I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1521

“ทำไม คุณถึงคิดออกแล้ว?” กวงเจี้ยนเซียนยืนอยู่ในแสงดาบทะเลโลหิต โจวเหวินซึ่งถูกล้อมรอบด้วยกลุ่มแสงดาบทะเลโลหิตกล่าว

“ใช่ ฉันคิดออกแล้ว” โจวเหวินพยักหน้า

“เจ้าคิดจะทำอะไรกันแน่? จะสู้ให้ถึงที่สุด แล้วรอให้ญาติมิตรลงนรก หรือจะร่วมมือกับข้า?” กวงเจี้ยนเซียนถาม

“ฉันไม่คิดว่ามันจะเกี่ยวกับเรื่องนี้ทั้งหมด แต่ไอ้เวรเอ๊ย” โจวเหวินกำกรรไกรจินเจียวไว้ในมือ และพลังชีวิตทั้งหมดของร่างกายเขาควบแน่นเป็นกรรไกรจินเจียวอย่างบ้าคลั่ง

“ในทำนองเดียวกัน อย่างที่คุณเพิ่งพูดไปเมื่อกี้ มันดูไม่ดีเลย” กวงเจี้ยนเซียนพูดอย่างไม่ใส่ใจ

“บางทีผลลัพธ์อาจจะดีขึ้นตอนนี้ก็ได้” โจวเหวินไม่สนใจคำเยาะเย้ยของนางฟ้าดาบบ้าคลั่ง และยังคงใส่พลังของตัวเองลงในกรรไกรจินเจียวต่อไป

“บางสิ่งไม่อาจลองแบบสุ่มได้ หากเจ้าอยากลอง เจ้าต้องมีจิตสำนึกแห่งความตาย ข้าจะไม่ให้โอกาสเจ้าได้มีชีวิตอีก” หัวใจของคังเจี้ยนเซียนถูกฆ่าไปแล้ว

โจวเหวินจือเฉียงได้บรรลุถึงระดับที่เหนือความคาดหมายของเซียนกระบี่คลั่งไปแล้ว ทำให้เขารู้สึกว่ายากที่จะควบคุมมันได้อย่างแท้จริง แม้จะต้องยอมจำนนอย่างไม่เต็มใจ แต่นั่นอาจเป็นเจียงหยานคนต่อไป

จนถึงตอนนี้ หากโจวเหวินยังคงไม่ยอมอ่อนข้อ กวงเจี้ยนเซียนได้วางแผนที่จะฆ่าโจวเหวิน และเลือกหนึ่งในหลี่ซวน หมิงซิ่ว และเฟิงชิวเหยียนเป็นโฆษกคนใหม่ของตระกูลนางฟ้าทั่วโลก

“ความตายไม่มีความหมายอะไรสำหรับมนุษย์ มนุษย์รู้ดีว่าจะต้องตายตั้งแต่แรกเกิด เพราะชีวิตนั้นสั้นนัก มนุษย์จึงหวงแหนชีวิตของตนมากกว่า แต่พวกเขาก็ไม่กลัวความตาย แต่เจ้ากลับไม่กลัว เช่นเดียวกัน เจ้าไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องตาย? ดังนั้นเจ้าควรมีจิตสำนึกแห่งความตาย” โจวเหวินกล่าวอย่างใจเย็น

“ฮึ่ม!” กวงเจี้ยนเซียนพ่นลมอย่างเย็นชา นิ้วของเขาปิดลง และดาบนับพันเล่มก็ถูกตัดหัวไปทางโจวเหวิน

กวงเจี้ยนเซียนตัดสินใจแล้ว หากโจวเหวินไม่สามารถถูกฆ่าด้วยการโจมตีครั้งนี้ได้ เขาก็จะกลับมายังโลกและกลับไปยังเต๋อฟู พร้อมกับอุ้มหมิงซิ่วและคนอื่นๆ ไว้ในมือ

สิ่งที่ทำให้ Mad Sword Fairy ประหลาดใจก็คือ คราวนี้ โจวเหวินไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องใช้ทักษะอวกาศเพื่อหลบหนีต่อไป

เมื่อเห็นดาบโลหิตส่องแสงราวกับว่ากระแสน้ำกำลังไหลมาจากทุกทิศทุกทาง โจวเหวินก็เมินเฉย ยกกรรไกรเจียวสีทองในมือขึ้น คนเหล่านั้นตัดเป็นชิ้นเดียว และบินไปหาเซียนดาบบ้าคลั่ง

รุ้งสีทองฉีกกระชากแสงดาบโลหิตที่เหมือนคลื่นน้ำ และในพริบตาก็มาถึงด้านหน้าของนางฟ้าดาบบ้าคลั่ง

“เจ้ายังไร้เดียงสาเกินไป สัตว์เลี้ยงอาวุธแปลกๆ ตัวนั้นสามารถต้านทานแสงดาบของข้าได้ แต่ร่างกายของเจ้าต้านทานไม่ได้… ใกล้…” นางฟ้าดาบบ้าถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว และในเวลาเดียวกันก็ดูดนิ้วทั้งห้านิ้วพังทลายลง

โจวเหวินและกรรไกรจินเจียวที่ถูกล้อมรอบด้วยเลือดเจียงกวงก็ถูกเจียงกวงห่อหุ้มอย่างกะทันหัน

กระบี่แสงของซีรั่ว นิวตริโนพุ่งกระจายไปทั่ว พุ่งเข้าใส่โจวเหวินและกรรไกรจินเจียวโดยตรง กรรไกรจินเจียวมีพละกำลังมหาศาล เจี้ยนกวงไม่สามารถทำลายมันได้ และยังสามารถฉีกกระบี่แสงที่พุ่งชนอยู่ตรงหน้าได้

แต่โจวเหวินไม่ได้มีร่างกายที่แข็งแกร่งเช่นนั้น แสงกระบี่ไร้ขอบเขตทะลุผ่านวงเวทย์สังหารของเซียวโจวเทียน สัมผัสร่างกายของเขา และแทงทะลุเข้าไปอย่างกะทันหัน เพียงชั่วครู่ เกราะร่างกายและผิวหนังของโจวเหวินก็ถูกทำลาย แสงสว่างนั้นถูกย้อมเป็นสีแดงฉานด้วยเลือด

นั่นคือการปรากฏตัวของ Jianguang ที่รุกรานร่างกาย และแล้วร่างกายของ Zhou Wen ก็จะแตกสลายเป็นผงธุลี

ตรงข้ามกับแสงดาบโลหิตอันไร้ที่สิ้นสุด โจวเหวินดูเหมือนจะไปถึงปลายภูเขาและแม่น้ำแล้ว

แม้ว่ากวงเจี้ยนเซียนจะไม่ได้ผ่อนคลายความระมัดระวังลง แต่เขาก็อดรู้สึกโล่งใจไม่ได้ มนุษย์อย่างโจวเหวินไม่ควรเก็บมันไว้ โจวเหวินเลือกที่จะสู้กับเขาจนตาย ซึ่งสอดคล้องกับเจตนาของคังเจี้ยนเซียน

“ถึงแม้จะแตกต่างจากที่คาดไว้ แต่คนผู้นี้ก็ดีที่สุดที่จะตาย” กวงเจี้ยนเซียนมองดูเลือดจำนวนนับไม่ถ้วนที่เจียงกวงแทงทะลุร่างของโจวเหวิน การตายของโจวเหวินดูเหมือนจะเป็นข้อสรุปที่คาดเดาได้ แต่ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่หัวใจของฉันยังคงเบาบาง มีความรู้สึกไม่สบายใจ

Mad Sword Master มั่นใจมากเกี่ยวกับแสงดาบของเขา ไม่ต้องพูดถึงระดับความหวาดกลัว แม้ว่ามันจะเป็นระดับภัยพิบัติทางธรรมชาติเดียวกันก็ตาม หากมีแสงดาบมากมายถูกบุกรุกเข้าไปในร่างกาย ก็ถือว่าเสร็จสิ้น

แต่เขาก็ยังไม่สบายใจนัก ดูจากการกระทำของโจวเหวินก่อนหน้านี้ กวงเจี้ยนเซียนไม่คิดว่าโจวเหวินจะโง่ขนาดนี้ จึงปล่อยให้เขาฆ่าคนแบบนี้

แต่ Mad Sword Master คิดไม่ออกเลยว่า Zhou Wen จะสามารถย้อนกลับจุดจบที่ตันเช่นนี้ได้อย่างไร

ขณะที่นางฟ้าดาบบ้าคลั่งกำลังคิดเรื่องนี้ เขาก็พบทันทีว่าร่างกายของโจวเหวินมีการเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาด

เสื้อผ้าบนร่างของโจวเหวินระเบิด และร่างกายที่แดงก่ำของเขาควรจะระเบิดไปพร้อมกับเสื้อผ้าด้วย แต่ร่างกายของโจวเหวินไม่ได้ระเบิด

ร่างของโจวเหวินพลันแปรเปลี่ยนเป็นของเหลวสีขาวพร่างพราว ราวกับของเหลวกระจายอยู่ทั่วดวงดาวบนท้องฟ้า ของเหลวนั้นระเบิดออก พลังและแสงกระบี่สลายหายไปทุกหนทุกแห่ง ราวกับโลหิตที่เบ่งบาน หยาง

ขณะที่โจวเหวินและกรรไกรจินเจียวปรากฏตัวขึ้นในพื้นที่ของเหลวด้านหลังอมตะดาบคลั่ง แล้วเทเลพอร์ตไปยังด้านหลังของอมตะดาบคลั่ง กรรไกรจินเจียวทะลุผ่านแสงดาบและฟันเข้าหาอมตะดาบคลั่งอีกครั้ง

Mad Sword ตอบสนองทันที ร่างกายของเขาเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูง และแสงดาบอนันต์ก็ห่อหุ้มโจวเหวินอีกครั้ง

เพียงแต่ครั้งนี้ กระบี่แสงเหล่านั้นยังไร้ประโยชน์ เมื่อเจี้ยนกวงบุกเข้าโจมตีร่างของโจวเหวิน ร่างกายของโจวเหวินก็กลายเป็นก้อนของเหลว

การขโมยท้องฟ้าและเปลี่ยนแปลงวันถูกนำไปใช้อย่างชาญฉลาดโดยโจวเหวิน เขาพุ่งทะยานไปตลอดทาง ทิ้งร่องรอยมิติไว้มากมายในของเหลวแห่งเทียนซู่ซิง ทุกครั้งที่เจียงกวงบุกเข้าร่าง เขาจะแลกเปลี่ยนกับมวลของเหลวและจุ่มแสงกระบี่ลงในของเหลวนั้น และร่างจริงก็จะเข้าสู่ตำแหน่งที่ปลอดภัย

โจวเหวินสลับตำแหน่งกันอย่างต่อเนื่อง เทเลพอร์ตไปมาอย่างต่อเนื่อง เหมือนกับผีและภูตผี โจมตีนางฟ้าดาบบ้าคลั่งอย่างบ้าคลั่ง

Kuang Jianxian รู้สึกประหลาดใจเมื่อพบว่าเทคนิคการโจมตีของ Zhou Wen มีความคล้ายคลึงกับเทคนิค Kuangjian ของเขาถึง 9 แต้ม

“ข้าต้องการเอาชนะข้าด้วยทักษะดาบของข้า เจ้าช่วยไม่ได้นอกจากคิดว่ามันสวยงามเกินไป” กวงเจี้ยนเซียนเห็นว่าแสงดาบของเขาสูญเสียการทำงาน เขาจึงยื่นมือออกไปเพียงแสงดาบนับพันรวมตัวกันเป็นดาบโลหิตอีกครั้ง

เมื่อไร!

แต่เมื่อนางฟ้าดาบบ้าคลั่งโบกดาบไปที่โจวเหวินอีกครั้ง จินเจียวเจี้ยนก็ป้องกันดาบโลหิตของเขาและตัดดาบโลหิตออก

“เป็นไปได้อย่างไร!” กวงเจี้ยนเซียนตกตะลึง

ทักษะดาบบ้าคลั่งของเขา ~ www.mtlnovel.com ~ น่าจะสามารถฟันจินเจียวของโจวเหวินได้ตั้งแต่ก้าวแรก แต่โจวเหวินกลับบล็อกดาบของเขาเอาไว้ ทำให้แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเชื่อนางฟ้าดาบบ้าคลั่งนี้

ชิ้นส่วนดาบโลหิตที่แตกหักกลายมาเป็นแสงดาบนับพันเพื่อรวมกลับคืน และดาบอมตะที่บ้าคลั่งก็ผลิตดาบนั้นขึ้นมาใหม่แล้วใหม่เล่า

ตังเม!

ดาบแต่ละเล่มของนางฟ้าดาบบ้าคลั่งถูกกรรไกร Jinjiao ของโจวเหวินสกัดกั้นไว้ และทุกครั้งที่ดาบโลหิตถูกตัดออก โจวเหวินก็ไล่ตามไปทีละก้าว ขณะที่นางฟ้าดาบบ้าคลั่งก็ก้าวถอยหลังทีละก้าว

“เป็นไปไม่ได้! เป็นไปได้อย่างไร! ในเวลาอันสั้นเช่นนี้ เขากลับมองเห็นวิชาดาบบ้าๆ ของฉันได้งั้นเหรอ? เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!” กวงเจี้ยนเซียนตกตะลึงอย่างมาก

ไม่ใช่ว่าเหล่าผู้แข็งแกร่งจะสามารถต่อสู้กับเขาในมิติต่าง ๆ หรือแม้แต่ทำลายวิชาดาบคลั่งได้ แต่ทุกคนล้วนอยู่ในกลุ่มเดียวกับเขา แม้กระทั่งสูงกว่าเขา และมักต้องใช้เวลานานกว่าจะเข้าใจได้ เลิกใช้วิชาดาบคลั่งได้แล้ว

มนุษย์ซึ่งเป็นมนุษย์ในระดับความหวาดกลัว แม้จะต่อสู้เพียงช่วงสั้นๆ ก็สามารถหักดาบบ้าของเขาได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่ลึกลับยิ่งกว่าตำนาน