ฉันนี่แหละคือซูเปอร์สตาร์ I'm really a superstar - ตอนที่ 1364
สองวันหลังจากนั้น
ที่เซี่ยงไฮ้
งานประกาศรางวัลดนตรีประจำปีเริ่มแล้ว
เหล่าดารามารวมตัวกัน รางวัลแต่ละรางวัลทยอยปรากฏออกมา
“รายชื่อผู้ที่ผ่านเข้าชิงรางวัลประพันธ์เพลงดีที่สุดแห่งปี เฉินกวง ‘ใกล้ขอบฟ้า’ จางเย่ ‘เวอร์ไป’ จางเย่ ‘รักเธอจริงๆ’ จ้าวอวิ๋นจี๋ ‘ฝันหนึ่งฉาก’ ซุนเทียนตง ‘ไป๋ฮว่า’ ลำดับต่อไปนี้ฉันขอประกาศ ผู้ที่ได้รับรางวัลประพันธ์เพลงดีที่สุดแห่งปีก็คือ ชื่อของเขาก็คือจางเย่! ในเพลง ‘เวอร์ไป’!”
เสียงปรบมือดังขึ้น!
ทุกคนทยอยมาแสดงความยินดี
“ยินดีด้วย!”
“ฮ่าๆ ยินดีด้วยผู้กำกับจาง!”
“เริ่มต้นได้ดีนะ!”
“ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมอาจารย์จางถึงได้รางวัลนี้!”
“ใช่ ปีนี้เขาเขียนเพลงดีๆ ออกมาเยอะมากจริงๆ”
“อืม ถ้าหากยึดตามคุณภาพเนื้อเพลงแล้วล่ะก็ รายชื่อที่ผ่านเข้ารอบปีนี้ จางเย่ผ่านสักสิบเพลงก็ไม่ถือว่ามากไปเลย”
“รางวัลนี้น่ะ เหล่าเฉินยังก้าวข้ามเขาไปไม่ได้เลย”
“จางเย่เหนือชั้นเกินไปจริงๆ”
“ต่อไปเป็นการแต่งทำนองเพลงแล้ว”
“มาดูกันว่าใครจะเป็นคนที่แต่งทำนองเพลงได้ดีที่สุด”
ลำดับต่อไป
ประกาศรางวัลอีกครั้ง
“รายชื่อผู้ที่ผ่านเข้ารอบการแต่งทำนองเพลงยอดเยี่ยมที่สุดแห่งปี จางเย่ ‘ฉัน’ ซูหาน ‘การเต้นรำเล็กๆ’ จางเย่ ‘เพราะความรัก’ สวีฉี ‘ลมวสันต์ไร้สิ้นสุด’ ลำดับต่อไปเป็นการประกาศ ผู้ที่ได้รับรางวัลแต่งทำนองยอดเยี่ยมที่สุดแห่งปี คนคนนั้นก็คือ อาจารย์จางเย่! ‘เพราะความรัก’!”
เสียงปรบมือดังกระหึ่มอีกครั้ง!
“ว้าว!”
“ได้อีกแล้ว!”
“อาจารย์จางสุดยอดไปเลย!”
“ผู้กำกับจาง เลี้ยงข้าวด้วยนะ ติดอยู่สามมื้อแล้ว!”
“คว้ารางวัลเขียนเนื้อร้องแต่งทำนองแห่งปีไปหมดแล้ว บนหน้าประวัติศาสตร์พิธีมอบรางวัลดนตรี มีคนแค่สองคนเท่าที่เคยทำได้!”
“ใช่ ตอนนี้มีแค่คนสองคนที่ทำได้!”
“อย่าเพิ่งร้อนรนไป ยังมีเพลงยอดนิยมแห่งปีอีกนะ”
“อืม บางทีจางเย่อาจจะกลายเป็นคนแรกในประวัติศาสตร์ที่คว้าสามรางวัลติดก็ได้!”
ในที่สุด รางวัลเพลงยอดนิยมแห่งปีก็ประกาศออกมา
“ผู้ที่ได้รับรางวัลนี้ก็คือ…”
“เพลงแรกที่ทุกคนนึกถึงในใจคืออะไรกันนะ?”
“จะใช่เพลงนั้นหรือเปล่า?”
“ฉันขอประกาศว่า เพลงที่ได้รับรางวัลบทเพลงยอดนิยมแห่งปีก็คือ… ‘ราชาคาราโอเกะ’!”
เสียงปรบมือดังก้องทั่วทั้งงานอีกครั้ง!
ถึงขั้นว่ามีคนจำนวนมากยืนขึ้น มอบเสียงปรบมือและเสียงแสดงความยินดีแก่จางเย่!
“เพลงนี้ยอดเยี่ยมมากจริงๆ!”
“คว้าสามรางวัลติดเลย!”
“ครั้งแรกในประวัติศาสตร์!”
“รางวัลที่สำคัญมากทั้งสามรางวัลล้วนมอบให้จางเย่!”
“น่าเสียดายที่เขาไม่ได้คว้ารางวัลการเรียบเรียงเพลงยอดเยี่ยมไป”
“นอกจากรางวัลน้องใหม่ยอดเยี่ยม เรียบเรียงเพลงยอดเยี่ยม วงดนตรียอดเยี่ยม กลุ่มนักร้องยอดเยี่ยมอะไรพวกนี้แล้ว จางเย่ก็สามารถคว้าไว้ได้หมดเลย!”
“วันนี้ จางเย่เป็นผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุด!”
……
วันต่อมา
ที่หนานจิง
พิธีมอบรางวัลประเภทภาพยนตร์และละครเริ่มขึ้น
รางวัลพระเอกยอดเยี่ยม นางเอกยอดเยี่ยม ผู้กำกับยอดเยี่ยม เขียนบทละครยอดเยี่ยม ดัดแปลงบทยอดเยี่ยมเหล่านี้ทยอยประกาศออกมา
เดิมทีรางวัลพวกนี้ก็ไม่ได้มีวาสนาอะไรกับจางเย่อยู่แล้ว
……
วันต่อมาอีก
ตอนช่วงค่ำ
ถึงคราวประกาศรางวัลผู้กำกับแห่งปีแล้ว
นี่เป็นรางวัลที่แยกออกมาจากรางวัลประเภทภาพยนตร์และละคร
“ผู้ที่ได้รับรางวัลสูงสุดสาขาผู้กำกับรายการวาไรตี้แห่งปีก็คือ…จางเย่!”
“ผู้ที่ได้รับรางวัลสูงสุดสาขาภาพยนตร์แห่งปีก็คือ…ลี่เคอ!”
“ผู้ที่ได้รับรางวัลผู้กำกับยอดเยี่ยมแห่งปีก็คือ…จาง! เย่!”
นี่คือการประกาศรางวัลสุดท้ายแล้ว มีคนในวงการมากมายที่ตะลึงค้าง!
“อะไรนะ?”
“รางวัลผู้กำกับยอดเยี่ยมก็ให้จางเย่เหรอ?”
“หา?”
“นี่เหนือความคาดหมายมากจริงๆ!”
“ม้ามืดสุดๆ!”
“นี่เป็นรางวัลที่ทรงคุณค่าที่สุดในบรรดารางวัลประเภทผู้กำกับแล้ว ปกติมักจะมอบให้ผู้กำกับภาพยนตร์ อย่างไรศิลปะการกำกับภาพยนตร์ก็เหนือกว่าวาไรตี้และละครโทรทัศน์ ทุกปีล้วนเป็นแบบนี้ แต่ทำไมถึงให้ผู้กำกับรายการวาไรตี้ได้? ไม่เคยมีแบบนี้มาก่อนเลย!”
“ไม่ใช่ให้ผู้กำกับรายการวาไรตี้สักหน่อย”
“งั้นเป็นอะไรล่ะ?”
“รางวัลสูงสุดของผู้กำกับ มอบให้แก่ผู้กำกับรายการคืนส่งปีต่างหาก!”
“คุณหมายถึงรายการคืนส่งปี?”
“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง!”
“หนึ่งประโยคก็ทำให้คนตาสว่างจริงๆ!”
“พูดแบบนี้ก็เข้าใจแล้ว! ที่แท้ก็มอบให้ผู้กำกับหลักรายการคืนส่งปี!”
“ดูจากระดับของรายการคืนส่งปีของปีนี้ ก็สมควรแล้วจริงๆ!”
……
ค่ำวันนั้น
ณ พิธีมอบรางวัลอีกแห่งหนึ่งที่จัดขึ้นในเวลาเดียวกัน
“ผู้ที่ได้รับรางวัลการแสดงเต้นยอดเยี่ยมก็คือ…”
“รางวัลนี้แทบจะไม่ต้องเดาแล้วล่ะ”
“ผู้ที่ได้รับรางวัลนี้ก็คือ… การแสดง ‘กวนอิมพันมือ’!”
‘กวนอิมพันมือ’ ได้รับรางวัลสูงสุดประเภทการแสดงเต้น!
จางเย่ที่รับหน้าที่เป็นคนคิดท่าเต้นและวางแผนขึ้นรับรางวัลบนเวทีแทนฉีเสี่ยวเม่ยและทีมเต้น
……
วันต่อมา
ที่งานประกาศรางวัลอีกแห่งหนึ่ง
“ลำดับต่อไปขอประกาศรางวัลศิลปินที่โดดเด่นที่สุดแห่งปี”
“ผู้ที่ได้รางวัลก็คือ…จางเย่!”
……
หนึ่งรางวัล
ห้ารางวัล
สิบรางวัล
ระยะนี้มีงานประกาศรางวัลถี่มาก
ช่วงนี้ จางเย่เองก็รับรางวัลจนมือไม้อ่อนไปหมดแล้ว
ถึงจะมีรางวัลมากมาย ทว่าแท้จริงมีเพียงไม่กี่รางวัลที่เป็นรางวัลสูงสุดซึ่งทำเนียบดาราจะนับรวมเข้าไปด้วย รางวัลอื่นๆ อีกจำนวนมากไม่ได้ถูกนับรวมเข้าไป อย่างเช่นรางวัลศิลปินโดดเด่นแห่งปี ฟังแล้วดูน่าเกรงขามมาก แต่ความจริงเป็นการคัดเลือกจากหน่วยงานเอกชน ไม่ใช่รางวัลระดับประเทศ แล้วก็ยังมีรางวัลบุคคลที่เป็นที่พูดถึงบนอินเทอร์เน็ตอะไรนั่นอีก รางวัลบุคคลที่ได้รับความชื่นชอบที่สุดบนเวยป๋อเอย จางเย่ล้วนคว้ามาหมด ก็นับว่าเป็นเกียรติแบบหนึ่ง บ่งบอกว่าประชาชนและหน่วยงานเอกชนยอมรับเขา ถึงจะนับรวมหรือไม่นับรวมในทำเนียบดาราหรือไม่ก็ไม่ถือเป็นปัญหา
รางวัลจากประชาชนอันยิ่งใหญ่แต่ละรางวัล
รางวัลหลักอันยิ่งใหญ่แต่ละรางวัล
รางวัลสูงสุดอันยิ่งใหญ่แต่ละรางวัล
จางเย่คว้ามาแล้วหมดทั้งสิ้นยี่สิบกว่ารางวัล จนขึ้นนำอยู่ในสามอันดับแรกของอันดับดาราที่ได้รางวัล!
……
ชาวเน็ตเองก็อึ้งไปแล้ว
“จางเย่บ้าไปแล้ว!”
“ทำไมถึงเป็นเขาไปทุกอย่างเลย!”
“จะเก็บถ้วยรางวัลทั้งหมดไว้ในบ้านได้เรอะ? ฮ่าๆๆ!”
“ปีที่แล้วเป็นปีทองของจางเย่จริงๆ ขึ้นสู่ระดับเอส รางวัลกองเป็นภูเขา ในวงการบันเทิงไม่มีดาราคนไหนมีเกียรติไปกว่าเขาแล้ว”
“ใช่ แต่ถึงเจ๊จางจะคว้ารางวัลมามากกว่าจางเย่ แต่เกือบครึ่งก็เป็นรางวัลประเภทภาพยนตร์ ตอนนี้จางเย่ยังไม่ได้ถ่ายภาพยนตร์เลย แถมไม่เคยถ่ายละครเลยด้วย ถ้าหมอนี่อยากแสดงละครหรือภาพยนตร์จริงๆ แล้วเทคนิคการแสดงไม่ได้แย่ล่ะก็ เดาว่ารางวัลที่เขาคว้ามาในปีนี้คงเยอะกว่าเจ๊จางอีก”
“อดีตสตาร์คิงคนนั้นตามไม่ทันแล้วล่ะ!”
“อืม ความนิยมห่างกันมากแล้ว!”
“ในที่สุดจางเย่ก็นั่งบนระดับเอสได้อย่างมั่นคงแล้ว!”
“ปีใหม่แล้ว พวกคุณเดาสิว่าจางเย่จะทำอะไรอีก?”
“ใครจะไปรู้ล่ะ”
“ระดับประเทศก็ใกล้จะแตะจุดสูงสุดแล้วมั้ง?”
“หรือว่าจางเย่จะไปต่อในระดับเอเชีย?”
“ก็เป็นไปได้นะ!”
……
วันนี้
พิธีมอบรางวัลสุดท้ายในที่สุดก็เสร็จสิ้นลงแล้ว
ตอนเย็นจางเย่ขับรถกลับบ้าน ทันทีที่เข้าประตูใหญ่ของคฤหาสน์ก็ถูกภาพตรงหน้าทำให้ตกใจจนสะดุ้ง บัดนี้คฤหาสน์ขนาดใหญ่ถูกตกแต่งด้วยโคมไฟสว่างไสวไปทั่ว!
ปัง!
ปัง!
กระดาษสายรุ้งมากมายปลิวว่อน!
ทุกคนต่างปรบมือพร้อมร้องตะโกน!
“ผู้กำกับจาง!”
“ยินดีด้วย!”
“ขอฉลองให้คุณ!”
“ทุกคนร้องเฮกัน!”
“เฮๆๆๆ!”
“เมื่อปีที่แล้วพวกเรายอดเยี่ยมมากจริงๆ!”
อู๋เจ๋อชิงยิ้มมองดูความคึกคักอยู่ทางฝั่งนั้น ฮาฉีฉี จางจั่ว เสี่ยวหวัง ถงฟู่ และคนจากสตูดิโอคนอื่นๆ ล้วนมากันหมด แต่ละคนมีท่าทีรื่นเริงเบิกบาน
จางเย่เองก็ยิ้มออกมา “ทำอะไรกันเนี่ย?”
ฮาฉีฉีตอบ “ฉลองให้คุณไงคะ”
จางเย่หัวเราะ “โอเค ขอบคุณนะ”
“มีเค้กด้วยนะคะ” เสี่ยวหวังฮัมเพลงพลางถือเค้กเข้ามา “ผู้กำกับจาง รีบตัดเร็วเข้าค่ะ”
จางเย่มองไปที่อู๋ “คุณก็ร่วมด้วยเหรอ?”
อู๋เจ๋อชิงยิ้มๆ “ฉันเปล่านะ พวกเขาเป็นคนจัดการ”
จางจั่วตอบยิ้มๆ “คุณขึ้นสู่จุดสูงสุดของวงการบันเทิงแล้ว พวกเรายังไม่ได้จัดงานเลี้ยงกันอย่างเป็นทางการเลย ครั้งนี้คว้ารางวัลมาได้ตั้งมากมาย ในนั้นมีถึงห้ารางวัลที่เป็นรางวัลสูงสุด ความนิยมของพวกเราก็เพิ่มขึ้นเยอะ จนไม่ต้องกังวลว่าจะถูกไล่บี้อีกแล้ว สามารถฉลองได้อย่างแน่นอนแล้ว”
“กินเค้กกันเถอะค่ะ”
“เหล้ามาแล้ว”
“มา ชนแก้ว”
“ทุกคนชนแก้ว!”
บรรยากาศในบ้านคึกคักสุดขีด ทุกคนล้วนตื่นเต้นกันมาก
คว้าตำแหน่งสตาร์คิงมาได้!
ได้รางวัลนับไม่ถ้วน!
นี่เป็นผลลัพธ์และความสำเร็จจากปีก่อนๆ ของจางเย่!
ฮาฉีฉีดื่มไวน์แดงไปสองคำ แล้วก็เริ่มพูดมากขึ้น “ผู้กำกับจางค่ะ เป้าหมายของปีที่แล้วพวกเราทำสำเร็จเกินกว่าที่คาดไว้ แผนงานสู่จุดสูงสุดก็เป็นจริงแล้ว ปีใหม่นี้ คุณช่วยกำหนดเป้าหมายใหม่ให้ทุกคน ปีนี้พวกเราจะเป็นยังไง? จะพัฒนาไปทางไหน? คุณว่ามาเลยค่ะ!”
จางเย่ตอบยิ้มๆ “ปีนี้ ตั้งเป้าไปสู่ระดับเอเชียเป็นไง?”
ดวงตาของทุกคนเปล่งประกาย
“เอเชีย?”
“ยอดเลย!”
“ควรมุ่งไปสู่ระดับเอเชียตั้งนานแล้ว!”
“เทียบกับความนิยมระดับประเทศ ในระดับเอเชียพวกเรายังขาดอีกเยอะ”
“ใช่ ถึงแม้ในเอเชียพวกเราจะเป็นระดับเอ แต่ความจริงแล้วก็อยู่ท้ายมากๆ ในทำเนียบดาราระดับเอของเอเชีย ยิ่งไปกว่านั้นพอออกนอกประเทศ ชื่อเสียงก็ไม่ได้โด่งดังขนาดนั้น เหมือนกับดาราระดับบีของเอเชียมากกว่า เพราะน้ำหนักความนิยมในเอเชียส่วนใหญ่ของพวกเรามาจากในประเทศ เป็นความนิยมในประเทศที่ดันพวกเราขึ้นไป”
“ใช่ ในระดับเอเชียยังมีงานต้องทำ!”
“อืม ยังต้องพัฒนาอีกมาก”
“ดีเลย งั้นก็เป็นอันตกลง!”
“ทุกอย่างฟังคำสั่งจากผู้กำกับจาง”
ทุกคนกระตือรือร้นกันเต็มที่ เปี่ยมล้นไปด้วยความเชื่อมั่นที่ไม่เคยมีมาก่อน
ฮาฉีฉีเองก็เอ่ยว่า “งั้นก็พอดีเลยค่ะผู้กำกับจาง สตูดิโอเพิ่งได้รับคำเชิญมา ยังไม่ได้พูดกับคุณเลย พอดีในระดับเอเชียมีงานอยู่งานหนึ่ง คุณไม่เคยออกนอกประเทศเลย ไม่สู้ใช้โอกาสนี้ไปเปิดเผยหน้าตาในระดับเอเชีย? เพิ่มระดับชื่อเสียงสักนิด? แล้วก็ไปสำรวจเส้นทางด้วย?”
จางเย่ฟังแล้วก็ตอบง่ายๆ ว่า “ก็ได้”
ฮาฉีฉีพยักหน้า “ตกลงค่ะ งั้นฉันจะได้ตอบกลับพวกเขา”
“มา! ชนแก้วกันอีกรอบ!”
“เป้าหมายคือระดับเอสของเอเชีย!”
“ดี เป้าหมายคือสตาร์คิงของเอเชีย!”
“ชนแก้ว!”
“ชน!”
และแล้วเป้าหมายของปีนี้ ก็ถูกกำหนดลงมาด้วยประการฉะนี้!