I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 869

รูปปั้นทอง12ตัว

“โจวเหวินฝากจัดการทีนะ”ผู้วิเศษจิงเต้าชี้ไปที่รูปปั้นทองคำที่ตั้งท่าเตรียมจะพุ่งเขามาอีกครั้ง

“ไม่ใช่ว่ากระจกหยินหยางของนายมันแกร่งมากไม่ใช่เหรอ แค่ส่องก็จบแล้วนี้ จะให้ฉันไปสู้ทำไม”โจวเหวินพูด

“กระจกหยินหยางของฉันมันใช้ได้กับร่างจริงๆที่เป็นเนื้อหนังมังสามีวิญญาณเท่านั้น แต่มันใช้ไม่ค่อยได้กับรูปปั้นทองคำเบบนั้น” ผู้วิเศษจิงเต้าดูจะไม่ปิดบังจุดอ่อนอะไรของกระจกหยินหยางเลยแม้แต่น้อย

โจวเหวินเองก็ไม่รู้ว่าที่พูดมามันจริงหรือเท็จ แต่เขาก็ต้องเรียกเบม่อนออกมารับมือกับรูปปั้นทองคำก่อน

กำลังและพลังป้องกันของรูปปั้นทองคำนั้นแข็งแกร่งมาก มันสามารถสู้กับเบม่อนได้อย่างง่ายดาย โจวเหวินเลยให้เบม่อนเปิดสุดยอดพลัง เขาอยากจะล้มมันให้ไวที่สุดเท่าที่ทำได้

พอเปิดสุดยอดพลังเท่านั้นละ รูปปั้นทองคำก็โดนเบม่อนกดดันอย่างหนักทันที แต่พอรูปปั้นทองคำเริ่มสู้ไม่ไหว รูปปั้นทองคำอีกตัวก็วิ่งเข้าสู่การต่อสู้เพิ่มขึ้นมาทันที

พอมีรูปปั้นทองคำมาเพิ่มอีกตัวนึง รูปปั้นทองคำตัวแรกก็แข็งแกร่งขึ้นมากจริงๆแต่ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเบม่อน

รูปปั้นทองคำแต่ละตัวนั้นค่อยๆลงมาเรื่อยๆ พวกมันรู้วิธีการสู้แบบรุมกระทืบค่อยๆรวมมือผสานแรงกันสู้อย่างไร้รอยต่อ

“ไม่ไหวละ”โจวเหวินเริ่มรู้แล้วว่ารูปปั้นทองคำนั้นมันเหมือนกับมังกรดำในทะเลใต้ดิน มันมีความสามารถในการโอนถ่ายและแชร์พลังกันได้

หลังจากที่พวกมันลงมาสู้กัน7ตัว พลังของมันก็เทียบเท่าได้กับเบม่อนที่เปิดสุดยอดพลังแล้วทำให้เบม่อนนั้นเริ่มจะเสียเปรียบ

“เบม่อนเริ่มจะไม่ไหวแล้วนะ มาช่วยหน่อยได้ไหมละ”โจวเหวินพูดกับผู้วิเศษจิงเต้า

ผู้วิเศษจิงเต้ายิ้ม “ที่นายต้องทำก็แค่ล่อให้รูปปั้นทองคำทั้ง12ตัวออกมาจากแท่นนั้น แล้วเดี๋ยวฉันเข้าไปเอาอะไรบางอย่างแล้วเราจะออกไปกันทันที ไม่นานหรอก”

โจวเหวินรู้ตัวทันทีเลยว่าที่ผู้วิเศษจิงเต้าเรียกเขามานั้นก็เพื่อการนี้โดยเฉพาะ

ยิ่งรูปปั้นทองคำลงมามากเท่าไร พลังของมันก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น พอรูปปั้นลงมา10ตัวเบม่อนเริ่มโดนกระทืบแล้วกระทืบอีกจนยากจะทนไหว

“ฉันกลัวว่าเบม่อนจะรับ12ตัวไม่ไหวเนี่ยซิ มีแผนอะไรในหัวบ้างไหม”โจวเหวินพูดความจริงออกมา ถึงเบม่อนจะแกร่งแค่ไหนแต่ยังไงโดนลุม12ตัวก็ไม่ไหวอยู่ดี

พลังและความสามารถของรูปปั้นทองคำตอนนี้มันแข็งแกร่งมากๆแล้ว พวกมันสามารถรวมพลังของทุกตัวไว้กับตัวๆเดียว ทำให้แม้แต่สุดยอดพลังก็ยังสู้ไม่ไหว

“ได้ เดี๋ยวฉันจัดการอีก2ตัวที่เหลือเอง”ผู้วิเศษจิงเต้าพูดแล้วพุ่งเข้าไปที่ปราสาทป ที่รูปปั้นทั้ง12เฝ้าอยู่ทันที

โจวเหวินเห็นเขาถือกระจกหยินหยางแล้วพุ่งเขาใส่ปราสาทเหมือนจรวดพุ่งเข้าชนตึก

รูปปั้นทองคำที่ยังไม่ลงมาต่อสู้อีก2คนพอเห็นผู้วิเศษจิงเต้าพุ่งเข้าใส่ มันก็ลุกขึ้นมาตัวนึงป้องกันซ้ายอีกตัวป้องกันขวาแล้วต่อยสวนกันเข้าหาผู้วิเศษจิงเต้าทันที

แต่ผู้วิเศษจิงเต้าจู่ๆแหวนของเขาก็เรืองแสง แล้วทันใดนั้นร่างของเขาก็วาปหายไปก่อนจะปรากฏขึ้นมาอีกครั้งถึงตรงประตูของปราสาทแล้ว

“วาปงั่นเหรอ หรือว่าวิชาลมปราณที่ผู้วิเศษจิงเต้าเป็นคนฝึกก็เป็นสายมิติด้วยเหมือนกันเหรอ”โจวเหวินเดาตอนที่ ผู้วิเศษจิงเต้าเข้าชนประตูปราสาท

ประตูปราสาทนั้นปิดสนิทแน่นหนาและเหมือนจะเปิดออกมาได้ยากมาก แต่ตอนที่ผู้วิเศษจิงเต้าพุ่งเข้าชน มันกลับทะลุผ่านกำแพงตรงเข้าไปได้เหมือนกับว่ามันไม่มีประตูป้องกันอยู่

กำปั้นของรูปปั้นทั้ง2ตัวนั้นตามไประดมหมัดใส่ทันทีแต่ก็ต้องต่อยโดนประตูหนา ไม่สามารถต่อยเข้าไปในประตูได้

ในเมื่อพวกมันไม่สามารถตามผู้วิเศษจิงเต้าได้แล้ว ทั้ง2ตัวจึงหันมาเข้าสู่สนามรบแล้วร่วมด้วยช่วยกันสู้กับเบม่อนทันที

เบม่อนที่ตอนนี้หนักอยู่แล้วพอเพิ่มเข้ามาอีก2ตัว ภาระก็หนักเกินจะต้านทาน มันโดนต่อยหลายหมัดซ้อนจนกระดูกแทบจะแหลก

“ไม่ไหว 12ตัวนี้แม้แต่เบม่อนก็สู้ไม่ได้แน่ๆ หนีก่อนดีกว่า”หลิวหยุนพูดออกมาเตรียมจะหนี แต่ตอนนั้นเองเขากลับโดนพลังงานบางอย่างกั้นเอาไว้ทำให้ออกไปไหนไม่ได้

หลิวหยุนพยายามรวบรวมพลังทั้งหมดฝ่าสนามพลังนั้นออกไปแต่ก็ออกไปไม่ได้

“ไม่ต้องแปลกใจก็ได้ เมื่อกี้ฉันลองให้อสูรปฐพีลองดูแล้ว มันยังออกไปไหนไม่ได้เลย”โจวเหวินลองดูมาก่อนหน้านี้แล้วถ้าเขาหนีออกไปได้ เขาคงไม่อยู่รอให้เบม่อนโดนกระทืบซะน่วมงี้หรอก

“จิงเต้าเซียนนั้นมันเข้าไปในปราสาทเพื่อไปเอาของแต่ปล่อยให้เราต้องมาโดนรุมยำจนตายแบบนี้ เห็นชัดๆเลยว่าแม่งคิดจะปล่อยเราให้ตาย”หลิวหยุนพูด

“ก็ไม่ใช่แบบนั้นเสมอไปหรอก ถึง12ตัวนี้มันจะแกร่งมากๆ แต่ความเร็วของมันไม่ได้สูงอะไร ถ้าเกิดเราไม่พยายามไปฝืนสู้พวกมันก็ฆ่าเราในรอบเดียวไม่ได้หรอกปัญหาของเราตอนนี้ก็คือ เราจะเข้าไปในปราสาทนั้นยังไงกัน เรารอผู้วิเศษจิงเต้าอยู่ตรงนี้อย่างเดียวไม่ได้หรอกนะ”โจวเหวินพูดแล้วเรียกเบม่อนกลับมาได้แล้ว

ตอนที่รูปปั้นทองคำเห็นว่าเบม่อนนั้นหายไปพวกมันจึงรีบพุ่งเข้าใส่โจวเหวินกับหลิวหยุนทันที

โจวเหวินเริ่มเคลื่อนที่ออกห่างตั้งแต่ที่พวกมันยังไม่ออกวิ่งด้วยซ้ำ โจวเหวินพยายามบินวนไปรอบๆ เพื่อพยายามศึกษาว่ามันมีจุดอ่อนตรงไหนบ้าง เพราะถึงเขาจะรู้ว่ามันฆ่าไม่ง่าย แต่ก็คงมีทางที่จะฆ่ามันได้อยู่นั้นละ โจวเหวินใช้วิชาจ้าวมังกรบิน หมุนวนรอบตัวของรูปปั้นทองคำ รูปปั้นทองคำนั้นก็เหมือนกับยักษ์ที่ไล่จับแมลงวัน พวกมันงุ่นง่านไปมาจับตัวของโจวเหวินไม่ได้

หลิวหยุนเองก็ป้องกันและหลบการโมตีเรื่อย เขาเองก็เร็วเหมือนกัน ถึงจะยังช้ากว่าโจวเหวินก็ตาม

“เมื่อกี้หมัดของรูปปั้นมันต่อยเข้าใส่ประตูปราสาทแต่ประตูมันไม่ขยับเลย ฉันว่าประตูนั้นคงเปิดด้วยกำลังไม่ได้แน่ๆ ไม่งั้นผู้วิเศษจิงเต้าก็คงไม่ได้เข้าไปง่ายขนาดนั้น ฉันว่าเราเองก็คงไม่ได้เข้าไปง่ายๆแน่ๆ “หลิวหยุนพูดตอนที่หลบไปเรื่อยๆ

“มันไม่ง่าย แต่ก็ต้องลองดูละวะ นายเคยบอกว่าเป็นหัวขโมยอันดับ1ของโลกไม่ใช่เหรอ ขโมยบ้านไหนเปิดประตูไม่เป็นวะ”โจวเหวินพูด

“เปิดประตูหน่ะมันไม่ยากหรอก แต่มันต้องใช้เวลา ตอนนี้เราโดนไล่กวดแบบนี้จะเอาเวลาที่ไหนไปเปิดประตูวะ”หลิวหยุนพูด

“เดี๋ยวฉันล่อมันให้ นายฉวยโอกาสนั้นไปเปิดประตูให้ไวเลยนะ”โจวเหวินคิดแล้วพูด

“แล้วจะล่อพวกมันยังไง เบม่อนเองยังสู้ไม่ไหวเลยไม่ใช่เหรอ”หลิวหยุนถามอย่างสงสัย

“ฉันไม่ได้มีสัตว์อสูรแกร่งขนาดนั้นหรอก แต่ถ้าจะล่อมัน ฉันไม่ได้ต้องการสัตว์อสูรแกร่งๆหรอก ฉันแค่รับตีนให้ได้ก็พอ”โจวเหวินพูดจบก็อัญเชิญสัตว์อสูรออกมาทันที