I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1373

โจวเหวินพบว่าอาคารที่นี่ค่อนข้างผิดเพี้ยน แม้ว่าจากภายนอกอาคารเหล่านี้จะเป็นผนังอะโดบีและหลังคาไม้ทั้งหมดก็ตาม

แต่โจวเหวินสังเกตเห็นว่าในห้องที่เพิ่งผ่านไปไม่นาน มีเสาขนาดใหญ่ราวกับกระดูกขา ซึ่งไม่น่าจะเป็นวัสดุอย่างไม้หรือดินอย่างแน่นอน

โจวเหวินมองดูใกล้ๆ แล้วพบว่าไม่เพียงแต่เสาในห้องเท่านั้นที่เป็นกระดูก แต่ยังมีคานและสันของบ้านด้วย

หรืออาจกล่าวได้ว่าหลังคาทั้งหมดเป็นโครงกระดูกกระดูกสันหลังและซี่โครงขนาดใหญ่ และเสาเหล่านั้นก็เป็นกระดูกขา ส่วนภายในห้องได้รับการรองรับด้วยกระดูกสัตว์ที่ไม่รู้จักทั้งหมด

ด้วยความเคลื่อนไหวในใจของโจวเหวิน เขาจึงรีบมองไปที่อาคารใกล้เคียงและพบว่ามันเป็นอย่างที่เขาคิด

ที่นี่คุณสามารถเห็นโครงกระดูกของสัตว์ร้ายต่างๆ ในอาคารขนาดใหญ่และเล็ก หรืออาคารเหล่านี้ก็ถูกสร้างขึ้นตามโครงกระดูกของสัตว์ร้ายเหล่านั้นเป็นหลัก

กระดูกค่อนข้างเล็ก และอาคารก็ค่อนข้างเล็ก บ้านเล็กๆ บางหลังสูงเพียงครึ่งคนเท่านั้น เหมือนโมเดล แต่กระดูกข้างในไม่ได้เป็นของปลอมเลย

บ้านหลังใหญ่เหมือนพระราชวัง และกระดูกในนั้นก็ใหญ่โตอย่างน่าประหลาดใจ ยากที่จะจินตนาการว่าสัตว์ร้ายจะน่ากลัวขนาดไหนเมื่อกระดูกยังมีชีวิตอยู่

ตามกระดูกที่แตกต่างกัน รูปร่างของแต่ละอาคารก็ต่างกันไปด้วย ตั้งแต่เตี้ยไปจนถึงสูง และเตี้ยจนดูแปลกตาเป็นอย่างมาก

ยิ่งโจวโจวมองก็ยิ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ สถานที่แห่งนี้ไม่ควรเรียกว่าเมือง แต่ควรเรียกว่ากลุ่มวัดมากกว่า

แน่นอนว่าวัดที่นี่ไม่ได้บูชาเทพเจ้า แต่เป็นกระดูกของสัตว์ประหลาดที่ประดิษฐานอยู่

“ภายในวิหารมีกระดูกของสัตว์ต่างถิ่น… กำแพงดินและหลังคาไม้…” โจวเหวินมองไปที่กำแพงอะโดบีที่เป็นสีแดงอมเหลือง และเขาอดคิดอะไรบางอย่างไม่ได้

“อะโดบีพวกนั้น มันทำด้วยเลือดสัตว์ต่างดาวไม่ใช่เหรอ?” โจวเหวินเย่รู้สึกหวาดกลัวมากขึ้น

หากหยางเฉิงแห่งนี้สร้างขึ้นโดยใช้เลือดของสัตว์ต่างชนิดมาผสมกับดินจริงๆ แล้วล่ะก็ เลือดจะมีปริมาณเพียงพอสักเพียงไร!

อีกสิ่งที่ทำให้โจวเหวินแปลกเล็กน้อยก็คือ กู่บอกว่าคนที่เข้าไปในหยางเฉิงไม่ได้ออกไปอย่างมีชีวิต แต่จนถึงตอนนี้เขาก็ไม่เคยเผชิญกับอันตรายใดๆ

มาๆมาๆ เป็นธรรมดาที่จะไม่กลับมามือเปล่า โจวเหวินเรียกจอมเผด็จการปี้เหมิงมา ปล่อยให้มันไปที่วัดกระดูกโลหิต อยากลองดูว่าจะทำลายวัดกระดูกโลหิตได้ไหม หรือจะดูว่ามีอะไรซ่อนอยู่

จอมทรราชบิมอนพุ่งเข้าใส่วิหารกระดูกเลือดอันเล็กซึ่งเป็นจุดที่สูงที่สุดของอาคารอย่างรุนแรง โดยไปถึงเพียงเอวของจอมทรราชบิมอนเท่านั้น จอมทรราชบิมอนเปิดพลังอำนาจมหาศาล ชกจากบนลงล่าง และกระแทกเข้าที่ เหนือหลังคาไม้ของวิหารกระดูกเลือด

บูม!

หมัดของจอมทรราชบิมอนยังไม่กระแทกเข้ากับหลังคาไม้ และเขามองเห็นแสงที่น่ากลัวปะทุขึ้นภายในวิหารกระดูกและเลือด และเปลวไฟสีดำคล้ายเลือดก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ทำลายร่างอันใหญ่โตของจอมทรราชบิมอนอย่างรุนแรงขึ้นไปในอากาศ

เปลวไฟสีดำทอดตัวอยู่บนวิหารกระดูกโลหิต และกลายเป็นเงาเลือดสีดำและสีแดง ซึ่งดูเหมือนเต่าตัวใหญ่ แต่กรงเล็บของมันเหมือนเสือและหมาป่า หัวของมันเหมือนนก หางของมันเหมือนจระเข้ และแมงป่องอยู่ที่ปลาย หางของมันก็เป็นตะขอเหมือนกัน

เงาเลือดนั้นดูแปลกและชั่วร้าย และทำให้ผู้คนรู้สึกกดขี่ข่มเหงอย่างรุนแรง

ร่างของทรราชบิมอนลอยอยู่กลางอากาศ และร่างของไอ้เวรนั่นก็กระโดดราวกับว่ามันหายไป เมื่อมันปรากฏตัวอีกครั้ง มันก็คว้าร่างของทรราชบิมอนแล้วฉีกมันออกเป็นสองส่วน

“ระดับความหวาดกลัว!” โจวเหวินรู้สึกประหลาดใจ

วิหารเลือดกระดูกที่เขาโจมตีโดยจอมเผด็จการบีเหมิงนั้นไม่เด่นชัดนัก แต่เขาไม่คาดคิดว่าจะมีสิ่งมีชีวิตระดับความกลัวซ่อนอยู่ภายใน

หากไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ในเมืองหยางเฉิงแห่งนี้มีวัดเลือดกระดูกมากมาย แม้ว่าจะมีเพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้นที่มีระดับความน่ากลัว แต่ก็ถือว่าน่าทึ่งเพียงพอแล้ว

หลังจากเงาแห่งเลือดสังหารบิมอนผู้เผด็จการ เขาก็หันสายตาไปที่วายร้ายสีแดงเข้ม

โดยไม่รอให้มันเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง โจวเหวินได้เรียกกล้วยอมตะออกมาโดยตรง

นางฟ้ากล้วยนั่งบนใบตองเหมือนเรือ และผ้าโปร่งก็เคลื่อนไหวโดยอัตโนมัติเมื่อไม่มีลม ดูเหมือนนางฟ้าจริงๆ

เงาเลือดวิ่งหนีอีกครั้ง กลายเป็นเลือด และกลิ้งเข้าหาโจวเหวิน ริมฝีปากของกล้วยกล้วยยกขึ้นเบาๆ และพ่นลมออกมา

เงาของเลือดพุ่งทวนลม ความเร็วของการกระทบก็ช้าลงเรื่อยๆ และเกิดน้ำค้างแข็งเกาะบนร่างของเขา ในที่สุดร่างทั้งหมดของเขาก็ถูกห่อหุ้มด้วยน้ำแข็ง และถูกพัดออกไปและกระเด็นออกไป

บูม!

เงาเลือดที่แข็งตัวพุ่งชนกำแพงวิหารกระดูกเลือดอีกแห่ง แทนที่จะทำลายกำแพงอะโดบี วิหารกระดูกเลือดกลับระเบิดเป็นแสง และเงาเลือดก็ระเบิดออกมาจากมัน

เงาโลหิตที่พุ่งออกมาครั้งนี้มีลักษณะเหมือนงูตัวใหญ่แต่ลำตัวใหญ่เท่ากับมังกรแต่ไม่มีกรงเล็บที่ยาวและมีเขาเดียวงอกออกมาจากส่วนบนของหัว

ทันทีที่งูยักษ์ตัวนั้นออกมา มันก็ถูกเปิดโปงอย่างรุนแรง และปากของมันก็พ่นน้ำที่ไหลออกมา ซึ่งดูเหมือนกระแสน้ำเชี่ยว พุ่งเข้าหาโจวเหวิน ซึ่งพวกเขากำลังอยู่ที่นั่น

“อีกระดับหนึ่งของความหวาดกลัว!” โจวเหวินตกใจและมีความสุข

สิ่งมีชีวิตใดๆ ที่ออกมาจากวิหารกระดูกเลือดจะมีลักษณะเหมือนกับสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในระดับความกลัว มีวิหารกระดูกเลือดมากมายที่นี่ ดังนั้นจึงมีสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในระดับความกลัวอยู่สองสามร้อยตัว

สำหรับโจวเหวิน นี่เป็นเพียงสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับการแปรงไข่และคริสตัลมิติที่เกี่ยวข้อง

แต่ถึงจะพูดเช่นนั้น ในสถานที่เลวร้ายเช่นนี้ ก็ดูเหมือนว่าจะไม่มีสิ่งมีชีวิตระดับภัยพิบัติทางธรรมชาติอยู่เลย หากคุณเผชิญกับสิ่งมีชีวิตระดับภัยพิบัติทางธรรมชาติ หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากชุดสวรรค์นำโชค โจวเหวินก็สามารถต้านทานได้โดยใช้วิธีการจำกัดมาก

ก่อนที่สัตว์ร้ายเปื้อนเลือดจะกระแทกเข้ากับกำแพง น้ำแข็งภายนอกก็แตกกระจายเช่นกัน และร่างกายของมันก็ไม่ได้รับผลกระทบมากนัก แต่ดูเหมือนว่าจะแข็งไปเล็กน้อย

ปีนขึ้นจากพื้นดิน เขย่าน้ำแข็งที่บดบนตัว เปิดปากที่เหมือนนก ร้องกรี๊ดประหลาด สร้างเป็นคอยล์เสียง UU อ่านว่า www. uukanshu.com อย่างรวดเร็ว

นางฟ้ากล้วยเห็นได้ชัดว่าโกรธเล็กน้อย เขาโดดออกจากใบตองและบินไปหาโจวเหวิน เขาคว้าพัดกล้วยที่แปลงร่างด้วยใบตองไว้ในมือข้างหนึ่งและพัดสัตว์ประหลาดทั้งสองตัว

ลมจันทรคติอันน่าสะพรึงกลัวพัดผ่าน เลือดจากธารน้ำถูกแช่แข็ง และแม้แต่วงโซนิกก็ถูกแช่แข็งในอากาศ เริ่มจากนางฟ้ากล้วย พื้นที่แช่แข็งรูปพัดขนาดใหญ่ถูกสร้างขึ้นในทันที สิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวระดับ **** สองระดับถูกแช่แข็งเป็นประติมากรรมน้ำแข็งและบินออกไป

ร่างของพวกเขาไปกระแทกกับกำแพงวิหารเลือดและกระดูก ครั้งนี้ พวกเขาไม่สามารถทุบน้ำแข็งด้านนอกได้ แต่ก็ไม่สามารถทำลายวิหารได้

บูม! บูม!

เมื่อถูกพัดพาไปด้วยพัดของ Banana Immortals วิหารกระดูกเลือดนับร้อยแห่งในพื้นที่เยือกแข็งก็เปล่งเปลวโลหิตสีดำอันน่าสะพรึงกลัวออกมา และเงาโลหิตสีดำและสีแดงอันน่าสะพรึงกลัวก็พุ่งออกมาจากวิหาร

เงาเลือดสีดำและสีแดงทุกอันส่งกลิ่นอายของความหวาดกลัว และไม่ต้องสงสัยเลยว่าเงาเหล่านั้นต้องอยู่ในระดับที่น่ากลัว

โจวเหวินมองไปรอบๆ และไม่เห็นสิ่งมีชีวิตที่มีระดับความหวาดกลัวต่ำกว่านี้เลย และเขายิ่งประหลาดใจมากขึ้นไปอีก: “เกิดอะไรขึ้นในหยางเฉิง ทำไมถึงมีระดับความหวาดกลัวมากมายขนาดนี้?”