I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 823 - novel-lucky

แมลงกลืนดาว

จักรวาลที่เกิดขึ้นจากวิชาขโมยดวงดาวในตัวของโจวเหวินนั้นมันไม่ได้สมบูรณ์เท่ากับทะเลดวงดาว มันมีบางส่วนที่หายไป แต่ส่วนมากนั้นมันแทบจะเหมือนกันไปหมดเลย

โจวเหวินเลยลองไปฟาร์มไปสำรวจในทะเลดวงดาวมาแล้ว โจวเหวินลองสังเกตทะเลดวงดาวดีๆ เขาพยายามที่จะเข้าใจวิชาขโมยดวงดาวมากขึ้นกว่าเดิม

แต่ถึงอย่างนั้นโจวเหวินก็ยังหาอสูรกลืนดาวในทะเลดวงดาวไม่เจอ และการจะหามันนั้นก็เป็นการเสียเวลามากๆ

ก่อนหน้านี้โจวเหวินยุ่งมากเกินไปจนทำให้เขาไม่มีเวลาได้ฟาร์มสกิลสายดวงดาวเลย สกิลดวงดาวทั้ง28ดวงก็ยังขาดอีกแค่3สกิลหลักๆ สกิลที่ยังขาดนั้นไม่ดรอปออกมาซักที

และตอนนี้ก็เป็นโอกาสที่ดีในการสำรวจทะเลดวงดาว บางทีเขาอาจจะได้เจอสิ่งที่หวังก็ได้

โจวเหวินเดินทางไปเรื่อยๆในทะเลดวงดาว ทุกๆครั้งที่เขามองดูดวงดาวพาดผ่านกาแล๊กซี่ เขาจะนึกถึงจักรวาลภายในตัวของเขาที่เกิดมาจากขโมยดวงดาว

โจวเหวินรู้สึกได้ว่าทะเลดวงดาวกับจักรวาลด้านในตัวของเขานั้นมันมีความเกี่ยวข้องกันมาก และยิ่งเขารู้มากเท่าไร เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าจะพัฒนาขึ้นไปทุกที

ทะเลดวงดาวนั้นไม่ได้มีแค่เขตแดนของดวงดาวทั้ง28ดวง แต่ยังมีอาณาเขตของดวงดาวอันกว้างใหญ่ไกลโพ้นอีกด้วย โจวเหวินนั้นฆ่าพวกสิ่งมีชีวิตบนดวงดาวไปตลอดทางแต่เขาก็ยังไม่เจออสูรกลืนดาวเลย

เอาจริงๆอสูรดวงดาวระดับเร้นลับนั้นแทบจะไม่เจอเลยด้วย ส่วนมากเจอตั้งแต่ระดับตัวอ่อนยันไปถึงระดับมหากาพย์

แต่ตอนที่คิดนั้นเอง เขาก็เห็นแสงวาปขึ้นมาของดวงดาวด้านหน้าไกลโพ้น เหมือนกับว่ามีอะไรบางอย่างกระพริบขึ้นมาอย่างนั้น เขาเพ่งมองดูแต่ก็ยังไม่เจออะไร

“หลอนไปเองละมั่ง”โจวเหวินคิดในใจ ดูแล้วดูอีกก็ยังไม่เจออะไร

แต่ทันใดนั้นแสงนั้นก็วาปขึ้นมาอีกครั้ง โจวเหวินเห็นแค่แสงวาป ไม่เห็นว่ามันเกิดอะไรขึ้น

โจวเหวินพอมองดูดีๆแล้ว ขนหัวของเขาก็ลุกขึ้นมาทันที เพราะแสงสว่างที่เกิดขึ้นแล้วดับไปนั้น จริงๆแล้วมันคือดวงดาว ที่เคยมีอยู่ แต่จู่ๆก็หายไป และเขาก็มั่นใจมากว่ามันเคยมีดวงดาวอยู่ตรงนั้น

“แมลงกลืนดาว”โจวเหวินคิดขึ้นมาได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

ตอนที่โจวเหวินไปที่ทะเลดวงดาวในความเป็นจริงก่อนหน้านี้ เขาเคยเห็นแมลงกลืนดาวมาก่อน แต่ในตอนนั้น เขาเห็นในรูปแบบแค่เป็นแมงกระพรุนว่ายๆไปมาในบึงน้ำ แล้วไล่กินดาวเหมือนกินเม็ดถั่วที่ลอยอยู่ในน้ำ ดูไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรเท่าไร

แต่ตอนนี้ที่อยู่ในทะเลดวงดาวจริงๆ ความต่างมันเกิดขึ้นได้อย่างชัดเจน โจวเหวินมองไปที่ดวงดาวที่โดนกลืนหายไป ถึงแม้ว่าดวงดาวนั้นจะขนาดเล็กกว่าดวงดาวจริงๆ แต่มันก็ใหญ่พอๆก็ภูเขาลูกนึงเลย เพราะงั้นการที่ภูเขาทั้งลูกโดนกลืนหายวับไปกับตานั้นจึงเป็นเรื่องที่น่าตกใจทีเดียว

ที่น่ากลัวกว่านั้นคือโจวเหวินไม่เห็นตัวของแมลงกลืนดาวในเกมส์เลยด้วยซ้ำ สิ่งที่เขาเห็นมีเพียงแค่แสงวาปตอนที่มันกันดาวเข้าไปเท่านั้น

โจวเหวินอัญเชิญเบม่อนออกมาก่อนจะใช้พลังของสดับวานรตรวจจับเสียงที่เกิดขึ้นมารอบตัว

ทันใดนั้นโจวเหวินก็พบว่าดาวที่อยู่รอบข้างของเขานั้นเริ่มโดนกลืนกินไปทีละดวง และในที่สุด เขาก็เห็นแมลงกลืนดาวในที่สุด ด้วยพลังของสดับวานรทำให้เขาสามารถกะประมาณตัวของมันได้ แต่ตาเปล่าๆของเขานั้นมันมองไม่เห็น

คล้ายๆกับที่โจวเหวินเห็นในความเป็นจริง มันเป็นแมงกระพรุนโปร่งแสงตัวขนาดมหึมา แต่ในเกมส์นั้นตัวของมันใหญ่กว่ามากๆ มากแบบที่ว่าดวงดาวขนาดใหญ่ที่สุดในทะเลดวงดาวนั้น กลายเป็นแค่เม็ดถั่วเล็กๆเลยถ้าเทียบกับตัวของมัน

“ตัวของมันใหญ่กว่าเบม่อนที่ขยายร่างเต็มที่อีกเหรอวะเนี่ย”ตอนที่โจวเหวินมองไปนั้นเอง แมลงกลืนดาวก็มุ่งหน้าตรงมาหาพวกเขาด้วย

โจวเหวินเลยสั่งการให้เบม่อนขยายร่างเต็มที่เข้าตั้งรับ เขาอยากจะรู้ว่าแมลงกลืนดาวนั้นมันมีพลังมหาศาลขนาดไหนกันแน่

หลังจากที่ได้รับคำสั่งจากโจวเหวินแล้ว เบม่อนก็ใช้สุดยอดพลัง ขยายร่างใหญ่ที่สุดเท่าที่ทำได้ ก่อนจะบินตรงเข้าไปด้วยความเร็วสูง

แมลงกลืนดาวนั้นก็เหมือนกับแมงกะพรุน มีหนวดยึบยับเต็มไปหมด หนวดพวกนั้นสยายตัวก่อนจะดีดตัวของแมลงกลืนดาวให้หลบการโจมตีของเบม่อน

หลังจากที่เบม่อนต่อยไปไม่โดนแล้ว แต่เบม่อนกลับไม่ต่อยตามต่อ มันยืนอยู่นั่งเหมือนกับงงอะไรซักอย่าง

ทันใดนั้นเองที่โจวเหวินได้เข้าใจ ว่าเบม่อนนั้นจริงๆแล้วมองไม่เห็น ที่โจวเหวินเห็นแมลงกลืนดาวได้นั้นเป็นเพราะโจวเหวินใช้สดับวานร แต่เบม่อนนั้นมองไม่เห็นอะไรเลย การจะโจมตีศัตรูที่มองไม่เห็นก็คงยากไปหน่อย

โดยปรกติแล้วเป็นสัตว์อสูรที่สู้ด้วยสัญชาติญาณ เพราะงั้นถึงแม้ว่าโจวเหวินจะสั่งการเบม่อนได้ แต่การสั่งการนั้นยังไงมันก็ช้ากว่าการลงมือเองอยู่ดี

ไม่นานหลังจากนั้น แมลงกลืนดาวก็กินเบม่อนเข้าไปทั้งตัว

เขาไม่รู้หรอกว่าตัวของแมลงกลืนดาวนั้นทำมาจากอะไรกันแน่ แต่ที่แน่ๆคือมันสามารถกินเบม่อนที่เปิดใช้สุดยอดพลังได้แบบที่ไม่มีโอกาสให้ดิ้นหนีได้เลย

“ปัญหาใหญ่จริงๆด้วย เบม่อนมองมันไม่เห็นเลยสู้ได้ยากมาก ถ้ามองไม่เห็นแบบนี้มังกรเทียนก็คงใช้ไม่ได้เหมือนกัน ถ้าเกิดอยากจะฆ่ามันจริงๆ ก็คงต้องใช้สดับวานรออย่างเดียวซินะ”โจวเหวินลองอัญเชิญดาบทองคำออกมาแล้วใช้ความสามารถของสดับวานรในการฟังเสียงเพื่อค้นหาตัวของแมลงกลืนดาว ก่อนที่โจวเหวินจะรวมรวมพลังทั้งหมด เปิดใช้เสียงร่ำไห้ของพระราชา แล้วตั้งใจจะใช้เทพสังหารดู

แต่วีนาทีต่อมา ตัวละครของโจวเหวินจู่ๆก็โดนอะไรบางอย่างลากไปอย่างเร็วเล้วหน้าจอเกมส์ก็ดำไปทันที

จบเกมส์!

“พลังมันจะแกร่งไปแล้ว เบม่อนกับสดับวานรคงไม่มีทางเอาชนะมันได้แน่ๆ ตัวเดียวที่น่าจะพอสู้ได้คงมีแค่สดับวานรซินะ”โจวเหวินคิดซักพัก เขาตั้งใจจะที่จะหาทางจัดการกับแมลงกลืนดาวนี้ให้ได้

แต่ปัญหาก็คือ โจวเหวินคิดว่าการเปิดใช้นิพพานอเวจีของสดับวานรนั้นมันเสี่ยงมากเกินไป แต่ถ้าเปิดใช้แค่สองวง มันก็คงไม่มีทางฆ่ามันได้แน่ๆ

โจวเหวินเลยเข้าทะเลดวงดาวไปอีกรอบ รอบนี้โจวเหวินมุ่งหน้าผ่านไปเลย เขาคิดว่ายังไงเขาก็ไม่มีทางฆ่ามันได้ตอนนี้แน่ๆ เขาเลยเมินไม่สนใจมันแล้วออกเดินทางไปรอบๆทะเลดวงดาว หวังว่าจะได้พัฒนาพลังชีวิตของขโมยดวงดาว

แต่แมลงกลืนดาวก็ยังคงตามมาหลอกหลอน โจวเหวินนั้นเดินอ้อมมาแล้ว แต่จู่ๆมันกลับโผล่ขึ้นมาเหมือนกับทะลุมิติมาอย่างนั้น ทุกๆครั้งที่โจวเหวินคิดจะหนี เขากลับหนีไม่ได้ สุดท้ายก็โดนพลังเหมือนหลุมดำ ดูดไปตายอยู่ดี

มีรอบเดียวที่โจวเหวินสามารถหนีออกมาได้คือการใช้สกิลวาประยะไกลของอารยมิติ ซึ่งวาปไปยังพื้นที่ ที่แมลงกลืนดาวไม่มีทางมองเห็นเขาได้ แต่หนีออกมาได้ไม่นานเท่าไร มันก็วาปมาฆ่าโจวเหวินทิ้งอยู่ดี

โจวเหวินพยายามคิดหาทางแก้ปัญหา เขาเลยลองรีเกมส์แบบที่ไปเกิดตรงจุดอื่นดู เพราะทุกๆครั้งที่เกมส์รี แมลงกลืนดาวจะอยู่ที่เดิมเสมอ แต่โจวเหวินก็ต้องตายอยู่ดี ทำให้โจวเหวินรู้สึกสงสัยมาก

“ทุกๆครั้งที่ฉันเข้าทะเลดวงดาว ถ้าเกิดฉันออกนอกเขตของ28ดวงดาวไปเมื่อไร เจ้าตัวนั้นมันก็จะโผล่มาฆ่าฉันทันที มันไม่ใช่แค่ความเร็วแล้ว หรือว่าบางที แมลงกลืนดาวอาจจะมีความสามารถในการวาปได้ด้วยกัน”โจวเหวินคิดว่ามันมีความเป็นไปได้

เพราะถ้าเป็นงั้นจริงนอกเหนือจากเทพวิหกทมิฬแล้ว แมลงกลืนดาวก็มีความสามารถในการวาป ถ้าเกิดเขาหาทางฆ่ามันได้ แล้วมันดรอปไข่ออกมา ปัญหาในการพัฒนาวิญญาณชีวิตอารยมิติก็จะหมดไปทันที