้ทำอะไรตี้เทียน นี่สามารถบอกได้ว่าตี้เทียนน่ากลัวขนาดไหน
ตอนนี้ตี้เทียนได้ลงมาเพื่อ่าเขาเป็นการส่วนตัวและเส้นทางการหนีของเขาก็ถูกตัดขาด โจวเหวินรู้สึกทันทีว่าสิ่งต่างๆ กำลังแย่ลง
เมื่อได้ยินการสนทนาของโจวเหวินและตี้เทียน ทั้งรับาลก็โกลาหล
ตี้เทียนต้องการชีวิตของมนุษย์อย่างชัดเจนและไม่ใช่แค่เตะเขาออกไป
“เจ้าต้องการที่จะทิ้งชื่อของเจ้าไว้ก่อนที่เจ้าจะตายใช่ไหม? การถูกข้า่าก็เป็นการให้เกียรติแก่เจ้า” ตี้เทียนกล่าวอย่างสบายๆ ราวกับว่าชีวิตของโจวเหวินอยู่ในมือของเขาแล้ว
โจวเหวินได้แอบสลักวิชาขโมยดวงดาวโดยหวังว่าจะใช้การเคลื่อนย้ายระหว่างดวงดาวเพื่อเคลื่อนย้ายออกไป
อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกผิดหวังมาก เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สามารถเคลื่อนย้ายออกจากที่นี่ได้
ในเมื่อันไปไหนไม่ได้ ทำได้แค่ทุ่มสุดตัว โจวเหวินกำไม้กระบองสีขาวไว้ในมือแน่น ภายใต้คำสั่งของโจวเหวิน พัดกล้วยเซียนได้ใช้ลมที่แรงที่สุดของเธอ
พายุที่น่าสะพรึงกลัวได้ปกคลุมทั่วทั้งพื้นที่ในทันที กวาดไปทางตี้เทียน
ในเวลาเดียวกันกับที่ลมพัดไป โจวเหวินใช้ผ้าคลุมล่องหนและเข้าสู่สถานะล่องหน เขาใช้วิชาเทพปีศาจที่เขาเพิ่งสลักเพื่อวาร์ปไปทางด้านหลังของตี้เทียนและใช้พลังสังหารเทพ ในขณะที่ล่องหน
สำหรับธิดาปีศาจ เธอซ่อนตัวอยู่ในอ้อมแขนของโจวเหวินเพื่อรอโอกาสลงมือ
ตี้เทียนลอยอยู่ในอากาศในขณะที่เขาเผชิหน้ากับลมของพัดกล้วยเซียน ทั้งหมดที่เขาทำคือโบกแขนเสื้อ เมื่อลมที่น่ากลัวพุ่งเข้ามาในแขนเสื้อของเขา มันเหมือนกับก้อนหินที่จมลงไปในมหาสมุทร มันทำให้แขนเสื้อของเขากระพือสองสามครั้งราวกับว่าถูกลมพัด
โจวเหวินที่มองไม่เห็นกำลังจะโจมตีตี้เทียนด้วยพลังสังหารเทพ แต่ตี้เทียนคว้ากระบองไม้สีขาวและโยนโจวเหวินไปข้างหน้าเขา โดยไม่ได้หันไปมอง
ตูม!
ร่างกายของโจวเหวินกระแทกเข้ากับสนามประลอง ขณะที่เลือดไหลออกจากปากของเขา เขาไม่สามารถถือกระบองไม้สีขาวไว้ในมือได้ ในขณะที่มันตกลงไป
ตี้เทียนไม่ได้ทำการโจมตีต่อ เขากลับถือกระบองไม้สีขาวและมองดูมันแทน จากนั้นเขาก็พึมพัมกับตัวเอง “มันเป็นไม้ของผีและปีศาจจริงๆ น่าเสียดายที่มันยังไม่สมบูรณ์ มันเป็นเพียงของที่ไม่สมบูรณ์”
พัดกล้วยเซียนกังวลเกี่ยวกับโจวเหวิน ดังนั้นเธอจึงบินไปและยืนอยู่ตรงหน้าเขา ใบตองกลายเป็นพัด พัดไปที่ตี้เทียน
ตี้เทียนโบกแขนเสื้ออีกครั้ง แต่คราวนี้ ไม่เพียงแต่เขาดูดลมของพัดกล้วยเซียนเท่านั้น แต่แขนเสื้อก็ขยายให่ปกคลุมความว่างเปล่า มีแรงดูดมหาศาลดูดร่างของพัดกล้วยเซียน ทำให้เธอลอยเข้าหาแขนเสื้อโดยไม่ตั้งใจ
พัดกล้วยเซียนพยายามอย่างเต็มที่ที่จะใช้พลังธาตุลมเพื่อต้านแรงดูดของแขนเสื้อ แต่เธอก็ยังถูกดูดเข้าไป
โจวเหวินทนอาการเจ็บปวดและเรียกสดับวานร
แม้แต่ธิดาปีศาจก็ไม่เคลื่อนไหว ดังนั้นสัตว์อสูรระดับเร้นลับธรรมดาๆ คงไม่มีประโยชน์อะไรมาก ต่อหน้าสิ่งมีชีวิตระดับภัยพิบัติ การมีอยู่ของพัดกล้วยเซียนไม่สามารถช่วยอะไรได้นัก ตอนนี้สิ่งที่โจวเหวินคิดได้คือสดับวานร
ทันทีที่สดับวานรถูกเรียก มันพุ่งโจมตีที่ตี้เทียน ขณะอยู่กลางอากาศ ต่างหูที่หูทั้งหกของมันก็แตกเป็นเสี่ยงๆ ร่างกายของมันเปลี่ยนไปตลอดเวลา
ในอดีต โจวเหวินได้ทำลายต่างหูไม่เกินสามชิ้น เขาไม่กล้าลองทำลายเพิ่มเพราะเขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากต่างหูทั้งหกของสดับวานรถูกทำลาย
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้มันเป็นสถานการณ์ความเป็นความตาย เขาไม่สนใจ