I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1240

“ท่านจอมมาร อย่ามาที่นี่หรือ” สายตาของฤๅษีมองจากใบหน้าของโจวเหวินไปทางด้านข้าง และในที่สุดก็ไปหยุดอยู่ที่ใบหน้าของอันเทียนจัว

ถึงแม้ว่าจะมีผู้ชายแข็งแกร่งหลายคนที่ตั้งรกรากอยู่ แต่พวกเขาสามารถทำให้เขาเป็นที่สนใจได้จริงๆ ในความเป็นจริงแล้วมีเพียงสองคนเท่านั้น

“อันโหมวรู้สึกเป็นเกียรติที่สามารถจัดการราชาสวรรค์ทั้งสองในพันธมิตรผู้พิทักษ์ได้สำเร็จ” อัน เทียนจัว กล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ท้ายที่สุดแล้ว ก็ต้องเป็นผู้ดูแล” ฤๅษีมองดูสมิธและเห็นว่าพวกเขาถูกขังอยู่เพียงเท่านั้น และสถานการณ์ก็ไม่เลวร้ายนัก จึงกล่าวต่อ “ดูเหมือนว่าผู้ดูแลไม่ได้ตั้งใจจะก่อกบฏต่อสหพันธ์ แต่คุณและพวกเราควรกลับไปชี้แจงให้รัฐสภาทราบ ไม่จำเป็นต้องทำอะไรใหญ่โตเพื่อเข้าใจผิด คุณผู้ดูแลจะว่ายังไง”

“จะไปที่รัฐสภาของรัฐบาลกลางหรือรัฐสภาแห่งสหภาพ?” อัน เทียนจัว ถาม

“ดูเหมือนว่าผู้ตรวจการณ์จะมุ่งมั่นที่จะเป็นศัตรูของสหพันธรัฐ” สีหน้าของฤๅษีเปลี่ยนไปเล็กน้อย และทุกคนรู้ดีว่ามีเพียงสหพันธรัฐเท่านั้นที่มีรัฐสภา และรัฐสภาแห่งสหภาพมาจากที่ใด

ประโยคของ An Tianzuo นั้นเป็นการจัดการลับของรัฐสภาของรัฐบาลกลางในการเสียดสีพันธมิตรอย่างชัดเจน

“เจ้าไม่ได้มาที่นี่เพื่อขโมยไข่ของนักบุญ มังกร และเต่าหรือ? ถ้าฉันบอกว่าไม่ได้จับไข่ของมังกรและเต่าที่ถูกขโมยไป เจ้าจะเชื่อหรือไม่” อัน เทียนจัว พูดช้าๆ

“ผู้ควบคุมงานพูดเล่น ถ้าเขาไม่ได้รับมัน ทำไมมันถึงแพงจัง คนฉลาดอย่างคุณ ผู้ควบคุมงาน เขาจะไม่มีวันเล่นกับชีวิตของชนเผ่าอันเจียหรอกเหรอ” แน่นอนว่าฤๅษีไม่เชื่อเรื่องนี้

“แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องตลก ฉันไม่ชอบเรื่องตลก แต่พวกคุณชอบล้อเล่นกับฉันเสมอ คอยทำให้คนที่ฉันไม่ชอบเล่นกับฉันตลอดเวลา” อันเทียนจัวจ้องมองฤๅษีแล้วพูดว่า “ดังนั้น ฉันต้องทำบางอย่างเพื่อให้คุณรู้ว่าฉันไม่ใช่คนชอบเล่นๆ ไม่งั้นคุณจะเข้าใจผิด”

ในขณะนี้ฤๅษีไม่ได้ปฏิเสธสิ่งใด เพียงแต่พูดอย่างสบายๆ “แล้วท่านจะทำอย่างไร ท่านจอมทัพ เพื่อให้คนเหล่านั้นรู้ว่าท่านไม่ชอบเล่น?”

“บอกพวกเขาออกไปดังๆ ว่าฉันไม่ชอบเล่นๆ” อัน เทียนซัว กล่าวอย่างจริงจัง

“พูดไปก็กลัวจะไม่ได้ผล” ฤๅษีกล่าว

“ใครจะรู้ บางทีมันอาจจะมีประโยชน์หรือไม่ก็ได้” อัน เทียนจัว กล่าว

“หากผู้ดูแลต้องการจะพูด คุณสามารถไปที่สภาแล้วบอกว่ามีคนคนหนึ่งยินดีจะฟังคุณ และหากคุณสามารถโน้มน้าวพวกเขาได้ ก็อาจเป็นประโยชน์” ฤๅษีกล่าว

“แล้วถ้าฉันไม่ไปล่ะ” อัน เทียนซัว กล่าว

“นี่คือความรับผิดชอบของเรา” ฤๅษีเจิ้งหรงกล่าว

“ข้าได้ยินมาเป็นเวลานานแล้วว่าราชาสวรรค์ทั้งสี่ของพันธมิตรผู้พิทักษ์นั้นเป็นผู้ไม่มีวันพ่ายแพ้ และเมื่อนานมาแล้ว ข้าก็ต้องการพบเห็นและได้เห็น” อัน เทียนซัว ยังคงสงบนิ่ง

“หากผู้คุมสนใจ จงลงไปที่ภูเขาเหล่าจุนและเต็มใจที่จะร่วมเดินทางไปกับเขา” นี่ไม่ใช่ทางเลือกสุดท้าย และฤๅษีไม่ต้องการทำอะไรบนภูเขาเหล่าจุน

“ใช่” อัน เทียนจัวตอบขณะเดินลงบันได

ฤๅษีและแม่มดเลือดตกตะลึงเล็กน้อย มองหน้ากัน และเห็นว่าอันเทียนซัวลงมาแล้ว และทำได้เพียงก้าวลงจากภูเขาเท่านั้น

“เจ้าจงอยู่ที่นี่และรอข้า” อันเทียนซัวสั่ง โดยห้ามผู้คนที่เฝ้าชมพระอาทิตย์ตกไม่ให้ลงจากภูเขาไปกับเขา และเดินลงจากภูเขาไปเพียงลำพัง

แม้ว่าฤๅษีและแม่มดเลือดจะมีข้อสงสัยอยู่บ้าง แต่เหตุใดอันเทียนจัวจึงยอมละทิ้งสภาพแวดล้อมที่เอื้ออำนวยของภูเขาเหล่าจุนเพื่อลงไปพร้อมกับพวกเขา และยังลงจากภูเขาเพียงลำพัง แต่เห็นได้ชัดว่าสิ่งนี้เป็นประโยชน์ต่อพวกเขาอย่างมาก และมันไม่สมเหตุสมผล

โจวเหวินก็รู้สึกสับสนเล็กน้อยเช่นกัน ฉันไม่รู้ว่าอันเทียนจัวต้องการทำอะไร แต่อันเซิงไม่อยู่ที่นั่น เขาไม่พบใครที่จะถาม จึงกระซิบถามโอวหยางหลานที่กำลังอุ้มบูเอ๋อร์ไว้ “พี่สาวหลาน เรื่องนี้จะกลับยังไง”

โจวเหวินรู้ตัวว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาเชื่อคำพูดของอันเทียนจัว บางทีอันเทียนจัวอาจไม่จับหลิวหยุน

เพราะเขารู้ว่าหลิวหยุนไม่มีไข่ที่เกี่ยวข้องกับเต่ามังกรอยู่ในมือของเขา แม้ว่าอันเทียนจัวจะจับหลิวหยุนได้ เขาก็จะไม่สามารถเอาไข่เหล่านั้นมาได้ แต่เขาไม่เข้าใจว่าทำไมอันเทียนจัวถึงทำเช่นนี้ และผลที่ตามมาของการกระทำของเขาก็คือทั้งโลกคิดว่าเขาได้ไข่ที่เกี่ยวข้องมา

“เขาอยากจะล่อลวงคนในพันธมิตรผู้พิทักษ์ทุกคนหรือไม่” โจวเหวินรู้สึกว่าเว้นแต่ว่าอันเทียนจัวจะบ้า เขาก็คงคิดอย่างนั้น

ไม่ต้องพูดถึงว่า Guardian Alliance นั้นทรงพลังอย่างมาก นอกจาก Four Heavenly Kings แล้ว ยังมีผู้ชายที่แข็งแกร่งในระดับความกลัวอีกมากมาย มีเพียง An Tianzuo ซึ่งเป็นบ้านระดับความกลัวเท่านั้นที่ไม่มีโอกาสชนะ

แม้ว่าจะมีโอกาสสำเร็จ แต่เบื้องหลัง Guardian Alliance ก็มีมิติอื่นอยู่ ในเวลานั้น หากมิติอื่นต้องการทำลายบ้านของพวกเขาจริงๆ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม และต้องการสร้างผู้พิทักษ์ระดับความกลัวเพิ่มขึ้น มันก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินไป

โจวเหวินได้ยินอันเซิงพูดว่าเหตุผลที่พันธมิตรผู้พิทักษ์มีผู้พิทักษ์ระดับความกลัวมากมายนั้นไม่ใช่มาจากรังไหมผู้พิทักษ์ทั้งหมด ผู้พิทักษ์หลายคนใช้มาตรการพิเศษเพื่อส่งพวกเขามาจากมิติต่างๆ โดยตรง จากนั้นพันธมิตรผู้พิทักษ์จึงเลือกมนุษย์ที่เหมาะสมเพื่อทำสัญญาด้วย

ท้ายที่สุดแล้ว Guardians นั้นถูกสร้างขึ้นโดยมิติที่แตกต่างกัน และการสร้างเพิ่มนั้นไม่ใช่เรื่องยาก

อย่างไรก็ตาม ผู้พิทักษ์ที่ถูกส่งมาโดยตรงจากมิติต่างๆ ดูเหมือนว่าจะมีข้อบกพร่องบางประการ ในทางตรงกันข้าม พวกเขายังมีระดับความกลัวและไม่สามารถเทียบได้กับผู้พิทักษ์ที่เติบโตมาบนโลก

ถึงอย่างนั้น มันก็น่ากลัวมากอยู่แล้ว เพราะระดับความกลัวก็คือระดับความกลัว มีเพียงระดับความกลัวเท่านั้นที่จะเทียบเคียงได้ มันเป็นพลังต่อสู้ระดับสูงสุดบนโลกแล้ว

เหมือนกับครั้งนี้ ในบรรดาผู้พิทักษ์ที่แม่มดเลือดและฤๅษีนำมา มีระดับความหวาดกลัวเจ็ดหรือแปดระดับ แม้จะมีพลังการต่อสู้ระดับความหวาดกลัวมากมาย แม้แต่โจวเหวินก็ยังไม่กล้าดูถูก

“ฉันไม่รู้ เซียวซัวไม่ได้พูด แต่คุณไม่ต้องกังวล เซียวซัวเป็นคนดีมาก เขาต้องมีความตั้งใจอยู่แล้ว” โอวหยางหลานกล่าว

“ฉันจะกังวลเกี่ยวกับเขาได้อย่างไร ในเมื่อฉันเป็นห่วงคุณ” โจวเหวินกล่าว

โอวหยางหลานยิ้มและกล่าวว่า “มันเหมือนกัน”

ทั้งแม่มดเลือดและฤๅษีต่างไม่เชื่อ ~ www.mtlnovel.com ~ อัน เทียนซัวตามพวกเขาลงจากภูเขาเพียงลำพัง แม้แต่โจวเหวินก็ไม่ได้ลงมาพร้อมกับเขาด้วย

“ผู้ควบคุมดูแลช่างกล้าหาญมาก เรามาร่วมกับผู้ควบคุมดูแลเพื่ออบอุ่นร่างกายกันเถอะ” ฤๅษีเหลือบมองแม่มดเลือดและส่งสัญญาณว่าเขาพร้อมที่จะยิงแล้ว

“ไปด้วยกันเถอะ” อัน เทียนจัว ได้เรียกชีวิตและวิญญาณอันแปลกประหลาดนี้มาให้เข้ากับตัวเองในขณะที่พูดคุย

ร่างที่เพรียวบางของเขาถูกห่อหุ้มด้วยเกราะโลหะสีขาว และเสื้อคลุมสีเลือดพลิ้วไสวราวกับชางหง เขาถือดาบใหญ่ไว้บนไหล่ด้วยมือข้างหนึ่ง และกาตลินในมืออีกข้าง มันดูเหมือนคำพูดที่แสดงถึงความเจ้ากี้เจ้าการ

โจวเหวินก็เฝ้าดูอันเทียนจัวอยู่เช่นกัน เขาไม่เห็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงของอันเทียนจัว ในการต่อสู้ครั้งล่าสุดระหว่างอันเทียนจัวและเซี่ยว เขาได้หักแขนไปแล้ว และประสิทธิภาพการต่อสู้ของเขาก็ไม่ลดลง ไม่ใช่ความแข็งแกร่งที่แท้จริง

“เนื่องจากผู้ควบคุมดูแลมี Yaxing ดังนั้น เราจึงต้องร่วมทางกับเขาไปจนสุดทาง” ฤๅษีผู้นี้ยังสุภาพและเรียกแม่มดเลือดให้มาทำงานร่วมกันโดยตรง

เขาเริ่มรู้สึกรางๆ ว่าสิ่งต่างๆ ดูผิดปกติเล็กน้อย และเขารู้สึกกังวลเล็กน้อย ตั้งใจที่จะตัดสินใจอย่างรวดเร็ว และจัดการกับอันเทียนซัวก่อน