I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1522

แม้กวงเจี้ยนเซียนจะไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองอีกต่อไป แต่การโจมตีทั้งหมดของเขากลับถูกโจวเหวินสกัดกั้นไว้ได้ ไม่ว่าดาบของกวงเจี้ยนเซียนจะพุ่งเร็วแค่ไหน เขาก็ยังถูกโจวเหวินสกัดกั้นได้ทุกครั้ง

ราวกับว่าเป็นเวลาแห่งการแซงหน้าและหยุดลง ดาบโลหิตก็ถูกตัดและกระจัดกระจาย แม้ว่าในที่สุดมันจะกลับมาอยู่ในมือของนางฟ้าดาบบ้าคลั่งก็ตาม แต่สถานการณ์ได้พลิกกลับ 180 องศาไปแล้ว

โจวเหวินครอบครองการริเริ่มโดยสิ้นเชิง ดาบเล่มแล้วเล่มเล่า กดดันนางฟ้าดาบบ้าคลั่งกลับไป

Mad Sword Immortal ได้เปลี่ยนทักษะดาบของตน และต้องการปราบปรามโจวเหวิน แต่ไม่ว่าทักษะดาบของเขาจะเปลี่ยนไปอย่างไร เขาก็ไม่สามารถฟื้นคืนข้อเสียของเขาได้

โจวเหวินดูเหมือนจะมองทะลุทุกสิ่งได้ ไม่ว่าฝีมือดาบของเขาจะเปลี่ยนไปอย่างไร โจวเหวินก็สามารถยิงดาบในจุดที่รู้สึกอึดอัดที่สุดได้ โจมตีจุดอ่อนของตัวเองจนแทบอาเจียนเป็นเลือด

Crazy Sword Immortal ไม่สามารถยอมรับมันได้อยู่แล้ว เทคนิคดาบของเขาจะต้องพ่ายแพ้ต่อมนุษย์ ซึ่งเลวร้ายยิ่งกว่าการตบของ Wang Mingyuan เสียอีก

หลังจากการต่อสู้ครั้งก่อน ผู้ถูกตัดสิทธิ์ได้สรุปจุดอ่อนทั้งหมดของนางฟ้าดาบคลั่งอย่างสมบูรณ์ โจวเหวินรู้จุดอ่อนของตัวเองมากกว่านางฟ้าดาบคลั่งเสียอีก

“ข้าอยากให้เจ้าตาย!” พลังของดาบคลั่งคลั่งระเบิดอย่างรุนแรง เกินขีดจำกัดของร่างกายโบราณ ร่างของโบราณยังคงแตกร้าวอย่างต่อเนื่อง เศษเนื้อแห้งๆ ร่วงหล่นลงมาจากร่าง กำลังจะพังทลายลง

นางฟ้าดาบบ้าดูเหมือนจะบ้าคลั่ง ถือดาบโลหิตแล้วฟันใส่โจวเหวิน ไม่สนใจอีกต่อไปว่าเขาจะบาดเจ็บจากกรรไกรจินเจียวหรือไม่ ตัดร่างทิ้งไป

ทั้งสองคนกำลังแข่งขันกันเพื่อโอกาสในช่วงเวลานี้ และไม่มีใครอยากยอมแพ้ในเวลานี้

เมื่อไร!

กรรไกรจินเจียวในมือโจวเหวินเปิดออกอย่างกะทันหัน ใบมีดที่แทงทะลุภูตกระบี่คลั่งนั้นแตกออกเป็นสองส่วน ใบมีดด้านบนหยุดดาบโลหิตที่กำลังฟันใส่โจวเหวินไว้ได้ทัน ใบมีดด้านล่างยังคงแทงทะลุภูตกระบี่คลั่งอมตะอย่างไม่หยุดยั้ง แทงทะลุหน้าอกของเขาโดยตรง

ดาบอมตะบ้าคลั่งที่ถูกโจมตีนี้ ไม่เพียงแต่ไม่แสดงอาการตื่นตระหนก แต่ยังมีรอยยิ้มเยาะเย้ยปรากฏที่มุมปากของเขาอีกด้วย

“ดาบบ้ากลืนกินท้องฟ้า ประตูอมตะล็อคชีวิต เจ้าตัวเล็กเกินกว่าจะมองดูดาบบ้าอมตะของข้า และสนุกกับชีวิตสุดท้ายของเจ้า” ดาบที่พันแผลราวกับโซ่แห่งแสงดาบที่พุ่งออกมาจากบาดแผลของดาบอมตะบ้าคลั่ง พันร่างของจินเจียวกรรไกรและโจวเหวินเข้าด้วยกันทันที

ในร่างของศพโบราณของนางฟ้าดาบบ้าคลั่ง แก๊สดาบพุ่งพล่านเหมือนลูกบอลที่กำลังจะระเบิด และมันยังคงลอยขึ้นมา

โจวเหวินพยายามดิ้นรนอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่มีใครสามารถหลุดพ้นได้ ราวกับร่างกายของเขาถูกโซ่แสงกระบี่ล็อคไว้ แม้แต่การเคลื่อนไหวในมิติก็ไม่สามารถหลุดพ้นได้

กรรไกรของ Jin Jiao และสัตว์เลี้ยงคู่ใจอันทรงพลังตัวอื่นๆ ก็ถูกล็อคไว้แน่นเช่นกัน และไม่สามารถหลุดออกไปได้

“มนุษย์เอ๋ย นี่คือโชคชะตาของเจ้า เจ้าเลือกศัตรูผิดแล้ว พลังแห่งการระเบิดตัวเองนี้จะทำให้เจ้าไม่อาจเยียวยาได้ ข้าจะปล่อยให้ร่างกายไร้บาดแผลและกลับไปยังมิติอื่น ครั้งต่อไปที่ข้ากลับมา ข้าจะ จะเปลี่ยนญาติมิตรและมิตรสหายของเจ้าทั้งหมดให้กลายเป็นคนรับใช้ หรือไม่ก็ส่งพวกเขาลงไปร่วมทางกับเจ้า…” กวงเซียนเซียนจ้องมองอย่างพึงพอใจราวกับหมาป่าที่จับเหยื่อได้

แต่ดาบบ้ายังไม่พูดอะไร ทันใดนั้นก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วก้มหน้าลง ฉันเห็นมืออีกข้างของโจวเหวิน ไม่รู้ว่าเขาแทงดาบเข้าที่ร่างกายตั้งแต่เมื่อไหร่

“ไร้ประโยชน์ การโจมตีของเจ้ามีแต่จะทำให้ร่างนี้ระเบิดเร็วขึ้นเท่านั้น ไม่ว่าร่างนี้จะบาดเจ็บสาหัสแค่ไหน มันก็ไม่ส่งผลกับข้า…” กวงเจี้ยนเซียนกล่าว แต่สีหน้าของเขากลับเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน มองอะไรไม่เห็นเลย

เขาพบว่าร่างนางฟ้าที่ติดอยู่กับศพโบราณนั้นได้รับบาดเจ็บ และแหล่งที่มาของการบาดเจ็บนั้นก็คือดาบที่โจวเหวินถืออยู่ในมือซ้ายของเขา

“นี่คือ…การฆ่าดาบนางฟ้า…เจ้าคือจักรพรรดิ…” นางฟ้าดาบบ้าคลั่งมองดูดาบอย่างระมัดระวัง และเมื่อเขาเห็นมันอย่างชัดเจน เขาก็ตกตะลึง

โจวเหวินไม่ได้ตอบ และพลังของดาบสังหารก็ระเบิดในมือของเขา หยิบขึ้นมาจากช่องท้องของศพโบราณ และตัดหน้าอกของศพโบราณทั้งหมดโดยตรงด้วยโซ่แสงดาบเหล่านั้น

เซียนเซียนเจี้ยนมีความสามารถในการยับยั้งตระกูลนางฟ้าได้แข็งแกร่งเกินไป มันสามารถล็อกกุญแจชีวิตเซียนเหมินของกรรไกรจินเจียวได้ แต่เซียนเซียนเจี้ยนตัดขาดได้อย่างง่ายดาย ซึ่งแทบจะเทียบเท่ากับการหั่นเต้าหู้

สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นคือ สถานที่ที่ดาบนางฟ้าบาดเจ็บนั้น ไม่ใช่แค่ร่างของศพโบราณเท่านั้น ดาบนางฟ้าวิปลาสที่ติดอยู่กับศพโบราณก็ได้รับบาดแผลทางจิตใจเช่นกัน และบาดแผลยังคงแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว

แม้จะแข็งแกร่งเท่ากับดาบอมตะที่บ้าคลั่ง แต่ก็ไม่มีทางที่จะป้องกันไม่ให้บาดแผลจากดาบอมตะที่สังหารคนได้แพร่กระจายไปยังตัวเขาได้

หลังจากที่โจวเหวินตัดกุญแจชีวิตของประตูอมตะ ดาบอมตะสังหารในมือของเขาก็ถูกตัดไปที่ดาบอมตะบ้าคลั่งทีละชิ้น และในขณะที่ร่างของศพโบราณระเบิด มันก็เทเลพอร์ตไปในระยะไกล

ปัง

ร่างของศพโบราณระเบิดขึ้น ขณะเดียวกันก็ก่อให้เกิดการระเบิดพลังงานขนาดใหญ่บนดวงดาวบนท้องฟ้า การระเบิดพลังงานอันน่าสะพรึงกลัวและการแผ่รังสีทำให้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวใกล้เคียงลุกไหม้

แสงดาบสีแดงพุ่งออกมาจากดาวเทียนซู่ที่กำลังระเบิด

ไม่นานก่อนที่ Jianguang จะรีบวิ่งออกไป เขาก็ถูก Zhou Wen ซึ่งย้ายเข้ามาหยุดไว้

หงเซี่ยคือดาบอมตะผู้บ้าคลั่งที่หลุดออกจากร่างของซากศพโบราณ ในเวลานี้ ร่างกายของเขาราวกับถูกพันธนาการด้วยโซ่ตรวนที่มองไม่เห็น โซ่ตรวนเหล่านั้นรัดแน่นขึ้นเรื่อยๆ แสงดาบที่ฉายลงบนหงเซี่ยก็อ่อนลงเรื่อยๆ

นอกจากนี้ บนร่างมนุษย์ที่ควบแน่นโดยหงเซีย ยังมีรอยดาบจำนวนหนึ่งที่ขยายออกและฉีกร่างของนางฟ้าดาบบ้าคลั่งอย่างต่อเนื่อง

นางฟ้ากระบี่คลั่งระเบิดแสงกระบี่ ปรารถนาที่จะฝ่าด่านของโจวเหวิน ทว่าภายใต้การปราบปรามของกฎจักรวาลบนโลก แม้แต่พลังระดับ **** ก็แทบจะเกินเอื้อม

เมื่อไร!

กรรไกรของจินเจียวแวบผ่านไป และแขนข้างหนึ่งของนางฟ้าดาบบ้าคลั่งก็ถูกตัดขาด ทำให้เขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายมาก และมันก็ยากลำบากยิ่งขึ้น

“ถ้าไม่ใช่ที่นี่ แกคงตายไปเป็นหมื่นครั้งแล้ว แกจะทำร้ายข้าได้อย่างไร” กวงเจี้ยนเซียนรู้ดีว่าวันนี้คงหนีไม่พ้น เขาคงไม่สามารถหนีรอดไปได้อีกแล้ว รวบรวมพลังที่เหลือไว้ ต่อสู้ครั้งสุดท้ายกับโจวเหวิน ~ www.mtlnovel.com ~ แล้วทำไมแกถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ” โจวเหวินพูดเบาๆ แต่ดาบสังหารในมือกลับถูกฟันอย่างไม่ปรานี

Mad Sword ถอนหายใจเล็กน้อย เมื่อเขามาถึง เขาไม่เคยคิดถึงสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน

หากเขารู้ว่าโจวเหวินดุร้ายถึงเพียงนี้ เขาคงไม่ให้โอกาสโจวเหวินเลย หากรู้ว่าโจวเหวินคือจักรพรรดิ ถือดาบสังหารไว้ในมือ เขาคงไม่ใช้ประตูอมตะล็อกชีวิตตัวเอง เปิดโอกาสให้โจวเหวินได้เข้าใกล้

แต่ตอนนี้มันสายเกินไปที่จะพูดอะไรแล้ว และไม่มีคำว่า “ถ้า” มากมายนัก

ณ จุดนี้ นางฟ้าดาบบ้ารู้สึกโล่งใจเล็กน้อย มองไปที่โจวเหวินและพูดว่า “ข้าไม่คาดฝันเลยว่าโจวเหวิน ราชาโจร และจักรพรรดิเหริน จะเป็นคนคนเดียวกัน เจ้าไม่เป็นไร ข้าไม่ได้ถูกกระทำผิด แต่เจ้าไม่ต้องการ ฉันคิดว่าเจ้าชนะแบบนี้ และเจ้ายังต้องการชดใช้ชีวิตของนางฟ้าดาบบ้าของข้าด้วย”

หลังจากจบประโยคนี้ มันไม่รอให้โจวเหวินตอบกลับ ร่างที่เหมือนผีแดงของอมตะดาบคลั่งก็กลายเป็นดาบแสง ดุจดอกไม้สีแดงเลือดที่เบ่งบาน บานสะพรั่งในห้วงอวกาศ