I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 894
พัฒนาวิญญาณชีวิตจักรพรรดิโบราณ
ตู้มตู้ม!!
หมัดและกล้ามเนื้อปะทะกัน เลือดและไฟพุ่งสวนกัน
ทั้งโจวเหวินและหลี่ซวนเหมือนตัวยึดติดอยู่กับพื้น ขาของพวกเขาไม่ขยับไปไหนแม้แต่ก้าวเดียวแต่หมัดของพวกเขาทั้งคู่นั้นพุ่งสวนกันอย่างรุนแรงแลกหมัดกันต่อยหน้าต่อยหัวต่อสีข้าง
เฟิงชิวเยี่ยนกับเชดี้และคนอื่นๆขนลุก นี้มันไม่ใช่การประลองแล้ว มันคือการแลกหมัดชัดๆ ถ้าใครไม่รู้อีโหน่อีเหน่เดินมาเห็นละก็คงคิดว่าโจวเหวินกับหลี่ซวนกะจะเอากันให้ตายไปข้างเลยด้วยซ้ำ
“โค้ชสู้แบบนี้ดูไม่ใช่ทางของโค้ชเท่าไรเลย ทำไมเขาถึงทำแบบนั้นกัน”เฟิงชิวเยี่ยนขมวดคิ้วแล้วคิด
เชดี้พูด “อาจจะอยากแลกหมัดครั้งสุดท้ายรึเปล่า ตอนนี้ทั้งพลังกายและความเร็วของเขากำลังจะตกลงแล้ว ถ้าสู้แบบปรกติต่อไปละก็ พลังกายของเขาจะตกลงอย่างมากและเขาอาจจะแพ้ได้ เพราะงั้นก่อนที่จะเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น เขาจึงตัดสินใจยืนแลกหมัดสวนเผื่อว่าจะพลิกสถานการณ์ให้ดีขึ้นน่ะ”
เฟิงชิวเยี่ยนส่ายหน้า “ไม่ใช่หรอก โค้ชรู้ดีว่าการทำแบบนั้นมันไม่ได้ทำให้สถานการณ์มันกลับมาดีขึ้น โค้ชเองก็คงไม่เลือกอะไรโง่ๆแบบนั้นแน่ๆ เขาต้องมีเหตุผลอะไรซักอย่าง”
“อาการบาดเจ็บในร่างของโค้ชหนักขึ้นทุกที แต่แผลของหลี่ซวนนั้นหายเองอัตโนมัติ การแลกหมัดมีแต่จะทำให้หลี่ซวนเก่งขึ้นและเก่งขึ้นเรื่อยๆ แต่ฉันเองก็ยังไม่เห็นเลยนะว่าโค้ชจะมีหนทางอื่นให้เลือก ยกเว้นแต่ว่าจะใช้แรงจากภายนอกอย่างเช่นสัตว์อสูร บางทีถ้าใช้เขาอาจจะพลิกสถานการณ์กลับมาได้ก็ได้” เชดี้ใช้ดวงตาโอดินมองดูสถานการณ์ตอนนี้อย่างละเอียด
ถึงแม้ว่าร่างกายของโจวเหวินจะแกร่งขนาดไหน แต่เขาเองตอนนี้ก็รับหมัดของหลี่ซวนที่หนัดขนาดหินแตกได้มาหลายดอกแล้ว กระดูกของเขาก็อาจจะมีร้าวบ้างแหล่ะ แต่เขากลับไม่คิดจะหนีแล้วยืนแลกหมัดกับหลี่ซวน(เหมือนแสตน2ตัวต่อยกัน)อย่างบ้าคลั่ง
“เกือบแล้ว อีกนิดเดียว ทำไมยังไม่พัฒนาซักทีวะ อีกนิดเดียวเท่านั้น…”โจวเหวินยืนแลกหมัดอยู่นั้นเอง เขารู้สึกได้เลยว่าจักรพรรดิโบราณนั้นตอบสนองกับเขาทุกครั้งที่หมัดต่อยโดนและโดนต่อย เหมือนกับภูเขาไฟที่พร้อมจะระเบิดได้ตลอดเวลา แต่พลังงานเหล่านั้นกลับระเบิดออกมาไม่ได้ ทำให้มันยังพัฒนาวิญญาณชีวิตไม่ได้ซักที
“ทำไมกันละ ฉันทำอะไรผิดไปเหรอ มารพยัคฆ์เองก็สู้ไปเรื่อยๆเพื่อสะสมพลังของตัวเองนี้ ของฉันก็น่าจะเหมือนๆกันไม่ใช่เหรอ มันต่างกันตรงไหนละ”โจวเหวินสู้ไปคิดไป
กร๊อบ!!
หมัดฮุคสีข้างขวาของหลี่ซวนกระแทกเข้าชายโครงอย่างแรงจนกระดูกซี่โครงแตก เลือดพุ่งออกมาจากมุมปากของโจวเหวิน อวัยวะภายในของเขาเสียหายอย่างหนัก เริ่มที่จะปริแตกแล้วมีเลือดไหลออกมา
“ต้องหยุดพวกเขาแล้ว ร่างกายของโจวเหวินจะไม่ไหวแล้ว”เชดี้เห็นอาการของโจวเหวินชัดเจนจนเริ่มรู้ดี ตอนนี้อวัยวะภายในของโจวเหวินเสียหายหนักมากแล้ว
“ทำไมพวกเขาไม่หยุดละ หมัดที่ต่อยลงไปยังแรงเท่าเดิมเลยนะ เอาจริงๆประธานน่าจะพอแล้วยั้งมือได้แล้วนะ หรือว่าประธานโกรธที่โดนต่อยจริงๆหน่ะ”กรีฟพูด
เฟิงชิวเยี่ยนส่ายหัว “ไม่ใช่หรอก ประธานไม่ใช่คนแบบนั้น ที่เขาไม่หยุดมันต้องมีเหตุผลอะไรซักอย่างอยู่แน่ๆ”
“บาดเจ็บขนาดนั้นแล้วเนี่ยนะ มันจะมีเหตุผลอะไรที่จะไม่หยุดอีกละ”กรีฟพูด
“แรงกดดัน”กู๋เตียนพูดออกมา
“หะ”เชดี้ได้ยินที่กู๋เตียนพูดไม่ทัน
“แรงกดดัน”กู๋เตียนย้ำอีกครั้ง แต่ไม่อธิบายต่อ
รอบนี้เชดี้กับกรีฟได้ยินชัดเจนแล้วแต่พวกเขาก็ยังไม่เข้าใจที่กู๋เตียนพูด
อย่างนี้นี่เอง เข้าใจละ แรงกดดันนี้เอง”เฟิงชิวเยี่ยนพูดขึ้นมาเหมือนบรรลุ
“หมายความว่าไงหน่ะ”กรีฟถามแล้วมองเฟิงชิวเยี่ยน
เฟิงชิวเยี่ยนมองการประลองแล้วพูด “โค้ชหน่ะต้องการจะพัฒนาความสามารถของตัวเอง เขาเลยต้องสู้กับประธานในแบบที่ตัวเองไม่ถนัด นั้นก็เพราะว่าเขาต้องการที่จะท้าทายกับข้อจำกัดของตัวเอง เขาอยากที่จะเปลี่ยนมันให้กลายเป็นพลัง เขาอยากที่จะพัฒนาความสามารถของตัวเอง ผ่านทางความตึงเครียดและกดดันของการต่อสู้ ประธานเองก็ดูจะเข้าใจเรื่องนี้ดีมาก เขาจึงต่อโค้ชไม่ยั้งสร้างแรงกดดันให้มากที่สุดที่ทำได้…”
“จริงเหรอ แต่ถ้าเป็นงี้ต่อไป ฉันว่าโค้ชอาจจะโดนฆ่าตายก็ได้นะ…”กรีฟพูดแล้วมองโจวเหวิน
เชดี้เองส่วนนึงก็ยอมรับในสิ่งที่เฟิงชิวเยี่ยนพูด เพราะทุกๆคนนั้นต่างก็มีจุดอ่อนจุดแข็งของตัวเอง ไม่มีใครสมบูรณ์แบบไปซะทุกอย่างและไม่มีใครจะสู้ได้ในทุกสถานการณ์ ถ้าเกิดเธอโดนจับให้ไปสู้ในสถานการณ์ที่ตัวเองไม่ถนัดมากๆ เธอเองก็สงสัยเหมือนกันว่าจะรอดออกมาได้ไหม
“โค้ชทำได้อยู่แล้ว”เฟิงชิวเยี่ยนพูดด้วยความเชื่อ แล้วคิดในใจ “แล้วอะไรกันละคือจุดอ่อนของฉัน หรือว่าฉันควรจะลองฝึกแบบนั้นดูบ้างกัน”
ซึ่งเอาจริง ถ้าโจวเหวินได้ยินสิ่งที่เฟิงชิวเยี่ยนคิดอยู่ตอนนี้เขาคงงจะหัวเราะออกมาทั้งน้ำตาแน่ๆ
ที่เขาอยากได้ก็แค่การพัฒนาวิญญาณชีวิตให้เป็นขั้นสมบูรณ์เท่านั้น ไม่ได้เกี่ยวกับการฝึกเพื่อพัฒนาความสามารถในแบบที่ตัวเองไม่ถนัดหรืออะไรหรอก เขาแค่อยากโดนตีนให้เยอะๆเฉยๆ แต่เดิมทีแล้วโจวเหวินก็ไม่ใช่พวกคลั่งความสมบูรณ์แบบด้วย เขาไม่ได้คิดที่จะทำตัวเองให้สมบูรณ์แบบแม้แต่น้อย
“ทำไมกันละ ฉันยังขาดอะไรไปกัน”โจวเหวินรู้สึกได้ว่าวิญญาณชีวิตจักรพรรดิโบราณนั้นพร้อมจะระเบิดทุกเมื่อแต่ก็ยังไม่ระเบิดออกมาซักที โจเวหวินลองคิดย้อนถึงความเหมือนและต่างของวิญญาณชีวิตจักรพรรดิโบราณกับมารพยัคฆ์ เขาลองเปรียบเทียบมันไปมา
ทันใดนั้นก็มีความคิดนึงผุดขึ้นมาในหัว “แล้วมันต่างตรงนี้นี่เอง จุดกำเนิดพลังมันต่างกัน มารพยัคฆ์มันมีจุดกำเนิดมาจากไฟแค้น ยิ่งความเคียดแค้นมากเท่าไร พลังของมารพยัคฆ์ก็ระเบิดออกมาได้มากเท่านั้น แต่กลับกัน วิญญาณชีวิตจักรพรรดิโบราณนั้นมีต้นกำเนิดมาจากไฟแห่งชีวิต เราไม่สามารถเอาจุดกำเนิดแบบเดียวกันมาใช้พัฒนาวิญญาณชีวิตจักรพรรดิโบราณได้แน่ๆ ตัวกำเนิดไฟแห่งชีวิตงั้นเหรอ เอาอะไรมาใช้เป็นตัวจุดกำเนิดดีละ แล้วมันจะใช้ได้จริงไหมนะ”
ถึงแม้ว่าวิญญาณชีวิตจักรพรรดิโบราณจะเป็นวิญญาณชีวิตธาตุไฟ แต่ความสามารถของมันนั้นไม่มีเกี่ยวกับธาตุไฟเลยซักนิดมันมีแต่ไฟแห่งชีวิตที่ต่างจากธาตุไฟล้วนๆอยู่
ถ้าจะให้พูดให้ถูก ตอนนี้ไฟแห่งชีวิตของโจวเหวินนั้นมันยังไม่มากพอ ความร้อนแรงมันยังไม่มากพอที่จะระเบิดออกมา
“วิญญาณชีวิตจักรพรรดิโบราณ จักรพรรดิโบราณ จักรพรรดิโบราณ คืนชีพจักรพรรดิโบราณเหรอ”โจวเหวินนึกอะไรขึ้นมาได้ทันที เขานึกขึ้นมาได้ว่าจักรพรรดินีเคยบอกเขาว่าวิญญาณชีวิตจักรพรรดิโบราณนั้นมันยากที่จะกลายเป็นระดับเร้นลับได้ ก็เพราะวิญญาณของมนุษย์นั้นอ่อนแอเกินกว่าจะกลายเป็นระดับเร้นลับได้ ยังไงมนุษย์ก็ไม่อาจผ่าบัญชาของสวรรค์เพื่อกลายไปเป็นระดับเร้นลับได้
“ย้อนชีวิตงั้นเหรอ ถ้าเกิดว่ามันไม่มีทางฝ่าฝืนสวรรค์ได้ แล้วเราจะต่อต้านสวรรค์ได้ยังไงกัน….”วิญญาณชีวิตจักรพรรดิโบราณในตัวของโจวเหวินจู่ๆก็ส่องสว่างขึ้นมาเหมือนดวงอาทิตย์ที่ส่องประกายแสงแวววาวขึ้นมา
ตู้ม!!
แสงสว่างจ้าระเบิดออกมารวดเดียวทำให้ทั้งสนามฝึกนั้นขาววาบกันไปหมดทำให้ทุกคนตาบอดไปชั่วขณะ