I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 937

บทที่ 937 ต่างมิติที่แท้จริง

“แล้วเจ้าจะทำยังไง”สาวหิมะพูดแล้วมองโจวเหวินอย่างไม่เชื่อใจ

“ในเมื่อฉันมาถึงนี้ได้ ฉันก็ต้องมีทางกลับเตรียมไว้แล้วเหมือนกัน ไม่งั้นฉันจะขโมยระฆังไปเพื่ออะไรกันละ เพียงแค่ว่าวิธีการอาจจะยากซักหน่อย”โจวเหวินพูด

“ขอแค่เจ้าบอกที่อยู่ของวิชาเลือดอสูรให้กับข้า ระฆังก็จะเป็นของเจ้า”สาวหิมะพูด

“ไม่ ไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้นเลย เธอก็รู้ว่าการข้ามมายังที่นี้มันยากขนาดไหนใช่ไหม แล้วจะให้ส่งกลับไปน่ะ คนที่กลับไปได้มีแค่ฉันคนเดียวเท่านั้น ถ้าฉันจะต้องพาเธอกลับไปด้วยพลังงานที่ใช้ในการข้ามมิติอาจจะไม่พอ ถ้าเกิดยังฝืนข้ามต่อไป ชีวิตก็อาจจะไม่เหลือนะ”โจวเหวินทำหน้าตาจริงจัง

“แล้วเจ้าพยายามจะสื่ออะไรกัน”สาวหิมะมองดูแล้วรู้ได้ทันทีว่าโจวเหวินมีแผน ถ้าเดินทางไปยังโลกด้วยวิธีปรกติไม่ได้ โจวเหวินก็มี วิธีในแบบของเขา

“ถ้าเกิดว่าเธออยากจะไปจริงๆละก็ มันก็มีทางเลือกแค่ไม่กี่วิธีแต่เธออาจจะรู้สึกแย่ๆหน่อย ฉันมีของอย่างนึงที่ใช้กับเธอได้ ให้เธอเข้าไปอยู่ในนั้นก่อน จากนั้นเดี๋ยวฉันพาเธอกลับมาที่โลกเอง”โจวเหวินพูด

“นี้คิดจะให้ข้าเข้าไปอยู่ในกับดักของเจ้างั้นเหรอ”สาวหิมะพูดอย่างเย็นชา

โจวเหวินพูดแล้วหยิบน้ำเต้าแมลงออกมา “ฉันไม่เคยคิดแบบนั้นหรอกนะ หรือว่าระดับความกลัวที่เก่งกาจจะโดนขังไว้ในน้ำเต้าโง่ๆได้ด้วยเหรอ?”

สาวหิมะมองโจวเหวิน เห็นได้ชัดเลยว่าเธอ ไม่โอเคกับวิธีของโจวเหวิน โจวเหวินเห็นเห็นแบบนั้นจึงพูดขึ้นมา “ก็นะ มันก็ยังมีวิธีที่2อยู่แต่วิธีนี้อาจจะยากหน่อยนะ”

“ลองว่ามาซิ”สาวหิมะพูดด้วยสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไร

“สิ่งมีชิวตต่างมิติอย่างพวกเธอสามารถทำสัญญากับมนุษย์ได้ไหมละ เธอทำสัญญากับฉันในฐานะผู้พิทักษ์แล้วค่อยข้ามไปพร้อมกัน” สัญญาที่โจวเหวินต้องการจริงๆแล้วไม่ใช่สัญญาผู้พิทักษ์ แต่เป็นสัญญาแบบเดี๋ยวกับหยาเอ๋อ และสัญญาทาสแบบเดียวกับปีศาจสังหาร

สาวหิมะเม้มปากแล้วพูด “พวกที่ทำสัญญาได้นั้นมันพวกผู้พิทักษ์ เผ่าพันธุ์ต่างมิติจริงๆมันทำไมได้ ผู้พิทักษ์หน่ะ มันครึ่งสัตว์อสูรครึ่งสิ่งมีชีวิตต่างมิติ ต่างจากพวกเรามาก”

“ถ้างั้นก็ช่วยไม่ได้แล้วละ”โจวเหวินแบมือพูด

“เอาสิ่งของที่จะไว้สำหรับกักขังข้ามาดูห่อย”สาวหิมะพูด ก่อนที่โจวเหวินจะหยิบเอาน้ำเต้าแมลงออกมาแสดงให้ดู

เดิมทีแล้วน้ำเต้าแมลงโจวเหวินเก็บเอาไว้เป็นอาหารสำรองของไท่ซุย ถ้าเกิดมันหิวเมื่อไรมันก็จะกินเอง แต่ถึง แม้ว่าน้ำเต้าแมลงจะมีความสามารถในการรักษาและเพิ่มจำนวนแมลงของตัวเองแต่การจะทำได้นั้นมันต้องการพลังงานลมปราณ แต่ตัวของมันเองนั้นไม่ได้มีพลังงานเก็บเอาไว้ในตัวเพราะงั้นมันจึงต้องใช้พลังงานลมปราณของโจวเหวินเอง

“นี้ละ ข้างในนั้นเองก็มีสิ่งมีชิวิตต่างมิติอยู่ด้วยนะ”โจวเหวินยื่นน้ำเต้าให้กับนาง

สาวหิมะรับน้ำเต้าแล้วมองมัน ศึกษามันได้ซักพักก่อ นจะตอบรับ “ถ้างั้นก็ช้วิธีแรก ฉันจะเข้าไปในนี้แล้วนายก็พาฉันกลับไปที่โลก หลังจากนั้นระฆังจะเป็นของนาย”

“โอเคได้ แต่ก่อนหน้านั้นเราต้องไปกันที่เขตภูเขาไฟก่อน ประตูวาปที่จิ้งจอก9หางเปิดไว้อยู่ที่นั้น เราต้องไปที่นั้นก่อนประตูวาปถึงจะเปิดออกได้”โจวเหวินพูด

“ไม่มีปัญหา ข้าจะพาเจ้าไปเดี๋ยวนี้เลยก็ได้”สาวหิมะพูด

“เธอพูดเองก่อนหน้านี้นี่ว่าเธอจะพาฉันไปหาตี้ฉิน”โจวเหวินคิดถึงเรื่องของจิ้งจอก9หาง ถ้าเป็นไปได้ เขาก็อยากจะช่วยเธอส่างข้อความให้ถึงที่ จะได้ไม่มีอะไรให้ค้างคากันตอนที่กลับไปแล้ว

“ใช่ แต่เจ้าแน่ใจจริงๆแล้วเหรอว่าจะไปที่นั่นนะ”สาวหิมะยิ้ม

“ทำไมละ”โจวเหวินถาม

“มันก็ไม่ทำไมหรอก แต่สถานที่ ที่ตี้ฉินถูกคุมขังใว้อยู่นั้น เป็นโลกต่างมิติอย่างแท้จริงเลย สภาพแวทดล้อมมันอาจะไม่ได้เป็นแบบที่นี้ ระดับมหากาพย์อย่างเจ้าก็ยากที่จะเอาตัวรอดได้ที่นั้นนะ”สาวหิมะเตือนดีๆ

“ฉันแปลงร่างเป็นระดับเร้นลับได้ ก็ไม่น่ามีปัญหาละนะ”โจวเหวินคิดซักพักแล้วพูด

“ถ้างั้นก็โอเค”สาวหิมะพยักหน้า

“แล้วนานแค่ไหนละกว่าจะไปถึงที่นั้นได้”โจวเหวินกลัวว่ามันจะนานเกินไปแล้วเลยเวลาที่ต้องกลับเพราะตอนนี้เวลา36ชั่วโมงของเขาใกล้จะหมดลงแล้ว

“การจะเข้าไปหาตี้ฉินนั้นใช้เวลาไม่นานหรอก ด้วยพลังของระฆังนภา ถ้าร่างกายของเจ้ารับแรงกดดันของบรรยากาศได้ เจ้าสามารถไปกลับได้ในเวลาแค่ชั่วโมงเดียวเท่านั้น” สาวหิมะคิดแล้วพูด

“ถ้างั้นก็ไปกันเถอะ ถ้าฉันไม่พยายามลองซักหน่อย ตอนกลับไปฉันอาจจะมองหน้าจิ้งจอกเก้าหางไม่ติดก็ได้”โจวเหวินเองก็อยากจะไปพบกับกษัตริย์จอมทรราชในตำนาน ตี้ฉินคนนั้นเหมือนกัน

เพราะว่ายังไงในประวัติศาสตร์ชาวตะวันออกแล้ว ตี้ฉินนั้นมีชื่อเสียงโด่งดังมาก จะบอกว่าเขาเป็นจอมทรราชอันดับ1ในยุคโบราณเลยก็ว่าได้

ถ้าเกิดตี้ฉินยังคงมีชีวิตอยู่บนโลกนี้จริงๆละก็ โจวเหวินก็อยากเห็นด้วยตาตัวเองเหมือนกันว่าชายคนนั้นจะเป็นคนแบบไหนกันแน่

“อ้อ เจ้าควรจะเตรียมตัวไว้ล่วงหน้าบ้างนะ ตอนที่เจ้าไปถึงที่นี้ สภาพแวดล้อมมันจะกระทบกับร่างของเจ้าหนักมากเลย”สาวหิมะเตือน

“เดี๋ยวฉันใช้ร่างหอยมารดาปีศาจผ่านมันไปเอง”โจวเหวินพูด

“งั้นก็ได้”สาวหิมะไม่พูดอะไรต่อ เธอตรงไปที่ระฆังนภาแล้วสั่นะระฆัง3ครั้งทันที แรงสั่นสะเทือนมหาศาลกึกก้องไปทั่วปราสาทรุนแรงกว่า2ครั้งแรกมากๆ พลังงานสายมิติที่ถูกแพร่กระจายออกมานั้นมันชัดเจนมากๆ น่าเสียดายที่วิญญาณชีวิตยุคมิติพัฒนาจนถึงขั้นสมบูรณ์แล้ว มันพัฒนาต่อไปอีกไม่ได้แล้ว

โจวเหวินยังคงร่างของหอยมารดาปีศาจอีกต่อไปเรื่อยๆ รอจังหวะที่เคลื่อนย้ายไปอีกมิติเสร็จสิ้น แต่ตอนที่ปราสาทหยุดสั่นไหวนั้นเอง โจวเหวินก็รู้สึกได้ถึงพลังงานมหาศาลที่เข้ามากระแทกร่างกายของเขาอย่างรุนแรง ร่างของเขาร่วงลงมาจากฟ้าตกลงมาบนพื้นเหมือนกับแรงดึงดูดแม่เหล็กไฟฟ้า

ตุ้บ!!

โจวเหวินกระแทกเข้ากับพื้นน้ำแข็งอย่างแรง เหมือนกับว่าตัวของเขาโดนภูเขากดทับเอาไว้ทั้งลูกไม่ว่าเขาจะพยายามออกแรงมากแค่ไหน แต่ร่างของเขาก็ขยับไมได้แม้แต่น้อย จิตใจของเขากำลังสั่นสะท้าน เหมือนกับว่าวิญญาณกำลังโดนบางอย่างแทรกแซงอย่างแรง เขารู้สึกเหมือนอยากจะอ้วก ไม่สบายตัวเลยซักนิด เหมือนกับว่ามีความมืดพร้อมเข้าจู่โจมคุณตลอดเวลา

“เป็นแบบนี้ได้ไงกัน ทำไมฉันขยับไม่ได้”โจวเหวินถามสาวหิมะที่อยู่ข้างๆ

สาวหิมะยิ้มแล้วตอบ “ก็บอกแล้วไง ว่าระดับเร้นลับสำหรับมนุษย์มันอาจจจะแกร่งมากๆก็จริง แต่ในโลกของเรานั้นมันก็เป็นแค่สิ่งมีชีวิตชั้นต่ำเท่านั้น ถึงแม้ว่าหอยมารดาปีศาจจะพิเศษยังไง แต่มันก็เป็นแค่ระดับเร้นลับตัวนึง บนโลกมันอาจจะเป็นเหมือนเทพแต่บนมิตินี้ มันก็เป็นแค่หอยธรรมดา นายเคยเห็นหอยที่ไหนเดินได้เหรอ

โจวเหวินพูดไม่ออก เห็นได้ชัดๆเลยว่าสาวหิมะนั้นแท้จริงแล้วรู้ผลที่ตามมาทั้งหมด แต่เธอแค่อยากเห็นโจวเหวินพลาดเท่านั้นเอง

“จากนี้ถึงจุดที่ตี้ฉินอยู่ห่างออกไป12กิโล เจ้ายังจะอยากไปอยู่ไหมละ”สาวหิมะมองโจวเหวิน

“ไปซิแน่นอน”โจวเหวินกัดฟันแล้วยกเลิกแปลงร่าง

ในจังหวะนั้นเองร่างของเขาแทบจะระเบิดออกมาเป็นแตงโม พลังงานมหาศาลมันไหลเวียนเข้าในร่างของเขาตัวจะแตก ก่อนที่ร่างเขาจะระเบิด โจวเหวินได้ใชสกิลกายมังกรแปลงร่างตัวเอง แล้ววก็ใช้แพทย์วิญญาณเชื่อวิญญาณตัวเองอีกเพื่อรับแรงกดดันที่มี ในที่สุดโจวเหวินก็สามารถทนแรงกดดันได้ เขาปาดเหงื่อออกจากหัวทันที ในแค่ไม่กี่วินาทีเมื่อกี้ เขารู้สึกมื่อตัวขอเขาโดนผ่าไปจริงๆแล้ว