I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 951

I บทที่ 951 ปรมาจารย์หมากรุกหลี่

วิญญาณหมากรุกตัวนี้เหมือนจะหยิ่งผยองยิ่งกว่าตัวที่ติดกับชายแก่ซะอีก ลมปราณของมันกล้าแข็งมากๆ มันนั่งอยู่ข้างแม่น้ำพร้อมๆกับกระดานหมากรุกหินสลักอยู่ข้างหน้าของเขา พอเห็นโจวเหวินกับพวกเดินผ่านมา วิญญาณหมากรุกก็พูดขึ้นมา “หากพวกเจ้าอยากจะไปที่ภูเขาเซียงฉี เจ้าต้องผ่านข้าไปให้ได้ก่อน”

“เราไม่ได้จะไปภูเขาเซียงฉี เราแค่จะผ่านทางน่ะ”หลี่ซวนพูด

“หากพวกเจ้าอยากไปภูเขาเซียงฉีพวกเจ้าต้องผ่านข้าไปให้ได้ก่อน”วิญญาณหมากรุกพูดคำเดิมประโยคเดิมเหมือนกับหุ่นยนต์ที่ไม่มีสติปัญญา

“ลุงเฉิน ภูเขาเซียงฉีที่ว่านั้นมันอยู่ที่ไหนเหรอ”โจวเหวินถามชายแก่ข้างๆ

“ฉันเองก็ไม่เคยไปที่ภูเขาเซียงฉีเหมือนกัน แต่ตอนที่ฉันยังเด็ก ฉันเคยได้ยินคนเฒ่าคนแก่พูดถึงเรื่องภูเขาเซียงฉีในเขตภูเขาอยู่เหมือนกัน ตำนานว่ากันว่ามีแม่ทัพโบราณคนหนึ่งได้ไปเล่นหมากรุกกับเทพ เทพนั้นพ่ายแพ้ให้กับแม่ทัพและหนีไปด้วยความอับอายทิ้งกระดานหมากรุกและตัวหมากเทพไว้ที่นั้น ทำให้ทั้งกระดานและหมากทั้งหลายกลายมาเป็นภูเขาเซียงฉีในปัจจุบัน”ชายแก่นึกแล้วพูด

“ดูเหมือนว่าอาจจะเป็นเพราะภูเขาเซียงฉีนี้ละที่กลายเป็นพื้นที่ต่างมิติแล้วทำให้พื้นที่แถวนี้เปลี่ยนไป วิญญาณหมากรุกพวกนี้เองก็น่าจะปกป้องภูเขานั้นอยู่ด้วย”โจวเหวินพูด

หลี่ซวนคิด แล้วพูด “พวกนั้นป้องกันคนไม่ให้เข้าไปในภูเขาเซียงฉี หมายความว่าที่นั้นต้องมีอะไรซ่อนอยู่งั้นเหรอ อาจจะเป็นสมบัติก็ได้นะ”

“ถึงมันจะเป็นสมบัติแต่ตอนนี้มันก็เท่านั้นละ ความสามารถในการเล่นหมากรุกของเรายังไงก็ไปไม่ถึงที่นั้นแน่ๆ”โจวเหวินเล่นหมากรุกไม่เป็นและไม่ได้สนใจสิ่งที่อยู่ในภูเขาเซียงฉีด้วย

“โชคลาภมาหาถึงที่แล้ว วันนี้เรามีโอกาสเราก็ควรจะคว้ามันไว้ซิ ถ้าเราไม่คว้าบางทีเราอาจจะโดนสวรรค์ลงโทษก็ได้นะ”หลี่ซวนเริ่มสนใจ

“ถ้างั้นนายก็ลองไปเล่นแล้วชนะมาให้ได้ซิ ไม่ต้องลากฉันไปด้วย ถ้าฉันไปเจอวิญญาณหมากรุกระดับเร้นลับขึ้นมาพลังของฉันก็ใช้ไม่ได้ผลเหมือนกันนะ”โจวเหวินพูดความจริง เพราะยังไงวิญญาณชีวิต ราชานรกเองก็เป็นแค่ระดับมหากาพย์ ถ้าไปเจอระดับเร้นลับขึ้นมาก็ใช้ไม่ได้เหมือนกัน

ยิ่งกว่านั้นภูเขาเซียงฉีเองก็มีอะไรแปลกๆด้วย บางทีมันอาจจะมีคำสาปพิเศษที่โจวเหวินดิ้นไม่หลุดก็ได้ เพราะถ้าโจวเหวินจะหลุดจากคำสาป เขาจะใช้พลังไฟแห่งบาปไม่ได้ แต่ถ้าอยากจะใช้ไฟแห่งบาป โจวเหวินก็ต้องติดอยู่ใต้คำสาปนั้นซึ่งมันยุ่งยากมากทีเดียว

“นายไม่เห็นต้องเล่นเลยนี้ แค่ดูฉันก็พอ ลองมาดูดีกว่าว่าไอ้พวกวิญญาณหมากรุกจะเอาชนะปราชญ์หมากรุกหลี่อย่างฉันได้รึเปล่า” หลี่ซวนไม่สนใจอะไรทั้งนั้น แล้วเดินตรงเข้าไปที่ข้างแม่น้ำด้วยความมั่นใจ

หลังจากที่หลี่ซวนข้ามแม่น้ำไปแล้ว อีกฝั่งของแม่น้ำนั้นเหมือนกับว่ามีพลังอะไรบางอย่างครอบคลุมอยู่เหมือนกับว่าเป็นมิติแยกออกมายังไงอย่างงั้น

“ประธานเขาเล่นหมากรุกเก่งเหรอครับ”เฟิงชิวเยี่ยนถาม

“ฉันไม่เคยเห็นเขาเล่นเลยซักรอบด้วยซ้ำ”โจวเหวินพูด

หลี่ซวนเองก็ไม่ได้รีบร้อน เข้าไปนั่งตรงข้ามกับวิญญาณหมากรุก ดูเหมือนจะไม่ได้สนใจวิญญาณหมากรุกแม้แต่น้อย ก่อนจะเริ่มเล่นหมากรุกพร้อมๆกับเล่นอะไรบางอย่างในโทรศัพท์ไปด้วย

โจวเหวินพยายามมองหน้าจอของหลี่ซวน แล้วทันใดนั้นเขาก็รู้ได้ทันทีว่าทำไมหลี่ซวนถึงได้มั่นใจขนาดนั้น เพราะสิ่งที่หลี่ซวนเปิดตอนนี้ คือโปรแกรมหมากรุกระดับปรมาจารย์ยากสุด

เขาเดินลอกแบบตามที่วิญญาณหมากรุกเดินในเกมส์ จากนั้นตัวของเขาเองก็เดินหมากตามปรมาจารย์ลงบนกระดานหมากจริง หมายความว่าตอนนี้วิญญาณหมากรุกไม่ได้เล่นกับหลี่ซวนแต่เล่นกับ สมองกลหมากรุกระดับปรมาจารย์ที่น้อยคนมากจะชนะได้

ความจริงปรากฏมาแล้วว่า แม้แต่สิ่งมีชีวิตต่างมิติที่เป็นวิญญาณหมากรุก ความสามารถของมันยังไงก็แกร่งไม่เท่าสมองกลที่มีการเรียนรู้ระดับปรมาจารย์ได้ และหลี่ซวนก็เอาชนะได้ทั้งอย่างนั้นจริงๆ

หลังจากที่ชนะแล้ววิญญาณหมากรุกก็ระเบิดตัวแตกตายไปพร้อมๆกับตัวหมากราชาทันที

ตู้ม!!

ร่างของวิญญาณหมากรุกระเบิดออกมาพร้อมกับผลึกความสามารถ

“ประธานเล่นหมากรุกเก่งสุดยอดไปเลย ถ้ารู้ว่าประธานเก่งขนาดนี้ละก็ ผมคงไม่ต้องเสียสละสัตว์อสูรของโค้ชไปมากขนาดนี้หรอก”ระยะห่างมันไกลไปทำให้เฟิงชิวเยี่ยนมองไม่เห็นหน้าจออของหลี่ซวนเลยคิดว่าหลี่ซวนนั้นเล่นเก่งมากๆจนพูดด้วยความชื่นชม

หลี่ซวนหยิบผลึกขึ้นมาแล้วเดินกลับมาก่อนจะพูดอย่างกำชัย “ทีนี้รู้แล้วใช่ไหมว่าชื่อปราชญ์หมากรุกหลี่นี้มันไม่ได้ได้มาเล่นๆ”

“ประธานสุดยอดไปเลยครับ”เฟิงชิวเยี่ยนชื่นชม

“ไงละโจวเหวิน จะไปด้วยกันไหม”หลี่ซวนพูดกับโจวเหวินอีกรอบ

“เรียกว่าปรมาจารย์หลี่น่าจะเหมาะกว่านะ”โจวเหวินพูด

หลี่ซวนหัวเราะ “ก็แหงละว่าแล้วเชียวว่ายังไงก็ปิดบังนายไม่ได้ แต่นายช่วยอวยฉันให้ภูมิใจเล่นๆซักแปปนึงไม่ได้รึไง”

“ทำไมเหรอครับ”เฟิงชิวเยี่ยนถามด้วยความงง

หลี่ซวนเลยเอาโทรศัพท์ให้เฟิงชิวเยี่ยนดูแล้วเขาก็เข้าใจทันที แต่เขาก็ยังชมต่อ “ประธานนี้ฉลาดมากๆเลยครับที่คิดวิธีแบบนี้มาได้”

“ก็แหงละ ตั้งแต่ฉันเกิดมาหมอเองก็บอกเลยนะว่าฉันจะเป็นคนหัวดีน่ะ”หลี่ซวนภูมิใจ

ทุกคนต่างพากันเดินทางต่อ ทุกๆครั้งที่เขาเจอวิญญาณหมากรุก หลี่ซวนก็จะใช้โทรศัพท์เข้าจัดการกับพวกมัน เขาเอาชนะวิญญาณหมากรุกได้ทั้งหมดแล้วได้ผลึกมาเยอะแยะมาก

โจวเหวินเองก็ใช้โทรศัพท์มองค่าความสามารถของผลึกพวกนั้น แล้วก็พบว่าพวกวิญญาณหมากรุกพวกนี้ไม่เป็นระดับตำนานก็ระดับมหากาฬ​ แล้วก็ไม่ได้แกร่งอะไรมากด้วย

แต่ถ้าเกิดเข้าระยะทำการของมันเมื่อไร พื้นที่ต่างมิติหมากรุกจะเริ่มทำงานทันที ทำให้ถ้าเกิดไม่เล่นหมากรุกชนะพวกมันก็ไม่มีทางฆ่าพวกมันได้เลย

ยกเว้นกับโจวเหวินที่ทำลายกฎนั้นทิ้งแล้วฆ่าวิญญาณหมากรุกได้โดยที่ไม่ต้องเล่นหมากรุก

หลี่ซวนนั้นชนะติดต่อกันหลายครั้ง ทั้ง5คนเดินทางไปตามภูเขาเรื่อยๆ ตลอดทางพวกเขาไม่เห็นพ่อของลุงเฉินเลย เจอแต่วิญญาณหมากรุกที่ไร้ซึ่งร่างให้สิง

จนกระทั้งพวกเขาได้ไปถึงหมู่บ้านในภูเขา ที่ๆลุงเฉินบอก แต่ก็ยังไม่เจอพ่อของเขา

ลุงเฉิน เหมือนกับว่าพ่อของคุณจะไม่อยู่แถวนี้ละนะครับ มีแผนอะไรหลังจากนี้ไหมครับ ให้พวกเราไปส่งที่เมืองข้างๆไหม”หลี่ซวนถามตอนที่นั่งพักกัน

“ฉันอายุตั้งปูนนี้แล้ว ขี้เกียจออกไปไหนแล้วละ ให้ฉันอยู่ในหมู่บ้านนี้ต่อไปเถอะ”ชายแก่คิดแล้วพูด

“จะว่าไปลุงเฉิน ภูเขาเซียงฉีที่ว่าอยู่ที่ไหนเหรอครับ”หลี่ซวนถาม

“อยู่ตรงโน้นน่ะ เดินไปตามถนนนั้นเดี๋ยวก็ถึง ภูเขาเซียงฉีนั้นเป็นสถานที่พิเศษมาก มองแล้วจะรู้ได้เลยละ”ชายแก่ชี้ไปทางนั้น

หลังจากที่โจวเหวินกับคนอื่นๆจากไปแล้ว พวกเขาก็เดินทางต่อไปตามเส้นทางแล้วก็ต้องปะทะเข้ากับวิญญาณหมากรุกอีกหมากมาย แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไปเพราะหลี่ซวนสามารถจัดการได้หมด

“นั้นนะหรอภูเขาเซียงฉี”หลี่ซวนชี้ไปที่ข้างหน้า

ตอนที่โจวเหวินกับเฟิงชิวเยี่ยนมองตรงไปพวกเขาก็เห็นภูเขาสูงใหญ่แปลกๆตรงหน้า แล้วก็เป็นอย่างที่ลุงฉางว่า มันเป็นภูเขาทรง4เหลี่ยมที่เหมือนกับกระดานหมากรุกเลย

ที่น่าแปลกกว่านั้น คือภูเขาลูกนี้เหมือนมีเสียงฆ่าฟันกันตลอดเวลาเหมือนกันมีกองทัพขนาดยักเข้าห่ำหั่นกันตลอด  ท้องฟ้าด้านบนก็มืดสนิทด้วย

ไม่ว่าโจวเหวินจะใช้สดับวานรฟังยังไง ก็ไม่เห็นอะไรเลบ เห็นเพียงแค่วิญญาณหมากรุกในผ้าคลุมดำเท่านั้น ส่วนด้านบนของหมากรุกนั้น คือรังไหมประหลาดที่ลอยอยู่ด้านบน.