I Just Want To Play Games Quietly ฉันก็แค่อยากเล่นเกมเงียบๆเท่านั้นเอง - ตอนที่ 1450

มีดกับฝักดาบเชื่อมติดกัน ไม่เห็นช่องว่างใดๆ เลย พวกมันเหมือนไม้ไผ่สีเทา

โจวเหวินจับด้ามมีดไว้แล้วค่อยๆ ดึงมีดไม้ไผ่ออกจากฝัก เห็นว่าใบมีดด้านในมีสีเทาเดียวกับฝัก ดูเหมือนจะมีความรู้สึกหนักอึ้ง

อย่างไรก็ตาม หากสังเกตใบมีดอย่างใกล้ชิด จะพบว่าใบมีดไม่ได้หนาเท่าที่ควร ความรู้สึกถึงน้ำหนักนั้นมาจากตัววัสดุเองเท่านั้น

ใบมีดบางมาก แต่ถ้าไม่มองใบมีดจะรู้สึกได้ถึงความคมของมัน ถ้ามองแค่ใบมีดจะรู้สึกว่าใบมีดหนักเกินไป

“มีดไม้ไผ่มีวัสดุอื่น ๆ เพิ่มเข้ามาด้วยเหรอ?” โจวเหวินหยิบมีดไม้ไผ่ออกมาและโบกสองครั้ง เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกว่าลักษณะของมีดไม้ไผ่นั้นแตกต่างจากเดิมเล็กน้อย

“เนื่องจากปริมาณสำรองของหยวนจินมีจำกัด เราจึงได้ศึกษาโลหะผสมเมื่อเร็วๆ นี้ และพบว่ามีผลลัพธ์เพียงเล็กน้อย ซึ่งนำมาใช้ในมีดไม้ไผ่” อันเซิงอธิบายว่า “โลหะผสมใหม่นี้ ไม่ว่าจะเป็นความแข็งหรือความเหนียว ล้วนมีความก้าวหน้าทางคุณภาพอย่างมากในดาบไม้ไผ่ การหล่อโลหะด้วยความช่วยเหลือของนก จำเป็นต้องเพิ่มวิธีการทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีจำนวนมากเพื่อให้ความร้อนแก่โลหะผสมจนถึงสถานะที่สามารถหล่อได้…”

“นี่มันไม่น่าจะเป็นโลหะผสมธรรมดาๆ นะ” โจวเหวินเอื้อมมือไปสะบัดดาบ ดาบสั่นไหวแต่ไม่มีเสียงใดๆ ซึ่งค่อนข้างแปลก

โจวเหวินชี้แจงอย่างชัดเจนว่าหากมีกระบวนการโลหะผสมอันยอดเยี่ยมเช่นนี้ ทหารยามพระอาทิตย์ตกดินก็มีส่วนช่วย หรือทำเป็นกระสุน สนามมิติใกล้กับลั่วหยางก็ถูกกวาดล้างไปแล้ว และนี่ไม่ใช่สถานการณ์ในตอนนี้

วัสดุที่ใช้ทำโลหะผสมชนิดนี้มีค่อนข้างน้อย และยังไม่มีวิธีการผลิตในปริมาณมากในขณะนี้ ครั้งนี้จึงนำมาใช้เป็นมีดไม้ไผ่ ซึ่งถือเป็นความพยายามอย่างหนึ่ง ผลลัพธ์ก็ยังดีอยู่

ในช่วงเวลานี้ พวกเขายังใช้หลายวิธีในการผสาน Yuanjinjing และ Shengtie เข้าด้วยกัน และไม่ได้พึ่งพาไฟฟีนิกซ์ของนกเพียงอย่างเดียว

ไฟฟีนิกซ์บริสุทธิ์ไม่อาจละลายทั้งสองสิ่งนี้ได้หมดสิ้น

“วัสดุราคาเท่าไหร่?” โจวเหวินสอดมีดไม้ไผ่เข้าไปในฝัก ตอนนี้ไม่มีมีดทดสอบทางชีวภาพที่เหมาะสม เขาจึงได้แต่ลองมีดในภายหลัง

“ทั้งหมดเป็นข้อมูลที่ค้นคว้าเอง มันไม่ได้มีค่าอะไรมากมายนัก ท่านไม่ต้องคิดมากหรอก มีเรื่องหนึ่งที่ท่านควรใส่ใจ” อันเซิงเปลี่ยนเรื่อง

“มีอะไรเหรอ?” แม้ว่าโจวเหวินจะรู้ว่าอันเซิงกำลังเปลี่ยนเรื่อง แต่เขาก็ยังคงอยากรู้เช่นกัน

“ข่าวจากตระกูลหลี่ เสี่ยวยังไม่ตาย แถมยังถูกเลื่อนขั้นเป็นภัยพิบัติธรรมชาติอีก สิบคนจะมาหาเจ้าและขุนศึกเพื่อแก้แค้น” อันเซิงกล่าวอย่างเคร่งขรึม

“นี่ไม่ได้ฆ่าเขาเหรอ?” โจวเหวินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

พลังระเบิดสุดท้ายของผู้พิทักษ์ แม้แต่โจวเหวินก็รู้สึกว่ามันคงหยุดมันไม่ได้ แม้แต่เซียวก็ยังไม่ตาย ซึ่งน่าประหลาดใจจริงๆ

สรุปคือ ให้ระวังเรื่องความปลอดภัย แม้แต่ขุนศึกยังบอกว่าเสี่ยวนั้นแย่มาก ถ้าไม่ระวัง จุดอ่อนของเขาอาจโดนจับได้” อันเซิงเตือนโจวเหวินซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้ระวัง

โจวเหวินและเสี่ยวพบกันและรู้ว่าเสี่ยวนั้นร้ายกาจมาก อันเทียนจั่วสามารถไขปริศนาเซียวในสถานที่อันตรายราวกับสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ได้โดยแทบไม่รู้ตัว เขายังเล่นไพ่ได้อย่างงดงามจนทำให้โจวเหวินประหลาดใจ

ในความเป็นจริง แม้แต่โจวเหวินก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าเขาสามารถทำได้ดีกว่าอันเทียนซัว

และจนถึงตอนนี้ โจวเหวินก็ยังไม่สามารถหาคำตอบได้ว่าอันเทียนจัวทำได้อย่างไร

แม้เซียวจะถูกปราบ แต่เขาก็อยากควบคุมผู้พิทักษ์ของเขาอย่างอิสระและใช้เขาเป็นผู้พิทักษ์ของตัวเอง แต่ก็ต้องการให้เหล่าผู้มีอำนาจมิติที่แข็งแกร่งในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ไม่มีข้อบกพร่องใดๆ เลย นี่มันเกินจินตนาการจริงๆ

“ฉันรู้” โจวเหวินคิด แม้ว่าเขาจะต้องให้เงิน ก็คาดว่าอันเซิงคงไม่ต้องการมัน และไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะประเมินค่าวัสดุอันล้ำค่านี้

เขาวางแผนที่จะกลับไปที่ลั่วหยางเมื่อเขาเผชิญปัญหา และกลับมามีความสัมพันธ์เช่นนี้อีกครั้ง

“เราจะกำจัดกองกำลังแปลกๆ เหล่านี้ได้อย่างไรกันแน่” โจวเหวินยังคงกังวลเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้

ดีดี้!

เสียงข้อความโทรศัพท์ดังขึ้นทันที โจวเหวินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู และพบว่าเป็นข้อความจากท่านจักรพรรดิ

“ข้อเสนอครั้งก่อนได้รับการพิจารณาอย่างไร?” ข่าวของจักรพรรดิสร้างความสับสนให้กับโจวเหวิน

ก่อนหน้านี้ จักรพรรดิต้องการให้เขาชักมีดหินออกมาจากระเบียงวัลแคน แต่แล้วเงื่อนไขที่จักรพรรดิให้มาคือต้องช่วยเขาเคลียร์สนามมิติวีนัส

แต่ตอนนี้สัตว์เลี้ยงคู่ใจแห่งมิติวีนัสถูกเขายึดครองไปแล้ว และมิติวีนัสและครึ่งหนึ่งของวีนัสก็แตกสลายไป บัดนี้จักรพรรดิลอร์ดก็ส่งข้อความเช่นนี้มาเช่นกัน ซึ่งค่อนข้างน่าสับสน

“ท่านจักรพรรดิ พระองค์ไม่ได้ดูข่าวมานานแค่ไหนแล้ว ไม่ทราบว่าสนามดาวศุกร์แตกหรือเปล่า” โจวเหวินกล่าวในข้อความ

“แน่นอน ข้ารู้ ไม่เพียงแต่รู้ว่าดาวศุกร์แตกหัก แต่ข้ายังรู้ด้วยว่าสัตว์เลี้ยงของดาวศุกร์ก็อยู่ที่นั่นกับเจ้าด้วย” จักรพรรดิ์ส่งข้อความไปอย่างรวดเร็ว

“คุณหัวเราะ ฉันอยากได้มันจริงๆ แต่โชคไม่ดีที่ไม่ใช่ในระดับนั้น” โจวเหวินตอบ

อย่าคิดว่าจะนั่งสบายๆ กับสัตว์เลี้ยงของดาวศุกร์ได้หรอกนะ อย่าลืมว่าในระบบสุริยะจักรวาลนี้มีอะไรมากกว่าแค่ดาวศุกร์” จักรพรรดิทรงตัดสินพระทัยแล้วว่าโจวเหวินคือจักรพรรดิ

“เรื่องนั้นไม่เกี่ยวกับข้าเลย ต่อให้มีสหายจากดาวดวงอื่น คนอย่างจักรพรรดิก็คงคว้ามันไปเป็นธรรมดา” โจวเหวินกล่าว

“ความสามารถเพิ่มขึ้นมาก แต่น่าเสียดายที่วิสัยทัศน์ยังสั้นเกินไป” จักรพรรดิ์กล่าว

“ชายชราคนไหนให้คำแนะนำแก่คุณ ให้ฉันดูระยะทางหน่อย” โจวเหวินไม่สนใจเช่นกัน เพียงใช้โอกาสนี้แสดงความคิดเห็นบางอย่าง

“เจ้าคิดว่าการเอาสัตว์เลี้ยงคู่ใจของวีนัสไปจะดีหรือไม่? ข้าแนะนำให้เจ้าไปดูข่าวรัฐบาลกลางล่าสุด” ข่าวเรื่องจักรพรรดิลอร์ดก็กลับมาอีกครั้ง UU กำลังอ่านหนังสือ www.uukanshu.com

“ข่าวอะไร” โจวเหวินสงสัย

แต่ท่านจักรพรรดิไม่ได้ตอบรับข่าวใดๆ โจวเหวินจึงต้องค้นหาทางอินเทอร์เน็ต ในไม่ช้าโจวเหวินก็รู้ว่าจักรพรรดิต้องการให้พระองค์ทราบข่าวอะไร

แม้ว่าข้อเท็จจริงที่ว่าจักรพรรดิทรงได้รับชัยชนะในการเป็นเพื่อนกับดาวศุกร์จะเป็นพาดหัวข่าวหลักในสื่อหลักทั้งหมด แต่ก็ยังสามารถเห็นได้ว่ามีรายงานข่าวจำนวนมากและการฝ่าฝืนข้อห้ามในระดับใหญ่ในสาขามิติที่แน่นอน

โจวเหวินค้นหาและพบว่านับตั้งแต่ดาวศุกร์แตกออก ก็มีการละเมิดข้อห้ามครั้งใหญ่เกิดขึ้นในหลายมิติในหลายพื้นที่ แม้ว่าจะเคยเกิดขึ้นในอดีต แต่ก็ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยนัก

โดยเฉพาะอัตราการเกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติที่เกิดขึ้นพร้อมๆ กันมีสูงขึ้นมาก

“สิ่งมีชีวิตที่ถูกแบนล่าสุดมีความเกี่ยวข้องกับดาวศุกร์หรือเปล่า?” โจวเหวินพยายามส่งข้อความอีกครั้งถึงจักรพรรดิ

“ไม่อย่างนั้นหรือ? การแตกสลายของดวงดาวแต่ละดวงในระบบสุริยะจะส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อโลก หากสัตว์เลี้ยงที่ร่วมอยู่ในดวงอาทิตย์เกิดร่วมด้วย ไม่ใช่แค่ผลกระทบเท่านั้น หากดวงอาทิตย์แตกสลาย โลกจะเหมาะสมสำหรับมนุษย์หรือไม่ การอยู่รอดเป็นปัญหา” ในที่สุดลอร์ดตี้ก็ส่งข้อความกลับมา