I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1406

“ในเมื่อคุณรู้ว่าฉันเกิดที่เต๋อฟู คุณคิดหรือว่าฉันจะไม่รู้เลยว่าสถานที่แห่งนี้เดิมทีเป็นสุสานของจวงจื่อ?” โจวเหวินพูดอย่างเย็นชา

“มีอะไรผิดปกติกับหลุมศพของจวงจื่อหรือเปล่า” วูดส์ถามด้วยสีหน้างุนงง

“ในฐานะหนึ่งในตัวแทนของลัทธิเต๋า ดินแดนมิติเช่นนี้จะปลอดภัยอย่างที่เห็นหรือไม่ ข้าเกรงว่าเมื่อไม่สามารถขุดเหมืองหยวนจิงได้ ชีวิตของเราจะต้องถูกส่งมาที่นี่” โจวเหวินไม่ได้เอ่ยถึงความตาย เพราะเขายังคงต้องการทำธุรกิจนี้ต่อไป

วูดส์ได้ยินโจวเหวินพูดแบบนี้ก็รู้สึกกังวลใจเล็กน้อย หากโจวเหวินเห็นอะไรผิดปกติ เทียนยี่คงแก้ไขอะไรไม่ได้

คุณโจว คุณค่อนข้างลำเอียงไปหน่อย เราพบว่าเหมืองหยวนจิงที่นี่มีมานานแล้ว ตอนนี้คุณได้เห็นแล้ว ไม่มีปัญหาอะไรที่นี่ ถ้าคุณไม่เชื่อ คุณสามารถอยู่ต่อได้สองวัน หรือจะลองขุดเหมืองหยวนจิง ครอบครัวเคปของเราจะไม่ปลอมแปลงหรือทำสิ่งที่ละเมิดสัญญาเด็ดขาด” วูดส์ เจิ้งหรง กล่าว

“ตามที่ท่านว่า เราจะอยู่ที่นี่ต่ออีกสองสามวัน ถ้าไม่มีปัญหาอะไร เราจะโอนเทียนยี่ให้ท่านทันที” โจวเหวินพูดอย่างแผ่วเบา

วูดส์กรีดร้องในใจอย่างลับๆ เขาแค่อยากขจัดความสงสัยของโจวเหวิน ไม่คิดว่าโจวเหวินจะอยากอยู่ที่นี่จริงๆ ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันเกรงว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ

“แน่นอน” วูดส์พูด แต่เขากลับรู้สึกวิตกกังวลในใจ คิดว่าจะทำอย่างไรให้โจวเหวินส่งมอบพลังเหนือสวรรค์ได้เร็วกว่านี้

“เถ้าแก่ ไปเตรียมตัวเถอะ หาที่กางเต็นท์ดีๆ รับรองคุณวูดส์สนุกแน่ พวกเขาเป็นแขกจากแดนไกล ไม่ควรมองข้าม” โจวเหวินพูดกับอันเซิงที่อยู่ข้างๆ

อัน เซิ่งซินเข้าใจความคิดนี้ และปล่อยให้ผู้คนหาสถานที่ตั้งแคมป์ และปล่อยให้ผู้คนกลับไปขนเสบียง ดูเหมือนว่าจะอาศัยอยู่ที่นี่

วูดส์รู้สึกกังวลแต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้

คุณโจว คุณสามารถอยู่ที่นี่ได้นานเท่าที่คุณต้องการ แต่เราไม่สามารถยืดเวลาข้อตกลงนี้ออกไปได้ตลอดเวลา? เรารู้ว่าคุณโจวไม่ใช่คนประเภทที่ไม่พูดถึงเจตนารมณ์ของสัญญา แต่คุณต้องกำหนดเส้นตายให้เราด้วยเหรอ? ยังคงรออยู่ เราต้องกลับไปสารภาพ “วูดส์อดทน เอียงข้าง

“จำกัดเวลาเพียงห้าวันเท่านั้น ตราบใดที่ไม่มีอะไรผิดปกติกับห้าวันนี้ ฉันจะโอนเทียนยี่ให้คุณทันทีเพื่อดำเนินการซื้อขายให้เสร็จสิ้น” โจวเหวินกล่าว

วูดส์รู้ว่าเขาไม่สามารถรอได้ห้าวัน แล้วอีกสี่วันต่อมา ทุ่งมิติแห่งนี้ก็จะเปลี่ยนไป และเมื่อถึงเวลานั้น ตะกร้าไม้ไผ่ก็จะว่างเปล่า

แต่วูดส์คิดไม่ออกเลยว่าจะมีวิธีไหนที่จะทำให้โจวเหวินโอนเทียนยี่ให้เขาทันที

ขณะที่หนังศีรษะของวูดส์กำลังจะระเบิด จู่ๆ เจ้าหน้าที่ก็ขับรถทับสัตว์เลี้ยงที่เป็นเพื่อนของเขา เขาดูอับอายมาก และมีบาดแผลหลายแห่งตามร่างกาย

“ท่านอาจารย์เหวิน ร้อยโทอัน ไม่ดีเลย สัตว์ต้องห้ามจำนวนมากปรากฏตัวขึ้นในถ้ำหลงเหมิน ฉินตูถงกำลังนำทัพซันเซ็ตไปต่อต้านและสูญเสียกำลังพลไปจำนวนมาก กรุณากลับไปสนับสนุนโดยด่วน” สัตว์เลื้อยคลานรีบวิ่งไปหาโจวเหวินและตะโกน

“อะไรนะ!” ทั้งโจวเหวินและอันเซิงตกตะลึง และเมื่อพวกเขาลุกขึ้น พวกเขาก็ลุกขึ้นและลุกขึ้นอีกครั้ง

“คุณโจว คุณไปไม่ได้ครับ ตามข้อตกลงของเรา เราพาคุณไปที่เหมืองหยวนจิงแล้ว คุณจะออกไปจากที่นี่ไม่ได้จนกว่าจะส่งมอบสัตว์เลี้ยงของเทียนยี่” วูดส์และคนอื่นๆ รีบหยุดโจวเหวินทันที

ขณะนั้น วูดส์รู้สึกดีใจมากในใจ: “มันดีจริงๆ ที่ได้ช่วยฉัน!”

“ท่านอาจารย์เหวิน ไม่เช่นนั้นท่านก็อยู่ที่นี่ ข้าจะพาพี่น้องกลับไปช่วย” อันเซิงกล่าวอย่างกระตือรือร้น

“ร้อยโทอัน ไม่นะ ผู้ว่าราชการฉินกล่าวว่าอาจเกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติ และอาจารย์เหวินต้องกลับไป ไม่เช่นนั้นลั่วหยางอาจไม่สามารถรักษามันไว้ได้… อาจารย์เหวิน โปรดกลับไปเร็วๆ นี้… มันสายเกินไปแล้ว… “เจ้าหน้าที่กำลังจะร้องไห้

“อาจารย์เหวิน!” อันเซิงมองดูโจวเหวินด้วยความกังวลเช่นกัน

โจวเหวินยังคงลังเล: “นี่คือสุสานของจวงจื่อในอดีต ฉันรู้สึกเสมอว่าที่นี่ไม่เรียบง่ายอย่างนั้น”

“อนิจจา คุณโจว ท่านกังวลมากจริงๆ ไม่อย่างนั้นลั่วหยางจะเดือดร้อนแน่ เราจะพยายามอย่างเต็มที่ ส่วนที่เหลือของหยวนจิงที่นำมาในครั้งนี้จะมอบให้ท่านด้วย ส่วนนี้ก็มีไข่มาด้วย ท่านก็รับกลับคืนมาด้วย มันคือน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ ของพวกเรา หวังว่าจะช่วยให้ลั่วหยางผ่านพ้นความยากลำบากไปได้”

วูดส์ชี้ไปที่หุบเขาแล้วพูดว่า “ที่นี่มันใหญ่มาก คุณเห็นพื้นเบื้องล่างได้ในพริบตา ถ้ามีอะไรผิดปกติ คุณน่าจะเห็นมันแล้ว ถึงแม้ว่าจะมองไม่เห็นก็ตาม มีคนเดินผ่านไปมาหลายครั้ง อันตรายเกิดขึ้นมานานแล้ว และคุณจะไม่รอจนถึงตอนนี้ ถ้าคุณไม่กังวล แค่หันกลับไปอีกสักสองสามครั้ง ให้แน่ใจว่าไม่มีปัญหาอะไร แล้วทำธุรกรรมให้เสร็จ เราจะไปลั่วหยางกับคุณเพื่อช่วยคุณต่อต้านสิ่งมีชีวิตมิติต้องห้าม อีกอย่าง อยู่ที่ลั่วหยางสองสามวัน ถ้ามีปัญหาอะไรจริงๆ คุณยังไม่สายเกินไปที่จะมาหาเรา”

ตอนนี้วูดส์ต้องการหลอกเทียนยี่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และฉันจะพูดถึงเรื่องนี้ในภายหลัง

“อาจารย์เหวิน ภาพรวมสำคัญมาก” เมื่อเห็นว่าโจวเหวินยังคงลังเลอยู่ อันเซิงจึงโน้มน้าวอย่างกังวล

“โอเค ทำตามที่คุณวูดส์บอกเถอะ” โจวเหวินกัดฟัน เดินไปหาวูดส์ จับมือวูดส์ และดูเหมือนจะซาบซึ้งใจ “ผมจะไม่พูดอะไรอีกแล้ว ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือนะครับ คุณวูดส์ คุณเป็นคนดีมากเลย”

ก่อนจะรอให้วูดส์พูดอะไร โจวเหวินก็ปล่อยมือและพูดกับอันเซิงว่า “อาเฉิง รีบย้ายทุกอย่างกลับเร็ว พวกเราจะกลับไปช่วยทันที”

“คุณโจว ชุดนั้น…” วูดส์รู้สึกวิตกกังวลเล็กน้อย

“ปล่อยให้พวกเขาย้ายสิ่งของ แล้วฉันจะส่งต่อให้คุณ” โจวเหวินกล่าวว่าเขาเริ่มใช้พลังชีวิต ใบหน้าของเขาแดงก่ำ และเขากำลังใช้ความสามารถต้องห้าม

วูดส์เห็นว่าโจวเหวินกำลังจะเปลี่ยนเสื้อผ้า ~ www.mtlnovel.com ~ การป้องกันไม่ให้อันเซิงขยับสิ่งของไม่ใช่เรื่องดี ดังนั้นเขาจึงต้องยืนอยู่ตรงหน้าโจวเหวินและรอให้เขากลับเสื้อผ้า

เนื่องจากการโอนย้ายสัตว์เลี้ยงที่เกี่ยวข้องนั้นมีค่าใช้จ่ายไม่น้อย วูดส์จึงคิดว่าถึงแม้โจวเหวินจะมีความสามารถพิเศษ ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆ เลย โจวเหวินดูเหมือนปกติ

โจวเหวินวิ่งต่อไป แต่ไม่ได้ตั้งใจจะยิง ทุกอย่างกำลังจะเคลื่อนตัวไปตรงนั้น วูดส์อดไม่ได้ที่จะถาม แต่จู่ๆ โจวเหวินก็ยื่นมือออกมากดหน้าอกตัวเอง

“มา!” จู่ๆ วูดส์ก็กลืนคำพูดที่อยู่ใกล้ปากของเขาลงไป รอที่จะรับสัตว์เลี้ยงที่เกี่ยวข้อง

แต่หลังจากรอสักพัก ใบหน้าของโจวเหวินก็เริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ แต่วูดส์ไม่รู้สึกว่าสัตว์เลี้ยงของเพื่อนหันกลับมาเลยแม้แต่น้อย และสิ่งของเกือบทั้งหมดตรงนั้นถูกอันเซิงเคลื่อนย้ายไปแล้ว

วูดส์รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติและกำลังจะพูด แต่เขาได้ยินโจวเหวินตะโกนว่า “ไป!”

จู่ๆ วูดส์ก็รู้สึกว่ามีพลังงานบางอย่างถูกส่งผ่านเข้าสู่ร่างกายของเขา และพลังงานของสัตว์เลี้ยงที่เกี่ยวข้องก็ไหลเข้าสู่ร่างกายของเขาด้วยความปิติยินดีอย่างกะทันหัน

ในไม่ช้า สัตว์เลี้ยงคู่ใจก็ถูกย้ายไปที่วูดส์ และโจวเหวินก็พูดหน้าซีด: “คุณวูดส์ ดูสิ สัตว์เลี้ยงคู่ใจที่เราพูดไปก่อนหน้านี้ใช่ไหม อย่าเข้าใจผิด”

“ใช่ ใช่ มันเป็นสัตว์เลี้ยงที่เหมือนความกลัวของสวรรค์และมนุษย์ ขอบคุณมาก คุณโจว คุณโอเคไหม” วูดส์ยืนยันหลายครั้ง ทักษะนั้นเหมือนกับที่เขียนไว้ในสัญญา มันกลายเป็นเสื้อผ้าของบุรุษสวรรค์และสวมใส่บนร่างกาย และมันก็เหมือนกับที่โจวเหวินสวมใส่ทุกประการ ฉันจึงโล่งใจ

“เมื่อธุรกรรมเสร็จสิ้นแล้ว ฉันจะกลับไปสนับสนุนก่อน จากนั้นจึงจะมีโอกาสให้ความร่วมมืออีกครั้ง” โจวเหวินและวูดส์ดำเนินการส่งมอบและสัญญาเสร็จสิ้น และจากที่นี่ไปกับอันเซิง