I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1378

“ฉันเชื่อในวิสัยทัศน์ของคุณและรู้ว่าคุณทำอะไรได้บ้าง แม้ว่าคุณจะเปลี่ยนโฆษกคนอื่น คุณก็ทำได้ไม่ดีไปกว่าฉัน” เจียงหยานพูดโดยไม่กลัว ไม่ถ่อมตัวหรือกดดัน

“ลูกบาศก์รูบิกอยู่อันดับสองจากล่างสุด ส่วนสกายทาวเวอร์ถูกทำลาย แม้แต่รัฐบาลกลางก็ยังไม่สามารถควบคุมมันได้ นี่คือสิ่งที่คุณสามารถทำได้” กวงอิงพูดอย่างดูถูก

“การจะควบคุมรัฐบาลกลางให้เชี่ยวชาญนั้นยากเพียงใด แต่การที่ฉันจะควบคุมรัฐบาลกลางให้เชี่ยวชาญนั้นมีประโยชน์อะไร ตระกูลใหญ่ทั้งหกตระกูลนั้น เราจำเป็นต้องควบคุมจริงๆ แต่ถึงแม้จะใช้วัดมานานหลายปีแล้ว พวกเขาก็ยังไม่สามารถควบคุมตระกูลใหญ่ทั้งหกตระกูลได้อย่างสมบูรณ์ ไม่ต้องพูดถึงฉันที่ดูแล Guardian League มาหลายปีแล้ว”

หลังจากหยุดชั่วครู่ เจียงหยานก็พูดต่อ “อันดับปัจจุบันของลูกบาศก์รูบิกไม่ได้มีความหมายอะไรเลย ถ้าฉันต้องการ ฉันก็สามารถติดอันดับสามอันดับแรกได้แล้ว แต่สามอันดับแรกล่ะ เป้าหมายของฉันคืออันดับหนึ่ง คุณก็เช่นกัน ไม่ใช่เหรอ ไม่มีอันดับหนึ่ง ไม่ว่าอันดับจะสูงแค่ไหน ฉันก็ต้องใช้เวลาสังเกตมากกว่านี้ แน่นอนว่าหากคุณเต็มใจที่จะให้ความช่วยเหลือจากพลังที่แข็งแกร่ง ฉันเชื่อว่าตอนนี้การขึ้นไปถึงอันดับหนึ่งไม่ใช่เรื่องยาก”

“สำหรับการทำลายหอคอยทงเทียนนั้น ถือเป็นการละทิ้งหน้าที่ของฉันจริงๆ แต่จากจุดที่หอคอยทงเทียนถูกทำลาย คุณควรจะเข้าใจว่าฉันกำลังเผชิญหน้ากับศัตรูประเภทไหน นอกจากนี้ ยังควรเห็นมันผ่านลูกบาศก์รูบิกด้วย มันเป็นเพียงพลังระดับความกลัว และมันยากที่จะแข่งขันกับมนุษย์ที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากทำอะไร แต่เป็นเพราะความแข็งแกร่งของฉันยังไม่เพียงพอ”

“เจ้าต้องการอะไรอีก? ผู้พิทักษ์ระดับภัยพิบัติ? ถ้าข้าสามารถทิ้งผู้พิทักษ์ระดับภัยพิบัติลงบนพื้นโลกได้โดยตรง เจ้าจะทำอย่างไร? แม้ว่าจะมอบให้กับหมู ก็สามารถกวาดล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมดได้” Guangying Leng Channel

“หากคุณคิดเช่นนั้น โปรดรอสักครู่แล้วดูว่าคุณต้องการเปลี่ยนโฆษกหลังจากอ่านมันหรือไม่” เจียงหยานไม่ได้รับผลกระทบจากอารมณ์ของแสงและเงา และเธอยังคงเฉยเมย

“คุณกำลังมองอะไรอยู่” กวงอิงถามด้วยสีหน้าขมวดคิ้ว

“มนุษย์ คู่ต่อสู้ของฉัน” เจียงหยานตอบ

“จักรพรรดิหรือโจร? เจ้าต้องการให้ข้าช่วยจัดการกับพวกมันหรือไม่? นี่คือสิ่งที่เจ้าควรทำ ไม่เช่นนั้นเจ้าจะทำอย่างไร?” กวงอิงกล่าวอย่างเฉยเมย

“ไม่” ดวงตาของเจียงหยานหันไปที่ด้านนอกของหอคอยเทียนเทียน ในขณะนี้ ดูเหมือนว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงแปลกๆ เกิดขึ้นในความมืด หลังจากเหลือบมอง เจียงหยานก็พูดต่อไปว่า “ความสามารถที่ทำได้มากมายขนาดนั้นมันยอดเยี่ยมแค่ไหน” ฉันสามารถจัดการกับจักรพรรดิคนหนึ่งได้ บวกกับราชาโจร ฉันก็สามารถหาวิธีได้เช่นกัน แต่ถ้ามีมนุษย์เช่นนี้มากขึ้นเรื่อยๆ คุณไม่คิดเหรอว่าความช่วยเหลือที่คุณให้จะมีบทบาทต่อหน้ามนุษย์เช่นนี้ มันใหญ่โตอย่างที่คุณคิดไม่ใช่หรือ”

“นายกำลังล้อเล่นอยู่เหรอ มนุษย์อย่างจักรพรรดิและราชาโจร มีมนุษย์สักกี่คนที่สามารถหาเจอ” กวงอิงกล่าวด้วยความไม่พอใจอย่างยิ่ง

“ฉันไม่รู้ว่ามีกี่ตัว แต่มีตัวหนึ่งอยู่ที่นี่แล้ว” เจียงหยานมองไปทางอื่นแล้วพูดอย่างใจเย็น

แสงและเงาไม่สามารถช่วยอะไรได้นอกจากมองลงมาจากดวงตาของ Jiang Yan และมองเห็นบางสิ่งบางอย่างที่กำลังเคลื่อนตัวเข้ามาจากระยะไกลบนท้องฟ้า

ลองมองดูใกล้ๆ ก็สังเกตเห็นทันทีว่าเห็นใบตองคล้ายกล้วยค่อยๆ เลื่อนไปในท้องฟ้า ราวกับว่าท้องฟ้ากับน้ำคือสิ่งเดียวกันและมีเรือแล่นไปในท้องฟ้า

ในตำแหน่งท้ายเรือ มีหญิงสาวสวยสวมชุดผ้าโปร่งเหมือนนางฟ้า และโบกแขนเสื้อเหมือนคนพายเรือ

ชายหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่ที่หัวเรือ จ้องมองไปไกลๆ ไปยังสกายทาวเวอร์ที่กำลังจะสร้างขึ้น

“มนุษย์คนนั้นไม่ใช่คนที่ผ่านสนามมิติของดาวศุกร์มาได้ด้วยโชคช่วย อย่าบอกนะว่าแกยังจัดการกับคนแบบนี้ไม่ได้ด้วยซ้ำ ให้ฉันช่วยไหม ถ้าเป็นอย่างนั้น แกก็ไม่มีค่าอะไรเลย กวงอิงจำโจวเหวินได้และเยาะเย้ย

“อย่ากังวล คุณดูใหม่อีกครั้ง” เจียงหยานกล่าว

พบว่าโจวเหวินปรากฏตัวขึ้น แม่มดเลือด ตงซี และอุเอสึกิ นาโอะ ต่างก็มีใจแน่นแฟ้น แต่ก็ชัดเจนว่ามีเพียงโจวเหวินคนเดียวเท่านั้นที่อุ้มเขาไว้ หรือสัตว์เลี้ยงที่เป็นเพื่อนก็โล่งใจเล็กน้อย

“โจวเหวิน คุณกล้ามาที่นี่ได้ยังไง” ตงซื่อจ้องมองโจวเหวินแล้วกัดฟัน

ฤๅษีถูกฆ่า โจวเหวินถือได้ว่าเป็นศัตรูของพันธมิตรผู้พิทักษ์ และตงซื่อยังปรารถนาที่จะตบมันด้วยซ้ำ

โจวเหวินยิ้มและยืนบนใบตอง สังเกตการแสดงออกของตงซื่อ พยายามอนุมานความคิดภายในของตงซื่อ

การฟังสิ่งที่คุณได้ยินนั้นต้องอาศัยความผันผวนทางจิตใจที่รุนแรงมาก หากคุณมีอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะได้ยินสิ่งที่คุณได้ยิน

และแม้ว่าคุณจะได้ยินมัน มันก็เป็นแค่ความสามารถ สิ่งที่โจวเหวินต้องการไม่ใช่ความสามารถที่แท้จริง แต่เป็นความสามารถในการรับรู้ที่เฉียบคมของเขาเองและความสามารถในการควบคุมสภาพจิตใจของศัตรู การรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่เพียงอย่างเดียวนั้นไม่เพียงพอ

โจวเหวินต้องการที่จะเข้าถึงอาณาจักรแห่งการสมคบคิดสังหาร แต่ยังต้องพึ่งพาตัวเอง

จากการสังเกตคำพูดและการกระทำของตงซื่อและการแสดงออกที่ละเอียดอ่อนบนใบหน้าของเขา โจวเหวินได้ค้นพบหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อน

ปรากฏว่าอารมณ์ของคนๆ หนึ่ง ~ www.mtlnovel.com ~ ไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิด แม้ว่าการแสดงออกทางสีหน้าจะมีมากที่สุด แต่การมองอารมณ์ของคนๆ หนึ่งจริงๆ ภาษากายมีมากกว่าการแสดงออก

นอกจากความโกรธแล้ว มันเป็นเรื่องยากที่จะมองเห็นอารมณ์อื่นๆ บนใบหน้าของ Dongse แต่จากภาษากายของเธอ เธอสามารถตีความสิ่งต่างๆ ได้มากกว่านั้น

ตัวอย่างเช่น โจวเหวินสังเกตเห็นว่าแม้ว่าตงซื่อจะแสดงความโกรธ แต่ขาของเธอกลับอยู่ในท่าพับขา นี่ไม่ใช่การแสดงออกถึงการรุกราน อย่างน้อย ท่าทางของเธอก็ไม่เอื้อต่อการโจมตี

อนุมานได้ว่าโจวซื่อในหัวใจตงซื่อหวั่นเกรงว่ายังคงมีความกลัวเล็กน้อยอยู่ในจิตใต้สำนึก

แน่นอนว่านี่เป็นรายละเอียดที่คนที่มีจิตใจค่อนข้างบอบบางสามารถมองเห็นได้ โจวเหวินต้องการเห็นว่ามันไม่ใช่เรื่องยากและต้องการไปให้ไกลกว่านั้น การตีความข้อมูลภายในจากภาษากายอย่างสมบูรณ์แบบนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย

โจวเหวินไม่รู้ว่านี่คือหนทางที่ถูกต้องหรือไม่ แต่ไม่ว่าจะอย่างไร ในที่สุดก็ถือเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี ไม่ว่าเส้นทางจะถูกหรือผิดก็ขอให้มีเป้าหมาย ทิวทัศน์ริมทางก็เป็นผลดี

เมื่อเห็นโจวเหวินไม่พูดอะไร เขาก็ยืนบนใบตองที่เหมือนเรือและมองดูเธอจากด้านบน ท่าทางของเขาช่างน่าสนใจ และเขาอดไม่ได้ที่จะโกรธจัด: “ถ้าเขาล้มลง คนนอกก็ไม่มีทางที่จะหยิ่งผยองได้”

ผู้พิทักษ์ระดับความหวาดกลัวหลายสิบคนรวมตัวกันในบริเวณใกล้เคียง และหลังจากได้รับคำสั่ง พวกเขาทั้งหมดก็เริ่มรวบรวมความแข็งแกร่งเพื่อยิงโจวเหวินลงมาจากท้องฟ้า

“ข้าจะต้องทำอย่างไรถึงจะทำให้คู่ต่อสู้รู้สึกแย่ยิ่งกว่าความตาย” ความคิดของโจวเหวินซินเปลี่ยนไป และในเวลาเดียวกัน ก๊าซดาบที่มองไม่เห็นก็ปรากฏขึ้น ปรากฏขึ้นและหายไป เหมือนกับดวงดาวที่กระพริบบนท้องฟ้า ทันใดนั้น พื้นที่ใกล้เคียงก็ถูกท่วมท้น และพื้นที่ทั้งหมดใกล้กับหอคอยทงเทียนก็ถูกห่อหุ้ม