I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 968 ของที่ไม่คาดคึด
- Home
- I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง
- ตอนที่ 968 ของที่ไม่คาดคึด
หนอนไหมน้ำแข็งสองตัวไปติดอยู่กับราชามัง
กร ราชามังกรก็สั่นไปทั้งตัว
การเคลื่อนไหวของมันดูไม่เป็นธรรมชาติ
และมันพยายามดิ้นเพื่อกำจัดหนอนไหมน้ำแข็
งบนร่างกายของมัน
แต่จักรพรรดิปูสีฟ้าก็จับมันหัวไว้แน่น
ราชามังกรไม่สามารถกำจัดมันออกได้
ร่างกายของมันก็เริ่มแข็งเป็นน้ำแข็งขึ้นเรื่อยๆ
“เป็นหนอนไหมน้ำแข็งที่ทรงพลังจริงๆ”
โจวเหวินมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าว่าน้ำแข็งกระ
จายอยู่บนเกล็ดของราชามังกร
และร่างกายของราชามังกรก็เริ่มแข็งมากขึ้นเรื่
อยๆ
ไม่นานก่อนที่ราชามังกรจะสูญเสียความสามา
รถในการต่อสู้ของมันไปราวกับว่ากำลังจำศีล
ร่างกายของมันก็แข็งตัว
“แน่นอน ว่าการฆ่ามันยังคงต้องใช้เวลา”
โจวเหวินไม่จำเป็นต้องทำอะไรเพราะราชามัง
กรไม่สามารถต่อสู้ได้แล้วและจักรพรรดิปูสีฟ้า
ก็จับมันอยู่
หนอนไหมน้ำแข็งสองตัวยังคงติดอยู่กับราชา
มังกรงูทะเลและเลือดในร่างกายของราชามังก
รงูทะเลก็แข็งตัว
หลังจากต่อสู้กับก้ามปูยักษ์สองข้างของจักรพร
รดิปูสีฟ้าอยู่พักหนึ่ง มันก็โดนตัดเป็นสองส่วน
มีแต่ผลึกที่ดรอปออกมา
“เซ็งจริงๆแม่แต่ไข่สัตว์อสูรก็ไม่ครอป”
หลี่ซวนพูดอย่างหดหู่
“ไข่สัตว์อสูรจะดรอปออกมาง่ายขนาดนี้ได้ยัง
ไง”โจวเหวินเคยชินกับมันแล้ว
หลังจากเก็บผลึกแล้ว
เขาก็เหลือบมองไปยังหลุมสีน้ำเงินด้านล่าง
ดูเหมือนจะไม่สามารถมองเห็นจุดที่ลึกที่สุดได้
และเขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า
"ไป ไปดูกัน"
จักรพรรดิปูสีฟ้าพาทั้งสามดำดิ่งลงไปในหลุมสี
น้ำเงิน มีงูทะเลอยู่มากมาย
แต่ฟองแรงโน้มถ่วงของจักรพรรดิปูสีฟ้าเปิดท
างให้ก็ไม่มีงูทะเลตัวไหนสามารถเข้ามาใกล้พ
วกเขาได้
“หลุมสีน้ำเงินนี้ลึกมาก
ฉันเกรงว่ามันจะไปถึงอีกด้านหนึ่งของโลก”จัก
รพรรดิปูสีฟ้าดำดิ่งไปครู่หนึ่ง
แต่ก็ยังไม่ถึงก้นหลุมสีน้ำเงิน
หลุมสีน้ำเงินดูเหมือนไม่มีก้นหลุมพวกเขาดำดิ่
งลงไปจนแม้แต่งูทะเลก็ไม่ปรากฎให้เห็นอีก
งูทะเลส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในถ้ำงูตามกำแพง
แต่ที่ความลึกนี้ แม้แต่ถ้ำงูก็ไม่มีให้เห็น
“ดูเหมือนจะมีอะไรอยู่ที่นั่น?”
หลี่ซวนเอนกายลงที่ด้านข้างของจักรพรรดิปูสี
ฟ้าและมองลงไป
ราวกับว่าเขาเห็นอะไรบางอย่าง
โจวเหวินก็มองไปเช่นกัน
และแน่นอนว่าเขาเห็นชิ้นหยกสีน้ำเงินใสด้าน
ล่าง ราวกับว่าถ้ำคริสตัลที่เปล่งประกาย
อย่างไรก็ตาม
คริสตัลจำเป็นต้องสะท้อนแสงเพื่อเปล่งแสง
ตามธรรมชาติแล้ว
ไม่มีแสงในก้นทะเลลึกเช่นนี้
ผลึกที่เรืองแสงได้ต้องมีบ้างอย่างผิดปกติ
จักรพรรดิปูสีฟ้าดำดิ่งลึกลงไปและแสงสีน้ำเงิน
ก็ค่อยๆ สว่างขึ้น
จากนั้นทั้งสองก็ค้นพบว่าจริงๆ
แล้วมีธารน้ำแข็งหนาทึบอยู่ที่นั่น
“แปลก ราชามังกรไม่กลัวความหนาวหรือไง
มันจะอยู่ในที่เย็นๆ ที่มีธารน้ำแข็งทำไม”
หลี่ซวนกล่าวอย่างสงสัย
“ต้องมีเหตุผลบางอย่าง
บางทีความลับอาจอยู่ในธารน้ำแข็ง
ก้อนน้ำแข็งจะไม่เปล่งแสงออกมาเองอย่างแน่
นอน อาจมีบางอย่างอยู่ในก้อนน้ำแข็ง”
โจวเหวินมองไปยังธารน้ำแข็งด้านล่างและกล่
าว
“มันคงไม่ใช่ไข่งูที่ราชามังกรวางไว้ใช่ไหม
ถ้ามันเป็นไข่งู
มันอาจจะทำให้เชื่องเหมือนแมลงได้”
หลี่ซวนเอื้อมมือลงไปในน้ำและสัมผัสธารน้ำแ
ข็ง
และตกใจในทันทีธารน้ำแข็งนั้นเย็นยะเยือก
มันแรงมาก แค่แตะมัน นิ้วก็แทบจะแข็ง
“ราชามังกรกลัวความเย็นมาก
เขาวางไข่ที่นี่ได้อย่างไร
ด้วยอุณหภูมิที่ต่ำเช่นนี้
ฉันคิดว่าราชามังกรที่กลัวความเย็นมากมันไม่
กล้าเข้าใกล้ แน่นอน” โจว
เหวินสั่งให้จักรพรรดิปูสีฟ้าขุดน้ำแข็ง
จักรพรรดิปูสีฟ้ามีความทนทานต่อความหนาวเ
ย็นสูง ภายใต้คำสั่งของ โจว เหวิน
มันโบกกรงเล็บปูขนาดใหญ่ของมัน
ทุบและขุดธารน้ำแข็งอย่างรวดเร็ว
ก้อนน้ำแข็งถูกขุดขึ้นเรื่อยๆ
และในที่สุดโจวเหวิน
ก็เห็นสิ่งที่เปล่งแสงสีฟ้าออกมา
“นี่คือเขี้ยวหรือ เขี้ยวของราชามังกร?”
สิ่งที่เปล่งแสงสีน้ำเงินในธารน้ำแข็งคือเขี้ยวสี
น้ำเงินยาวกว่าหนึ่งเมตร
ราวกับแกะสลักจากผลึกน้ำแข็ง
“มันไม่น่าจะใช้”
โจวเหวินขอให้จักรพรรดิปูสีฟ้าหนีบเขี้ยวขึ้นม
า หลังจากจับเขาก็รู้สึกเย็นยะเยือกจากเขี้ยว
เกือบจะในทันที
มือของโจวเหวินก็แข็งเป็นน้ำแข็ง
เกิดอะไรขึ้น!
โจวเหวินรีบวางเขี้ยวบนหลังของจักรพรรดิปูสี
ฟ้า
และรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยอย่างช่วยไม่ได้
ด้วยความแข็งแกร่งและพละกำลังของเขา
เขาถูกแช่แข็งเป็นน้ำแข็งในทันที
และอากาศเย็นที่เล็ดลอดออกมาจากเขี้ยวนั้นมี
พลังไม่น้อยไปนกว่าสิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับเร้น
ลับ
“สิ่งนี้ควรจะเป็น…”
โจวเหวินคิดถึงความเป็นไปได้
“เป็นอะไร” หลี่ซวนถาม
“สิ่งมีชีวิตต่างมิติระดับตัวอ่อนหรือแม้แต่สิ่งมีชี
วิตต่างมิติระดับเร้นลับก็ยังเน่าเปื่อยและสลาย
ตัวหลังจากตาย
มีสิ่งมีชีวิตต่างมิติเพียงไม่กี่ตัวที่ศพจะอยู่ได้นา
นหลังจากที่ตาย
แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะรักษาพลังของมันไว้ขน
าดที่มันตายไปแล้ว
เว้นแต่จะเป็นสิ่งมีชีวิตระดับความกลัว
ศพซึ่งเป็นชิ้นส่วนของร่างกายระดับความกลัว
สามารถรักษาพลังแห่งความกลัวอันน่าสะพรึง
และจะไม่เน่าเปื่อยและสลายตัวอย่างง่ายดาย"
โจว เหวิน กล่าว
“นี่คือเขี้ยวระดับความกลัวหรือของสิ่งมีชีวิตช
นิดใด
มันไม่ควรจะเป็นของราชามังกรแห่งทะเลทั้งเจ็
ดใช่ไหม” หลี่ซวนกล่าว
โจว เหวิน มองดูเขี้ยวและพูดว่า
“มันเป็นไปไม่ได้
ราชามังกรเห็นได้ชัดว่ากลัวความหนาวเย็น
แต่มีเขี้ยวแบบนี้
ฉันไม่คิดว่าราชามังกรจะวางมันไว้ที่นี่ บางที
ราชามังกรแห่งทะเลทั้งเจ็ดวางมันไว้ที่นี่เพื่อป
ราบมัน ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน”
“ใครวางไว้มันไม่สำคัญ เพราะมันเป็นสิ่งที่ดี
เอาไปก่อน ของสิ่งนี้อาจจะมีประโยชน์?
หรือบ้างทีมันสามารถสร้างเป็นอาวุธได้?”หลี่ซ
วนกล่าว
“ไม่รู้ ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องระดับความกลัวเท่าไหร่
ฉันได้ยินจากแค่ที่คนอื่นพูดถึงระดับความกลัว
บางทีวัสดุในระดับความกลัวอาจจะมีประโยช
น์
โจวเหวินสวมเกราะเกล็ดมังกรแล้วจับเขี้ยวน้ำ
แข็งสีฟ้าเข้าไปใน ลูกแก้วปฐมภาคี
แม้ว่าจะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ
แต่ชั้นของน้ำแข็งก็ก่อตัวขึ้นบนเกราะเกล็ดมัง
กรของมือทั้งสองข้าง
เขาขอให้ จักรพรรดิปูสีฟ้า
ขุดใต้ธารน้ำแข็งอีกครั้ง
แต่ข้างใต้นั้นก็ไม่มีอะไรอีกแล้ว
เพราะนอกจากเขี้ยวแล้ว
ไม่มีแสงในธารน้ำแข็ง
เมื่อเห็นว่าไม่มีสิ่งอื่นใดในหลุมลึกสีน้ำเงินใต้ท
ะเล
โจวเหวินจึงสั่งให้จักรพรรดิปูสีฟ้าพาพวกเขา
ออกจากหลุมลึกสีน้ำเงินใต้ทะเล
“จะไปที่ไหนต่อ” หลี่ซวนถาม
“ไปที่เกาะมังกรปีศาจ
ฉันได้ยินจากมิกะว่ามีราชามังกรของเกาะมังก
รปีศาจเหมือนจระเข้
พลังป้องกันและพลังต่อสู้ทรงพลัง
และเขาไม่กลัวความเย็น
คราวนี้หนอนไหมน้ำแข็งจะไม่ถูกใช้
แต่ฉันคิดไว้แล้วว่าวิธีการฆ่ามันไม่น่าจะยาก”
โจวเหวินกล่าวและสั่งให้จักรพรรดิปูสีฟ้าไปใ
นทิศทางของเกาะมังกรปีศาจ
ไม่มีมนุษย์คนใดที่กล้าเข้าใกล้เกาะนี้
และแม้แต่สิ่งมีชีวิตต่างมิติก็จะไม่เข้าไปในสถา
นที่เช่นนั้นโดยไม่ได้ตั้งใจ
ตามข้อมูลของ มิกะ โจวเหวินและคนอื่นๆ
พบเกาะมังกรปีศาจอย่างง่ายดายและพบราชา
มังกร
ดูเหมือนจระเข้จริงๆ
แต่ไม่เหมือนจระเข้ทั้งหมด
ลำตัวยาวกว่าจระเข้มากและมีเขาบนหัวเหมือ
นมังกร
โจวเหวินใช้ข้อมูลของมิกะและรู้ว่ามังกรตัวนี้นั้
นกลัวพิษ
ดังนั้นเขาจึงใช้เสื้อคลุมล่องหนแอบเข้าไปใกล้
และแทงไปที่ตาของมันด้วยดาบ
เมื่อมันอ้าปากด้วยความเจ็บปวด
เขาก็ใช้สกิลผมพิษซึ่งเปลี่ยนรูปร่างเข้าไปใน
ปาก
ผ่านไปครู่หนึ่ง มังกรก็ตาย
และหลังจากผ่าร่างของมันออก
ก็ไม่มีอะไรครอปออกมา
“เซ็ง ตัวนี้ก็ไม่มีไข่ครอปออกมา” หลี่ซวนกล่าว
ดวงตาของเขาเป็นประกายขึ้นมาทันที:
“เฒ่าโจว เจ้าคิดว่าที่นี่จะมีเขี้ยวด้วยหรือ?”