I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1491

วิญญาณดาบแห่งความสยองขวัญที่ปะทุขึ้นในดาบสังหาร แม้ว่าจะเป็นจินฉีหลินก็ตาม ไม่สามารถเพิกเฉยได้

กรงเล็บของจิน ฉีหลินทักทายดาบอมตะด้วยแสงสีทองที่พร่างพราย และความเร็วดังกล่าวทำให้ภาพของโจวเหวินปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว ซึ่งแทบจะไม่สามารถแยกแยะวิถีที่แท้จริงของกรงเล็บนั้นได้

เมื่อไร!

เซียนเซียนเจี้ยนปะทะกับกรงเล็บนั้น วิญญาณการฟันดาบถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ โดยกรงเล็บ แต่กรงเล็บได้สัมผัสใบมีดของเซียนเซียนเจี้ยน แต่ถูกตัดขาดอีกครั้ง

แม้แต่เล็บของจินฉีหลินซึ่งดูเหมือนใบมีดก็ถูกตัดโดยตรงด้วยใบมีดของดาบเทพสังหาร

จู่ๆ โจวเหวินก็เข้าใจว่าความแข็งแกร่งของเขานั้นอ่อนแอกว่าจินฉีหลินมาก และเขาสามารถตัดกรงเล็บและเล็บออกได้เพราะความคมของดาบเทพสังหารนั่นเอง

โจวเหวินใช้ดาบพิฆาตในมือเปิดฉากใช้เทคนิคดาบสวนหัวใจ และด้วยความสามารถของผู้ถูกตัดสิทธิ์ ดาบแต่ละเล่มก็ฟันไปที่ยูนิคอร์นสีทอง และดาบทั้งเล่มก็ชี้ไปที่กุญแจของมัน

จินฉีหลินดูเหมือนจะรับรู้ถึงความคมกริบของเซียนเซียนเจี้ยน จึงไม่ได้ปะทะกับเซียนเซียนเจี้ยนโดยตรง มันเคลื่อนไหวราวกับภาพลวงตา เคลื่อนที่วนรอบโจวเหวินอย่างต่อเนื่อง ทำให้การโจมตีของโจวเหวินตกลงไปในช่องว่าง

แม้ว่าโจวเหวินจะใช้การเทเลพอร์ต แต่ก็ไม่สามารถตามทันความเร็วของจินฉีหลินได้

สิ่งที่น่าฉงนใจของโจวเหวินคือจินฉีหลินดูเหมือนจะไม่โจมตีด้วยกำลังทั้งหมด ดูเหมือนกำลังรออะไรบางอย่างอยู่

“รออะไรอยู่?” โจวเหวินรู้สึกงุนงงและรู้ว่าเขาไม่อาจรอเวลาต่อไปได้อีกแล้ว เขาต้องรีบจัดการจินฉีหลินให้เร็วที่สุด ไม่เช่นนั้นก็ต้องหนีจากเหล่าจวินไถให้ได้

เซียนเซียนเจี้ยนตัดแสงสีทอง ก่อนจะพุ่งเข้าหาจินฉีหลินอย่างบ้าคลั่ง ขณะที่จินฉีหลินหลบอยู่ โจวเหวินซึ่งคำนวณตำแหน่งไว้แล้ว ก็มีกระจกโบราณอยู่ในมือ

ลำแสงหลากสีสันในกระจกโบราณแผ่ออกไปและตกในทิศทางการเคลื่อนไหวของจินฉีหลิน

ด้านซ้ายมีห้องเก็บสมบัติวิญญาณ และด้านขวามีกำแพง แม้ว่าจินฉีหลินจะมีความเร็วมาก แต่โจวเหวินก็คาดเดาตำแหน่งได้ เขาแทบจะแบกแสงดับวิญญาณจากกระจกวิญญาณไม่ไหว หรือจะดันมันให้พุ่งเข้าใส่ดาบพิฆาตก็ได้

จินฉีหลินตกใจกลัว ร่างกายบิดเบี้ยว และเขาหลบเลี่ยงแสงดับวิญญาณอย่างรุนแรง แต่เซียนเซียนเจี้ยนก็ไปถึงยอดของมันแล้ว

ในขณะที่ดาบสังหารนางฟ้าฟันลง โจวเหวินก็รู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก

เมื่อไร!

หัวของจินฉีหลินมีหัว และเขาสีทองบนหัวนั้นก็ปะทะกับดาบเซียนเซียน

เซียนเซียนเจี้ยนตัดเขาสีทองขาด แต่กลับเป็นโจวเหวินเสียเอง เพราะเขาถูกพลังอันทรงพลังเข้าโจมตี ร่างกายของเขาจึงถอยหนีโดยไม่รู้ตัว เซียนเซียนเจี้ยนเกือบจะหลุดจากมือเขา

ดวงตาของจินฉีหลินดุร้าย และดวงตาของเขายิงลำแสงสีทองพุ่งตรงไปที่หน้าอกของโจวเหวิน

โจวเหวินอยู่ใกล้มาก ร่างกายของเขาถูกสั่นสะเทือนด้วยพลังอันทรงพลัง สูญเสียจุดศูนย์ถ่วงไป การควบคุมรูปร่างให้เคลื่อนไหวรวดเร็วเป็นเรื่องยากสำหรับเขา

“มันร้ายกาจ!” โจวเหวินดุอย่างลับๆ

จินฉีหลินมีความสามารถในการโจมตีระยะไกลอย่างเห็นได้ชัด แต่กลับแสร้งทำเป็นสิ่งมีชีวิตดุร้ายที่ต่อสู้กับโจวเหวิน เห็นได้ชัดว่าเขาสามารถหยุดดาบเทพสังหารได้ แต่แสร้งทำเป็นว่ามันยากที่จะเอาชนะมันได้

โจวเหวินได้เผชิญหน้ากับสิ่งมีชีวิตมิติที่น่าเกรงขามและร้ายกาจซึ่งมีพละกำลังมหาศาลจริงๆ

โชคดีที่โจวเหวินเพิ่งตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ และในเวลาเดียวกับที่สังหารดาบอมตะ เขาก็ใช้เวลาและอวกาศสังหารและเคลื่อนย้ายด้วย

การเคลื่อนย้ายทางไกลเนื่องจากความสัมพันธ์ระหว่างเวลาและอวกาศจึงมีบทบาทในเวลานี้เท่านั้น โดยเคลื่อนย้ายร่างของโจวเหวินไปที่ด้านข้างของวิหารแห่งโชคลาภ ลำแสงสีทองของจินฉีหลินตกลงไปในพื้นที่ทันทีและระเบิดไปที่กำแพงของวิหารหลิงเป่า

แสงสีทองระเบิดขึ้นบนผนังห้องโถงหลิงเป่า คลื่นกระแทกที่ทำให้โจวเหวินที่อยู่ไกลออกไปต้องเคลื่อนไปมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า หากการโจมตีนี้ถูกโจมตีที่ด้านหน้า ผลลัพธ์ที่ตามมาก็น่าประหลาดใจ

เมื่อเห็นว่าการโจมตีของเขาล้มเหลว จินฉีหลินก็ไม่สามารถซ่อนตัวได้อีกต่อไป เขาจึงเริ่มเร่งความเร็วอย่างรุนแรง ลำแสงสีทองในดวงตาของเขาพุ่งเข้าใส่โจวเหวินอย่างต่อเนื่อง

โจวเหวินใช้การประสานร่างกายและการเคลื่อนย้าย ขณะหลบเลี่ยงลำแสงสีทองในดวงตาของเขา ขณะที่มองหาโอกาสที่จะเข้าใกล้มัน เขาต้องการใช้ดาบเทพสังหารเพื่อฆ่ามัน

อย่างไรก็ตาม เขาสีทองบนหัวของเขากลับแข็งผิดปกติ มันขัดขวางการสังหารของดาบอมตะได้ เขาสีทองมีรอยขีดข่วนเพียงเล็กน้อยเท่านั้น การตัดมันออกไม่ใช่เรื่องง่าย

ชายคนหนึ่งและสัตว์ร้ายหนึ่งตัวต่อสู้กันอย่างดุเดือดบนแท่นเหลาจวิน แสงกระจกวิญญาณถูกยิงออกมาจากกระจกวิญญาณเป็นระยะๆ แต่การจะยิงโดนยูนิคอร์นสีทองนั้นเป็นเรื่องยาก

ไม่นานนัก โจวเหวินก็รู้สึกมีบางอย่างผิดปกติอีกครั้ง เขาไม่เคยรู้เลยว่าจินฉีหลินมีบทบาทอย่างไรในสนามรบ ระหว่างการต่อสู้ เขาไม่รู้สึกถึงอิทธิพลของแสงสีทองเหล่านั้นเลย

แต่เมื่อเวลาผ่านไป โจวเหวินในที่สุดก็ค้นพบผลของแสงสีทองเหล่านั้น และพบว่าตัวเองอยู่ในวิกฤต

ในบริเวณที่แสงสีทองส่องประกาย โจวเหวินสามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าแสงนั้นหนาขึ้นเรื่อยๆ และค่อยๆ แข็งตัวขึ้น

การกระทำภายใต้แสงสีทองนั้น ให้ความรู้สึกราวกับกำลังเคลื่อนไหวอยู่ในน้ำ แรงต้านทานนั้นมหาศาล และแรงต้านทานนั้นก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ โจวเหวินสงสัยว่าบางทีเขาอาจติดอยู่ในแสงสีทองจนขยับตัวไม่ได้

“บ้าเอ๊ย!” โจวเหวินรู้ว่าเขาตกอยู่ในปัญหา

พลังโดเมนนี้มีความคล้ายคลึงกับพลังในการควบคุมหรือจำคุก แต่พลังนี้ไม่ได้ส่งผลโดยตรงต่อเขา แต่ไปเติมเต็มพื้นที่ใกล้เคียง ดังนั้นการกลายเป็นคนชั่วและไท่ฉางไคจิงจึงไม่มีประโยชน์

“ฉันควรทำอย่างไร” ตอนนี้โจวเหวินรู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่จินกวงกดดันเขา

แม้จะใช้ดาบพิฆาตตัดแสงสีทอง ก็เหมือนกับการดึงมีดตัดน้ำ จริงๆ แล้วตัดไม่ได้หรอก หลังจากดาบพิฆาตตัด แสงสีทองก็จะกลับมาเป็นปกติ

ร่างของโจวเหวินเคลื่อนไหวได้ยากขึ้นเรื่อยๆ และในที่สุดโจวเหวินก็หลบไม่ได้ และแสงสีทองในดวงตาของจินฉีหลินก็ส่องไปที่หน้าอกของเขา

บูม!

ขณะที่โจวเหวินถูกโจมตีที่หน้าอก กระจกวิญญาณก็ปรากฏขึ้นตรงนั้น ลำแสงสีทองพุ่งชนกระจก และสะท้อนกลับมายังจินฉีหลิน

จินกวงตัดเกล็ดสีทองอย่างกะทันหัน และจินฉีหลินที่เจ็บปวดก็คำรามขึ้นไปบนท้องฟ้า และเลือดก็ไหลออกมาจากบาดแผล

“ตัดเซียน!” โจวเหวินรู้ดีว่านี่เป็นโอกาสสุดท้ายของเขา กลอุบายเดียวกันนี้ ยากที่จะได้ผลกับจินฉีหลิน ความสำเร็จของการโจมตีครั้งนี้ ไม่รู้ว่าจะรอดตายได้หรือไม่ ยังคงเป็นปัญหา

จินฉีหลินเงยหน้าขึ้นด้วยความเจ็บปวดและคำราม อูอูอ่านหนังสือ www.uukanshu.com ลำคอถูกเปิดเผยออกมาต่อหน้าโจวเหวิน ดาบเทพสังหารฟันเข้าที่คอทันที

เมื่อเห็นว่ามันกำลังจะฟันคอของมัน จินฉีหลินก็ก้มหัวลงอย่างรุนแรง กัดตัวดาบของดาบนางฟ้าสังหาร และในเวลาเดียวกันก็ก้มหัวลงพร้อมกับเขาสีทองและฟาดไปที่ร่างของโจวเหวิน

ดิ๊ง!

แหวนบนมืออีกข้างของโจวเหวินโผล่ขึ้นมาและกลายเป็นดาบไม้ไผ่ โจวเหวินชักมีดออกมาแทง เขาถูกสายตาของจินฉีหลินมองและแทงเข้าไป

เลือดแตกกระจาย ดาบไม้ไผ่ทำให้ตาของเขาหัก และจินฉีหลินส่ายหัวอย่างบ้าคลั่ง สะบัดโจวเหวินเหลียนและมีดออกไป

บูม!

ร่างของโจวเหวินกระแทกเข้ากับผนังห้องโถงหลัก และชุดเกราะของนักโทษก็หลุดออกไป แต่ผนังก็ไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย

“คำราม!” จิน ฉีหลินเลือดออกเมื่อเหลือบมอง จ้องมองโจวเหวิน และพบกับเสียงคำรามอันโกรธเกรี้ยว

ขณะที่มันคำราม แสงสีทองรอบๆ มันก็แข็งตัวเกือบจะทันที เหมือนวุ้นสีทองที่กักขังโจวเหวินไว้