I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 963

I บทที่ 963

โจวเหวินมองไปที่ราชินีมังกรด้วยความประหลาดใจ ไม่ว่าเขาจะคิดอย่างไรเขาไม่เคยคิดว่าราชินีมังกรจะพูดแบบนี้

ตัวเองเป็นมนุษย์ที่บริสุทธิ์ส่วนราชินีมังกรเป็นสิ่งมีชีวิตต่างมิติ ไม่ใช่สายพันธุ์ของโลกใบนี้ แล้วแบบนี้เขาจะกลายเป็นเจ้าชายของมังกรได้ไงเล่า?

โจวเหวินไม่เคยคิดเรื่องการแต่งงานเขาจึงพูดว่า“ ขอบคุณสำหรับความรัก แต่ฉันไม่ได้วางแผนที่จะแต่งงาน”

เมื่อราชินีมังกรได้ยินคำตอบของโจวเหวิน ใบหน้าของเธอก็พลันเย็นลงทันที “จะมาอยู่กับฉัน หรือว่าจะตายเลือกเอา”

การแสดงออกของโจวเหวินมองไปที่ราชินีมังกรอย่างแปลกประหลาดและถามว่า “ถ้าคุณอยากแต่งงาน คงมีผู้ชายหลายคนที่เต็มใจ ทำไมถึงต้องเลือกฉันด้วย”

ราชินีมังกรเมื่อได้ยินดังนั้นพลันกล่าวด้วยใบหน้าหยิ่งผยอง “มนุษย์ไม่มีคุณสมบัติที่จะเคียงข้างราชินีมังกรผู้นี้ได้”

“แล้วฉันไม่ใช่มนุษย์เหรอ” โจวเหวินถามอย่างสงสัย

ราชินีมังกรไม่ตอบ ทว่าจ้องเขาอย่างเย็นชาและพูดว่า “ตอนนี้ข้าต้องการคำตอบ จะอยู่ที่นี่หรือว่าจะตายซะ?”

“ขอโทษนะ ฉันยังไม่อยากคิดเรื่องแต่งงานตอนนี้” แน่นอนว่าโจวเหวินไม่สามารถเลือกที่จะอยู่กับอีกฝ่ายได้ ยังไงเสียพวกเขาก็แตกต่างกันเกินไป

ราชินีมังกรสีหน้าเปลี่ยนไปทันทีที่ได้ยิน “จัดการเขาซะ”

สิ้นเสียงของราชินีมังกร พลทหารกุ้งและนายพลปูก็รีบวิ่งขึ้นเข้ามาทันที ปืนกุ้งในมือทหารกุ้งแทงไปที่โจวเหวิน

โจวเหวินใช้วิชาในการหลบหลีกและรีบวิ่งไปที่ทางออกของห้องโดยสาร

ทหารกุ้งที่เฝ้าทางออกก็แทงโจวเหวินด้วยปืนกุ้ง

เขาชักดาบไม้ไผ่ออกมาจากฝักและตัดปืนหัวกุ้งที่แทงข้างหน้าเขาออกทั้งหมด ก่อนที่โจวเหวินจะพาหยาเอ๋อร์ไปที่ดาดฟ้า

เต่าจอมทัพยืนอยู่บนดาดฟ้า ความถ่อมตัวก่อนหน้านี้ของเขาหายไปอย่างสิ้นเชิง เจ้าเต่าถือปืนเหล็กขนาดใหญ่และกระโจนเข้าใส่โจวเหวิน

การโจมตีของปืนนั้นเร็วและรุนแรงมาก ไหนจะน้ำหนักของปืนอีก โจวเหวินคาดว่าความแข็งแกร่งของเต่าจอมทัพอาจไม่สามารถจัดการได้ ดังนั้นเขาจึงพยายามหลบหลีกอย่างเต็มความสามารถ

การโจมตีของเต่าจอมทัพนั้นลื่นไหลรวดเร็วราวกับสายลมพัดผ่านใบไม้ ร่างกายที่ใหญ่โตแต่กลับดูรวดเร็วไม่สมรูปร่าง โจวเหวินสะบัดซ้ายและขวาอย่างต่อเนื่อง และแม้ว่าเขาจะหลีกเลี่ยงการโจมตี แต่ก็ไม่มีทางที่จะสลัดฝ่ายตรงข้ามให้หลุดได้เลยแม้แต่น้อย

“ถ้าลูกน้องยังน่ากลัวขนาดนี้ ราชินีมังกรคงยิ่งกว่านี้แน่นอน” โจวเหวินไม่ตื่นตระหนก เขามีความสามารถในการเทเลพอร์ตและความสามารถในการล่องหน เขาสามารถหลบหนีได้แม้ว่าเขาจะไม่สามารถต่อสู้ได้ก็ตาม

“คนคนนี้แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับเต่าจอมทัพผู้เป็นตำนาน เขาเป็นนักรบที่บ้าคลั่งสุด ๆ !” โจวเหวินเห็นเต่าจอมทัพที่เต็มไปด้วยความกล้าหาญ ยิ่งต่อสู้เจ้าเต่าก็ยิ่งบ้าคลั่งมากขึ้นเท่านั้น แม้ว่าการโจมตีของมันจะยังไม่อาจคุมคามโจวเหวินได้มากเท่าไหร่ แต่ถ้าปล่อยแบบนี้ต่อไปคงไม่ดีแน่ ว่าแล้วเขาจึงเปลี่ยนไปใช้พลังชีวิต อารยมิติโดยตรงและใช้ความสามารถในการเทเลพอร์ตเพื่อหลบหนีออกจากวังมังกร

ไม่ว่าเต่าจอมทัพจะดุร้ายแค่ไหน แต่มันก็ไม่สามารถติดตามโจวเหวินที่มีความสามารถเทเลพอร์ตได้ ในที่สุดเขาก็สลัดเต่าจอมทัพไปได้เสียที

โจวเหวินพยายามจะว่ายน้ำขึ้นฝั่ง แต่ทันใดนั้นเขาก็เห็นเงาสีทองแวบ ๆ  นั่นคือเงาของราชินีมังกรเกล็ดมังกรสีทองนั่นเอง ร่างกายของเธอว่าชวนเร่าร้อนแล้ว แต่หมัดของเธอร้อนยิ่งกว่าเสียอีก หนึ่งหมัดโจมตีของราชินีมังกรก็ทำให้เกิดกระแสน้ำวนที่น่ากลัวขึ้น ทำให้ร่างกายของโจวเหวินถูกดึงเข้าหาหมัดโดยไม่อาจควบคุม

โจวเหวินใช้เทเลพอร์ตอย่างรวดเร็วเพื่อหนีพลังดึงดูดดดังกล่าว แต่ทว่าราชินีมังกรก็มายืนอยู่ด้านหน้าเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และสิ่งที่น่ากลัวกำลังเกิดขึ้นตามมา

โจวเหวินต้องเทเลพอร์ตหลบอีกครั้ง แต่การเทเลพอร์ตติดต่อกันหลายครั้ง แต่ไม่ว่าจะอีกกี่ครั้งเขาก็ยังไม่สามารถหนีไปจากราชินีมังกรได้ ทุกครั้งที่เทเลพอร์ตออกมา ราชินีมังกรก็จะปรากฏตัวต่อหน้าเขาได้ทุกครั้งไป

สิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นคือโจวเหวินได้เทเลพอร์ตติดต่อกันหลายครั้ง ตามทฤษฎีแล้วมันควรจะออกจากทะเลและมาที่ชายหาดนานแล้ว แต่สิ่งที่เขาเห็นยังคงเป็นน้ำที่ไม่มีที่สิ้นสุดราวกับว่าเขายังคงดูเหมือนลึกลงไปในมหาสมุทรเสียอย่างงั้น

“ภายใต้มหาสมุทธแห่งนี้ ฉันสามารถไปที่ไหนก็ได้ เว้นแต่ว่านายจะบินได้ ไม่อย่างนั้นก็อย่าหวังว่าจะหนีฉันพ้น ตอนนี้ฉันยังให้โอกาสเจ้ายอมที่จะมาเป็นองค์ชายอยู่นะ” ราชามังกรกล่าวขณะไล่ล่าโจวเหวิน

“ชอบอะไรในตัวฉันกัน แต่ไม่ว่ายังไงฉันก็จะไม่เปลี่ยนความคิดหรอกนะ” โจวเหวินกล่าวอย่างเรียบ ๆ

“ถ้างั้นก็เตรียมตัวตาย” ราชินีมังกรไม่ใช่มนุษย์ และเธอไม่สนใจในคำพูดของชายหนุ่มแม้แต่น้อย

“คุณเป็นมังกร ฉันเป็นมนุษย์ เราเข้ากันไม่ได้หรอก” โจวเหวินกล่าวขณะที่กำลังคิดหาทางหนี

“ใครบอกว่าฉันจะเป็นคนแต่งกับนายล่ะ ฉันอยากให้นายเป็นเจ้าชายวังมังกรเพื่อแต่งงานกับน้องสาวของฉัน เธอเป็นครึ่งมนุษย์” ราชินีมังกรกล่าว

“เดี๋ยวก่อน หมายถึงให้ฉันแต่งงานกับน้องสาวของคุณใช่ไหม แต่ฉันไม่เคยเจอน้องของคุณมาก่อน น้องสาวของคุณคือใคร” โจวเหวินสะดุ้งเล็กน้อย

ราชามังกรยืนอยู่ตรงข้ามกับโจวเหวินและไม่ได้ไล่ตามเขาต่อ เธอหยิบเปลือกหอย เมื่อเปิดมันออกเปลือกหอยก็เปล่งแสงออกมา เช่นเดียวกับการฉายภาพโฮโลแกรมรังสีของแสงกลั่นตัวเป็นแสงและเงาของผู้หญิง

“ฉินหลิง!” โจวเหวินร้องออกมาทันทีที่ร่างของหญิงสาวคนนั้นชัดเจน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเจ้าของแสงและเงานั้นคือฉินหลิงอย่างแน่นอน ไม่มีทางที่จะเป็นคนอื่นอย่างแน่นอน

“เคยเจอกันแล้วงั้นเหรอ? งั้นก็ดีเลย ในกรณีนี้นายก็สามารถอยู่ในวังมังกรอย่างสบายใจและรอที่จะแต่งงานกับน้องสาวของฉันได้แล้ว” ราชามังกรกล่าว

“เดี๋ยวก่อน!” โจวเหวินยกมือห้ามราชามังกรที่กำลังจะจับเขา“ ถ้าน้องสาวของคุณคือฉินหลิงจริง ๆ เธอก็มีคู่หมั้นอยู่แล้วนะ พวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมาก แม้ว่าฉันจะเต็มใจแต่งงานกับเธอ แต่เธอก็ไม่เต็มใจที่จะแต่งงานกับฉันหรอก ฉันคิดว่าคุณเข้าใจผิดแล้วล่ะ“

ราชามังกรกล่าวอย่างเย็นชา “สามัญชนไม่ควรค่ากับน้องสาวของฉัน”

“คู่หมั้นของน้องสาวของคุณเขาก็ไม่ใช่คนธรรมดา พรสวรรค์โดยกำเนิดของเขานั้นยากที่จะรับมือ เขาจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงในอนาคตอย่างแน่นอน เขาดีกว่าฉันแน่…” โจวเหวินพูดอย่างถ่อมตัว

แต่นี่เป็นเรื่องจริง ความสามารถโดยกำเนิดของเฟิงชิวเยี่ยนนั้นไม่มีใครเทียบได้จริง ๆ แล้วเขายังฝึกฝนหนักว่าโจวเหวินเสียอีก

“ ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหนก็ไม่สามารถรวมกันได้หากไม่ได้รับการอนุมัติจากกฎมิติ” ราชามังกรกล่าว

“กฎมิติอะไร? ฉันก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน ถ้าเขาไม่ผ่าน ฉันก็ต้องไม่ผ่านด้วยไม่ใช่เหรอ” โจวเหวินยิ่งสับสน

“นายต่างออกไป นายมีสิ่งที่ทำให้พวกเรายอมรับ” ราชามังกรกล่าว

“เมื่อไหร่?” โจวเหวินรู้สึกงงงวยมากขึ้น เขาก็ไม่มีรอยประทับบนหัวซะหน่อย ทำไมราชามังกรถึงบอกว่าเขาได้รับการอนุมัติ?

ราชามังกรหญิงพูดอย่างเย็นชา “แสร้งโง่เก่งจังเลยนะ นายคิดว่าราชามังกรไม่รู้จักการ์ดแต่งงานหรือไง?”

“การ์ดแต่งงาน?” ทันใดนั้นโจวเหวินก็นึกอะไรขึ้นได้รีบหยิบแผ่นหินที่ได้มา “หมายถึงนี่เหรอ”