I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1449

โจวเหวินถือกล่องวิเศษไว้และไม่กล้าที่จะขยับตัวอีกต่อไป รอให้โคมไฟคริสตัลเปลี่ยนจังหวะ

จำนวนโคมคริสตัลค่อยๆ เปลี่ยนแปลง และในไม่ช้าก็กลับมาเป็น 9 และในที่สุดก็กลับคืนสู่สภาพเดิม จากนั้นก็เห็นด้านข้างของสวน ประตูเมื่อเข้าไปในวิหารก็ปรากฏขึ้น

โจวเหวินผลักประตูออกไป แต่ดันไม่สำเร็จ ด้วยความที่รู้ว่ามีเพียงซูอี้เท่านั้นที่จะเปิดได้ เขาจึงปล่อยซูอี้และหลิวหยุนไป

ซูอี้ยังคงหลงใหลในกลิ่นหอมและพลังอื่นๆ ของโจวเหวิน พลังลมปราณของเธอดีขึ้นมาก พลังคำสาปในร่างกายของเธออ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด และเธอก็มีแรงต้านทานต่อเสน่ห์ของโจวเหวินอยู่บ้าง อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้สนใจโจวเหวินเลย แม้จะดอกท้อ แต่จิตวิญญาณของเขากลับแข็งทื่อไปบ้าง

“พี่ชาย เราจะเปิดประตูได้อย่างไร” โจวเหวินปล่อยให้ซูยี่ที่เชื่อฟังพยายามเปิดประตู แต่ก็ไม่สามารถผลักประตูเปิดออกได้

“ให้มือของเธอถูกกดลงบนยูนิคอร์นที่ประตูเพื่อเจาะผิวหนัง และมีเพียงเลือดของเธอเท่านั้นที่สามารถเปิดประตูได้” หลิวหยุนกล่าว

โจวเหวินขอให้ซูอี้ลองดู ทันใดนั้น มือของซูอี้ก็กดลงบนตัวยูนิคอร์นที่มีลวดลายยูนิคอร์นอยู่ตรงหน้า ฝ่ามือของเขาถูกแทงด้วยเขาและมีรอยเลือดเปื้อน ทันใดนั้นประตูก็เปิดช่องว่างออก

คนหลายคนในโจวเหวินรีบจับซู่ยี่แล้วไล่พวกเขาออกไปจากวัดด้วยกัน

หลังจากออกจากวัด โจวเหวินก็ตกตะลึงทันที ทำให้ทีมงานที่มองไปรอบๆ ไม่เห็นเขา

“เรื่องพวกนี้ปล่อยให้คุณจัดการไปก่อน ฉันจะจัดการกล่องวิเศษก่อน” โจวเหวินพูดกับหลี่เสวียนแล้วเดินตรงไปที่ทางออกของพระราชวังวิเศษ

หลังจากเทเลพอร์ตออกจากพระราชวังเวทมนตร์ โจวเหวินก็ส่งไปที่ดวงจันทร์โดยตรง

“แม่ไทอิน ท่านรู้ไหมว่านี่คืออะไร” โจวเหวินมาที่วัดของแม่ไทอินพร้อมกับกล่องวิเศษ

เสียงของไทอินดังออกมาจากวัด: “มันดูเหมือนวัตถุอวกาศ”

โจวเหวินเล่าถึงที่มาของกล่องวิเศษให้แม่ไท่อินฟัง หลังจากฟังแล้ว แม่อี้หยินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวว่า “ตามตำนานและนิทานปรัมปรา กล่องวิเศษนี้มีสองความเป็นไปได้ แต่ดูเหมือนว่ามันไม่น่าจะเกิดขึ้นกับภัยพิบัติทางธรรมชาติ ความเป็นไปได้อย่างที่สองคือสิ่งมีชีวิตจากภัยพิบัติทางธรรมชาติติดอยู่ในกล่องวิเศษ เมื่อกล่องวิเศษถูกเปิดออก สิ่งมีชีวิตจากภัยพิบัติทางธรรมชาติที่อยู่ข้างในจะหลบหนีออกมาและก่อให้เกิดภัยพิบัติครั้งใหญ่ สำหรับฉันแล้ว ความเป็นไปได้อย่างหลังมีความเป็นไปได้สูงมาก”

“ในกรณีนี้ อาจมีสิ่งมีชีวิตมิติสิบที่มีคุณลักษณะหายนะอยู่ด้วย เป็นไปได้ไหมที่จะใช้สิ่งมีชีวิตจากภัยพิบัติในลูกบาศก์รูบิกเพื่อสร้างของเหลวในตำนาน? แล้วใช้มันเพื่อเซี่ยวฉาน?” โจวเหวินคิดและถาม

“เว้นแต่คุณจะมีความสามารถในการปราบปรามสิ่งมีชีวิตระดับ Scourge ที่ไม่ทราบจำนวนอยู่ภายในนั้น คุณก็ไม่จำเป็นต้องคิดถึงมัน จากมุมมองของตำนานและนิทานปรัมปรา สิ่งมีชีวิตระดับ Scourge ในกล่องเวทมนตร์นั้นอาจไม่ใช่ระดับ Scourge ทั่วไป และเป็นไปไม่ได้ที่จะมีมากกว่าหนึ่งตัว ไม่เช่นนั้น ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะก่อให้เกิดหายนะครั้งใหญ่เช่นนี้” ไท่หยินเหนียงกล่าวอีกครั้ง: “ยิ่งไปกว่านั้น ดังที่ข้าได้กล่าวไปแล้ว การทำให้ตำนานเป็นของเหลวด้วยสิ่งมีชีวิตระดับตำนานนั้นดีกว่า มิฉะนั้นร่างกายของหวังชานอาจไม่สามารถต้านทานได้”

โจวเหวินรู้สึกหดหู่เล็กน้อย ขณะถือกล่องวิเศษไว้และถามว่า “คุณคิดอย่างไรกับสิ่งนี้?”

“คุณจะทำอะไรได้อีก ถ้าคุณไม่มีความสามารถเพียงพอที่จะทำลายสิ่งที่อยู่ข้างใน ก็จงปิดผนึกมันไว้ตลอดกาล และอย่าพยายามเปิดมันอีก” ไทหยินเหนียงกล่าว

โจวเหวินได้ยินดังนั้นและรู้ว่ากล่องวิเศษไม่ควรเปิดเลย ดังนั้นเขาจึงส่งมันเข้าไปในลูกปัดโกลาหลและปิดผนึกไว้ในมุมหนึ่ง

เขาออกจากดวงจันทร์และกลับมายังลั่วหยางพร้อมกับบัด

เมื่อเขามาถึงห้องของเขา โจวเหวินก็สนใจที่จะดูสัตว์เลี้ยงสี่ตัวที่เพิ่งได้มาใหม่ที่เกี่ยวข้องกับภัยพิบัติทางธรรมชาติในโทรศัพท์มือถือของเขา

ชุดผ้าไหมทองคำวัลแคน: ระดับภัยพิบัติ (จำกัดเฉพาะการใช้เพื่อชะตากรรมของลูกสาวผู้เคราะห์ร้าย)

Warband: ระดับ Scourge (จำกัดเฉพาะการใช้ชะตากรรมของลูกสาวที่ถึงวาระ)

สร้อยคอพระอาทิตย์: ระดับความหายนะ (จำกัดเฉพาะลูกสาวผู้เคราะห์ร้ายของ Doom)

Nether Ring: Scourge (จำกัดเฉพาะชะตากรรมของลูกสาวที่ถึงวาระสุดท้าย)

หลังจากอ่านคุณสมบัติของไข่สี่ฟองจากภัยพิบัติทางธรรมชาติ โจวเหวินก็รู้สึกหดหู่ใจและอยากอาเจียนเป็นเลือดทันที สัตว์เลี้ยงทั้งสี่นี้ถูกจำกัดการใช้งานเฉพาะผู้เข้าแข่งขันเท่านั้น ถึงแม้ว่าเขาจะได้สัตว์เลี้ยงทั้งสี่นี้มา หากไม่มีการช่วยชีวิตพิเศษ ก็ไม่สามารถเรียกมันออกมาได้เลย

“น่าเสียดายจริงๆ!” โจวเหวินศึกษาคุณสมบัติของไข่จากภัยพิบัติธรรมชาติทั้งสี่ใบอย่างละเอียด และมันก็ดีมากจริงๆ แต่น่าเสียดายที่เขาใช้มันไม่ได้

“โชคชะตาของหวางชานมีคุณลักษณะแห่งหายนะ แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่ธิดาแห่งหายนะ ข้าไม่รู้ว่านางจะสามารถเรียกสัตว์เลี้ยงคู่ใจทั้งสี่ตัวนี้ออกมาได้หรือไม่” โจวเหวินซวินคิดว่ายังมีเวลาในอนาคต

อย่างไรก็ตาม โจวเหวินไม่ได้วางแผนที่จะไปตอนนี้ ส่งผลให้ระดับเลเวลของหวางชานต่ำเกินไป ดังนั้นการมีสัตว์เลี้ยงที่เกี่ยวข้องกับภัยพิบัติทางธรรมชาติเหล่านี้จึงไม่ใช่เรื่องดีสำหรับเธอ

ประการที่สอง โจวเหวินก็มีปัญหาใหญ่ที่ต้องแก้ไขเช่นกัน หลังจากได้รับพรแห่งพลังเหล่านั้นจากวิหารแพนโดร่า ไม่ว่าโจวเหวินจะไปที่ไหน ตราบใดที่มีคนเห็นเขา เขาก็จะดูเหมือนสัตว์ร้ายที่โหดเหี้ยม ขนดกทั้งนั้น

สิ่งมีชีวิตที่อยู่เหนือระดับความกลัวจะมีความต้านทานต่อพลังเหล่านี้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

“คุณต้องแก้ปัญหาของคุณ” โจวเหวินไม่กล้าที่จะออกไปข้างนอกตอนนี้ เขาอาจจะมีวิธีบางอย่าง

รวมถึงการใช้ Tingting และ Taishangkaitianjing ก็ไม่มีทางแก้ไขปัญหาในร่างกายได้

ท้ายที่สุดแล้ว พลังเหล่านี้ล้วนเป็นผลดีต่อโจวเหวิน ไม่ใช่พลังร้ายกาจเช่นคำสาป ปีศาจและวิญญาณร้ายก็แทบไม่มีผลอะไรเลย

โจวเหวินคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และไม่คิดว่าจะหาทางลบพลังแปลกๆ เหล่านี้ออกไปจากตัวเขาได้อย่างสมบูรณ์

“ท่านเหวิน มีดไม้ไผ่ของท่านหล่อใหม่แล้ว” อันเซิงนำกล่องสี่เหลี่ยมมาที่ลานบ้านของโจวเหวิน

โชคดีที่พลังแบบนั้นแทบไม่มีผลกับอันเซิงเลย ไม่กี่วันที่ผ่านมา อันเซิงส่งอาหารให้และไม่กล้าให้ใครเข้าไปในลานบ้าน

“ปล่อยไว้ตรงนั้น” โจวเหวินไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะสนใจดาบไม้ไผ่ตอนนี้

“ลองดูกันก่อน ~ www.mtlnovel.com ~ ถ้ามีอะไรที่ไม่เหมาะสมและจำเป็นต้องแก้ไข ฉันสามารถรับคืนและให้พวกเขาแก้ไขได้” อันเซิงพูดก่อนจะวางกล่องไว้ตรงหน้าโจวเหวิน

โจวเหวินคิดถูกแล้วจึงเปิดกล่อง

หลังจากมองดูแล้วแต่ไม่ได้รับ โจวเหวินจึงถามด้วยความสงสัย “ฝักดาบไม้ไผ่ก็หล่อใหม่ด้วยเหรอ?”

“ใช่ครับ มีดกับฝักมีดถูกประกอบเข้าด้วยกัน มีดที่หล่อใหม่จะดูไม่เข้ากันกับฝักมีดเดิมเล็กน้อย และจะถูกหล่อใหม่พร้อมกัน” อันเซิงกล่าว

โจวเหวินยื่นมือออกไปเพื่อหยิบดาบไม้ไผ่ แต่เขารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

ดาบไม้ไผ่เล่มก่อนก็หนักพออยู่แล้ว แต่ดาบไม้ไผ่เล่มนี้หนักกว่าเดิม โจวเหวินถือดาบไม้ไผ่แล้วรู้สึกหนักมาก

ด้วยพละกำลังของเขา เขาคงรู้สึกได้ถึงน้ำหนัก เห็นได้ชัดว่าน้ำหนักของดาบไม้ไผ่นั้นน่าสะพรึงกลัวแล้ว

รูปร่างของดาบไม้ไผ่ในปัจจุบันดูเหมือนจะค่อยๆ ใหญ่ขึ้น และฝักดาบมีความยาวสี่ฟุต ลำตัวทั้งหมดปรากฏเป็นสีเทา ดาบไม้ไผ่รุ่นก่อนใกล้เคียงกับสีดำมากขึ้น แต่ตอนนี้เป็นสีเทาระหว่างสีดำและสีขาว ดูแปลกตา แต่คุณภาพดีมาก