I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 931

ยุคมิติ

บาซิลิสก์โดนหอยนั้นหยุดแต่สาวหิมะนั้นไม่มีท่าทีว่าจะหยุดแม้แต่น้อย นางพุ่งเข้ามาพร้อมลำแสงน้ำแข็ง ที่โจวเหวินถึงจะใช้พลังเต็มที่แล้วก็ยังหลบไม่พ้น เพราะยังไง ตอนนี้ที่เขากำลังเจอนั้นระดับมันต่างกันเกินไป โจวเหวินยังเป็นแค่ระดับมหากาพย์อยู่เลย

โจวเหวินจำเป็นต้องใช้วาปหนีออกมาอีกรอบแต่ตอนนี้มันไกล้ถึงขีดจำกัดแล้วจำนวนครั้งในการวาปของเขาเหลือน้อยเต็มที่ ไม่มีทางอยู่แบบนี้ไปได้ตลอดแน่ๆ

โจวเหวินรอบนี้วาปกลับลงไปที่ก้นทะเล เขาอยากจะลองเสี่ยงดูว่าเขาจะหนีรอดไหม แต่เหมือนกับว่าสาวหิมะจะมองทะลุทะลวงไปหมด นางตามลงมายังใต้ทะเลแล้วยิงลำแสงเยือกแข็งลงมายังใต้สมุทร ทำให้ก้นทะเลส่วนมากกลายเป็นน้ำแข็งหนาจนโวเหวินไม่สามารถไปถึงก้นที่เป็นชั้นหินได้

โจวเหวินนั้นทำได้แค่หนี หนี หนีอย่างเดียว จำนวนในการวาปที่เหลือก็น้อยลงทุกที จนตอนนี้เหลือแค่2ครั้งสุดท้ายเท่านั้น

ตอนที่โจวเหวินโดนบังคับให้ต้องบาปอีกครั้ง ทันใดนั้นโจวเหวินก็รู้สึกได้ทันทีว่าอารยมิตินั้นส่งพลังมหาศาลออกมา ใช่แล้วในตอนนั้นมันพัฒนาเป็นขั้นสมบูรณ์

โจวเหวินดีใจมาก เขาเห็นใบหน้าบนแหวนเปลี่ยนไป ใบหน้าที่สวยงามกลายเป็นใบหน้าที่อัปลักษณ์บิดเบี้ยว ส่วนใบหน้าที่ดูชั่วร้ายแต่เดิมทีกลับสวยงามหล่อเหลา ส่วนต่างๆของแหวนเองก็ดูจะสลับกลับข้างไปปหมด

ในตอนนั้นเองข้อมูลการพัฒนาก็เด้งเข้ามาในสมองของโจวเหวิน วิญญาณชีวิตอารยมิตินั้นถึงแม้ว่าจะไม่ชัดเจนเท่ากับที่ดูข้อมูลในโทรศัพท์ แต่อย่างน้อยเขาก็พอจะรู้วิธีการใช้งานคร่าวๆแล้ว

วิญญาณชีวิตใหม่ที่พัฒนามาจากอารยมิตินั้นมีชื่อเรียกว่า ยุคมิติ รายละเอียดความสามารถนั้นยังเป็นปริศนา แต่เขารู้สึกได้เลยว่าจำนวนของการวาปนั้นมันต้องเพิ่มขึ้นอย่างมากแน่ๆ วาปได้กี่ครั้งตอนนี้โจวเหวินยังไม่รู้แต่ที่แน่ๆ มันไม่ใช่แค่10ครั้งแน่ๆ

“เยี่ยมไปเลย!!!”โจวเหวินมองดูสาวหิมะยิงลำแสงอีกครั้ง ก่อนที่โจวเหวินจะใช้วาป

รอบนี้ระยะในการวาปนั้นมันไกลขึ้นกว่าเดิมมากๆ พลังของยุคมิติเองก็ไม่ได้ลดลงไปเลยด้วย ดูเหมือนว่าจำนวนครั้งในการวาปจะเพิ่มขึ้นเยอะมากๆเลย

โจวเหวินวาปต่อเนื่องพยายามจะสลัดสาวหิมะให้หลุดแต่หลังจากนั้นโจวเหวินก็พบว่า ทำยังไงก็คงสลัดไม่หลุดแน่ๆ เพราะนางเองก็มีสกิลแทรกวารีทำให้เธอสามารถเคลื่อนที่ใต้น้ำได้เร็วมากๆในระยะหลาย100ไมล์

โจวเหวินคิดว่าเหตุผลที่ปราสาทน้ำแข็งนั้นมาอยู่ที่ทะเลนี้อาจจะเป็นเพราะว่าสาวหิมะนี้ละที่ใช้พลังของระฆังในการเคลื่อนย้ายสถานที่ข้ามมิติ โจวเหวินเลยลองสั่นระฆังดูบ้าง แต่เขาก็พบว่าไม่ว่าจะสั่นยังไงระฆังก็ไม่ดัง

แล้วเขาก็นึกขึ้นมาได้ว่าตอนที่สาวหิมะสั่นระฆังนั้น นางกำลังเข้าสู่ร่างความกลัว โจวเหวินเลยคิดว่า ระฆังนี้บางทีคงจะมีแค่ระดับความกลัวเท่านั้นที่ใช้ได้เขาเลยล้มเลิกความคิดนั้นไป

โจวเหวินวาปตัวเองขึ้นมาเหนือทะเล แต่สาวหิมะก็ยังตามเขามาได้

บาซิลิสก์เองที่พึ่งสลัดจากการโจมตีของหอยหลุดก็รีบตามมาสมทบ พอเห็นว่าสาวหิมะไล่ตามโจวเหวินอยู่นั้น มันก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกก่อนจะรีบตามไป

โจวเหวินใช้วาปหลายรอบมากบนฟ้า ระยะห่างระหว่างเขากับสาวหิมะก็ไกลพอสมควร แต่ถ้าเกิดเขาหยุดแม้แต่นิดเดียว สาวหิมะจะไล่ตามเขาทันถึงที่ทันที

โจวเหวินเดาว่าสาวหิมะเองคงมีวิธีการพิเศษแน่ๆที่จะสัมผัสได้ถึงตำแหน่งของระฆัง ยกเว้นว่าเขาจะทิ้งระฆังไป มันก็แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะหนีพ้น

ถึงแม้ว่าโจวเหวินจะสามารถวาปเพิ่มขึ้นหลายครั้งมากๆแล้ว แต่มันก็ไม่ได้มีไร้ขีดจำกัด โจวเหวินรู้สึกได้ว่าไม่ช้าก็เร็ว การวาปมันก็ต้องหมดลง เพราะงั้นเขาต้องหาทางหนีให้ได้เร็วที่สุด หลังจากคิดมาซักพักใหญ่ๆแล้วโจวเหวินก็วาปหนีออกจากสาวหิมะ

โชคดีที่ดวงของเขาไม่ได้แย่เท่าไร เขาเจอเข้ากับกลุ่มสิ่งมีชีวิตต่างมิติที่พึ่งถูกพ่นออกมาจากน้ำพุพอดี โจวเหวินเลยตรงเข้าไปหาสิ่งมีชีวิตต่างมิติพวกนั้น พวกมันเป็นแค่ระดับตัวอ่อน มีบางตัวที่เป็นระดับตำนานเท่านั้น

ตอนนี้สิ่งมีชีวิตพวกนี้นี่ลละที่โจวเหวินต้องการพอดี เขาจึงรีบว่ายเข้าไปและสแกนปลาหมึกไหลด้วยเนตรมรดก

เพราะว่ามันเป็นแค่ระดับตัวอ่อนทำให้โจวเหวินสามารถแสกนเสร็จได้อย่างรวดเร็ว เขาแปลงร่างเป็นมันแล้วเข้าไปแทรกตัวในกลุ่มปลาหมึกไหลทันที น่าเสียดายที่ระฆังนั้นเก็บไว้ในห้วงมิติไม่ได้ทำให้เขาต้องแขวนระฆังนั้นกับครีปของตัวเอง

“ไปไหนแล้วละ”บาซิลิสก์ที่วิ่งไล่ตามมาที่หลังพูด ตอนที่เห็นสาวหิมะหยุดมอง

“ข้างใต้นั้น เขาใช้วิธีการเดิมกับที่ทำตอนแรก ข้าเลยพยายามทำเป็นว่าไม่รู้แล้วไม่ไล่ตามไป รอให้เจ้าเข้าล้อมจับเพื่อให้มันหนีไปไหนไม่ได้อีก”สาวหิมะพูด

บาซิลิสก์เข้าใจที่นางพูดทันทีแล้วถาม “มันกลายเป็นแมวหิมะอีกแล้วเหรอ”

“ไม่ใช่แมวหิมะ แต่เป็นปลาที่อยู่ในนั้นตั่งหาก”สาวหิมะพูด “วิชาแปลงร่างของเขานั้นช่างแปลกประหลาดยิ่งนัก ขนาดข้ายังแยกไม่ออกเลยว่าเขาปลอมแปลงเป็นตัวอะไร ถ้าเขาไม่ได้ถือระฆังนภาไว้ละก็ แม้แต่ข้าเองก็ยังหาตัวเขาได้ยากนัก”

“แล้วเจ้านั้นมันอยู่ไหนกันละ เจ้าต้องรีบเอาระฆังนภากลับคืนมาให้จงได้ มิเช่นนั้นได้เกิดเรื่องใหญ่แน่”บาซิลิสก์พูด

“เจ้ากับข้าไปล้อมจับกันคนละด้าน แค่นี้เขาก็หนีไปไหนไม่ได้แล้ว”สาวหิมะชี้จุดที่โจวเหวินอยู่ “ระฆังนภายังอยู่กับตัวของเขา ถ้าเจ้าเข้าใกล้เจ้าจะรู้เอง”

หลังจากนั้นสาวหิมะก็มุ่งหน้าไปทางนึง ส่วนบาซิลิสก์ก็ไปอีกทางนึง พอเห็นว่าสาวหิมะกับบาซิลิสก์ลงมาในน้ำแล้ว โจวเหวินก็รู้ได้ทันทีเลยว่าการแปลงร่างของเขานั้นใช้ไม่ได้ผลอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เขาต้องหนีให้เร็วที่สุดที่ทำได้

เพียงแค่ว่ารอบนี้ บาซิลิสก์คงไม่ได้ให้โอกาสเขาหนีอีกแล้ว ดาบสายลมฟันฟาดมาที่โจวเหวินตั้งแต่กลางทะเล

โจวเหวินไม่มีทางเลือกต้องเปลี่ยนวิญญาณชีวิตแล้ววาปหนีออกไปอีกครั้งแต่ทันทีที่ออกจากการวาปมาเขาก็พบสาวหิมะที่มาดักยิงแสงเยือกแข็งตรงหน้าของเขา

ตอนนี้เขาสามารถวาปเพิ่มได้ก็จริง แต่ในระยะแค่นี้ ใกล้ๆแค่นี้ ลำแสงน้ำแข็งก็เร็วเกินไปด้วย แม้แต่การตอบสนองของโจวเหวินยังตามไม่ทันเลย แต่ด้วยประสบการณ์และสัญชาติญาณที่เขามี ถึง แม้ว่าจะเฉียดขนาดไหน เขาก็ยังสามารถวาปออกมาได้ แต่ตอนที่เขาออกจากวาปนั้นเอง เขาก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีอะไรบางอย่างมาจับหัวกับขาของเขา เหมือนกับว่าโดนโซ่เหล็กเส้นหนามัดไว้อย่างนั้นเลย

โจวเหวินตกใจมากเพราะคนที่จับตัวเขาไว้นั้นคือบาซิลิสก์ที่มี6แขนมือข้างนึงจับของเขา อีกข้างจับตัว อีกข้างจับขา สีหน้าของมันแค้นเคืองเหมือนกับว่าจะจับโจวเหวินฉีกเป็นชิ้นๆให้ได้

โจวเหวินไม่ลังเล ใช้พลังของแพทย์ปีศาจ หัตย์ขวาแห่งความมืด เข้าโจมตีบาสิลิสก์เข้าเล็งเป้ามือไปที่หัวพยายามจะกระชากสมองของมันออกมา

แต่โจวเหวินก็พบว่า ตัวเองนั้นประมาทเกินไป มีแค่ระดับความกลัวเท่านั้นที่สามารถเอาชนะระดับคววามกลัวได้ นี้มันเป็นเรื่องปรกติที่โจวเหวินรู้ แต่ตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกแล้ว ด้วยพลังแห่งหัตย์ขวาแห่งความมืด มือของเขาพุ่งทะลุหัวของบาซิลิสก์ได้แต่กลับดึงสมองของเขาออกมาไม่ได้

สมองของมันเหมือนกับเป็นเอ็นของเนื้อ เหนียวแน่นขาดยากจนโจวเหวินดึงออกมาไม่ได้

แต่ถึงอย่างนั้น ด้วยวิธีนี้มันก็ส่งคลื่นความเจ็บปวดมหาศาลไปให้กับบาสิลิสก์ได้ ในตอนนั้นเองที่มันเริ่มโกรธจัดแล้วใช้มือทั้ง6พยายามจะฉีกโจวเหวินเป็นชิ้นๆ