I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 930

ศึกใต้น้ำ

“ที่นี่มันไม่ใช่ที่ๆฉันพึ่งมาจริงๆละ”โจวเหวินมองสิ่งมีชีวิตขนาดยักฆ์ผุดขึ้นมาจากใต้ท้องทะเล พลางว่ายกลางผืนน้ำอันกว้างใหญ่ทำให้โจวเหวินแทบอยากจะร้องไห้แบบไม่มีน้ำตา

ตอนนี้เขามั่นใจได้แล้วว่าการวาปข้ามมิติของเขามันต้องมีปัญหาแน่ๆ แต่ทำไมถึงมีปัญหากันละ โจวเหวินคิดอีกพักใหญ่ๆ จักรพรรดินีเองก็บอกให้เขาไปเอาระฆังมา แล้วเขาก็ได้ระฆังมาแล้ว อย่างน้อยก็เสร็จไปแล้วภารกิจนึง ส่วนจิ้งจอกเก้าหางอยากจะให้เขานำข้อความไปส่งถึงตี้ฉิน ซึ่งมันก็ไม่มีเหตุผลที่จะไม่ทำตามที่นางขอ ยิ่งกว่านั้นจิ้งจอก9หางยังให้ลูกแก้วพลางตัวมาอีก ถ้าโจวเหวินกลับไปมือเปล่าคงไม่ดีแน่ๆ

โจวเหวินคิดแต่ก็ยังหาเหตุผลที่ว่าทำไมตัวเองถึงมาอยู่นี้ไม่ได้ แถมตอนนี้มันยังไม่ใช่เวลาคิดเรื่องแบบนั้นด้วย เพราะเวลาของการล่องหนสมบูรณ์มันใกล้จะหมดลงทุกที เขาต้องหาทางสลัดสาวหิมะกับบาซิลิสก์ออกไปให้พ้นทางไวที่สุดที่ทำได้ เพราะถ้าเขาโดนเจอตัวเข้าอีกรอบนี้เขาไม่รอดแน่ๆ

แต่ในทะเลอันอ้างว้างแบบนี้ มันก็ไม่ค่อยจะมีที่ให้โจวเหวินหลบซักเท่าไรหรอก ตอนนี้เขาจึงรีบมุ่งหน้าไปที่ก้นทะเลก่ออนเพื่อที่จะหาน้ำพุแล้วเข้าไปหลบในนั้น

ตอนแรกโจวเหวินอยากจะใช้เนตรมรดกในการพลางตัวหรอก แต่แถวๆนี้ไม่มีสิ่งมีชีวิตระดับตำนานอยู่เลย การจะแสกนระดับมหากาพย์ก็กินเวลานานด้วย เขากลัวว่าเวลาในการหายตัววสมบูรณ์จะหมดลงซะก่อน

ตรงกึ่งกลางของน้ำพุนั้นเป็นจุดที่สิ่งมีชีวิตต่างมิติเกิดขึ้นมา พวกมันมีจำนวนมหาศาล น่าจะพอบังสายตาของบาซิลิสก์กับสาวหิมะได้บ้าง

โจวเหวินตอนนี้ไม่มีเวลามาเลือกมากแล้ว เวลา3นาทีใกล้หมดเต็มที เขาเลยว่ายไปที่น้ำพุที่อยู่ใกล้ที่สุด

น้ำพุที่โจวเหวินว่ายไปหานั้นเป็นน้ำพุของเหลวสีน้ำเงิน ตอนที่โจวเหวินมาก่อนหน้านี้ เขาก็มาจากภูเขาไฟที่มีของเหลวสีน้ำเงินเหมือนกัน เขาเลยคิดไปเองว่าบางทีของเหลวสีน้ำเงินอาจจะปลอดภัยก็ได้โจวเหวินมองน้ำพุสีน้ำเงินแล้วก็พบว่า ของเหลวภายในนั้นมันแบ่งชั้นกับน้ำทะเลอย่างชัดเจนเหมือนกับว่าน้ำนั้นเป็นน้ำมันยังไงอย่างงั้น

โจวเหวินดำลงไปในของเหลวสีน้ำเงิน ความรู้สึกที่เขาสัมผัสได้นั้นมันเป็นแบบเดียวกับของเหลวสีน้ำเงินก่อนหน้านี้เลย แต่ต่างกันตรงที่ว่ารอบนี้ มันมืดกว่า และเย็นกว่า

โชคดีที่อุณหภูมิที่หนาวเย็นนั้นมันเย็นไม่พอที่จะทำอันตรายอะไรร่างกายโจวเหวินได้เขาจึงดำลงไปด้านใต้ของน้ำพุ พยายามหาที่หลบในจุดที่ลึกที่สุดเท่าที่ทำได้

ที่ก้นของเหลวสีน้ำเงินนั้นเต็มไปด้วยผลึกแก้วสีน้ำเงินใส จำนวนของมันนั้นมีมหาศาลนับไม่ถ้วนผลึกเกาะตัวกันแน่นจนกลายเป็นเหมือนก้อนๆเดียว โจวเหวินดำลงไปจนสุดแล้วก็เห็นผลึกที่แปลกประหลาดอันนึง

ผลึกสีน้ำเงินพวกนั้นรูปร่างคล้ายๆกันหอยเม่น มีแหลม มีคม มีขอบมากมาย ขนาดของมันพอๆกับลูกบาส มันมีอยู่อันเดียวโดดๆ

“หรือว่าผลึกอื่นๆมันจะโดดพ่นไปหมดแล้วกัน ทำไมเหลือแค่ลูกเดียวละ”โจวเหวินแอบคิด เพราะว่าก่อนหน้านี้เขาก็เห็นมาแล้ว เขาเคยเห็นภูเขาไฟระเบิดพ่นเอาสิ่งมีชีวิตต่างมิติมากมายออกมาแล้ว ปรกติพ่นออกมาทีออกมาเป็น10 มันไม่มีทางเลยที่จะเหลือผลึกแค่อันเดียวเท่านั้น

แต่โจวเหวินเองก็ไม่มีอารมณ์มานั่งคิดอะไรเล็กๆน้อยๆเหมือนกัน เขาแอบข้างๆกับผลึกนั้น เวลา3นาทีของผ้าคลุมล่องหนนั้นหมดลง

โจวเหวินพยายามบังคับหยุดลมปราณของตัวเองแล้วซ่อนตัวอย่างนิ่งสงบ พยายามจะรักษาชีวิตของเขาให้ได้ก่อนแล้วค่อยไปหาทางกลับที่หลัง

แต่หลังจากนั้นได้ไม่นาน สีหน้าเขาก็เจื่นขึ้นมา

เพราะสดับวานรฟังเสียงได้ยินเสียงของสาวหิมะกับบาซิลิสก์กำลังว่ายตามลงมาและกำลังมองไปทิศทางที่โจวเหวินอยู่ด้วยเหมือนกับว่ารู้ว่าโจวเหวินซ่อนอยู่ตรงนั้น

“เห้ย หรือว่ามันติดตามระฆังมาวะ”โจวเหวินคิดถึงปัญหาขึ้นมาได้ทันที แต่ตอนนี้จะโยนระฆังทิ้งมันก็สายไปแล้ว การจะรีบพุ่งพรวดออกไปตอนนี้ก็เหมือนการลนหาที่ตายด้วย เพราะงั้น โจวเหวินเลยทำได้แค่นิ่งสงบอยู่ข้างๆผลึกเท่านั้น

แน่นอน สาวหิมะกับบาซิลิสก์มองตรงมาที่น้ำพุทันที สาวหิมะมองด้วยดวงตาสีฟ้าแล้วพูด “ระฆังนภาอยู่ในนั้นแน่ๆ”

บาซิลิสก์มองหน้าเธอแล้วพูด “มั่นใจงั้นรึ”

“คิดว่าข้าคิดผิดงั้นเหรอ”สาวหิมะพูด ก่อนจะว่ายตรงไปยังใจกลางของน้ำพุ

บาซิลิสก์ดูไม่พอใจนิดหน่อยแต่ก็ไม่พูดอะไร มันว่ายน้ำตามสาวหิมะเข้าไปยังใจกลางของน้ำพุ

“นี้เจ้ารู้จริงรึเปล่าเนี่ยว่ามันจะอยู่ที่นี้จริงๆ”บาซิลิสก์พยายามมองหาภายใน แต่ก็ยังไม่เจอตำแหน่งของโจวเหวิน เห็นได้ชัดเลยว่ามันเป็นพวกหาตัวคนไม่เก่ง

แต่สาวหิมะพูดอย่างมั่นใจ “เขาอยู่ในนี้แหล่ะ เจ้าไม่เห็นหรือยังไงกัน”

พอพูดจบนางก็ยิงลำแสงน้ำแข็งเข้าใส่ตรงจุดที่โจวเหวินซ่อนอยู่ทันที

โจวเหวินตอนนี้ต้องหนีแล้ว โชคยังดีที่เขาฝึกวิชาวารีมาพอสมควร ทำให้เขาสามารถว่ายหลบลำแสงเยือกแข็งได้โดยที่ไม่ต้องวาป

แต่ทันทีที่เขาเคลื่อนไหวบาซิลิสก์ก็จับตำแหน่งของเขาได้ทันที ถึงแม้ว่าโจวเหวินจะล่องหนอยู่ แต่ตอนนี้มันสายไปแล้ว

บาซิลิสก์พุ่งตรงเข้าหาโจวเหวินทันที พร้อมด้วยดาบสายลมที่คมกริบฟันตรงเข้าหาร่างของโจวเหวิน ถึงโจวเหวินจะมีวิชากระบวนท่าระดับเทพยังไงแต่ความเร็วของเขาก็ยังช้าเกินไปถ้าเทียบกับระดับความกลัวอย่างบาซิลิสก์ หลังจากที่หลบดาบสายลมได้แค่ไม่กี่รอบ สุดท้ายโจวเหวินก็หลบไม่พ้นจนต้องใช้วาปหลบออกมาในที่สุด

ดาบสายลมฟันไม่โดนโจวเหวิน แต่ดาบสายลมพวกนั้นฟันเข้าโดนกับผลึกที่อยู่ด้านหลัง ฟันจนผลึกนั้นมีรอยร้าว

โจวเหวินอยากจะอัญเชิญอสูรปฐพีแล้วพยายามมุดพยายามแทรกแผ่นดินหนี แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้ถึงแรงสั่นไหวมหาศาลที่เกิดขึ้นมาจากใต้ดิน

จากนั้นคลื่นพลังมหาศาลก็ระเบิดออกมาจากใต้พื้นพิภพ ระเบิดเอาทุกอย่างที่อยู่ใต้น้ำพุออกมา แรงระเบิดนั้นแม้แต่สาวหิมะกับบาซิลิสก์เองก็ต้านไว้ไม่ไหว โดนดีดออกมาด้วย

“โอ้ย”โจวเหวินเองโดนแรงกระแทกมหาศาล ดีดออกมาจนอยู่ท่ามกลางน้ำทะเลอีกครั้งไม่มีโอกาสให้เขาได้มุดดินเลย

หลังจากที่บาซิลิสก์กับสาวหิมะนั้นถูกแยกออกจากกันแล้วพวกเขาก็ตามมาล่าโจวเหวินอีกครั้ง

บาซิลิสก์กำลังจะพุ่งเข้าหาโจวเหวิน แต่ทันใดนั้นเขาก็เห็นผลึกสีฟ้าปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา หลังจากที่มันหลุดออกจากของเหลวสีน้ำเงินแล้ว ผลึกนั้นก็กลายร่างกลายเป็นสิ่งมีชีวิตต่างมิติที่แปลกหูแปลกตา

มันกลายเป็นหอยสีน้ำเงินเป็นรูปพัดเหมือนหอยเชลดูสวยงามมาก ทันทีที่มันปรากฏตัวขึ้นมาฝาหอยของมันก็เปิดออกแล้วยิงลำแสงออกมา แต่เป้าหมายที่มันยิงนั้นกลับกลายเป็นบาซิลิสก์

การโจมตีของมันนั้นทำให้โจวเหวินตกใจมาก แต่ที่ตกใจกว่านั้น คือบาซิลิสก์ไม่เลือกที่จะป้องกันแต่เลือกที่จะหลบลำแสงนั้นแทน

“มันเป็นตัวอะไรกันเนี่ย ขนาดระดับความกลัวยังต้องถอยเลยเหรอ”โจวเหวินเริ่มคิดหนักทันที เขากำลังคิดว่าจะใช้จังหวะนี้หลบหนีออกมาดีไหม

เจ้าหอยนี้ดูเหมือนจะเล็งเป้าบาซิลิสก์เต็มที่ มันสาดลำแสงใส่ไม่ยั้ง สีหน้าบาซิลิสก์เองก็ไม่สู้ดี แต่มันทำได้แค่หลบไม่ตอบโต้กลับ