I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 950

I บทที่ 950 วิญญาณหมากรุก

ทั้ง4คนนั้นอยู่ท่ามกลางวงล้อมของฝ่ายตรงข้าม ไม่มีที่ให้หลบ ทุกการเคลื่อนไหวถูกจำกัดไว้ทั้งหมด ถึงจะฆ่าพวกมันได้บางตัว แต่หมากตัวอื่นก็พร้อมจะฆ่าพวกเขาได้ทุกวินาทีเลย

“เหอะ เล่นโกงแบบนี้แพ้ก็โคตรโง่แล้วละ หมากรุกบ้านแกเล่นกันแบบนี้เหรอวะ”หลี่ซวนพูด

“โลกหน่ะก็เหมือนกับหมากรุกนั้นละ มีแค่คนชนะเท่านั้นที่เป็นราชา ขอแค่ชนะไม่ว่าวิธีการไหน ก็เป็น1ในใต้หล้าได้”

โจวเหวินมองชายแก่แล้วถาม “นายยังเป็นมนุษย์ ทำไมนายถึงควบคุมสิ่งมีชีวิตต่างมิติในนี้ได้กัน”

โจวเหวินไม่ได้กังวลเรื่องความปลอดภัยของตัวเองเลย เขาสงสัยเรื่องของชายแก่มากกว่า

“ฉันคือราชาหมากรุก ที่นี้คือพื้นที่ต่างมิติหมากรุก พระเจ้าเลือกฉันให้เป็นราชาของที่แห่งนี้ เพื่อให้ฉันได้กู้คืนพื้นที่ต่างมิตินี้ให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง”ชายแก่พูดเหมือนคนบ้า

“เหอะ ตลกวะ กู้คืนบ้าบออะไร ใช้วิธีโกงๆมาชนะคนอื่นแบบนี้ พูดมาได้ว่าเป็นราชาหมากรุก”หลี่ซวนพูดสวน

“ไอ้พวกคนอวดสู แกจะไปเข้าใจหมากรุกได้ยังไงกัน หมากรุกน่ะ ชนะคือชนะ คนแพ้ก็ต้องตาย”ชายคนนั้นพูดแล้วสั่งการให้หมากทุกตัวลุมในทันที

โจวเหวินก็ไม่ลลังเลอีกต่อไป เขาปิดใช้วิญญาณชีวิตไท่เหอไค่เทียนจิงแล้วแหกกฏของพื้นที่ต่างมิตินี้ ก่อนจะอัญเชิญสัตว์อสูรตัวโน้ตดนตรีออกมาเป็นหมื่นตัวพร้อมกัน

ตู้มๆๆๆๆๆ!

ตัวหมากทั้ง15ตัวของชายแก่ฆ่าตัวโน้ตไปได้หลายตัว แต่ตัวโน้ตจำนวนมหาศาลได้เข้าโถมพื้นที่ทั้งหมด จนไม่เห็นแม้แต่แสงอาทิตย์ไปแล้ว

“ไม่มีทาง เป็นไปไม่ได้ ทำไมแกถึงเรียกเบี้ยออกมาได้มากมายขนาดนั้น แต่ละฝั่งเรียกหมากออกมาได้แค่16ตัวไม่ใช่เหรอ หมากรุกหน่ะ…”ชายแก่หวาดกลัวเมื่อเห็นตัวโน้ตจำนวนนับหมื่นที่โถมเข้ามาใส่ตรงหน้า

“กฎของที่นี้หน่ะมันไม่มีผลกับฉันหรอก”โจวเหวินพูด

“แก แกมันโกงง..”ชายแก่ตะโกน

หลี่ซวนยักไหล่แล้วหัวเราะ “เห้ย ไอ้คนโกงบอกว่าโดนโกงวะ ใครเป็นคนบอกกันวะว่าคนชนะคือราชา”

“บอกมาได้แล้วว่าทำไมนายถึงควบคุมสิ่งมีชีวิตต่างมิติพวกนี้ได้”โจวเหวินถามแล้วมองชายแก่ แต่ชายแก่ไม่ตอบ ทันใดนั้นเขาก็คำรามออกมาอีกครั้งแล้วสั่งให้ตัวหมากโจมตีทันที แต่ภายใต้ทะเลตัวโน้ตของโจวเหวิน จะหมากกี่ตัวก็ไร้ผล

ชายแก่พอเห็นว่าตัวหมากทุกตัวนั้นโดนฆ่าตายหมดแล้ว ชายแก่เลยพุ่งตัวเข้าใส่ตัวโน้ตหวังจะจบชีวิตตัวเอง แต่โจวเหวินก็ไม่ได้เปิดโอกาสให้เขาได้ตาย ควบคุมตัวโน้ตให้หลบออกไป

“หมอนี้มันมีอะไรแปลกๆนะ”หลี่ซวนเห็นปัญหา

“มันเหมือนกับว่าโดนควบคุมอยู่เลย”โจวเหวินเองไม่ได้มองเห็นปัญหาด้วยตาเปล่า เขาเลยเก็บสัตว์อสูรทั้งหมดกลับมาแล้วเปลี่ยนวิญญาณชีวิตเป็นราชานรก ก่อนจะมองชายแก่คนนั้นด้วยดวงตานั้นอีกรอบ

รอบนี้เขาได้เห็นปัญหาจริงๆ ชายแก่คนนี้ เหมือนกับโดนวิญญาณของสิ่งมีชีวิตอะไรบางอย่างเข้าครอบงำ เหมือนเป็นวิญญาณของนักเล่นหมากรุกโบราณยังไงอย่างงงั้น

“ข้าคือที่1 ข้าคือราชาหมากรุก”ชายแก่ตะโกนอย่างบ้าคลั่งแล้วพุ่งเข้าใส่โจวเหวินและคนอื่นๆ

“เอาไงดีครับ”เฟิงชิวเยี่ยนมองโจวเหวิน เขาไม่กล้าฆ่าคนด้วยดาบจริง แต่ชายคนนี้เหมือนจะโดนสิงอยู่ เขาเลยไม่ได้อยากฆ่าขนาดนั้น

“ให้เขามาเถอะ”โจวเหวินเดินตรงเข้าไปหาชายคนนั้น ตอนที่ชายแก่คนนั้นพุ่งเข้ามาหา โจวเหวินก็กระชากเอาไฟแห่งบาปแล้วขจัดวิญญาณนั้นจนสูญสลายไปทันทีที่วิญญาณหลุดออกจากร่าง ชายแก่คนนั้นก็ล้มลงกับพื้นเหมือนกับหุ่นโดนตัดสายใย

โจวเหวินกับคนอื่นเริ่มรู้สึกได้เลยว่าทุกอย่างรอบข้างกลับมาเป็นปรกติ กฎและคำสาปทั้งหมดก็หายตามไปด้วย พวกเขาสามารถเดินซ้ายขวาหน้าหลังเฉียงได้ตามปรกติแล้ว

“อ…เกิดอะไรขึ้น….ฉัน… ฉันขอโทษ …ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ”ชายแก่พอได้สติก็เริ่มพูดขึ้นมาดูเป็นคนจริงใจต่างจากเมื่อกี้ลิบลับ

“เรารู้ดีครับว่าไม่ใช่ความผิดของคุณ คุณโดนควบคุมโดยสิ่งมีชีวิตต่างมิติที่นี่ ช่วยบอกหน่อยได้ไหมครับว่าเกิดอะไรขึ้น”โจวเหวินดึงชายแก่ขึ้นแล้วถาม

พอได้ยินโจวเหวินพูดแบบนั้น เขาก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ก่อนจะพูดเรื่องราวทั้งหมดอย่างตะกุกตะกัก

พื้นที่ตรงนี้เคยเป็นหมู่บ้านเล็กๆที่ไม่ได้โด่งดังอยู่ในภูเขา มีแต่คนแก่คนเฒ่าอยู่ในหมู่บ้าน ไม่มีน้ำไฟเข้าถึงหมู่บ้านนี้ ทำให้พวกเขาไม่ค่อยมีอะไรเล่นกันเท่าไร การเล่นหมากรุกจึงเป็นกิจกรรมสร้างความบรรเทิงและงานอดิเรกของใครหลายๆคน

หลังจากที่เกิดพายุมิติแล้ว ชาวบ้านหลายๆคนก็หวาดกลัวพื้นที่ต่างมิติที่ผุดขึ้นมาที่นี้ เลยต่างย้ายกันเข้าไปในเมืองกันทีละคนๆ

ปู่ของชายแก่คนนี้เป็นคนที่หวงที่ ไม่ยอมย้ายไปไหน ทำให้บ้านของเขานั้นอยู่ในหมู่บ้านนี้อยู่คนเดียวท่ามกลางภูเขาที่ว่างเปล่า

ตอนแรกมันก็ไม่ได้มีพื้นที่ต่างมิติในบริเวณนั้นหรอก พวกเขาก็ใช้ชีวิตอยู่กันอย่างมีความสุขไปเรื่อยๆ แต่หลังจากผ่านไป10กว่าปี ปู่ของชายแก่คนนี้ตายลงไป หมู่บ้านก็เริ่มที่จะเปลี่ยนไปพ่อของชายแก่วางแผนที่จะพาเขาไปยังเมืองใหญ่ แต่กลับกลายเป็นว่าเขาออกไปจากที่นี้ไม่ได้ เพราะสิ่งมีชีวิตต่างมิติ ที่เรียกตัวเองว่าวิญญาณแห่งหมากรุกปรากฏตัวขึ้นมา

มันปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับเงื่อนไข ว่าหากว่าพวกเขาอยากจะออกไปจากที่นี้ พวกเขาก็ต้องเล่นหมากรุกให้ชนะ แต่ถ้าแพ้ เขาก็จะถูกวิญญาณหมากรุกเข้าสิง

หลังจากที่พ่อของชายแก่นั้นแพ้ให้กับวิญญาณหมากรุกแล้ว เขาก็โดนสิง แม่ของชายแก่เห็นแบบนั้นจึงไม่กล้าให้เขาออกไปอีก ทั้งคู่เลยอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆในภูเขาต่อไปห่างไกลจากผู้คนและไม่ออกมาอีกเลย

หลังจากนั้นไม่นาน แม่ของชายแก่ก็ถึงแก่กรรมไป เด็กหนุ่มคนนั้นก็แก่ตัวลงเรื่อย ตลอดเวลานั้นเขาได้ฝึกวิชาหมากรุกมาโดยตลอด แล้วหวังว่าวันนึงเขาจะได้ออกไปจากนรกขุมนี้ซักที

แต่เพราะว่าก่อนหน้าที่ผ่านมา เขาไม่กล้าพอ ในช่วงบั้นปลายชีวิต เขาเลยรวบรวมความกล้า เข้าท้าประลองหมากรุก แต่ก็อย่างที่คิด ผลออกมาเหมือนเดิม เขาแพ้ แล้วก็โดนสิงไปแบบที่เห็น

“หมายความว่ามีวิญญาณหมากรุกมากกว่า1ตัวเหรอ”โจวเหวินถาม

“ในตอนแรกมันมีวิญญาณหมากรุกไม่กี่ตัวที่ปิดทางออกของหมู่บ้านไว้ แต่พอผ่านไปเรื่อยๆ มันยิ่งมีเยอะขึ้นทุกทีตอนนี้จำนวนของมันมีมากมายมากๆ”ชายแก่พูด

“ดูเหมือนว่าเราจะต้องโดนเจ้าพวกนั้นเล่นงานอีกเยอะเลยซินะ”หลี่ซวนพูด

โจวเหวินมองแผนที่แล้วพูด “เดินทางต่อกันเถอะฉันนำทางเองไม่น่ามีปัญหาอะไรหรอก”

ถึงแม้ว่าเขาจะเลือกอีกเส้นทางนึงได้ แต่โจวเหวินเองก็เคยเดินเส้นทางนั้นมาแล้ว และมันไม่ได้ผลอะไรดีกับวิญญาณชีวิตประกายดวงดาวของโจวเหวิน เขาเลยเลือกเดินทางเดิม

ชายแก่พอได้ยินแบบนั้นเขาเลยขอให้พาเขาออกไปด้วย ถ้าเขาได้เจอกับพ่อ เขาเองก็อยากจะให้พวกโจวเหวินช่วยพ่อเขาด้วยเหมือนกัน

ยังไงสำหรับโจวเหวินตอนนี้มันง่ายมากๆแล้ว เขาเลยสัญญาแล้วพาเขาไปตามทางด้วย

จากนั้นพวกเขาก็เดินทางต่อไป แล้วพบว่ามีแม่น้ำหลายสายคดเคี้ยวกันไปมาเหมือนกับตารางหมากรุก ตอนที่พวกเขาเดินไปนั้นเอง พวกเขาก็พบว่ามีสิ่งมีชีวิตต่างมีจำนวนหนึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามแมม่น้ำ แต่รอบนี้มันไม่ใช่มนุษย์แต่อยู่ในรูปแบบวิญญาณหมากรุกเลย