I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 911

ปีศาจเพลิง

“อะแฮ่ม มาทำอะไรที่นี้เหรอ”พิด้าถอยเท้าออกมาจากลาวาแล้ววมองโจวเหวินด้วยสีหน้าเครียด

“เราเป็นคู่หูกันไง จำไม่ได้เหรอ ฉันก็ต้องตามนายมาซิ”โจวเหวินยิ้ม

เอาจริงๆเขาไม่ได้แอบตามพิด้ามาหรอก แต่ตอนที่เขามาที่ภูเขาไฟ เขาได้แอบส่งสปอร์โบราณไปเป็นสายสืบไว้ ถ้ามีอะไรโผล่ออกมาเขาก็จะรู้ได้ทันที

แต่ใครมันจะไปคิดละว่าพิด้าจะเป็นคนที่แอบมาที่นี้ซะเอง โจวเหวินเองก็คิดไว้แต่แรกแล้วว่าหมอนี้มันแปลกๆ ตอนที่เขาฟังข้อเสนอครั้งแรกเขาก็รู้สึกแปลกๆแต่แรกแล้ว เขาเลยมาหยุดพิด้าก่อนที่เขาจะลงไปในลาวา เขาเองก็อยากรู้วว่าอะไรอยู่ในลาวานั้นเหมือนกัน

“ฉันช่วยนายหาสิ่งมีชีวิตหลุดจองจำเสร็จละไง ข้อตกลงของเรามันจบลงไปแล้ว ถ้านายไม่ไปฆ่าสิ่งมีชีวิตหลุดจองจำแล้ว มันก็ไม่ใช่เรื่องของฉันแล้วไม่ใช่เหรอ”พิด้าพูด

“จะบอกแบบนั้นก็ไม่ถูกนะ นายหลอกใช้ฉัน ให้ล่อสิ่งมีชีวิตหลุดจองจำนั้นออกไปพร้อมกับคนทั้งหมด สิ่งมีชีวิตหลุดจองจำตอนนี้ยังไม่ตาย ข้อตกลงของเราก็ยังคงอยู่ ของที่อยู่ที่นี้มันต้องแบ่งเป็นของฉันด้วยถูกไหม”โจวเหวินพูด

พิด้ารู้ดีว่าการจะสลัดโจวเหวินออกไปตอนนี้นั้นมันไม่ทันแล้ว เขาเลยกัดฟันแล้วพูด “ก็ได้ เราจะแบ่งเท่าๆกันโอเคไหม แต่นายต้องลงไปในนั้นกับฉันด้วยเพื่อเอามันขึ้นมา”

พอพูดจบพิด้าก็เตรียมลงไปในลาวา

“เดี๋ยวก่อน บอกก่อนสิว่าอะไรอยู่ข้างใต้ลาวานั้นกัน”โจวเหวินไม่เชื่อที่พิด้าพูดมาเลยเอื้อมมือเข้าไปจับตัวพิด้า แต่ทันใดนั้นเอง พิด้าก็หันกลับมาต่อยสวนโจวเหวิน แต่โจวเหวินหยิบปลอกดาบไม้ไผ่ขึ้นมาตั้งรับได้ทัน ก่อนที่พิด้าจะกระโดดลงลาวาไปทันที

โจวเหวินมองลาวาด้านใต้นั้นแล้วอัญเชิญสิงโตเกราะเวทออกมาแล้วให้มันมุดลงลาวาไปทันที เปลวเพลิงสีม่วงทั่วร่างของสิงโตนั้นลุกท่วมตัวตอนที่ไล่ตามพิด้าลงไปใต้ลาวา

“ไอ้นี้มันตื้อซะจริง…”พอด้าเห็นสิงโตเกราะเวทไล่ตามมาแบบไม่กลัวความร้อนของลาวาเลยทำให้เขาแอบเครียด

เขาใช้เวลานานมากกว่าจะฟาร์มเต่าเหล็กทมิฬออกมาจนสัตว์อสูรมา ก่อนที่เขาจะสามารถลลงมายังลาวาได้ แต่โจวเหวินกลับทำได้เหมือนกันด้วยพลังของสัตว์อสูรตัวอื่นทำให้พิด้าผิดหวังมากๆ

โชคยังดีที่ความเร็วในการว่ายลาวาของพิด้านั้นเร็วมาก เร็วซะจนสิงโตเกราะเวทตามไม่ทันเลยก็ว่าได้

ชั้นลาวานั้นยิ่งลงไปลึกมากเท่าไร เขาก็ยิ่งรู้สึกร้อนมากขึ้นเท่านั้น พอลงไปลึกหลาน100เมตรแล้ววจู่ๆ โจวเหวินก็เห็นพื้นที่โล่งด้านใต้ลาวา มันเหมือนเป็นพื้นที่โล่งบางอย่างที่ลาวาไม่ได้ไหลเข้าไปในนั้น เหมือนกับมีเขตพลังงานบางอย่างป้องกันไม่ให้ลาวาเข้าไป และตรงกลางจองพื้นที่โล่งนั้นมีรังไหมสีดำลายแดงอยู่ด้วย

โจวเหวินพอเห็นแบบนั้นผ่านตาของสิงโตเกราะเวทแล้วหน้าของเขาก็เปลี่ยนสีทันที “รังไหมผู้พิทักษ์งั้นเหรอ มีผู้พิทักษ์อยู่ที่นี้งั้นเหรอ หรือว่าจริงๆแล้ว สิ่งมีชีวิตหลุดจองจำที่ว่านั้นจะเป็นผู้ปกป้องผู้พิทักษ์งั้นเหรอ”

“นึกว่าจะเป็นของดีกว่านี้ กลายเป็นผู้พิทักษ์ซะได้”โจวเหวินเริ่มเบื่อนิดหน่อย ผู้พิทักษ์กลายเป็นของที่เขาไม่ต้องการแล้ว ทั้งเลือดทั้งตัวของผู้พิทักษ์ เขาไม่ต้องการอะไรทั้งนั้นแล้ว มากสุดก็แค่ฆ่ามันเท่านั้นเอง

พิด้ารีบเร่งเข้าไปหารังไหม เหมือนกับว่าเขาอยากจะลองทำสัญญากับผู้พิทักษ์ดูที่นี้

โจวเหวินเลยสั่งให้สิงโตเกราะเวทหยุด เพราะถึงจะลงไปหยุดยังไงพอถึงเวลาผู้พิทักษ์ก็ต้องเกิดมาอยู่ดี ไม่ช้าก็เร็ว การฆ่าผู้พิทักษ์ที่ไม่มีสัญญากับฆ่าแบบที่ติดสัญญานั้นความยากมันก็พอๆกันด้วย เอาจริงๆฆ่าตอนทำสัญญาแล้ว มันออกจะง่ายกว่าด้วยซ้ำ โจวเหวินเลยไม่จำเป็นต้องหยุดพิด้า

พิด้ารีบตรงเข้าไปยังรังไหมก่อนจะหยดเลือดตัวเองลงไป ทันใดนั้นเอง รังไหมดูดซับเลือดของพิด้าเข้าไป แล้วรังไหมก็แตกออก เหมือนหินลาวาที่แตกออกมาก่อนมีร่างไฟปรากฏขึ้นมาตรงหน้าของพิด้า

“ข้ามีนามว่าปีศาจเพลิง นับแต่วันนี้เป็นต้นไป ฆ่าจะสู้เคียงบ่าไหล่และสาบานจะตายไปพร้อมเจ้า ลาวาในตัวของปีศาจเพลิงระเบิดออกมาก่อนที่มันจะใช้มือแตะไปที่หัวของพิด้า

ร่างกายของพิด้านั้นถูกไหลเวียนไปด้วยลาวาที่สูบฉีด  และเริ่มเข้ามาห่อหุ้มตัวกลายเป็นชุดเกราะอย่างน่าเกรงขามและพลังไฟที่ระเบิดออกมาอย่างร้อนแรง

โจวเหวินเรียกสิงโตเกราะเวทกลับมาแล้วออกจากภูเขาไฟทันที

ตู้ม

ไม่นานหลลังจากที่โจวเหวินออกมา เขาได้ยินเสียงดังลั่นออกมาจากภูเขาไฟพร้อมเสาไฟสีแดงและควันสีดำพุ่งขึ้นฟ้า ภูเขาไฟ ตอนนี้ระเบิดออกมาแล้ว

ฉางเสี่ยวและคนอื่นๆที่กำลังสู้กับสิ่งมีชีวิตหลุดจองจำนั้นเองก็สังเกตเห็นสถานการณ์ที่เกิดขึ้นที่ภูเขาไฟ แต่พวกเขาไม่รู้ว่าทำไมภูเขาไฟถึงได้ระเบิดออกมา

จากนั้นพิด้าที่สวมชุดเกราะปีศาจเพลิงนั้นก็พุ่งออกมาจากภูเขาไฟ

ความโลภนั้นเป็นพลังขับเคลื่อนของมนุษย์ที่รุนแรงมาก ซึ่งพิด้าเองก็เป็น1ในคนโลภนั้น หลังจากที่ได้รับพลังของปีศาจเพลิงมา พิด้าจึงรีบพุ่งออกจากภูเขาไฟที่กำลังระเบิดแล้วฆ่าสิ่งมีชีวิตหลุดจองจำทันที เขาไม่ได้ต้องการแค่ผู้พิทักษ์แต่เขายังต้องการทุกอย่างอีกด้วย

กลุ่มกระเรียนขาวที่กำลังสู้อยู่กับสิ่งมีชีวิตหลุดจองจำนั้นสู้ด้วยกำลังทั้งหมดที่มีแล้ว ไม่ได้มีแรงมาเผื่อต้องรับมือกับพิด้า ด้วยเปลวเพลิงที่รุนแรงรอยตัว พิด้าพุ่งหมุนตัวเข้าใส่สิ่งมีชีวิตหลุดจองจำอย่างไว

สิ่งมีชีวิตหลุดจองจำที่ตอนนี้โดนตรึงไว้ด้วยตาข่ายวิญญาณถึงจะวาปออกมาได้ แต่ก็หลบไฟความรุนแรมมหาศาลไม่ได้อยู่ดี ทำให้ร่างของมันลุกเป็นไฟ  แม้แต่อาคมตาข่ายวิญญาณของตระกูลฉางก็ไหม้ไฟไปด้วย

สิ่งมีชีวิตหลุดจองจำที่หลุดจากการพันธนาการของตาข่ายวิญญาณแล้วจึงวาปอย่างต่อเนื่องไปที่ทะเลมันตั้งใจจะใช้ทะเลเป็นตัวดับไฟในร่างของมัน

แต่ถึงอย่างนั้นสิ่งมีชีวิตหลุดจองจำก็พบว่า ทันทีที่ไฟโดนน้ำทะเล มันกลับลุกท่วมยิ่งกว่าเดิมเหมือนกับว่ามันพึ่งไปโดนน้ำมันราดมา

พิด้าไล่ตามสิ่งมีชีวิตหลุดจองจำไปที่ทะเลอย่างไว

ฉางเสี่ยวเองก็โกรธมาก เขาลงทุนลงแรง ลงคนไปเยอะมากๆ ถ้ามาโดนแย่งตัดหน้าแบบนี้คงไม่ดีแน่ๆ แต่หน่วยกระเรียนขาวนั้นไม่เก่งในด้านการต่อสู้ในน้ำ ดูจากพลังของพิด้าตอนนี้แล้ว ยังไงก็ไม่มีทางชิงสิ่งมีชีวิตหลุดจองจำกลับมาได้แน่ๆ

ตระกูลเสี่ยกับนักล่าอิสระหลายคนก็ตามมาที่ทะเล แต่พวกเขากลับยอมแพ้ กลางทาง เพราะยังไงความเร็วของพวกเขาในทะเลยังไงก็เทียบสิ่งมีชีวิตหลุดจองจำที่วาปได้กับพิด้าไม่ได้หรอก

พิด้าเองก็ฝึกวิชาแปลกๆ ตัวเองฝึกวิชาลมปราณธาตุไฟและมีผู้พิทักษ์ธาตุไฟแท้ๆ แต่วิชาวารีของเขากลับดีอย่างไม่น่าเชื่อ ยิ่งกว่านั้น ปีศาจเพลิงยังดูไม่กลัวน้ำเลยด้วย ไฟนั้นกลับสามารถเผาไหม้ในน้ำได้อย่างไม่ลดแรงเลย

สิ่งมีชีวิตหลุดจองจำนั้นสามารถหลบจากพิด้าได้ไม่ยากก็จริง แต่ไฟในตัวของมันก็ยังคงไม่ดับ ยิ่งไฟเผาไหม้มากเท่าไร ลมปราณของสิ่งมีชีวิตหลุดจองจำก็ยิ่งอ่อนลง และอ่อนลงมากเท่านั้น ระยะทางในการวาปก็ยิ่งสั้นลงเรื่อยๆ และมันก็โดนพิด้าไล่ตามทันมากขึ้นเรื่อยๆ

พอเห็นว่าสิ่งมีชีวิตหลุดจองจำอ่อนแรงลง พิด้าจึงระเบิดพลังทั้งหมดออกมาแล้วแปลงร่างเป็นมังกรไฟ กลืนกินสิ่งมีชีวิตหลุดจองจำเข้าไปทั้งตัวจนเหลือแต่เถ้าถ่านและมีผลึกดรอปออกมา

“ผลึกสกิลงั้นรึ”พิด้าดีใจมาก ตอนที่เขากำลังจะหยิบไปปนั้นเอง จู่ๆก็มีร่างๆนึงพุ่งขึ้นมาจากน้ำร่างกายของมันคล้ายๆกับมังกร มันเร็วกว่าตัวของพิด้าซะอีก คว้าผลึกไปต่อหน้าต่อตาของพิด้า

พิด้ามองดูคนๆนั้นดีๆแล้วเขาก้พบว่าคนที่แย่งไปนั้นก็คือโจวเหวินนั้นเอง

“ไหนแกบอกว่าไม่ใช่ชาวเลแล้วว่ายน้ำห่วยแตกไงวะ”พิด้าโกรธจัด โจวเหวินนั้นว่ายน้ำเก่งกว่าพิด้ามากๆ แต่ตอนแรกกลับทำเป็นว่ายน้ำไม่เป็นซะอย่างงั้น