I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 807
เอาแมลงเทพมังกร
เรือเร็วนั้นไปได้ไวกว่าเรือพายไม้มากๆ ความเร็วแบบก้าวกระโดดนั้นทำให้เขาสามารถเดินทางไปในแม่น้ำได้อย่างรวดเร็วโจวเหวินนั้นรู้สึกได้เลยว่าตัวเขานั้นเข้าใกล้สปอร์โบราณมากขึ้นและมากขึ้นเรื่อยๆ
สำหรับคนที่ศึกษาศาตร์แมลง แม่น้ำซากมังกรนั้นอันตรายเหมือนนรก แต่มันไม่อันตรายเลยสำหรับโจวเหวิน เขาสามารถขับเรือไปตามน้ำไปเรื่อยๆ ยิ่งไปไกลมากเท่าไร เขายิ่งรู้สึกได้ถึงสปอร์โบราณเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
โจวเหวินรู้สึกได้เหมือนกับว่าสปอร์โบราณนั้นเหมือนกับว่าอยู่ใต้เรือของเขายังไงอย่างงั้น และเขาเองก็รู้สึกได้ถึงแมลงเทพมังกรอยู่ใต้ผืนน้ำนี้ด้วย
เพราะว่าระยะทางมันใกล้มากๆแล้ว ทำให้โจวเหวินรู้สึกได้อย่างชัดเจนเลยว่า สปอร์โบราณนั้นพยายามจะควบคุมร่างของแมลงเทพมังกรอยู่
แต่ถึงอย่างนั้น แมลงเทพมังกรนั้นไม่เหมือนกับสิ่งมีชีวิตระดับเร้นลับตัวอื่นๆ ร่างกายของมันนั้นใหญ่โต มันเป็นร่างประกอบของหลายวิญญาณเข้าด้วยกัน การที่สปอรโบราณนั้นจะแฝงร่างของแมลงเทพมังกรได้นั้น มันต้องควบคุมส่วนต่างๆของมังกรแทน ทำให้ไม่ว่าจะสปอร์ปรสิตจะควบคุมร่างตรงส่วนไหนก็ไม่สามารถควบคุมร่างมังกรทั้งหมดได้อยู่ดี
การจะแฝงร่างปรสิตวิญญาณนั้น มันจึงเป็นเรื่องง่าย แต่ถ้าจะต้องการควบคุมร่างของแมลงเทพมังกรทั้งหมดละก็มันไม่มีทางเป็นไปได้เลย ยกเว้นแต่ว่าสปอร์ปรสิตจะสามารถแยกร่างได้ เอาแบบที่ว่าแยกร่างได้10ล้านกว่าตัว แล้วแทรกแซงแมลงทุกตัวที่อยู่ในร่างมังกรนั้น แบบนั้นละถึงจะสามารถควบคุมแมลงเทพมังกรได้
“หยาเอ๋อ เธอควบคุมแมลงเทพมังกรข้างล่างนั้นได้ไหม”โจวเหวินตั้งความหวังไปที่หยาเอ๋อ
เธอส่ายหน้า แปลว่าเธอควบคุมมันไม่ได้
“เพราะว่ามันแกร่งไปเหรอ”โจวเหวินถาม
แต่หยาเอ๋อนั้นกลับส่ายหน้า แล้วเธอก็พูดออกมา “คุย ด้วย ไม่ได้”
“เธอหมายความว่าที่เธอสามารถควบคุมฝูงแมลงเป็นเพราะว่าเธอคุยกับแมลงได้เหรอ ที่เธอควบคุมไม่ได้คือแมลงที่เธอคุยไม่ได้หรือว่าไม่อยากคุยด้วยอย่างงั้นเหรอ”โจวเหวินเข้าใจความสามารถของหยาเอ๋อทันที
หยาเอ๋อพยักหน้า ดูเหมือนโจวเหวินจะเข้าใจถูกแล้ว
เขาแค่ไม่รู้ว่าทำไมหยาเอ๋อถึงคุยกับแมลงเทพมังกรไม่ได้ เท่านั้นเอง แต่ถึงอย่างงนั้น ความหวังที่จะให้หยาเอ๋อพิชิตเอาแมลงเทพมังกรมานั้นก็แตกสลายไปแล้ว
“มันยังมีทางอื่นอีกไหมนะ”โจวเหวินคิดต่อ แต่ก็ยังหาทางไม่ค่อยได้ ถึงจะให้ไท่ซุยแปลงร่างเป็นปลาแล้วมุดลงน้ำไป แต่อย่างมากสุดมันก็กินได้แค่บางส่วนของแมลงเทพมังกรเท่านั้น การจะกำจัดมันได้นั้นยากมาก
แต่พอคิดแบบนั้นแล้ว จู่ๆโจวเหวินก็คิดขึ้นมาได้ว่า “ถึงฉันจะไม่ค่อยอยากเชื่อ แต่ไม่รู้ว่าเจ้าตัวนั้นมันจะเข้าไปอยู่ในน้ำเต้าได้ไหมนะ ถ้าฉันเอามันมาอยู่ในน้ำเต้าได้ฉันก็จะได้ค่อยๆเอาให้ไท่ซุยกินได้ แต่ประเด็นคือ ตัวใหญ่ขนาดนั้นจะจับมันเข้าน้ำเต้าได้ยังไงมากกว่า
หลังจากที่เขาเด็ดน้ำเต้ามาได้จากเถ้าวัลย์แล้ว โจวเหวินเองก็ยังไม่เคยใช้ความสามารถของมันจับแมลงจริงๆมาก่อนเลย แต่ที่แน่ๆคือแมลงมันห้ามตัวเองไม่ให้เข้าไปในน้ำเต้าไม่ได้ แต่ด้วยขนาดที่ใหญ่ขนาดนั้นไม่รู้ว่าจะยัดเข้ารึเปล่า
“ดูเหมือนว่ามันจะเหลือแค่วิธีหมาจนตรอกนี้ละ”โจวเหวินใช้ความสามารถของสดับวานรฟังพื้นที่ใต้แม่น้ำรอบๆก่อนจะอัญเชิญไท่ซุยออกมา
โจวเหวินให้ไท่ซุยแปลงร่างกลายเป็นลูกอ๊อดโบราณตัวเล็ก แต่ลูกอ๊อดโบราณตัวจริงนั้นเป็นสีทองแต่ไท่ซุยนั้นเป็นสีขาวเด่นชัดมาก
โจวเหวินวางไท่ซุยลงไปในน้ำก่อนที่จะให้มันว่ายลงไปใต้แม่น้ำ
โจวเหวินเตรียมสุดเกราะมังกรที่ได้มาจากมังกรเลือดอสูร ก่อนจะสวมผ้าคลุมล่องหนไว้อีกชั้นนึง แล้วดำน้ำลงไปใต้แม่น้ำพร้อมกับน้ำเต้า แต่โจวเหวินไปอีกทางนึง
แมลงเทพมังกรนั้นก่อนหน้านี้บาดเจ็บหนักมากเพราะโดนไท่ซุยเล่นงาน ถ้าเกิดมันเห็นไท่ซุยละก็ รับรองว่ามันต้องกลัวแน่นอน
แต่ก่อนหน้านี้เขาให้ไท่ซุยเป็นนกสีขาว แต่รอบนี้เขาให้มันแปลงร่างกลายเป็นลูกอ๊อด แมลงเทพมังกรไม่มีทางรู้หรือจำได้แน่นอน
พอมันเห็นลูกอ๊อดตัวเล็กๆว่ายมาใกล้ๆ มันก็โกรธจัดแล้วพยายามจะกินไท่ซุยทันที
แต่พอไท่ซุยเข้าไปในตัวของแมลงเทพมังกรได้ มันก็กัดกินทั้งซ้ายและขวาพยายามกินร่างกายของแมลงเทพมังกรให้ได้มากที่สุด
แมลงเทพมังกรพอพบว่าลูกอ๊อดที่ตัวเองกินเข้าไปนั้นแท้จริงแล้วยังไม่ตาย และกำลังกัดกินร่างกายของมัน มันก็เริ่มผงะก่อนจะพยายามเอาไท่ซุยออกจากร่างกาย
เดิมทีแล้วมันไม่ใช่มังกรจริงๆแต่มันเป็นร่างรวมของแมลงจำนวนมหาศาล ทำให้ร่างกายของมันนั้นสามารถควบคุมได้อย่างอิสระ มันจึงหั่นแยกท้องของตัวเองออกมา ก่อนจะดีดตัวของไท่ซุยออกจากร่างของมัน
ทันทีที่ไท่ซุยออกมาได้ มันก็เปลี่ยนร่างของตัวเอง แล้วไปเรียนแบบร่างของแมลงเทพมังกรทันที แมลงเทพมังกร2ตัวปรากฏขึ้นมาต่อหน้าพวกเขา รูปร่างของมันนั้นเหมือนกันมากจนถ้ามองแค่เงาก็ไม่มีทางแยกออก แต่แมลงเทพมังกรนั้นสามารถเปลี่ยนสีไปมาได้ ในขณะที่ไท่ซุยนั้นเป็นแค่สีขาวเท่านั้น ทำให้แยกสีได้อย่างง่ายดาย
น่าเสียดายที่ไท่ซุยนั้น ก๊อปได้แค่รูปร่างเท่านั้น ถึงแม้ว่ามันจะดูตัวใหญ่น่าเกรงขาม แต่พลังของมันก็ยังเล็กกระจิ๋วเหมือนเดิม มันไม่ได้มีพลังแบบเดียวกับที่แมลงเทพมังกรมีด้วยแต่แค่เอาร่างใหญ่โตมาขู่เฉยๆ ซึ่งมันได้ผลมาก แมลงเทพมังกรนั้นหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด ตอนนี้ไท่ซุยที่เป็นคู่ปรับของมัน แปลงร่างจนตัวโตขนาดเท่ากันกับแมลงเทพมังกรแล้ว แมลงเทพมังกรเลยกลัวว่าไท่ซุยจะสามารถกินมันได้ทั้งตัว มันจึงเริ่มว่ายน้ำหนี
ความเร็วของไท่ซุยนั้นเดิมทีตามแมลงเทพมังกรไม่ทันอยู่แล้ว มันเลยค่อยๆว่ายตามมาอย่างช้าๆอยู่ด้านหลัง ถึงจะรู้ว่าตามยังไงก็ไม่มีทางทันก็ตาม
แมลงเทพมังกรนั้นกลัวมาก มันพยายามหนีไปให้สุดทาง ขอแค่ให้ห่างจากไท่ซุยให้ได้มากที่สุดก็พอ
โจวเหวินใช้สปอร์โบราณควบคุมบางส่วนของครีบหางแมลงเทพมังกร ทำให้ได้ผลกับทิศทางในการหนีของแมลงเทพมังกรพอสมควร
ถึงแม้ว่าเดิมทีแมลงเทพมังกรจะว่ายมาทางนี้อยู่แล้วแน่ๆก็ตามแต่โจวเหวินก็มีประกันใจไว้ก็อุ่นใจกว่า
โจวเหวินยืนอยู่ตรงทางแคบตรงก้นแม่น้ำ เขามองดูแมลงเทพมังกรกำลังว่ายเข้ามาจากไกลๆ พอมันเข้ามาใกล้ๆแล้ว โจวเหวินก็หยิบน้ำเต้าออกมาจากผ้าคลุมล่องหนก่อนจะยัดลมปราณอัดน้ำเต้าให้ประตูน้ำเต้าเปิดออก
แมลงเทพมังกรนั้นชนเข้ากับน้ำเต้าอย่างจัง ทำให้หัวของมันโดนดูดมุดเข้าไปน้ำเต้าไปแล้วครึ้งหัว
ตอนแรกโจวเหวินกลัวว่าแมลงเทพมังกรจะดิ้นหนี แต่ใครมันจะไปคิดละว่าทันทีที่มันเข้ามาในน้ำเต้าได้แล้ว เหมือนกับว่ามันจะอยากเข้ามาในน้ำเต้ามากกว่าเดิม มันแทรกทั้งตัวของมันเข้ามาในน้ำเต้า ตอนที่โจวเหวินปิดน้ำเต้าลง แมลงเทพมังกรก็เข้ามาอยู่ในน้ำเต้าทั้งตัวแล้ว
แมลงเทพมังกรเองก็ดูเหมือนจะไม่คิดที่จะออกมาด้วย มันมุดตัวซ่อนตัวอยู่ในน้ำเต้ามองไปรอบๆแต่ก็ไม่เห็นว่าไท่ซุยจะตามมา มันเลยหยุดรออย่างโล่งใจตรงนั้น
โจวเหวินไม่คิดว่ามันจะราบลื่นได้ขนาดนี้ ง่ายจนน่าตกใจ ไท่ซุยที่แปลงร่างเป็นแมลงเทพมังกรอยู่นั้นค่อยๆว่ายตามมา โจวเหวินเองก็สงสัยนิดหน่อย เขาเลยขี่หลังของไท่ซุยก่อนจะให้ไท่ซุยพาเขาขึ้นจากน้ำ
ชาวบ้านที่มาจับแมลงที่โจวเหวินเคยเจอก่อนหน้านี้นั้นก็อยู่แถวนี้พอดี พวกเขาเห็นเรือเร็วของโจวเหวินจอดนิ่งกลางแม่น้ำและมีเด็กสาวนั่งอยู่ที่เรือ โดยที่ตัวของโจวเหวินนั้นหายไปแล้ว พวกเขาเลยคิดว่าโจวเหวินโดนฆ่าตายไปแล้ว เลยคิดว่าจะไปช่วยเด็กสาวคนนั้น แต่ทันใดนั้น เสียงน้ำแตกกระจายก็ดังขึ้นมาทันที