I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 865

เซี่ยหยูคุน

โจวเหวินคิดแบบนั้นก่อนจะรู้สึกว่านี้มันก็ไม่ใช่เรื่องของเขาอยู่ดี เดิมทีแล้วเขาไม่เคยคิดจะเข้าไปในสุสานปฐมกษัตริย์ตั้งแต่แรก เพราะงั้นเขาเลยไม่จำเป็นต้องไปคิดอะไรอีก

หลังจากที่คิดแบบนั้นแล้ว เขาก็กลับไปยังทางเข้าสุสานปฐมกษัตริย์ แล้วตามหารูปสลักรูปมือต่อ หวังว่าจะได้เจออะไรบ้าง เดิมทีโจวเหวินไม่ได้คิดจะเข้าไปในสุสานปฐมกษัตริย์อยู่แล้ว ตอนนี้พอยิ่งรู้ว่าหลิวหยุนกับผู้วิเศษจิงเต้ากำลังจะเข้าไปในนั้นเขายิ่งไม่อยากเข้าไปใหญ่เลย

รอบนอกของสุสานปฐมกษัตริย์นั้นเต็มไปด้วยโครงกระดูกระดับตำนานและภายในก็จะมีรูปปั้นทองแดงระดับมหากาพย์ บางคนก็ว่าเจอรูปปั้นทองระดับเร้นลับ แต่มันหายากมาก จนโจวเหวินก็ยังไม่เคยเห็นเลย

แต่จุดหมายของเขาในการมาที่สุสานปฐมกษัตริย์คือการหารูปสลักรูปมือ เขาไม่ได้คิดจะเข้าไปในนั้นแค่หารูปสลักเฉยๆ ในบรรดาเกมส์ที่โจวเหวินมีนั้น ที่เขาอยากได้ที่สุดน่าจะเป็นเกมส์สุสานปฐมกษัตริย์นี้ละ เพราะมันยังเป็นที่ๆเขาไม่สามารถเข้าไปได้ซักที เหตุผลหลักๆที่เขาเข้าไปในนั้นไม่ได้ เป็นเพราะว่าเขาหาทางเข้าไม่เจอ ทำได้เพียงแค่เดินวนไปรอบๆเท่านั้น

สถานที่อย่างสุสานปฐมกษัตริย์นั้นไม่ใช่ๆที่ใครก็เข้าได้ มันจึงไม่มีทางเข้าเป็นเรื่องปรกติ ถ้าอยากจะเข้าไปในนั้นก็ต้องขุดหาทางเข้ากันเอาเอง

สุสานปฐมกษัตริย์เองก็เป็นแบบนั้น มันไม่มีทางเข้า แต่รอบๆของสุสานนั้นมันเต็มไปด้วยรูที่พยายามขุด ได้ยินกันมาว่ามีหลายๆคนพยายามจะเข้าไปในนั้นกัน แต่ผลที่ออกมาคือพวกเขาขุดได้แค่ครึ่งทางเท่านั้นแล้วก็มีอาเพศภัยเกิดขึ้น

โจวเหวินใช้พลังของสดับวานรตามหารอบๆโดยละเอียด จนกระทั้งดวงดีไปเห็นข้างใต้ของหินที่โดนทับอยู่ใต้ดิน ในที่สุดโจวเหวินก็เจอรูปสลักรูปมือแล้ว

โจวเหวินดีใจมาก เขาปัดฝุ่นรูปสลักรูปมือแล้วใช้โทรศัพท์ถ่ายเพื่อเข้าไปหน้าโหลดเกมส์ทันที

หลังจากที่รอไปซักพัก เกมส์ก็ดาวโหลดเสร็จสมบูรณ์ เกมส์นี้จะกลายเป็นเกมส์ที่สำคัญสำหรับโจวเหวินเกมส์นึงเลยก็ได้

หลังจากที่โหลดเกมส์แล้วโจวเหวินก็พบว่าความเร็วในการโหลดเกมส์นั้นมันไม่ได้เกี่ยวกับขนาดของแผนที่เกมส์ แต่มันเกี่ยวกับพลังและคำสาปภายในเกมส์นั้นๆมากกว่า

ตอนนี้ภารกิจของเขาเสร็จแล้ว เขาได้เกมส์มาแล้ว เพื่อที่จะไม่ไปชนเข้ากับหลิวหยุนกับผู้วิเศษจิงเต้าโจวเหวินเลยตั้งใจจะออกจากที่นี้แล้วเดินทางต่อ

แต่ใครมันจะไปคิดละว่าเขาเดินอยู่ๆเขาก็เจอเข้ากับหลิวหยุนกำลังยืนพิงต้นไม้อยู่ข้างๆถนนมองเขาด้วยรอยยิ้ม

“อ้าว ว่าไงละเจ้ารุ่นน้อง ไม่เจอกันนานเลยนะ ไม่คิดเลยนะเนี่ยว่าจะมาเจอกันอีกที่นี้หน่ะ”หลิวหยุนพูดแล้วยิ้ม

“ไอ้หมอนี้มันเห็นฉันตั้งแต่แรกแล้วนี่หว่า”โจวเหวินรู้ได้ทันที ก่อนจะมองหลิวหยุนแล้วพูด “อ้าวรุ่นพี่ มาหาฉันถึงที่แบบนี้อยากจะรับเลี้ยงดูหยาเอ๋อขึ้นมาแล้วเหรอ”

ตอนที่หลิวหยุนได้ยินชื่อหยาเอ๋อ เขาก็อดผงะไม่ได้ เขามองหยาเอ๋อในมือของโจวเหวินแล้วส่ายหัว “ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับนายมากกว่าหน่ะ นายได้ยินเรื่องที่ฉันคุยกับตาแก่นั้นไปแล้วใช่ไหมละ สนใจที่จะเข้าไปในสุสานปฐมกษัตริย์ด้วยกันไหม ดาบนี้คือกุญแจที่แท้จริงสู่สุสานปฐมกษัตริย์ ถ้ามีมันกับอสูรปฐพีของนายละก็ เราก็จะสามารถเข้าไปในนั้นได้อย่างปลอดภัย คิดว่าไงละ จะไปกันไหม”

“ไม่ไป”โจวเหวินตอบห้วนๆ

“นายไม่อยากจะรู้เหรอว่าข้างใจสุสานปฐมกษัตริย์ มันมีอะไรกันแน่ มันมี…”หลิวหยุนตะลึงไปเล็กน้อยเขากำลังจะพูดแต่ก็โดนโจวเหวินขัด

“ฉันไม่อยากรู้ ฉันไม่อยากเข้าไปในนั้นด้วย”โจวเหวินพูดก่อนจะเดินผ่านหลิวหยุนไป

ไม่ต้องนับเรื่องอันตรายที่อยู่ในสุสานปฐมกษัตริย์ก็ได้ แต่แค่ชายแก่ที่ไปด้วยน่าสงสัยว่าเป็นผู้วิเศษจิงเต้าแค่นั้นก็เป็นเหตุผลเพียงพอที่โจวเหวินจะไม่ไปแล้ว

อีกอย่าง ถ้าหลิวหยุนเจอเขาได้ โจวเหวินก็เชื่อว่าผู้วิเศษจิงเต้าก็เห็นเขาแล้วเหมือนกัน

“ฉันได้ยินมาว่ามันมีต้นไม้เทพอยู่ในสุสานปฐมกษัตริย์ด้วยนะ ถ้าได้กินมันละก็ นายจะมีชีวิตอมตะเลย”หลิวหยุนไม่ยอมแพ้ ตื้อโจวเหวินต่อ

“ไม่ไป”โจวเหวินมั่นคงมาก ไม่ว่าหลิวหยุนจะเอาอะไรมาล่อ เขาก็จะไม่ไปที่นั้นเด็ดขาด

“ข้างในนั้นมันยังมีผู้พิทักษ์ด้วยนะ ถ้านายเข้าไปนายอาจจะมีโอกาสได้ทำสัญญากับผู้พิทักษ์ก็ได้นะ”หลิวหยุนพูดต่อ

“ไม่ไป”โจวเหวินได้ยินข่าวดี แต่ตอนนี้ถึงจะมีผู้พิทักษ์อยู่แต่โจวเหวินก็ไม่คิดจะเข้าไปอยู่ดี

เพราะยังไงตอนนี้โจวเหวินก็ได้เกมส์สุสานปฐมกษัตริย์มาแล้ว เขาสามารถเล่นได้ตลอด ไม่จำเป็นต้องเอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงเลย

“นายรู้รึเปล่าเนี่ยว่าชายแก่คนนั้นเป็นใคร” จู่หลิวหยุนก็ถามโจวเหวินขึ้นมา

“รู้”โจวเหวินตอบ

จู่ๆโจวเหวินตอบแบบนี้หลิวหยุนเลยอึ้ง เขาเลยถามกลับ “นายรู้ได้ไงกัน เป็นไปไม่ได้หน่า นายไม่น่าจะเคยเห็นเขามาก่อนนี้ ทำไมนายถึงไปรู้จักคนที่ตายไปแล้วได้ละ”

“นายบอกว่าเขาเป็นใครนะ”โจวเหวินได้ยินหลิวหยุนพูดแบบนั้นแล้วรู้สึกแปลกๆ เขามองหน้าหลิวหยุนแล้วถาม

ทุกคนต่างรู้ดีว่าผู้วิเศษจิงเต้ายังไม่ตายแน่ๆ ถึงครั้งล่าสุดเขาจะบาดเจ็บสาหัสแต่เขาเองก็ยังไม่ตาย กรมควบคุมพิเศษยังตามจับเขาไม่ได้เลยจนถึงตอนนี้

“นายคงจะคุ้นเคยกับคณะสำรวจจงลู่ดีซินะ ชายแก่คนนั้นคือ1ในขณะสำรวจยังไงละ”หลิวหยุนพูด

“บ้าหน่า เป็นไปไม่ได้ ฉันอ่านข้อมูลของทั้งคณะมาแล้ว ไม่มีคนหน้าตาแบบนั้นเลยนะ”โจวเหวินตอบกลับ

พอเห็นโจวเหวินทำหน้าตาแบบนั้นหลิวหยุนเลยหัวเราะหึหึก่อนจะพูด “ผู้เชี่ยวชาญที่เดินทางไปกับทีมสำรวจและเจ้าหน้าที่ทั้งหลายอยู่ในบันทึกก็จริง นายอ่านข้อมูลบันทึกนั้นแล้ว นายไม่รู้สึกแปลกๆบ้างเหรอ นายไม่เคยคิดบ้างเหรอว่าบางทีมันอาจจะมีคนหายไปจากรายชื่อพวกนี้ก็ได้นะ”

“ฉันไม่มีเวลามาฟังเรื่องไร้สาระนะ มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่คณะสำรวจจะเอาคนนอกมาร่วมด้วยหน่ะ”โจวเหวินพูด

“คนนอกเหรอ ไม่ใช่ซักหน่อย นายอ่านข้อมูลมาตั้งเยอะ นายไม่คิดบ้างเหรอ ว่ามันมีข้อมูลบางอย่างที่เป๊ะเกินไปหน่ะ”หลิวหยุนพูด

โจวเหวินขมวดคิ้วแล้วคิด ตอนแรกเขาไม่เคยคิดเลยว่ามันจะมีอะไรบางอย่างหายไปแพราะว่าทุกอย่างในข้อมูลนั้นมันสมบูรณ์อยู่แล้ว ทั้งรายชื่อและรายละเอียดผู้เชี่ยวชาญ เจ้าหน้าที่ ศาสตราจารย์ทั้งหลาย

พอเห็นโจวเหวินไม่เข้าใจ หลิวหยุนเลยพูด “นายไม่เคยคิดบ้างเหรอว่าบางทีมันอาจจะมีคนจงใจทำให้ข้อมูลของทีมสำรวจหายไปแบบไร้ร่องรอยก็ได้นะ”

โจวเหวินผงะขึ้นมา แล้วคิดถึงข้อมูลที่เขาเคยอ่าน “หรือว่ามันจะเป็นข้อมูลที่เกี่ยวกับทหารกับเจ้าหน้าที่เหรอ?”

“นายคิดว่าทหารพวกนั้นเป็นคนจัดการการสำรวจจงลู่เหรอ พวกนั้นทำหน้าที่แค่คอยรักษาความปลอดภัยเท่านั้นละ”หลิวหยุนพูด

“ลองคิดดูละกันนะ เหล่าผู้เชี่ยวชาญ ศาสตราจารย์คนสำคัญระดับโลกมาอยู่รวมกัน เคลื่อนที่เป็นคณะสำรวจด้วยกัน แต่กลับมีแค่เจ้าหน้าที่ทหารที่คอยดูแลปกป้องรักษาความปลอดภัยเท่านั้น แต่กลับไม่มีคนคอยดูหรือควบคุมการทำงานของผู้เชี่ยวชาญพวกนั้นแบบองค์รวมเลย นายไม่คิดว่าแปลกบ้างเหรอ”หลิวหยุนพูดต่อ

นายหมายความว่ารัฐบาลกลางตั้งใจจะปิดบังข้อมูลบางส่วน แล้วชายแก่คนนั้นก็เป็น1ในนั้นงั้นเหรอ”โจวเหวินมองหลิวหยุนแล้วถาม

“เอาจริงๆฉันเองก็ได้ไปสืบมาแล้วละ ฉันเคยแอบเข้าไปในสำนักงานรัฐบาลกลางแล้วฉันก็ได้ไปอ่านข้อมูลมา นายไม่สังเกตุเหรอว่าข้อมูลพวกนั้นมันสมบูรณ์แบบ …มากเกินไปสมบูรณ์แบบจนไม่มีที่ติ เหมือนกับว่าจงใจปลอมแปลงขึ้นมา แล้วฉันก็เจอข้อมูลอีกบางส่วน เกี่ยวกับการหายตัวไประหว่างที่ทีมสำรวจจัดตั้งขึ้นแล้วไม่มีใครเจอตัวอีกแล้ว แล้วหลังจากที่ฉันสืบไปสืบมาฉันก็มั่นใจได้เลยว่าคนพวกนั้นต้องไปที่จงลู่แน่ๆ”หลิวหยุนหยุดแล้วพูดต่อ “ชายคนนั้นชื่อว่าเซี่ยหยูคุน และเขาเป็น1ในคนพวกนั้น”