I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1319

ใบหน้าของจางชุนชิวดูเหมือนกับความตายทันที และความสิ้นหวังก็มองไปที่จางหยูจื้อ

“หยูจื้อ… อย่า…” จางชุนชิวพยายามอย่างหนักที่จะยืนขึ้น พยายามที่จะหยุดจางหยูจื้อ แต่ร่างกายของเขากลับถูกปีศาจเข้าสิงจนเขาไม่สามารถยืนขึ้นได้เลย

“สิ่งที่คุณต้องการคือฉัน ปล่อยพวกเขาไป และฉันสัญญาว่าจะรวมเข้ากับคุณ” จางหยูจื้อกล่าว

“แน่นอนว่าสำหรับฉัน พวกมันก็ไม่ต่างจากมดข้างถนน การเหยียบพวกมันก็ไม่มีประโยชน์อะไร แต่ก็ไม่มีอันตรายใดๆ ตราบใดที่เจ้ารวมร่างกับข้า ข้าจะปกป้องพวกมันให้ปลอดภัย” กล่าว

“เด็กน้อย ไปกันเถอะ เจ้าทำเพื่อตระกูลจางมามากพอแล้ว ตอนนี้ เจ้าเป็นคนเดียวในตระกูลจางที่ไม่ได้รับผลกระทบจากเวทมนตร์ เจ้าเป็นคนที่ตระกูลจางควรมีชีวิตอยู่ต่อไป” จางซิโหยวกล่าว

“หยูจื้อ… อย่า…” ดวงตาของจางชุนชิวเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง เพราะเขารู้ว่าด้วยตัวละครของจางหยูจื้อ เธอจะไม่มีวันจากไปจากที่นี่

“พี่ชาย ฉันเป็นคนไม่ดีมานานแล้ว ในที่สุดฉันก็ทำอะไรให้คุณได้ ฉันพอใจแล้ว” จางหยูจือหลั่งน้ำตาและเดินไปหาดอกไม้ศพ

“อย่า…” จางชุนชิวดิ้นรนอย่างสุดชีวิต นิ้วของเขาแตะลงบนพื้น และเกือบจะหัก และเลือดที่ปลายนิ้วของเขาก็เปื้อนพื้น

จางซิโหยวและคนอื่นๆ ก็ตะโกนเสียงดังเช่นกัน แต่พวกเขาไม่สามารถหยุดจางหยูจือจากการไปที่ดอกไม้ศพได้

“ไม่ใช่คุณ แต่เป็นคนที่ทำให้คุณร้องไห้” มีเสียงดังขึ้นจากไม่ไกลนัก

ทุกคนตกตะลึง หันไปมองตามทิศทางของเสียง และเห็นคนหนึ่งสวมชุดเกราะ คนทั้งคนก้าวไปทางหลุมศพวิเศษ ราวกับว่าอาบไปด้วยร่างที่เปล่งประกาย

“ท่านทั้งหลาย…จักรพรรดิ…” มีคนจำที่มาของร่างนั้นได้ทันที และอดจะดีใจไม่ได้

ร่างมังกรนักโทษและดาบที่เอวของโจวเหวินโดดเด่นจนแทบไม่มีใครบนโลกรู้

จางหยูจื้อหันไปมองโจวเหวิน แต่เมื่อเห็นอย่างชัดเจนแล้ว เธอก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย มีความประหลาดใจในดวงตาของเธอและมันดูแปลกเล็กน้อย

โจวเหวินก้าวไปทีละก้าวและก้าวเข้าสู่กองไฟใต้ดิน กองไฟใต้ดินที่แปลกประหลาดนี้ไม่ได้ก่อให้เกิดอันตรายใดๆ ต่อร่างกายของเขา ราวกับว่ากองไฟใต้ดินนั้นไม่มีอยู่จริง

เดินผ่านจางหยูจือและเดินไปหาดอกไม้ศพ โจวเหวินถือด้ามดาบแห่งดาบไว้ขณะเดินไป

“คุณเป็นใคร” เสียงของเทพธิดาแห่งความแห้งแล้งดังมาจากหลุมลึก

“คนที่ไม่ถูกใจคุณและต้องการฆ่าคุณ” โจวเหวินกล่าว

“เหตุใดมนุษย์จึงโง่เขลาอยู่เสมอ และมักพูดจาโอ้อวดตนเองอยู่เสมอ” เสียงของเทพธิดาแห่งภัยแล้งซึ่งเต็มไปด้วยความโกรธ ดูเหมือนจะโกรธมากจริงๆ

“นั่นเป็นเพราะว่ามีคนโง่มากเกินไป พวกเขาพูดอ้อมค้อมเกินไป พวกเขาไม่เข้าใจ” ทุกครั้งที่โจวเหวินก้าวเดิน เจตนาของดาบบนร่างกายของเขาก็แข็งแกร่งขึ้น ในเวลานี้ เจตนาของดาบแข็งแกร่งเกินกว่าจะจินตนาการได้ และดาบแห่งความเป็นอมตะก็ยังไม่ออกมา ฝักดาบนั้น ดูเหมือนจะควบแน่นเป็นเนื้อเดียว และจำเป็นต้องแยกโลกออกจากกัน

ท่ามกลางเปลวเพลิง มีร่างหนึ่งปรากฏออกมา และดอกไม้ศพก็บินไปที่ตำแหน่งคิ้วของร่างนั้นโดยอัตโนมัติ และหายไปในพริบตา

ร่างนั้นอยู่ในชุดสีขาวและมีผ้าคลุมหน้าสีขาว และเธอไม่เห็นว่ามันเป็นอย่างไร แต่เมื่อฟังเสียงของเธอแล้ว เธอดูเป็นสาวแห้งผากอย่างไม่ต้องสงสัย

“แม้แต่ในยุคแห่งตำนานที่เกิดจากภัยพิบัติทางธรรมชาติ ก็ไม่มีใครกล้าพูดกับฉันแบบนี้” เทพธิดาแห่งภัยแล้งจ้องมองอย่างเย็นชา เห็นได้ชัดว่ากำลังโกรธโจวเหวิน

“งั้นฉันก็พูดอ้อมค้อมนะ ถ้าเธอหยิบดาบมาให้ฉันโดยไม่ตายได้ ก็ขอให้เธอไว้ชีวิตฉันและปล่อยให้เธอติดคุกในสุสานต่อไป” โจวเหวินกล่าว

“ตายแล้ว!” เทพธิดาแห่งความแห้งแล้งโกรธจัดมากจนเปลวเพลิงในร่างกายของเธอเปลี่ยนเป็นแนวโน้มที่น่ากลัว เปลี่ยนท้องฟ้าทั้งหมดให้กลายเป็นเปลวเพลิง ราวกับว่าโลกทั้งใบมีเพียงเปลวเพลิงเท่านั้นที่เหลืออยู่

ไฟบนท้องฟ้าที่ไม่มีที่สิ้นสุดทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างระหว่างนั้นกลายเป็นดินแดนที่ถูกเผาไหม้

ไฟของเทพีแห่งความแห้งแล้งสามารถเผาผลาญทุกสิ่งได้ แม้ว่ามันจะไม่ด้อยไปกว่าไฟแห่งดวงอาทิตย์จริงก็ตาม แต่มันก็แปลกประหลาดกว่ามาก

เมื่อมองดูเปลวเพลิงมหึมาที่กำลังลุกไหม้สวรรค์และโลกและกดขี่จักรพรรดิ ภายใต้เปลวเพลิงนั้น ร่างอันรุ่งโรจน์ของจักรพรรดิดูเหมือนจะเล็กลงมาก

ครอบครัวจางเป็นกังวลว่าจักรพรรดิ์อาจหยุดไฟแล้งได้ แต่กลับเป็นเปลวไฟที่น่ากลัวที่สามารถเอาชนะเทพเจ้าสององค์ คือ เฟิงเฟิงและหยูซื่อได้

“คุณ… อย่า…” ท่าทางซับซ้อนของจางหยูจือดูเหมือนต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง

แต่ก่อนที่เธอจะพูดจบ ดาบของโจวเหวินก็ถูกดึงออกมา

ขณะที่ดาบถูกสลัดทิ้ง ทุกสิ่งในสวรรค์ โลก และโลกก็ดูเหมือนจะหยุดนิ่ง ตัวอย่างเช่น ดาบหงรู่ได้ตัดช่องว่างและตัดไฟบนท้องฟ้าออกเป็นสองส่วน ราวกับว่าท้องฟ้าถูกผ่าเปิดออก

ดาบเล่มหนึ่งสามารถตัดผ่านเก้าราตรีได้

จางหยูจื้อมองเห็นเพียงแสงวาบของเจียงกวง และท้องฟ้าที่ปกคลุมด้วยไฟท้องฟ้าก็แบ่งออกเป็นสองส่วนจากตรงกลาง เผยให้เห็นท้องฟ้าที่ใสในตอนแรก

เมื่อฉันมองดูภัยแล้ง ฉันก็เห็นของเหลวสีม่วงคล้ายแมกม์ปรากฏอยู่บนหน้าอกของเสื้อผ้าสีขาวแห่งภัยแล้ง หยดลงสู่พื้นดินทีละหยด

ของเหลวสีม่วงตกลงบนพื้น และแต่ละหยดก็พาพลังงานอันร้อนแรงมาด้วย คริสตัลที่มันสัมผัสถูกเผาไหม้ทันที ทำให้เกิดรูพรุนลึกที่มองไม่เห็น และไม่มีใครรู้ว่ามันตกลงไปที่ไหนในที่สุด

“ภัยแล้งสร้างความเสียหาย!” ทุกคนในตระกูลจางตกใจและมีความสุข

ความสุขก็คือครอบครัวจางอาจรอดมาได้ แต่ที่น่าประหลาดใจก็คือจักรพรรดิได้ตัดผ่านภัยแล้งในตำนานที่แทบจะเอาชนะไม่ได้เสียที เป็นการมีอยู่ของบุรุษที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกจริงๆ

เป็นไปได้ไหมที่จะสังหารเทพธิดาแห่งความแห้งแล้งด้วยดาบอีกเพียงไม่กี่เล่ม?

ในขณะนี้ โจวเหวินรู้สึกตกใจเล็กน้อย เดิมทีเขาต้องการใช้พลังแห่งการโจมตีเซียนเซียนและดาบเซียนเซียนเพื่อทำลายหรือแม้แต่ฆ่าเทพธิดาแห่งภัยแล้ง

อย่างไรก็ตาม ดาบของเขาถูกตัดขาด และมันทำร้ายเพียงเทพธิดาแห่งภัยแล้งเท่านั้น ไม่ต้องพูดถึงการฆ่าเขา และเขาไม่สามารถทำร้ายได้หนักแม้แต่น้อย โจวเหวินเองก็รู้สึกได้ว่าเทพธิดาแห่งน้ำไม่ได้บาดเจ็บสาหัส

“เป็นเทพธิดาแห่งภัยแล้งในตำนานที่แข็งแกร่งมากจริงๆ” โจวเหวินอุทานในใจ

ในขณะนี้ เทพธิดาแห่งความแห้งแล้งกำลังทำให้ตาพร่ามัว จ้องมองโจวเหวินอย่างดุร้าย ราวกับว่าเธอกำลังจะกินใครสักคน

แม้ว่าจะอยู่ในยุคของตำนาน ~ www.mtlnovel.com ~ แต่เธอก็ได้ต่อสู้กับผู้พิทักษ์ผู้ทรงพลังและสิ่งมีชีวิตจากมิติอื่น ๆ เธอยังไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่ได้รับบาดเจ็บจากโจวเหวินในเวลานี้

แม้ว่าจะมีส่วนที่สำคัญมากอย่างหนึ่งเพราะว่าเธอไม่สามารถผสานเข้ากับมนุษย์ได้ ถูกกฎของโลกปราบปรามอย่างรุนแรง และไม่สามารถใช้พละกำลังของเธอได้อย่างเต็มที่

อย่างไรก็ตาม เทพธิดาแห่งความแห้งแล้งยังคงไม่สามารถทนต่อผลลัพธ์ดังกล่าวได้ และหัวใจก็กำลังฆ่า และหัวใจก็พยายามที่จะฆ่าโจวเหวิน

เทพีแห่งความแห้งแล้งโดยธรรมชาติแล้วเป็นผู้ที่รู้จักสิ่งดีๆ และมองเห็นความพิเศษของการฆ่าดาบนางฟ้า และมีความหวาดกลัวอยู่ในใจของเธอ

อย่างไรก็ตาม โจวเหวินรู้ว่าดาบแห่งการกำจัดอยู่ในมือของเขาแล้ว ซึ่งเป็นเพียงของประดับตกแต่งเท่านั้น

“การที่จะสามารถหยิบฉันขึ้นมาโดยไม่มีดาบนั้นเป็นเรื่องยาก มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะพัฒนาไปถึงจุดนั้น เป็นเรื่องน่าเสียดายที่ต้องฆ่า ดังนั้นจงไว้ชีวิตคุณ” โจวเหวินดึงดาบสังหารกลับมาที่เอวของเขาและมองไปที่เทพแห้ง ดูเหมือนจะพูดอย่างไม่ใส่ใจนัก

ประโยคนี้ของโจวเหวินเกือบทำให้ปอดของหญิงสาวที่ประสบภัยแล้งระเบิด แม้ว่าจะเป็นยุคของผู้แข็งแกร่งในตำนาน แต่ไม่มีใครกล้าพูดกับเธอแบบนี้